Geri Dön

Türk deniz gücü stratejisi kapsamında deniz taşımacılığı ve limanların avrupa birliği politikaları ile karşılaştırılması, eksiklikler ve öneriler

Comparison of maritime transportation and ports within the framework of turkish sea power strategy to european union policies, deficiencies, and recommendations

PDF İndir

  1. Tez No: 854304
  2. Yazar: GÜRKAN BİLGE
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. LEVENT KIRVAL
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Denizcilik, Marine
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Teknik Üniversitesi
  10. Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Denizcilik Çalışmaları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Denizcilik Çalışmaları Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 207

Özet

Türkiye, toplamda 8592 kilometre uzunluğundaki geniş kıyı şeridiyle dikkat çekmekte ve bu coğrafi yapı, ülkenin deniz taşımacılığı ve liman işletmeciliği alanlarında ciddi bir potansiyel taşıdığını ortaya koymaktadır. Üç tarafının denizlerle çevrili olması ve Avrupa ile Asya kıtaları arasında stratejik bir köprü konumunda bulunması, Türkiye'nin deniz taşımacılığı ve liman işletmeciliği stratejileri açısından büyük bir öneme sahiptir. Deniz yollarının bu önemli kesişim noktasında yer alması, Türkiye'yi hem ekonomik hem de stratejik anlamda denizcilik sektöründe merkezi ve etkili bir konuma yerleştirmektedir. Denizcilik, sadece askeri güç açısından değil, aynı zamanda ekonomik ve ticari istikrarın devamlılığı açısından da kritik bir rol oynamaktadır. Deniz gücü kavramı, savaş gemileri ve askeri varlıkların ötesine geçerek, uluslararası ticaretin, deniz yoluyla taşımacılığın, liman yönetiminin ve deniz kaynaklarının verimli kullanımının önemini vurgulamaktadır. Türkiye'nin bu stratejik coğrafi konumu, denizcilik alanında sunduğu avantajlarla birleşerek, ülkenin bu sektördeki stratejik planlamasının ve politika oluşturma sürecinin kritik önemini daha da artırmaktadır. Türkiye'nin denizcilik sektöründeki potansiyelini maksimize etmek ve bu alanda daha etkin rol oynamak için kapsamlı, yenilikçi ve etkili stratejiler geliştirmesi gerekmektedir. Bu stratejiler, ekonomik kalkınmanın yanı sıra Türkiye'nin uluslararası sahada daha güçlü ve etkili bir pozisyon edinmesini de sağlayacaktır. Bu durum, Türkiye'nin denizcilik sektöründe sadece bölgesel bir aktör olmaktan çıkıp, küresel ölçekte daha belirgin ve etkili bir rol üstlenmesine olanak tanıyacaktır. Dolayısıyla, Türkiye'nin denizcilik politikalarını ve stratejilerini bu geniş ve kapsayıcı perspektifle geliştirmesi, hem ulusal hem de uluslararası düzeyde büyük önem taşımaktadır. Bu gelişim, Türkiye'nin ekonomik büyümesini ve uluslararası ticaretteki konumunu güçlendirirken, aynı zamanda denizcilik sektöründeki inovasyon ve teknolojik ilerlemeleri de teşvik edecektir. Bu araştırma, Türkiye'nin deniz taşımacılığı ve liman işletmeciliği üzerine olan politika ve yaklaşımlarını kapsamlı bir şekilde değerlendirirken, Avrupa Birliği'nin bu alandaki politika ve uygulamalarıyla bir karşılaştırma yapmakta ve Türkiye'nin bu alandaki eksiklikleri için öneriler sunmaktadır. Araştırma ilk olarak Denizcilik stratejisi ve politikalarını kapsamlı bir şekilde ele alarak, denizlerin uluslar için olan önemini, denizcilik gücünün çeşitli yönlerini ve mavi ekonomi gibi temel kavramları