Mikroglia ve T Lenfosit etkileşimlerinin meme kanseri beyin metastazındaki rolü
The role of Microglia and T Lymphocyte interactions in breast cancer brain metastasis
- Tez No: 842810
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ DİĞDEM YÖYEN ERMİŞ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Allerji ve İmmünoloji, Allergy and Immunology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2023
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Bursa Uludağ Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: İmmünoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 102
Özet
Meme kanseri, akciğer kanserinden sonra beyin metastazının en sık görüldüğü birincil kanser tipidir. Deneysel metastaz modellerine bakıldığında dolaşımdaki meme tümörü hücreleri akciğer, karaciğer beyin ve kemiğe metastaz eğilimi gösterir. Bu metastatik yönelim faklı mekanizmalar ile açıklanmaya çalışılsa da halen belirsizliğini korumaktadır. Makrofajlar doğuştan gelen immünitedeki en önemli bileşenler olup, metastatik süreçlerde de direkt etkili hücre grubudur. M2 tip regülatör makrofajların tümörün gelişmesi, anjiyogenez ve metastazında direkt etkili olduğu raporlanmış olmala beraber, doku yerleşik makrofajların bu süreçteki rolleri halen bilinmemektedir. Bu tez çalışmasında beyindeki yerleşik makrofaj alt-grubu olan mikroglialar ve monosit kökenli makrofajların meme kanserindeki fenotipik ve fonksiyonel farklarını araştırdık. Bu kapsamda N9 ve BV-2 mikroglial hücre hatları; Raw 264.7 monositik kökenli makrofaj hücre hattı; primer fare mikroglia hücreleri EMT6 ve 4T1 meme kanseri hücre hatları kullanıldı. Meme kanseri ve makrofaj hücreleri farklı koşullar altında ko-kültür edilerek canlılık ve metabolizma (MTT yöntemi ve PI boyama), T hücre yanıtları (CFSE yöntemi), invazyon kapasiteleri (scratch assay), ko-stimülatör belirteç değişimleri (akım sitometri) değerlendirildi. Mikroglial hücrelerin bazal seviyede farklı düzeylerde ko-stimülatör belirteç düzeyine sahip olduğu ve özellikle monositik kökenli makrofajlara göre (Raw 264.7) oldukça yüksek düzeylerde ko-inhibitör belirteç düzeyine sahip olduğu görüldü. N9 hücrelerinde PD-L2, BV-2 hücrelerinde ise PD-L1 düzeyinin daha baskın olduğu görüldü. BV-2 hücrelerinin hem T hücre yanıtlarını çok güçlü şekilde baskılayabildiği, hem de ilginç bir şekilde tümör hücre invazyon kapasitesini (EMT6) engellediği görüldü. 4T1 hücrelerinden salgılanan faktörler ile (4T1 CM), N9 hücreleri PD-L2 düzeylerini arttırırken, BV-2 hücreleri PD-L1 düzeyini azalttı. Raw 264.7 ise, PD-L2 molekül ekspresyonu açısından N9; PD-L1 açısından ise BV-2 gibi bir davranış sergiledi. EMT6 CM ile ise, N9 hücrelerinde CD86 düzeyleri artarken, CD80 düzeyleri azaldı. Elde edilen sonuçlar doğrultusunda momositik makrofajların ve doku yerleşik makrofajlardan mikroglia hücrelerinin meme kanserinde farklı davranış sergiledikleri ve özellikle ko-stimülatör belirteçler üzerinden etki gösterebildikleri belirlenmiştir. İleri doğrulama deneyleri (primer mikroglia etkileşimi ve in vivo çalışmalar) yapılarak mikrogliaların meme kanseri beyin metastazındaki pro- ve/veya anti-kanser etkinlikleri ve mekanizması aydınlatılabilecektir.
