Tip 2 diyabetes mellitus hastalarında hedonik beslenme alışkanlığının glisemik kontrol ile ilişkisi
The relationship of hedonic hunger with glycemic control in patients with type 2 diabetes mellitus
- Tez No: 839691
- Danışmanlar: DOÇ. DR. ENGİN ERSİN ŞİMŞEK
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Aile Hekimliği, Family Medicine
- Anahtar Kelimeler: Glysemic Control, Hunger/Physiology, Motivation
- Yıl: 2023
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: İstanbul Kartal Dr. Lütfi Kırdar Eğitim ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 62
Özet
Amaç: Diyabetes mellitus (DM),'insülin direnci' sebebiyle oluşan, multisistemik tutuluma sebep olan kronik bir metabolizma hastalığıdır. Beslenme değişikliği ile ilerlemesi yavaşlatılmak istenen bir hastalık olan DM'nin, lezzetli gıdalarla ilişkili zevk alma dürtüsüyle hareket edilen bir beslenme çeşidi olan hedonik beslenmenin hastaların tedavisini nasıl etkilediği henüz aydınlatılamamıştır. Bu çalışma tip 2 DM hastalarında hedonik beslenme alışkanlıklarının değerlendirilmesi ve hedonik beslenmenin glisemik kontrol ile ilişkisinin değerlendirmesi amaçlanmaktadır. Gereç ve Yöntem: Kesitsel nitelikteki bu araştırma SBÜ Kartal Dr. Lütfi Kırdar Şehir Hastanesi Pendik Diyabet Merkezi'ne başvuran 385 tip 2 DM hastasıyla yürütülmüştür. Tip 2 DM tanılı hastalardan demografik bilgiler edinilmiş, hedonik beslenmeye eğilim durumları incelenmiştir. Katılımcıların aldıkları tedaviler, açlık kan glukozu düzeyleri ve HbA1c düzeyleri, boy, kilo, bel çevresi, kalça çevresi bilgileri edinilmiş, BKİ değeri kg/m formülüne gore hesaplanmıştır. Katılımcılara 3 alt grubu olan ve 13 sorudan oluşan, besin gücü ölçeği (BGÖ) yüzyüze görüşme tekniği ile uygulanmıştır. Bulgular: Katılımcıların yaş ortalaması 55.2±10.4 yıl olup, 217 (%56.4)'si kadın, 168(%43.6)'i erkektir. Katılımcılar beden kitle endekslerine göre gruplandırıldığında 263 (%68.3)'ü fazla kilolu ve hafif obezdir. Katılımcıların 180 (%46.8)'inin glisemik regülasyonu olduğu bulunmuştur. katılımcıların BGÖ puanları incelendiğinde; BGÖ toplam puanı ortalaması 2.7±0.9 olarak bulunmuştur. Katılımcıların BGÖ' den aldıkları toplam puan ile, glisemik regülasyon arasında anlamlı ilişki izlenmemiştir (p=0.397). Katılımcıların BGÖ'den aldıkları toplam puan ile BKİ, bel çevresi, kalça çevresi ve kilo arasında pozitif yönde korelasyon, yaş ile negatif yönde korelasyon izlenmiştir (sırasıyla r=0.182, p=0.000, r=0.142, p=0.005,r=0.142, p=0.005, r=0.190, p=0.000, r=-0.155, p=0.002). Katılımcıların BGÖ'den aldıkları toplam puan ile BKİ grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmıştır (p=0.010). Sonuç: DM gibi kronik hastalığı olan kişilere diyet düzenlemesi ve kısıtlamaları önerilmektedir. Tedaviye yanıtları incelenen hasta gruplarında glisemik kontrolün çeşitli faktörlere bağlı değiştiği izlenmiştir. Hedonik beslenmenin glisemik regülasyon ile ilişkisinin incelendiği araştırmamızda, daha iyi glisemik kontrolü olan katılımcıların daha az hedonik beslendiği izlenmiştir. Daha belirgin olarak genç ve BKİ yüksek olan hastaların hedonik beslenme eğiliminde olduğu bulunmuştur. Bu hasta grubunun erken dönemde bilinçlendirilmesi ve beslenme eğitimlerinin verilmesi, obezite ve diyabetin ileri dönem komplikasyonları göz önüne alınarak, BKİ yüksek olan hastalar başta olmak üzere tip2 DM tanılı hastaların tedavi uyumu glisemik kontrolü ve komplikasyonların önlenmesi açısından fayda sağlayacaktır. Anahtar kelimeler (Keywords) : Glisemik Kontrol, Açlık/Fizyoloji, Motivasyon
Özet (Çeviri)
Aim: Diabetes mellitus (DM) is a chronic metabolic disease that occurs due to 'insulin resistance' and causes multisystem involvement. It has not yet been clarified how hedonic nutrition, a type of nutrition driven by the urge to enjoy delicious foods, affects the treatment of patients with DM, a disease whose progression is intended to be slowed down by a change in nutrition, affects the treatment of patients. The aim of this study is to evaluate hedonic eating habits in type 2 DM patients and to evaluate the relationship of hedonic nutrition with glycemic control. Materials and Methods: This cross-sectional study was conducted by SBU Kartal Dr. It was conducted with 385 type 2 DM patients admitted to Lütfi Kırdar City Hospital Pendik Diabetes Center. Demographic information was obtained from patients diagnosed with type 2 DM and their tendency to hedonic nutrition was examined. The