derinlemesine inceler. Öncelikle, denizlerin ulusal ekonomik, siyasi ve askeri güçteki rolü ile ticaret ve kültürel etkileşimlerdeki kilit konumu vurgulanır. Ardından, denizcilik gücü ve deniz gücünün faktörleri; coğrafi konum, fiziki uygunluk, ülkenin büyüklüğü, nüfus yapısı, halkın ve hükümetin karakteri gibi faktörlerle analiz edilir. Denizcilik sektörüne yönelik mavi ekonomi kapsamında deniz canlı kaynakları, cansız kaynaklar, yenilenebilir enerji, liman faaliyetleri, gemi inşası ve onarımı, deniz taşımacılığı, kıyı turizmi gibi konular detaylı bir şekilde incelenir. Deniz körlüğü kavramı üzerinde durularak, denizlerin stratejik öneminin göz ardı edilmesinin olası sonuçları incelenir. Bu bölümler, ulusların denizcilik alanındaki stratejik yaklaşımlarını ve bu sektördeki potansiyelini değerlendirirken, aynı zamanda denizcilikle ilgili genel kavramsal çerçeveyi de aydınlatmaktadır. Bu geniş kapsamlı çalışma, Türkiye'nin denizcilik ve liman yönetimi politikalarını ayrıntılı bir biçimde ele alıp, bu alanda Avrupa Birliği'nin benimsediği politika ve uygulamalarla karşılaştırmalı bir değerlendirme yaparak, Türkiye'nin bu sektördeki potansiyel eksikliklerine yönelik önerilerde bulunmaktadır. İlk olarak, denizcilik stratejileri ve politikalarını detaylı bir şekilde inceleyerek, denizlerin ulusal ve global düzeydeki önemi, denizcilik alanındaki çeşitli güç unsurları ve mavi ekonomi konseptini derinlemesine analiz eder. Denizlerin ekonomik, politik ve askeri güçteki rolleri, ticari ve kültürel etkileşimlerdeki merkezi pozisyonları öne çıkarılır. Daha sonra, denizcilik ve deniz gücünün çeşitli faktörleri - coğrafi konum, fiziksel uygunluk, ülkenin büyüklüğü, demografik yapısı, toplumun ve hükümetin karakteri gibi - detaylı bir şekilde irdelenir. Mavi ekonomi perspektifinden denizcilik sektörüne yönelik konular; deniz biyolojik kaynakları, abiyotik kaynaklar, yenilenebilir enerji kaynakları, liman operasyonları, gemi yapımı ve tamiri, deniz yoluyla taşımacılık, sahil turizmi gibi çeşitli konu başlıkları altında ayrıntılı olarak ele alınır. Deniz körlüğü kavramını irdeleyerek, denizlerin stratejik öneminin ihmal edilmesinin olası sonuçlarını tartışır. Bu kısımlar, ulusların denizcilik alanındaki stratejik yaklaşımlarını ve bu alandaki potansiyellerini değerlendirirken, aynı zamanda denizcilikle ilgili genel teorik çerçeveyi de açıklığa kavuşturur. Türkiye için iyi örnek oluşturması, coğrafi yakınlığı, üyelerinin köklü denizcilik tarihinin olması ve geçmiş dönemde katılmak için faaliyetler yürütmesinden dolayı karşılaştırmada Avrupa Birliği seçilmiştir. Bu nedenle Avrupa Birliği'nin denizcilik politikaları ve bu alandaki kurumsal yapıları geniş bir perspektifle ele alınmaktadır. Avrupa Birliği'nin tarihine ve denizcilik alanındaki rolüne dair bir giriş yapıldıktan sonra, Avrupa Parlamentosu, Avrupa Konseyi, AB Konseyi, Avrupa Komisyonu gibi önemli organlarının yapısı incelenerek politika oluşturan birliğin kapsamlı yapısı analiz edilmektedir. Avrupa Birliği'nin denizcilik politikaları; deniz taşımacılığı politikaları, liman politikaları, çevre politikaları ve piyasa düzenlemeleri, kapsamlı bir şekilde ele alınarak, Erika-I, II ve III deniz güvenliği paketleri, Liman Devleti Kontrolü, tek cidarlı tankerlerin kullanımdan kaldırılması gibi önemli düzenlemeler ve politikalar üzerinde durulmuştur. Avrupa