Geri Dön

2000 sonrası Türk sinemasında millileşme hareketleri

Nationalization movements in Turkish cinema after 2000

  1. Tez No: 837942
  2. Yazar: EMRE ERTÜRK
  3. Danışmanlar: PROF. DR. FİLİZ ERDEMİR GÖZE
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Radyo-Televizyon, İletişim Bilimleri, Radio and Television, Communication Sciences
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi
  10. Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Radyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Radyo-Televizyon ve Sinema Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 235

Özet

Sinema sanatı, insan ve topluma ait olan her unsurdan izler taşımaktadır ve çekilen her film de üretildiği toplumu okumak ve anlamak adına da bir bilgi kaynağı vazifesi görür. Sinemanın bir diğer özelliği ise dil, din, etnik yapı ve tüm bunların bir sentezi olan kültürün yer aldığı, taşındığı ve dönüştürüldüğü ideolojik bir araç olmasıdır. Bu bağlamda çalışmanın amacı, 2000 sonrası Türk Sinemasında yer alan Mesut Uçakan'ın Anne ya da Leyla (2005), Anka Kuşu (2006), İsmail Güneş'in The İmam (2005), Sözün Bittiği Yer (2007), Mehmet Tanrısever'in Hür Köle (2019), Bozkır (2019), Süveyda (2019) Keman Ağıtları (2020), filmlerinin Milli sinema düşüncesine ait ideolojik ayrıntı ve unsurlarını 2000 sonrası değişen ve gelişen sinema koşulları göz önüne alınarak, ideolojik film çözümlemesi yöntemiyle irdelemek ve ortaya çıkarmaktır. Türk toplumsal yapısının kendine has özellikleri, Türk sinemasının gelişim süreci ve toplumun bu süreçteki refleksleri çerçevesinde bir ideal olarak tahayyül edilen Milli Sinema'nın kaygıları, hassasiyetleri ve tekniği çerçevesinde irdeleme yapmak temel hedeftir. Avrupa ve Hollywood sinemalarına karşı bir tepki ve uyarı niteliğinde 1970 yılında ilk örneği verilen (Birleşen Yollar, Yücel Çakmaklı) Milli sinema düşüncesinin 2000 sonrası çekilen filmlerde yer alıp almadığı ve varsa dönüşen tutumlar araştırılmıştır. Bu bağlamda filmler Milli sinema düşüncesinin temel kaygıları olan milli kimlik, doğu-batı karşılaştırmaları, kadın ve aile, geleneksel aile kurumu ve önemi, modern-muhafazakâr tarzın karşılaştırılması kategorilerine odaklanmıştır. Filmlerde, Türk toplumsal yapısına dair ideal tasavvurunun değişmediği ve elli üç yıl önce çekilen ilk filmdeki hassasiyetlerin ve kodların yer aldığı ortaya çıkmıştır. Karakterlerin hayalini kurduğu batı ve modern yaşam tarzının filmlerde kötücül ve riskli olduğu, Batı olgusunun hala tehdit oluşturduğu, geleneksel ve kültüre ait olanın korunması gerektiği ve İslami-muhafazakâr yaşam tarzının modernizme engel teşkil etmediğine yönelik vurgular saptanmıştır. Analiz edilen tüm filmlerde Milli sinema düşüncesinin sıklıkla yer verdiği Batı tasarımı İstanbul olarak yansıtılmış, İstanbul'da yaşayan karakterler Anadolu'dan gelenler için tehdit ve kötü örnek olarak ele alınmış ve anlatı bu şekilde yapılandırılmıştır. İdeolojik film çözümlemesiyle elde edilen sonuçlardan hareketle, 2000 sonrası çekilen sekiz filmin Yücel Çakmaklı'nın öncülüğünde başlayan Milli sinema düşüncesi ile üretildiği ortaya çıkmıştır

Özet (Çeviri)

