Türkiye'deki 2000 yılı sonrası 'Eğitim reformları'nın öğretmenlerin görüşleri yoluyla çözümlenmesi
Analysis of after the year 2000 'Education reforms' in Turkey through teachers' views
- Tez No: 836567
- Danışmanlar: PROF. DR. HASAN HÜSEYİN AKSOY
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Eğitim ve Öğretim, Education and Training
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2023
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Eğitim Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Eğitim Yönetimi ve Politikası Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Eğitim Ekonomisi ve Planlaması Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 314
Özet
Bu araştırmanın amacı, Türkiye'de 2000 yılından itibaren“eğitim reformu”adı altında uygulanan neoliberal-muhafazakâr/neo-muhafazakâr politikaların genel niteliklerini ve gerçekleştirilme stratejilerini, bunların hem uygulayıcısı hem de etkileneni olan öğretmenlerin anlatılarından yola çıkarak ortaya koymaktır. Araştırmada nitel tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırma grubu Ankara ilinin, Çankaya, Mamak, Yenimahalle ve Sincan ilçelerinin kamu ortaokul ve Anadolu Liselerinde görev yapan öğretmenlerden oluşmaktadır. Katılımcıların seçimi maksimum çeşitlilik ve ölçüt örneklem tekniklerine dayalı olarak gerçekleştirilmiştir. Araştırma verileri mülakat tekniğine dayalı olarak toplanmıştır. Bu kapsamda bir yarı yapılandırılmış görüşme formu geliştirilmiştir. Bu form aracılığıyla 51 araştırma katılımcısından toplanan veriler, içerik analizi yöntemi ile çözümlenmiştir. Araştırma bulguları, Türkiye'de 2000 yılı sonrası“eğitim reformu”adı altında yapılan değişikliklerin“reform”olarak adlandırılamayacağını göstermektedir. 2000 yılı sonrası“reform”söylemiyle alanda gerçekleşen değişiklikler hakkında katılımcıların çoğunluğu olumsuz deneyimlere sahip olup değişikliklerin öğretmenleri büyük bir oranda memnun etmediği görülmektedir. Bulgular,“reform”süreçlerinde politika yapıcıların değişimin gerekçelerini öğretmenlere ve toplumsal kesimlere anlatmada ve onları ikna etmede başarısız olduğunu göstermektedir. Politika yapım süreçlerine ilgili tarafların katılımına, eğitim alanı ile iletişimin sağlanmasına, alandan fikir ve dönüt alma süreçlerine, değişim süreçlerinin tartışılarak ilerlemesine yönelik süreç ve ortamlar yönüyle katılımcıların neredeyse tamamı olumsuz deneyimlere sahiptir.“Reform”yapım süreçlerine dair değerlendirmelerde katılımcı bir süreç yürütülmediği, tek taraflı bir politika yapım süreci gerçekleştirildiği ve çok sesliliğin olmadığı tespitleri görülmektedir.“Reform”süreçlerinde gerçekleştirme yöntemleri açısından katılımcıların çoğunlukla dile getirdiği başlıca hususlar, hazırlığı yapılmadan, plansız, tutarsız, belirli bir sistem içerisinde yürütülmeyen, demokratik katılımcılıktan uzak ve nitelikli bilgilendirmenin olmadığı bu“reform”süreçleri, politika yapım süreçlerinin demokratik niteliklerinden yoksun olduğunu gösterir bulgulardır. Ayrıca bulgular bu değişikliklerin, öğretmenlerin meslek yapışını, öğrencilerin öğrenme süreçlerini, öğretmenlik mesleğini, öğrencilerin eğitime yükledikleri anlamı ve gelecek beklentisini, kamu okullarının durumunu büyük oranda olumsuz etkilediği yönündedir. Araştırma sonuçları bağlamında geliştirilen öneriler, eğitimde politika yapım süreçlerinin öncelikle öğretmenler olmak üzere eğitim bileşenleri ve toplumsal kesimlerin sözlerini söyleyebileceği, tartışabileceği, gerektiğinde süreçlere müdahale edebileceği, demokratik katılımcı bir şekilde, planlı, sistemli, bütüncül, tutarlı, nitelikli bilgilendirmenin gerçekleştiği bir yöntemle gerçekleştirilmesi, karar süreçlerinde öncelikle çocuğun eğitim hakkı, çocukların hayalleri ve geleceğe ilişkin beklentilerinin gözetilmesi, çocukların kendilerini geliştirebilecekleri, dünyayı tanıyabilecekleri politikalar ile öğretmenlerin ihtiyaçlarının ve hak taleplerinin öncelendiği kamusal bir eğitim anlayışının öncelikli olduğu politikaların geliştirilmesi biçiminde olmuştur.
