Geri Dön

Aile tatili işlevselliğinin tatil ve yaşam tatminine etkisi

The effect of family holiday functioning on holiday and life satisfaction

  1. Tez No: 844170
  2. Yazar: BANU ES YILMAZ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ABDULCELİL ÇAKICI
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Turizm, Tourism
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Mersin Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Turizm İşletmeciliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 131

Özet

Turizm sektörü, gündelik hayatın yoğunluğu nedeniyle birbirine yeterince vakit ayıramayan aile bireylerine farklı imkanlar sunmaktadır. Bunlardan bir tanesi de aile tatilidir. Bu çalışmada, aile tatil işlevselliğinin, tatil ve yaşam tatminine olan etkileri incelenmektedir. Araştırma, ilişkisel tarama modeline uygun olarak düzenlenmiştir. Araştırmanın evrenini, Türkiye'de 0-18 yaş aralığında, en az bir çocuk ile tatil yapan, en az bir ebeveynden oluşan yerli turistler oluşturmaktadır. Geliştirilen anket, 01.07.2022- 30.09.2022 tarihleri arasında yüz yüze ve çevrim içi olarak uygulanmış, 353 kişiden veri toplanmıştır. Çoklu sapan durumunda olan 11 gözlem veri setinden çıkarılmış, toplamda 325 anketin verisi üzerinden tek değişkenli normal dağılım irdelenmiştir. Yapısal model üzerinden test edilen hipotezlere göre aile tatili işlevselliği tatil tatminini (β:0,70) ve yaşam tatminini de (β:0,21) olumlu yönde etilemektedir. Aile tatili tatil tatminindeki değişimin %48'ini açıklarken, yaşam tatminindeki değişimin %15'ini açıklamaktadır. Diğer taraftan tatil tatmininin yaşam tatmin üzerinde olumlu bir etkiye (β:0,25) de sahip olduğu bulgulanmaktadır. Aileler, aile tatili işlevselliğinin iki temel boyutu olan bağlılık ve uyum düzeylerine göre ikişer kümeye ayrılmışlardır. Tatil tatmini ve yaşam tatiminin, bağlılığın yüksek olduğu ailelerde görece düşük olan ailelere kıyasla daha fazla olduğu tespit edilmektedir. Benzer şekilde aile içi uyumun yüksek olduğu ailelerde görece uyumun düşük olduğu ailelere nazaran tatil ve yaşam tatmininin daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Aile tatili işlevselliğinin tatil tatminini 1-6 ve 13-18 yaş gruplarında çocukları olan ailelere kıyasla, 7-12 yaş grubunda çocukları olan ailelerde göreceli olarak daha fazla etkilemektedir. Buna benzer şekilde en büyük çocuğun yaşı dikkate alınarak aile tatilinin tatil tatminine etkisi, çocuğun yaşı 1-6 arasında (β:0,391) olanlarda, 7-12 (β:0,504) ve 13-18 (β:0,476) yaş gruplarında olanlara kıyasla daha düşük düzeyde etkilemektedir. İlginç olan, en büyük çocuğun yaşı 19'u geçtiğinde aile tatili işlevselliğinin tatil tatminine etkisinin ortadan kalkmasıdır. Araştırma, aile ile birlikte yapılan tatilin işlevselliğini yenidem teyit etmekle birlikte, tatil ve yaşam tatminini olumlu yönde etkilediğini ortaya koymakla sosyal açıdan aile tatilinin önemine işaret etmektedir. Dolayısıyla ebeveynlerin bu durumu dikkate almaları gerektiği söylenebilir. Ayrıca araştırma, kamu yönetiminin de aile tatilerini teşvik edici politikalar geliştirmesi gerektiğini ima etmektedir. İşletme bazında ise özellikle yaşı küçük çocukları olan aileler dikkate alınarak tesis, kolaylık ve hizmetlerin tasarımlanması gerektiği ifade edilebilir.

