Geri Dön

Adli alanda çalışanların cinsel suçlar kapsamında suça ve suçluya yönelik tutumlarında sosyo-demografik ve mesleki özelliklerin etkisi

The effect of socio-demographic and professional characteristics on the attitudes of forensic workers towards crime and criminals within the scope of sexual crimes

  1. Tez No: 850364
  2. Yazar: SEDANUR ER ÇELİK
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. ZEYNEP BELMA GÖLGE
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Adli Tıp, Psikoloji, Forensic Medicine, Psychology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa
  10. Enstitü: Adli Tıp ve Adli Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Sosyal Bilimler Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 230

Özet

Tutumun en cezalandırıcı ve olumsuz olduğu suç türlerinin başında cinsel suçların gelmesi, cinsel suçlulara yönelik mevzuatın kamuoyu baskısından etkilenebilmesi, cinsel suçluların yaygınlığının bildirilenlerden daha yüksek oranda olduğunun varsayılması, fiziksel ve sözlü şiddet gibi birçok suçu içerisinde barındırabilmesi, sebep olduğu travmaların kuşaklararası devam edebilmesi sebebiyle araştırmacılar cinsel suçların etkin risk faktörüne, profillemesine ve sınıflandırılmasına yöneldiği gibi halkın ve çeşitli örneklemlerin de cinsel suçlulara yönelik tutumlarını çalışmalarında konu edinmektedir. Bu bağlamda bu araştırmanın temel amacı mesleği gereği cinsel suçlularla temas halinde bulunan hakim, savcı, polis ve Adalet Bakanlığı'nda çalışan uzmanların (psikolog, pedagog, sosyal hizmet uzmanı) cinsel suçlardan hüküm giymiş suçlulara yönelik ve bu suçluların tedavilerine yönelik tutumları üzerinde çeşitli sosyo-demografik değişkenlerinin ve mesleki özelliklerinin nasıl rol oynadığının saptanması ve bu meslek görevlilerinin tutumlarının ne türlü farklılaştığının anlaşılmasıdır. Tez çalışmasına yaşları 23 ile 63 yaş arasında değişen 108 (%43,1) kadın ve 144 erkek (%56,9) olmak üzere toplamda 252 kişi katılım sağlamıştır. Katılım sağlayanların 100'ü (%39,5) polis, 121'i (48,2) Adalet Bakanlığı'nda görevli uzmanlar, 31'i (%12,3) ise hakim ve savcıdır. Veri toplama aracı olarak Kişisel Bilgi Formu, Suça ve Suçluya Yönelik Tutum Ölçeği, Politik Yönelim Ölçeği ve Cinsel Suçluların Tedavisine Yönelik Tutumlar Ölçeği (Attitudes Toward the Treatment of Sex Offenders Scale) kullanılmıştır. Yapılan istatistiki sonuçlara göre, polislerin cinsel suçlulara yönelik ve cinsel suçluların tedavilerine yönelik tutumu Adalet Bakanlığı'nda görevli psikolog, pedagog ve sosyal hizmet uzmanı ünvanlı meslek elemanlarından daha olumsuz bulunmuş, hakim ve savcıların tutumları ile polislerin ve sosyal çalışmacıların tutumları arasında anlamlı bir farklılık saptanmamıştır. Dini inancını daha yüksek belirten meslek elemanlarının belirtmeyen meslek elemanlarına kıyasla, politik yönelim açısından muhafazakâr eğilimli meslek elemanlarının liberal eğilimli meslek elemanlarına kıyasla, çocuk sahibi olan meslek elemanlarının çocuk sahibi olmayan meslek elemanlarına kıyasla, daha deneyimli meslek elemanlarının daha deneyimsiz meslek elemanlarına kıyasla cinsel suçlulara yönelik ve cinsel suçluların tedavilerine yönelik tutumu daha olumsuz saptanmıştır Bunun yanı sıra, yaş ve cinsiyet değişkenlerinin sadece cinsel suçluların tedavisine yönelik tutum üzerinde önemli bir rol oynadığı bulunmuş; daha yaşlı meslek elemanlarının daha genç meslek elemanlarına kıyasla, erkek meslek elemanlarının kadın meslek elemanlarına kıyasla cinsel suçluların tedavisine yönelik tutumu daha olumsuz saptanmıştır. Cinsel suçlularla çalışma sıklığı ve alınan eğitim açısından bakıldığında, cinsel suç mağduru ve failleriyle daha sık çalışan meslek elemanlarının daha az sıklıkla çalışan meslek elemanlarına kıyasla cinsel suçlulara yönelik ve cinsel suçluların tedavilerine yönelik tutumu daha olumlu saptanmış, benzer şekilde suçlularla ilgili lisans düzeyinde eğitim gören meslek elamanlarının hizmet içi düzeyinde eğitim gören meslek elemanlarına kıyasla cinsel suçlulara yönelik tutumu daha olumlu bulunmuştur. Son olarak, meslek elemanlarının geçmişte suç mağduru olma durumlarının, yakınların suç mağduru olma durumlarının, yakınlarının mağdur oldukları suç türlerinin, yakınlarının suç işleme durumlarının ve yakınlarının işledikleri suç türlerinin cinsel suçlulara yönelik ve cinsel suçluların tedavilerine yönelik tutum üzerinde önemli bir etkisinin olmadığı saptanmıştır.