Özet (Çeviri)
Breast cancer is the most common primary cancer type with brain metastasis after lung cancer. Circulating breast tumor cells have been shown to spread to the lung, liver, brain, and bone in experimental metastasis models. There have been several attempts to explain this metastatic tendency, but the answer is still remains unclear. The most crucial elements of innate immunity are macrophages, a cell type that has a direct role in the spread of disease. The functions of tissue-resident macrophages in tumor formation, angiogenesis, and metastasis remain unclear, despite reports that M2 type regulatory macrophages directly influence these processes. In this thesis study, we investigated the phenotypic and functional differences between the resident macrophage subgroup in the brain, microglia, and monocyte-derived macrophages in breast cancer. N9 and BV-2 microglial cell lines, Raw 264.7 monocytic macrophage cell line, primary mouse microglia cells, EMT6 and 4T1 breast cancer cell lines were analysed in this context. The viability and metabolism of the co-cultured breast cancer and macrophage cells (measured by MTT and PI labeling), the T cell responses (measured by CFSE method), the invasion capacities (measured via scratch assay), and the co-stimulatory marker levels (measured by flow cytometry) were assessed. It was observed that microglial cells had different levels of co-stimulatory markers at the basal level and had significantly higher levels of co-inhibitory markers, especially compared to monocytic macrophages (Raw 264.7). It was observed that PD-L2 level was more dominant in N9 cells and PD-L1 level was more dominant in BV-2 cells. It was observed that BV-2 cells could both strongly suppress T cell responses and, interestingly, inhibit tumor cell invasion capacity (EMT6). With factors secreted from 4T1 cells (4T1 CM), N9 cells increased PD-L2 levels, while BV-2 cells decreased PD-L1 levels. If Raw is 264.7, N9 in terms of PD-L2 molecule expression; In terms of PD-L1, it behaved like BV-2. With EMT6 CM, CD86 levels increased while CD80 levels decreased in N9 cells. Based on these findings, it was established that monocytic macrophages and microglia cells, which are types of tissue-resident macrophages, exhibit distinct behavior in breast cancer and can particularly act through co-stimulatory markers. To further understand the pro- and/or anti-cancer activities and mechanisms of microglia in breast cancer brain metastasis, additional validation experiments, such as primary microglia interaction and in vivo studies, will be conducted.
Benzer Tezler
- Kuprizon modelinde periferal nonspesifik uyarılmış Tlenfosit çalışması:Alternatif bir bakış
Study on peripheral non-specific stimulated T lymphocytesin the cuprizone model: An alternative perspective
MELİKE ÇAKAN ERCAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
NörolojiHacettepe ÜniversitesiNöroloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MERYEM ASLI TUNCER
- Fare kafa travması modelinde deksmedetomidinin inflamasyon üzerine etkilerinin incelenmesi
Investigation of antiinflammatory effects ofdexmedetomidine on experimental traumatic brain injury model
DİCLE KARAKAYA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
NöroşirürjiHacettepe ÜniversitesiNöroşirürji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MELİKE MUT AŞKUN
- Sıçanda fokal serebral ı̇skemi reperfüzyon modeli ile oluşturulan ı̇nme sonrasında ı̇nsan kaynaklı nöral kök hücre, fare kaynaklı nöral kök hücre ve atorvastatin tedavilerinin ayrı ve kombine kullanımının sonuçlarının değerlendirilmesi
Evaluation of the results of seperate and combined use of human neural stem cell, mouse neural stem cell and atorvastatin treatment after stroke induced by focal cerebral ischemia reperfusion model in rat
ALİCAN TAHTA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2015
Nöroşirürjiİstanbul ÜniversitesiBeyin ve Sinir Cerrahisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALİ NAİL İZGİ
- Expression du Récepteur à l'Interleukine 12, Signalisation et Effets Biologiques au Niveau des Lymphocytes B et des Cellules Microgliales Humaines
B lenfositlerinde interlökin (IL)-12 reseptörünün sinyalizasyon yollarının tanımlanması ve yine bu hücrelerde IFN-gamma sentezini sağlayan mekanizmaların araştırılması
DENİZ DURALI
Doktora
Fransızca
2003
Allerji ve İmmünolojiUniversité Paris Descartes (Paris 5)İmmünoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. JEAN-FRANCOIS DELFRAISSY
- Alzheimer hastalarında serum soluble CTLA4 ve CD28 düzeyleri ile CTLA4 ve CD28 gen polimorfizmleri arasındaki ilişkinin araştırılması
Investigation of the relationship between CTLA4 and CD28 gene polymorphism frequency and serum levels inalzheimer's patients
BEKİR MEHMET KELLECİ
Doktora
Türkçe
2020
Tıbbi BiyolojiKahramanmaraş Sütçü İmam ÜniversitesiBiyomühendislik ve Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. RAMAZAN GÜNEŞAÇAR