Özet (Çeviri)

The tourism sector offers different opportunities to family members who cannot spare enough time to each other due to the hustle and bustle of daily life. One of them is family vacation. This study examines the effects of family vacation functioning on vacation and life satisfaction. There search part of the study was arranged in accordance with the relational survey model. The universe of the research consists of domestic tourists, who have at least one parent and at least one child in the 0-18 age range in Turkey. The developed questionnaire was applied face-to-face and online between 01.07.2022 and 30.09.2022, and data was collected from 353 people. 11 observations with multiple slings were excluded from the data set, and the univariate normal distribution was examined over the data of 325 questionnaires. According to the hypotheses tested through the structural model, family vacation functioning positively influences vacation satisfaction (β:0.70) and life satisfaction (β:0.21). While family vacation explains 48% of the variation in vacation satisfaction, it explains 15% of the variation in life satisfaction. On the other hand, it is found that vacation satisfaction has a positive effect on life satisfaction (β:0.25). Families were classified into two clusters according to the levels of cohesion and adaptation, which are the two main dimensions of family vacation functioning. Vacation satisfaction and life satisfaction are found to be higher in families with high levels of cohesion than in families with relatively low levels of cohesion. Similarly, it was determined that vacation and life satisfaction were higher in families with high family adaptation than in families with relatively low family adaptation. Family vacation functioning affects vacation satisfaction relatively more in families with children in the 7-12 age group compared to families with children in the 1-6 and 13-18 age groups. Similarly, considering the age of the oldest child, the effect of family holiday on holiday satisfaction is lower for families with children aged 1-6 (β:0.391) compared to families with children aged 7-12 (β:0.504) and 13-18 (β:0.476). Interestingly, the effect of family vacation functioning on vacation satisfaction disappears when the age of the oldest child exceeds 19 years. The study reaffirms the functionality of family vacations and points to the importance of family vacations from a social point of view by revealing that they positively affect vacation and life satisfaction. Therefore, it can be said that parents should take this situation into consideration. The research also implies that the public administration should develop policies to encourage family vacations. On the business basis, it can be stated that facilities, convenience and services should be designed especially considering families with young children.

Benzer Tezler

  1. Tı̇p 2 DM tanılı hastalarda dı̇yabet bı̇lgı̇ düzeyı̇nı̇n ı̇laç kulanımına etkı̇sı̇ ve glı̇semı̇k değerlerle ı̇lı̇şkı̇sı

    The effect of diabetes knowledge level on drug use and its relationship with glycemic values in patients with TYPE 2 DM

    ESRA TOMBUL MAFİZER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Aile HekimliğiDüzce Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ZERRİN GAMSIZKAN

  2. Otizmli ve down sendromlu çocuğu olan ailelerde sosyal destek algısı ve aile işlevselliğinin psikolojik iyi oluş üzerindeki etkisi

    The effect of social support perception and family functioning on psychological well-being in families with children with autism and down syndrome

    SİBEL BORA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Psikolojiİstanbul Ticaret Üniversitesi

    Aile Danışmanlığı ve Eğitimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. OYA ÖZKARDAŞ

  3. Bipolar bozuklukta evlilikte uyumun ve aile işlevselliğinin değerlendirilmesi

    The evaluation of marital adjustment and family functioning in bipolar disorder

    ÖZNUR TAŞDELEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    PsikiyatriTrakya Üniversitesi

    Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ERCAN ABAY

  4. Nörogelişimsel bozukluk tanılı çocukların ailelerinde içselleştirilmiş damgalanma algısı, algılanan sosyal destek ve aile işlevselliğinin araştırılması

    Investigation of internalized stigma perception, perceived socialsupport and family functioning in the families of children withneurodevelopmental disorder

    GÖKÇE ANILIR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    PsikiyatriEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MURAT EYÜBOĞLU

  5. Yavaş Bilişsel Temponun eşlik ettiği Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu tanılı 8-12 yaş arasındaki çocuklarda klinik ve nörobilişsel özelliklerin belirlenmesi ve DEHB ve DEHB+KOKGB tanılı çocuklarla karşılaştırılması

    Determination of clinical and neurocognitive characteristics in children between 8-12 years diagnosed with Attention Deficit Hyperactivity Disorder with Sluggish Cognitive Tempo and comparison to children with ADHD and with ADHD+ODD

    SEVİM BERRİN İNCİ İZMİR

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    PsikolojiIşık Üniversitesi

    Klinik Psikoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ZEKERİYA DENİZ AKTAN