Özet (Çeviri)

Due to the fact that sexual crimes are one of the most punitive and negative types of crimes, the legislation on sexual offenders can be affected by public pressure, the prevalence of sexual offenders is assumed to be higher than reported, it can include many crimes such as physical and verbal violence and the traumas it causes can continue intergenerationally, researchers focus on the effective risk factors, profiling and classification of sexual crimes, as well as the attitudes of the public and various samples towards sexual offenders in their studies. In this context, the main purpose of this research is to determine how various socio-demographic variables and professional characteristics play a role on the attitudes of judges, prosecutors, police officers and specialists working in the Ministry of Justice (psychologists, pedagogues, social workers), who are in contact with sexual offenders by virtue of their profession, towards offenders convicted of sexual offenses and towards the treatment of these offenders, and to understand how the attitudes of these professionals differ. A total of 252 people, 108 (43.1%) women and 144 men (56.9%), aged between 23 and 63 years, participated in the thesis study. Of the participants, 100 (39.5%) were police officers, 121 (48.2%) were experts working in the Ministry of Justice and 31 (12.3%) were judges and prosecutors. Personal Information Form, Attitude Scale Towards Crime and Criminals, Political Orientation Scale and Attitudes Toward the Treatment of Sex Offenders Scale were used as data collection tools. According to the statistical results, the attitudes of police officers towards sexual offenders and their treatment were found to be more negative than the attitudes of psychologists, pedagogues and social workers employed in the Ministry of Justice, while no significant difference was found between the attitudes of judges and prosecutors and the attitudes of police officers and social workers. The attitudes towards sexual offenders and treatment of sexual offenders were found to be more negative among professionals who stated their religious beliefs more than those who did not, among professionals with a conservative political orientation than those with a liberal political orientation, among professionals who had children than those who did not have children, among professionals who were more experienced than those who were less experienced. In addition, age and gender variables were found to play a significant role only on attitudes towards treatment of sexual offenders; older professionals had more negative attitudes towards the treatment of sexual offenders compared to younger professionals and male professionals had more negative attitudes towards the treatment of sexual offenders compared to female professionals. In terms of the frequency of working with sexual offenders and the training received, it was found that the attitudes towards sexual offenders and the treatment of sexual offenders were more positive among professionals who worked more frequently with victims and perpetrators of sexual offenses compared to professionals who worked less frequently; similarly, the attitudes towards sexual offenders were more positive among professionals who received undergraduate education on offenders compared to professionals who received in-service education. Finally, it was found that the status of being a victim of crime in the past, the status of relatives being victims of crime, the types of crimes their relatives were victimized, the types of crimes committed by their relatives and the types of crimes committed by their relatives did not have a significant effect on attitudes towards sexual offenders and the treatment of sexual offenders.

Benzer Tezler

  1. Ensest mağduru çocukların adli dosyalarının sosyal hizmet bakış açısıyla incelenmesi ve müdahale modelinin geliştirilmesi

    Analysing of forensic files of incest victimized children with social work perspective and developing intervention model

    PINAR ÖZDEMİR

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Sosyal HizmetlerAnkara Üniversitesi

    Sosyal Hizmet Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EMİNE ÖZMETE

  2. 2020-2021 yılları arasında travma nedeni ile başvuran 15 yaş ve üstü olguların mağdur profili açısından değerlendirilmesi

    Evaluation of victim profiles aged 15 and over who applied due to trauma between 2020-2021

    SELİN ÇABUK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Adli TıpSüleyman Demirel Üniversitesi

    Adli Tıp Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SÜLEYMAN SERHAT GÜRPINAR

  3. Cinsel saldırı suçunun delillendirilmesinde adli ebelerin rolü: Türkiye'ye özgü model önerisi

    The role of forensic midwives in evidence of sexual assault crime: A model proposal for Turkey

    İNCİ YAĞMUR TEZBASAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Adli TıpÜsküdar Üniversitesi

    Adli Bilimler Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEVİL ATASOY

  4. Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesine gönderilen aile içi cinsel istismar (ensest) olgularının mağdur ve saldırgan açısından değerlendirilmesi

    Evaluation of family sexual harassment (incest) cases sent from the Zonguldak Bülent Ecevit University Medical Faculty Hospital

    EMİN DOMAÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Adli TıpZonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi

    Adli Tıp Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. RIZA YILMAZ

  5. Ergenlerde (13-18 yaş) cinsel istismar sonrası immün sistem değişikliklerinin değerlendirilmesi

    The evaluation of the immüne system changes after sexual abuse in adolescents(13-18 year old)

    HAMZA AYAYDIN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Allerji ve İmmünolojiİstanbul Üniversitesi

    Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. OSMAN ABALI