Tibia proksimal posterior eğim açılarının varyasyonlarının araştırılması
Investigation of variations in tibial proximal posteriorslopes angles
- Tez No: 847896
- Danışmanlar: DOÇ. DR. SEFA AKTI
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
- Anahtar Kelimeler: Tibial proksimal posterior eğim, tibia anterior metafize aks, varyasyon, Tibial proximal posterior slope, tibia anterior metaphyseal axis, variation
- Yıl: 2023
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Cumhuriyet Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 88
Özet
Amaç: Tibianın proksimal posterior eğiminin kişiler arasındaki varyasyonu görece olarak geniştir. Bu nedenle tibianın posterior eğiminin ölçüm yöntemi konusunda literatürde henüz bir fikir birliği oluşmamıştır. Bundan dolayı çalışmamızda, tibianın proksimal eğimini ölçmede en az varyasyon gösteren referans çizgilerini belirlemeyi amaçladık. Gereç-Yöntem: Çalışmamıza 01,01,2006-27,02,2023 tarihleri arasında Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Uygulama ve Araştırma Hastanesinde alt ekstremite anjiografi ve kruris tomografisi çekilen tibia ve fibula kemiklerinde kırık olmayan 40-70 yaş hastalar arasından sistematik örnekleme yöntemi ile seçilen 199 hasta dahil edildi. Hastaların görüntüleri incelenerek; tibia ve fibula kemiklerinin birinde veya her ikisinde kırık geçmişi olan taraflar, yine bu kemiklerin herhangi bir bölgesinde tümöral yapı olan taraflar, genetik olarak tibia ve fibula kemiklerinde deformitesi olan taraflar ve tibia, fibula kemiklerinin tamamının görüntü alanına girmediği tarafların ölçümü yapılmadı. Belirlenen kriterlere göre 199 hastanın 192 sağ ve 195 sol taraf ölçümü yapıldı. Hastaların radyolojik değerlendirmesi SECTRA IDS 7, Sectra AB, Linköping, Sweden ile yapıldı. Tomografi görüntüleri MPR (multi-planar reformat) formatında, 3 düzlem (koronal, sagital, aksiyal) kullanılarak, ölçüm yapılacak açılar için bölgeler ve akslar belirlenerek akslara göre bölgelerin tibial posterior eğim açılarının ve tibia anterior metafizer açılarının ölçümü yapıldı. Belirttiğimiz akslar klasik yöntemle tibianın posterior eğimini belirlemek için ölçüldü: 1. tibia anatomik aksı (TAA), 2. tibia mekanik aksı (TMA), 3. fibula şaft aksı (FSA), 4. tibia anterior kortikal aks (ATKA), 5. tibia posterior kortikal aks (PTKA). Anterior tibial metafizer korteks ise tibia anterior metafizer açı (TAMA) ölçümü için kullanıldı. Hastalar yaş, cinsiyet ve taraf verileri açısından medial, lateral ve orta hattan ölçülen posterior eğim açıları ölçülerek değerlendirildi. Bulgular: Hastanemizde alt ekstremite anjiografi ve kruris tomografisi çekilen hastalar arasından seçilerek çalışmamıza dahil edilen 199 hastanın 154'i (%77,4) erkek, 45'i (%22,6) kadın olup hastaların yaş ortalaması 58,64(40-70) idi. Erkeklerin yaş ortalaması 58,94, kadınların yaş ortalaması 57,62 olarak bulundu ve aralarında istatiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı. Çalışmamıza dahil edilen hastaların, 5 farklı aksa göre medial, lateral ve orta bölgeden klasik yöntemle ölçümü yapılan PTS açıları arasındaki varyasyon (CoV) değerleri, anterior tibial kortekse göre ölçümü yapılan TAMA'nın varyasyon değerlerinden yüksek düşük bulunmuştur. TAMA'nın varyasyon (CoV) değeri; medial bölgede 4,49, lateral bölgede 5,30 ve orta bölgede 5,10 olarak bulunmuştur. Ayrıca TAMA'nın medial, lateral ve orta bölgeden yapılan ölçüm değerlerinin varyasyon (CoV) değerleri, cinsiyet ve tarafa göre diğer akslarla karşılaştırıldığında da, diğer 5 klasik yöntemle ölçülen PTS değerlerinin varyasyon (CoV) değerlerine göre daha düşük bulunmuştur. Sonuç: Tibial posterior eğim açısının ölçümü farklı akslara göre yapılabilmektedir. Tibianın proksimal posterior eğim açısının ölçümü konusunda fikir birliği hala sağlanmamıştır. Bu çalışmada TAMA'nın ortalama değerlerinin medial, lateral ve orta bölgede sağladığı varyasyon (CoV) değerleri, diğer 5 aksa göre klasik yöntemle ölçüm yapılan PTS değerlerinin ortalama değerlerinin sağladığı varyasyon (CoV) değerlerinden daha düşük bulunmuştur. Ortopedik cerrahi işlemlerde bu açının kullanılabilirliği için daha geniş popülasyonlarda ileri araştırmaya ihtiyaç vardır.