Birliği'nin denizcilik sektöründeki bütünleşik politikası, mavi büyüme, denizcilik verileri ve mekansal planlaması, entegre deniz gözetimi ve deniz havzaları stratejisi gibi modern yaklaşımlarla sektörün geleceğini şekillendirme çabaları vurgulanmaktadır. Ayrıca, Avrupa Birliği'nin Uluslararası Denizcilik Örgütü ve Uluslararası Çalışma Örgütü ile stratejik uyumları da incelenerek, bu uluslararası kurumlarla olan koordinasyonun ve işbirliğinin önemi ortaya konulmuştur. Avrupa Birliği'nin denizcilik alanındaki kapsamlı ve çok yönlü politikalarını, kurumsal yapılarını ve uluslararası işbirliklerini detaylı bir şekilde ele alınmakta ve bu politikaların genel bir değerlendirmesini sunulmaktadır. Bu kapsamlı araştırma, Türkiye'nin denizcilik politikalarını ve bu alandaki tarihsel gelişimini ayrıntılı bir şekilde ele alarak, Osmanlı İmparatorluğu'ndan başlayıp Türkiye Cumhuriyeti'nin devraldığı denizcilik faaliyetlerini ve bunların günümüze kadar uzanan evrimini detaylandırmaktadır. Ekonomik gelişim süreçlerinde belirlenen kronolojik beş yıllık planlar çerçevesinde denizcilik politikalarının nasıl şekillendiği incelenirken, Türkiye'nin 11. Kalkınma Planı kapsamındaki denizcilik stratejileri, Avrupa Birliği'nin benimsediği denizcilik politikalarının incelendiği başlıklara paralel olarak; deniz taşımacılığı, liman işletmeciliği, çevresel düzenlemeler ve piyasa ile rekabet politikaları altında değerlendirilmektedir. Ayrıca, Türk deniz idaresinin yapısal özellikleri, denizcilik sektörüne yönelik altyapı yatırımları, Denizcilik Genel Müdürlüğü ve liman yönetimi gibi önemli konular ele alınmış, Türkiye'nin denizcilik sektöründe yer alan istatistiksel veriler, Türk deniz ticaret filosunun mevcut durumu, liman trafiği, ro-ro hatları, kruvaziyer sektörü ve kabotaj taşımacılığı gibi kritik alanlarda güncel durum ve kapasite analizleri yapılmıştır. Türkiye'nin 2053 yılına kadar belirlediği denizcilik politikaları hedefleri, altyapı gelişimi ve deniz yoluyla kargo ve yolcu taşımacılığı hizmetlerinin iyileştirilmesi üzerine detaylı bir şekilde incelenmektedir. Bu çerçevede, taşımacılık yönetimi, deniz güvenliği, iklim değişikliğine adaptasyon, gemi inşası, kıyı tesislerinin yönetimi, hizmet kalitesi, çevresel duyarlılık, enerji verimliliği, güvenlik standartları, insan kaynağı gelişimi ve teknolojik yenilikler gibi birçok konu ele alınarak, Türkiye'nin denizcilik sektörü için gelecekteki hedefleri ve potansiyel gelişim yolları ayrıntılı bir şekilde tartışılmaktadır. Bu analiz, Türkiye'nin tarihsel ve mevcut denizcilik faaliyetlerini derinlemesine irdelemekte ve geleceğe yönelik vizyonunu somut önerilerle pekiştirmektedir. Tüm bu konuların detaylı incelenmesine müteakiben son olarak belirli Avrupa Birliği üye ülkelerinin ve Türkiye'nin denizcilik sektörleri başlığı altında politikaları ve sonuçları karşılaştırılmalı olarak incelenmiştir. Türkiye için eksik görülen konularda öneriler sunulmuştur. Yapılan analizler ve karşılaştırmalar sonucunda Türkiye'nin denizcilik sektöründe eksik olduğu belirlenen alanlara yönelik öneriler sunulmuştur. Bu öneriler, Türkiye'nin denizcilik alanında daha etkin, verimli ve rekabetçi bir yapıya kavuşması için yol gösterici niteliktedir. Bu bölüm, Türkiye'nin denizcilik politikalarının güçlendirilmesine ve uluslararası arenada daha etkili bir rol oynamasına katkıda bulunmayı hedeflemektedir.