Özet (Çeviri)
The aim of this research is to reveal the general characteristics and realization strategies of neoliberal conservative/neo-conservative policies implemented under the name of“educational reform”in the field of education in Turkey since 2000, based on the narratives of teachers who are both implementers and influencers of them. Qualitative method was used in the research. The research group consists of teachers working in public secondary schools and Anatolian High Schools in Çankaya, Mamak, Yenimahalle and Sincan districts of Ankara. The selection of participants was based on maximum diversity and criterion sampling techniques. Research data was collected based on interview technique. In this context, a semi-structured interview form was developed. The data collected from 51 research participants through this form was analyzed using the content analysis method. Research findings show that the changes made under the name of“education reform”in Turkey after 2000 cannot be called“reform”. The majority of the participants had negative experiences about the changes that took place in the field with the reform discourse after 2000, and it is seen that the changes did not satisfy the teachers to a large extent. The findings show that policy makers during reform processes failed to explain the reasons for the change to teachers and social groups and to persuade them. Almost all of the participants have negative experiences in terms of the participation of relevant parties in policy-making processes, communication with the education field, processes of receiving ideas and feedback from the field, and processes and environments for discussing and progressing change processes. In the evaluations of the reform making processes, it is observed that a participatory process was not carried out, a one-sided policy making process was carried out and there was no polyphony. The main issues mostly expressed by the participants in terms of the methods of implementation in reform processes are that these reform processes, which are unprepared, unplanned, inconsistent, not carried out within a certain system, far from democratic participation and without qualified information, are findings that show that policy-making processes lack democratic qualities. In addition, the findings show that these changes have a negative impact on teachers' professions, students' learning processes, the teaching profession, the meaning students attach to education and their future expectations, and the situation of public schools. The suggestions developed in the context of the research results were that policy-making processes in education should be carried out in a democratic participatory manner, in which educational components and social segments, primarily teachers, can have their say, discuss, and intervene in the processes when necessary, in a planned, systematic, holistic, consistent and qualified way of informing, in the form of considering the child's right to education and children's dreams and expectations for the future in decision-making processes, developing policies where children can improve themselves and get to know the world, and policies where a public education approach prioritizes the needs and demands of teachers.
Benzer Tezler
- 1950 sonrası Türk kadın giyimi ve çağdaş Türk resim sanatında temsilinin karşılaştırmalı analizi
A comparative analysis of Turkish women clothing after 1950 and it's representation in the contemporary Turkish painting art
FEYZANUR KURAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
Güzel SanatlarHaliç ÜniversitesiTekstil ve Moda Tasarımı Ana Sanat Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ZEHRA DOĞAN SÖZÜER
- Türkiye'de 2000-2021 yılları arasında kamu harcamalarının gelişimi
Development of public expenditures between in Turkey 2000-2021
NİDA DİNERİ
- Türkiye'deki ambalajlı gıda firmalarının 2000 yılı sonrası sahada yer alan tanıtım araçlarına grafik tasarım açısından bakış
A graphic design perspective on post-2000 era printed promotional materials of Turkey's packaged companies
BÜLENT DEVECİ
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Endüstri Ürünleri Tasarımıİstanbul Arel ÜniversitesiGrafik Tasarımı Ana Sanat Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ NURİ SEZER
- Güvenlikleştirme kuramı kapsamında 2000 yılı sonrası Türkiye'de kadın politikaları ve İstanbul Sözleşmesi tartışmaları
Women's policies in Turkey after 2000 within the scope of security theory and the Istanbul Convention discussions
TUĞBA MUSLU
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Siyasal BilimlerMaltepe ÜniversitesiSiyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. CANGÜL ÖRNEK KONU
- 2000 sonrası Türkiye sanat sinemasında erkek çocuk karakterler
Boys as a character in the Turkish art cinema after the year 2000
ARİFE HÜMEYRA HÜSMEN
Yüksek Lisans
Türkçe
2020
Sahne ve Görüntü SanatlarıAnadolu ÜniversitesiSinema Televizyon Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. UFUK KÜÇÜKCAN