Özet (Çeviri)
Aim: The proximal posterior slope of the tibia exhibits relatively wide variation among individuals. Therefore, there is currently no consensus in the literature on the measurement method for tibial posterior slope. For this reason, in our study, we aimed to identify the reference lines that exhibit the least variation when measuring the proximal slope of the tibia. Materials and Methods:Our study included 199 patients, aged 40-70,without fractures in the tibia and fibula bones, who underwent lower extremity angiography and crural tomography at the Sivas Cumhuriyet University Health Services Application and Research Hospital between January 1, 2006, and February 27, 2023. Patients were selected using a systematic sampling method. The images of the patients were reviewed, and measurements were not taken on the sides with a history of fractures in either one or both of the tibia and fibula bones, sides with any tumorous structures in these bones, sides with genetic deformities in the tibia and fibula bones, and sides where the entire tibia and fibula bones did not appear in the images. A total of 199 patients met the criteria, and measurements were taken on 192 right and 195 left sides according to the established criteria. Radiological evaluations of the patients were conducted using SECTRA IDS 7, Sectra AB, Linköping, Sweden. Tomography images were used in the MPR (multi-planar reformat) format and measurements of tibial posterior slope angles and tibia anterior metaphyseal angles were made by identifying regions and axes for the angles to be measured in three planes (coronal, sagittal,axial). The following axes were measured to determine the tibial posterior slope using the conventional method: 1. Tibia anatomical axis (TAA), 2. Tibia mechanical axis (TMA), 3. Fibula shaft axis (FSA), 4. Tibia anterior cortical axis (ATKA), 5. Tibia posterior cortical axis (PTKA). The anterior tibial metaphyseal cortex was used to measure the tibia anterior metaphyseal angle (TAMA). Patients' posterior slope angles measured from the medial, lateral and midline were evaluated in terms of age, gender, and side data. Results: Out of the 199 patients included in our study, who were selected from patients undergoing lower extremity angiography and crural tomography in our hospital, 154 (77,4%) were male, and 45 (22,6%) were female. The average age of the patients was 58,64 years, with an age range of 40 to 70, The average age for males was 58,94, and for females, it was 57,62, with no statistically significant difference found between them. The variation (CoV) values for the PTS angles measured using the conventional method from the medial, lateral, and middle regions of patients included in our study were found to be higher or lower than the variation values of TAMA measured relative to the anterior tibial cortex. The CoV value for TAMA was 4,49 in the medial region, 5,30 in the lateral region, and 5,10 in the middle region. Furthermore, when the variation (CoV) values of TAMA measurements made from the medial, lateral, and middle regions were compared with other axes measured by gender and side, they were found to be lower than the variation (CoV) values of the PTS values measured using the other 5 conventional methods. Conclusion: The measurement of the tibial posterior slope angle can be performed along different axes. There is still no consensus regarding the measurement of the proximal posterior slope angle of the tibia. In this study, it was found that the variation (CoV) values provided by the average values of TAMA in the medial, lateral, and middle regions were lower than the variation (CoV) values provided by the average values of PTS measured using the conventional method for the other 5 axes. Further research is needed in larger populations to assess the utility of this angle in orthopedic surgical procedures.
Benzer Tezler
- Alt ekstremite kısalık ve deformitelerinde sekiz plak ile hemiepifizyodez tedavisinin diz biyomekanik açılarına olan etkisi
The effect of eight plates and hemiepiphysiodesis treatment on knee biomechanical angles in lower extremity shortness and deformities
RIZA BERKER ÖZBEK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Ortopedi ve TravmatolojiEge ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HÜSEYİN GÜNAY
- Proksimal tibia medial açık kama osteotomilerinde tespit için kullanılan bloklu plakların posterior tibial eğim açısına etkisi
Başlık çevirisi yok
NİHAT KAYABAŞI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Ortopedi ve TravmatolojiKocaeli ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. CUMHUR CEVDET KESEMENLİ
- Unikondiler diz artroplastisinin alt ekstremite koronal ve sagittal dizilimine etkilerinin araştırılması
Investigation of the effects of unicondylar knee arthroplasty on lower extremity coronal and sagittal alignment
İBRAHİM ONUR KURT
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Ortopedi ve TravmatolojiSağlık Bilimleri ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FIRAT SEYFETTİNOĞLU
- Tek planlı ve biplanar medial açık kama tibia proksimal osteotomisinin patella yüksekliği, tibia posterior eğimi, patellar tendon uzunluk, kalınlık ve elastisitesi üzerine etkileri
Effects of monoplanar and biplanar medial open-wedge proximal tibial osteotomy on patellar height, posterior tibial slope, patellar tendon length, thickness, and elasticity
İBRAHİM ESAD SAPMAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Ortopedi ve TravmatolojiSağlık Bilimleri ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUSTAFA GÖKHAN BİLGİLİ
- Ön çapraz bağ rekonstrüksiyonuyapılan hastalarda rerüptür açısından risk parametrelerinin değerlendirilmesi ve analizi
Anterior cruciate ligament reconstruction risk of rerupture in patients evaluation and analysis of parameters
MEHMET KANLIKAMA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Ortopedi ve TravmatolojiTekirdağ Namık Kemal ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MEHMET ÜMİT ÇETİN