Geri Dön

Manisa fayı doğu segmentinin paleosismolojisi ve deprem üretme potansiyeli

Paleoseismology and earthquake potential of Manisa fault

  1. Tez No: 842305
  2. Yazar: İSMAİL DURAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. HASAN SÖZBİLİR
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Jeoloji Mühendisliği, Geological Engineering
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Jeoloji Mühendisliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Uygulamalı Jeoloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 64

Özet

Bu çalışma, Manisa il merkezinin içerisinde bulunduğu Manisa Fayı doğu segmentini kapsayan kesimlerinde yapılan yapısal jeolojik ve paleosismolojik çalışmalar neticesinde bölgenin güncel tektonik özelliklerini ve depremselliğinin ortaya çıkarılmasını amaçlamaktadır. Deprem kataloglarına göre, Manisa ili ve çevresinde tarihsel dönemde çok sayıda yıkıcı deprem meydana gelmiştir. Fakat bu depremlerin sismik kaynakları ile ilgili çalışmalar çok kısıtlıdır. Bu depremlerin önemli bir kısmına kaynaklık ettiği düşünülen Manisa Fayının batı segmenti üzerinde gelişen eski depremler ortaya konduğu halde, doğudaki segmentin neden olduğu depremlerle ilgili bilgiler henüz elde edilememiştir. Bu çalışmada, Manisa Fayı'nın doğu segmentini oluşturan (Kayapınar doğusu ile Yukarıçobanisa arasında kalan) fay izleri, 1:25000 ve 1:5000 ölçeğinde haritalanmış ve uygun alanlar belirlenerek ilk kez hendek tabanlı pale¬osismoloji çalışmaları gerçekleştirilmiştir. Haritalama çalışmalarına göre, Manisa Havzasının güneyini sınırlayan Manisa Fayı, güncel morfolojide belirgin kuzeye eğimli fay sarplıklarına sahip olan aktif bir yapıdır. Doğuda, Yu¬karıçobanisa ile Manisa il merkezi arasında KB-GD doğrultuda dış bükey geometriye sahiptir. Batıya doğru Manisa il merkezi ve Kayapınar arasında yaklaşık B-D, Kayapınar ile Akgedik arasında ise tekrar BKB-DGD doğrultu sunan Manisa Fayı 45 km'lik uzunluğa sahiptir. Yapılan arazi gözlemleri doğrultusunda, inceleme alanında 5 adet paleosismoloji amaçlı hendek kazı yeri belirlenmiştir. Açılan hendeklerde yapılan incelemeler sonucunda, kolüvyal kamalardan ve paleotoprak seviyelerinden optik uyarımlı lüminesans (OSL) ve radyokarbon (14C) metodlarının uygulanması adına 26 adet örnek alınmıştır. Elde edilen analiz sonuçları değerlendirildiğinde Geç Pleyistosen-Holosen aralığında 6 adet yıkıcı depreme kaynaklık ettiği belirlenmiştir. Bu depremler sırasıyla 30.6 ± 8.8 bin yıl (E1), 15.0 ± 5.0 bin yıl (E2), 6,6 ± 1,3 bin yıl (E3), 2,9 ± 1,3 bin yıl (E4), 0,8 ± 0,4 bin yıl (E5), ve 0,1 ± 0,1 bin yıla (E6) tekabül etmektedir. İlgili depremlerin tekrarlanma aralığı Holosen dönemi için 950 ila 3800 yıl arasında bulunmuş olup, Manisa Fayının orta ve doğu bölümü için, en son depremin MS 1862 meydana geldiği değerlendirildiğinde, fayın 161 yıldır yıkıcı nitelikte deprem üretmediği görülmektedir.