The art of cinema carries traces of every element belonging to human and society, and every film shot serves as a source of information to read and understand the society in which it is produced. Another feature of cinema is that it is an ideological tool in which language, religion, ethnicity and culture, which is a synthesis of all these, take place, are transported and transformed. In this context, the aim of the study is to examine the films of Mesut Akşaman's Anne or Leyla (2005), Anka Kuşu (2006), İsmail Güneş's The İmam (2005), Sözün Biteğen Yer (2007), Mehmet Tanrısever's films in Turkish Cinema after 2000. Hür Köle (2019), Bozkır (2019), Süveyda (2019) Violin Laments (2020) is to examine and reveal the ideological details and elements of the National Cinema idea of ​​his films by using the method of ideological film analysis, taking into account the changing and developing cinema conditions after 2000. The main goal is to examine within the framework of the concerns, sensitivities and techniques of the National Cinema, which is imagined as an ideal within the framework of the unique characteristics of the Turkish social structure, the development process of Turkish cinema and the reflexes of the society in this process. It was investigated whether the idea of ​​national cinema, the first example of which was given in 1970 as a reaction and warning against European and Hollywood cinemas (Birlenen Yollar, Yücel Çakmaklı), was included in the films shot after 2000 and, if so, the attitudes that changed. In this context, the films focused on the categories of national identity, east-west comparisons, women and family, traditional family institution and its importance, and comparison of modern-conservative style, which are the main concerns of the national cinema idea. It has been revealed that the ideal vision of the Turkish social structure has not changed in the films and that the sensitivities and codes of the first film shot fifty-three years ago are included. It has been determined that the western and modern lifestyles that the characters dream of are evil and risky in the films, that the Western phenomenon still poses a threat, that traditional and cultural things should be protected, and that the Islamic-conservative lifestyle does not constitute an obstacle to modernism. In all the analyzed films, the Western design, which is frequently included in the idea of ​​national cinema, was reflected as Istanbul, the characters living in Istanbul were treated as a threat and a bad example for those coming from Anatolia, and the narrative was structured in this way. Based on the results obtained through ideological film analysis, it has been revealed that eight films shot after 2000 were produced with the idea of ​​National Cinema, which started under the leadership of Yücel Çakmaklı.

Benzer Tezler

  1. 2000 sonrası Türk sinemasında toplumsal bellek: Yükselen nostalji imgesi

    Social memory in Turkish cinema after 2000: Rising image of nostalgia

    FATİH DİREN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Radyo-Televizyonİstanbul Üniversitesi

    Radyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CEYHAN KANDEMİR

  2. 2000 sonrası Türk sinemasında Aleviliğin görünürlüğüne dair temsiller

    Representations on the visibility of Alevism in Turkish cinema after 2000

    İHSAN KOLUAÇIK

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Sahne ve Görüntü SanatlarıDokuz Eylül Üniversitesi

    Film Tasarımı Ana Sanat Dalı

    DOÇ. DR. DİLEK TUNALI

  3. 2000 sonrası Türk sinemasında görüntü estetiği ve mizansen

    Visual aesthetics and mise-en-scène in Turkish cinema after 2000

    AHMET DÖNMEZ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Radyo-TelevizyonEge Üniversitesi

    Radyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. LALE KABADAYI

  4. 2000 sonrası Türk sinemasında kadın temsilleri

    Female representations in the Turkish cinema after 2000's

    EMEL YALAMAÇ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Sahne ve Görüntü SanatlarıEge Üniversitesi

    Kadın Çalışmaları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. DİLEK TAKIMCI İMANÇER

  5. 2000 sonrası Türk sinemasında kültürel kodların kullanımı: Derviş Zaim sineması

    The use of cultural codes in Turkish cinema after 2000: Derviş Zaim's cinematography

    PELİN YOLCU

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    İletişim BilimleriSelçuk Üniversitesi

    Radyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEDAT ŞİMŞEK