treatments that the participants received, fasting blood glucose levels and HbA1c levels, height, weight, waist circumference, hip circumference information were obtained, BMI value was calculated according to the kg/m2 formula. The nutritional power scale (PFS), which has 3 subgroups and consists of 13 questions, was applied to the participants with a face-to-face interview technique. Results: The mean age of the participants was 55.2±10.4 years, of which 217 (56.4%) were female and 168 (43.6%) were male. When the participants were grouped according to their body mass index, 263 (68.3%) of them were overweight and slightly obese. It was found that 180 (46.8%) of the participants had glycemic regulation. when the PFS scores of the participants were examined; the average PFS total score was found to be 2.7±0.9. There was no significant relationship between the total score of the participants from the PFS and glycemic regulation (p=0.397). Participants a total score from PFS with BMI, waist circumference, hip circumference and a positive correlation between weight, observed a negative correlation with age (respectively, r=0.182, p=0.000, r=0.142, p=0.005,r=0.142, p=0.005, r=0.190, p=0.000, r=-0.155, p=0.002). There was a statistically significant difference between the total score obtained by the participants from the PFS and the BMI groups (p=0.010). Conclusions: Dietary regulation and restrictions are recommended for people with chronic diseases such as DM. It was observed that glycemic control changed depending on various factors in the patient groups whose responses to treatment were examined. In our study, which examined the relationship between hedonic nutrition and glycemic regulation, it was observed that participants with better glycemic control had less hedonic nutrition. More specifically, young patients with high BMI were found to have a tendency to hedonic nutrition. Raising awareness of this patient group in the early period and providing nutrition education will be beneficial in terms of treatment compliance, glycemic control and prevention of complications in patients with type 2 DM, especially in patients with high BMI, considering the advanced complications of obesity and diabetes.
Benzer Tezler
- Erken başlangıçlı çocukluk çağı obezitesinde anne- çocuk güvenli bağlanmasının etkilerinin değerlendirilmesi ve serum oksitosin düzeyleri ile ilişkisi
The evaluation of the effects of mother-child secure attachment in early-onset childhood obesity and its relationship with serum oxytocin levels
NİHAL KOCABIYIK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıUfuk ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AYÇA ERGÜR
- Tip 2 diyabetes mellitus hastalarında onikomikoz ve diyabetik ayak gelişimi ile anjiotensin dönüştürücü enzim (ADE) gen polimorfizmi arasındaki ilişki
Association between angiotensin converting enzyme (ACE) gene polymorphism with onychomycosis and diabetic foot in TYPE 2 diabetes mellitus patients
SİNEM KORKMAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2013
DermatolojiPamukkale ÜniversitesiDeri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. MEHMET LEVENT TAŞLI
- Tip 2 diyabetes mellitus hastalarında scube-1 serum değerinin HBA1C ve mikrovasküler komplikasyonlar ile ilişkisinin incelenmesi
Analysis of the relations between scube-1 serum value with HBA1C and microvascular complications in patients with TYPE 2 diabetes mellitus
UMUT BİNGÖL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2017
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıGaziosmanpaşa Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. AYŞE KEVSER DEMİR
- Tip 2 diyabetes mellitus hastalarında diyabet regülasyonu ve diyabet yaşı ile hastanın kırılganlığının bir göstergesi olan yürüme hızı arasındaki ilişki
The relationship of walking speed as an indicator of frai̇lty in TYPE 2 diabetes mellitus patients with diabetes regulation and age of diabetes
SÜMEYYE KARASAKAL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Aile HekimliğiSağlık Bilimleri ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ESMA GÜLDAL ALTUNOĞLU
- Tip 2 diyabetes mellitus hastalarında kilo kontrolü ve etkileyen faktörler
Factors affecting weight control in patients with type 2 diabetes mellitus
FATİH İLŞAD AKIN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Aile HekimliğiTrakya ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HAMDİ NEZİH DAĞDEVİREN