Özet (Çeviri)

This study aims to reveal the current tectonic characteristics and seismicity of the region as a result of the structural geological and paleoseismological studies carried out on the eastern segment of the Manisa Fault where Manisa city center is located. According to earthquake catalogs, many destructive earthquakes have occurred in and around Manisa province in the historical period. However, studies on the seismic sources of these earthquakes are very limited. Although old earthquakes on the western segment of the Manisa Fault, which is thought to be the source of a significant number of these earthquakes, have been revealed, information about the earthquakes caused by the eastern segment has not yet been obtained. In this study, the fault traces of the eastern segment of the Manisa Fault (between Kayapınar east and Yukarıçobanisa) were mapped at 1:25000 and 1:5000 scales and trench-based paleoseismology studies were carried out for the first time by identifying suitable areas. According to the mapping studies, Manisa Fault, which borders the southern part of Manisa Basin, is an active structure with prominent north-trending fault steepnesses in the current morphology. In the east, it has a convex geometry in the NW-SE direction between Yukarıçobanisa and Manisa city center. Towards the west, the Manisa Fault has a length of 45 km and presents approximately NW-SE strike between Manisa city center and Kayapınar and again NW-SSE strike between Kayapınar and Akgedik. As a result of the field observations, 5 trench excavations for paleoseismology were identified in the study area. As a result of the investigations carried out in the trenches, 26 samples were taken from colluvial wedges and paleotopsoil levels for the application of optically stimulated luminescence (OSL) and radiocarbon (14C) methods. When the obtained analysis results were evaluated, it was determined that it was the source of 6 destructive earthquakes in the Late Pleistocene-Holocene interval. These earthquakes correspond to 30.6 ± 8.8 thousand years (E1), 15.0 ± 5.0 thousand years (E2), 6.6 ± 1.3 thousand years (E3), 2.9 ± 1.3 thousand years (E4), 0.8 ± 0.4 thousand years (E5), and 0.1 ± 0.1 thousand years (E6), respectively. The recurrence interval of the related earthquakes was found to be between 950 and 3800 years for the Holocene period, and considering that the last earthquake occurred in 1862 AD for the central and eastern part of the Manisa Fault, it is seen that the fault has not produced a destructive earthquake for 161 years.

Benzer Tezler

  1. Active tectonics of Manisa fault; dating of faulting, morphotectonic and kinematic (paleostress) analysis

    Manisa fayının aktif tektoniği: Fayın yaşlandırılması, morfotektonik ve kinematik analizleri

    TANER TEKİN

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2023

    Jeoloji MühendisliğiOrta Doğu Teknik Üniversitesi

    Jeoloji Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FUAT BORA ROJAY

    DOÇ. DR. TAYLAN SANÇAR

  2. Morphotectonic analysis and kinematic evolution of the central Gediz Alaşehir Graben, Western Anatolia, Turkey

    Gediz Alaşehir Grabeni merkezinin morfotektonik analizi ve kinematik evrimi, Batı Anadolu, Türkiye

    TAMER DÖNMEZOĞULLARI

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2019

    Jeoloji MühendisliğiOrta Doğu Teknik Üniversitesi

    Jeoloji Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FUAT BORA ROJAY

  3. Gediz Grabeni'nin aktif tektoniği ve sismik tehlike kaynaklarının tektonik jeomorfoloji ve InSAR yöntemleriyle araştırılması

    Investigation of active tectonics and seismic hazard sources of Gediz Graben with tectonic geomorphology and InSAR methods

    SEMİH ESKİ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Jeoloji MühendisliğiDokuz Eylül Üniversitesi

    Jeoloji Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HASAN SÖZBİLİR

  4. Aktif normal faylar boyunca yatay ve dikey kesitlerde radon gazı konsantrasyonu değişimi: Manisa fayı, Batı Anadolu

    The exchange of radon gas concentration at horizontal and vertical sections along active normal faults: Manisa fault, Western Anatolia

    CANER TAŞKÖPRÜ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Nükleer MühendislikEge Üniversitesi

    Nükleer Bilimler Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MÜSLİM MURAT SAÇ

  5. Salihli ve Alaşehir (Manisa) güneyinde yer alan fayların yapısal ve paleosismolojik özellikleri

    Structural and paleoseismological characteristics of the faults in Salihli and Alaşehir (Manisa) south

    HAKAN ALIŞIK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Jeoloji MühendisliğiPamukkale Üniversitesi

    Jeoloji Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ALİ KAYA