Özet (Çeviri)

Turkey, boasting an extensive coastline of 8,592 kilometers, demonstrates significant potential in maritime transportation and port management due to its expansive geographical structure. Encircled by seas on three distinct sides, the nation occupies a pivotal location that bridges the continents of Europe and Asia. This strategic geographical positioning is crucial for the formulation and execution of Turkey's maritime transportation and port management strategies. Situated at this vital juncture of international sea routes, Turkey plays a paramount role in the maritime sector, influencing both economic and strategic aspects significantly. Maritime prowess extends beyond mere military strength, serving as a critical component in sustaining economic and commercial equilibrium. The notion of maritime power encompasses a broad spectrum, including but not limited to warships and military capabilities. It also involves international trade, maritime transportation, efficient port management, and the judicious utilization of oceanic resources. Turkey's strategic geographical location, coupled with the myriad opportunities it presents in the maritime domain, underscores the necessity for meticulous strategic planning and robust policy development within this sector. To fully leverage its maritime potential, Turkey is compelled to devise and implement comprehensive, efficacious strategies that cater to this purpose. These strategies are not only pivotal in amplifying Turkey's global standing and influence but also play a substantial role in fostering economic advancement and growth. Through these well-orchestrated strategies, Turkey aims to bolster its international presence, enhancing its role as a key player in the maritime sector. This approach is geared towards maximizing the utilization of its maritime assets, thereby propelling the nation towards greater heights in terms of both international diplomacy and economic prosperity. This extensive research meticulously evaluates Turkey's maritime transportation and port management policies and approaches, conducting a thorough comparison with the European Union's strategies and practices in this arena, and offering well-informed suggestions to address Turkey's areas of improvement. Initially, the study presents an exhaustive analysis of maritime strategies and policies, delving deeply into the significance of the seas for nations, exploring the multifaceted dimensions of maritime power, and dissecting the blue economy concept. It underscores the pivotal role of seas in shaping national economic, political, and military might, highlighting their integral role in facilitating trade and fostering cultural exchanges. Subsequently, the research scrutinizes maritime power, examining the myriad factors that contribute to it, including geographical positioning, physical suitability, the magnitude of the country, demographic composition, and the distinctive characteristics of both the populace and governmental structures. Within the blue economy paradigm, the maritime sector is explored through various lenses, encompassing marine living resources, non-living resources, renewable energy, port operations, shipbuilding and repair, maritime transport, and coastal tourism, each dissected with meticulous detail. The concept of sea blindness is a focal point of the study, shedding light on the potential repercussions of neglecting the strategic significance of the seas. These comprehensive chapters provide a critical assessment of the strategic approaches of nations in the maritime domain, gauging their potential while simultaneously illuminating the overarching conceptual framework of maritime affairs. This research stands as a testament to a deepened understanding of maritime dynamics, offering a holistic view that integrates strategic, economic, and environmental considerations, thereby contributing significantly to the discourse on maritime policy and strategy development. The European Union has been chosen as a good example for Turkey because of its geographical proximity, the deep-rooted maritime history of its members and the fact that it has carried out activities to join in the past period. Therefore, the maritime policies of the European Union and its institutional structures in this field are discussed in a broad perspective. After an introduction to the history of the European Union and its role in the maritime field, the comprehensive structure of the policy-making union is analyzed by examining the structure of its important bodies such as the European Parliament, the European Council, the Council of the EU, the European Commission. The maritime policies of the European Union; maritime transport policies, port policies, environmental policies and market regulations are discussed comprehensively and important regulations and policies such as the Erika-I, II and III maritime safety packages, Port State Control, the phase-out of single-hull tankers are emphasized. The European Union's integrated policy in the maritime sector, its efforts to shape the future of the sector through modern approaches such as blue growth, maritime data and spatial planning, integrated maritime surveillance and the maritime basin strategy are emphasized. Furthermore, the strategic alignment of the European Union with the International Maritime Organization and the International Labour Organization is also examined, revealing the importance of coordination and cooperation with these international institutions. The comprehensive and multifaceted policies, institutional structures and international cooperation of the European Union in the maritime field are discussed in detail and an overview of these policies is presented. This extensive research delves into Turkey's maritime policies and traces its historical evolution in this domain, starting from the Ottoman Empire era through to the maritime activities inherited and further developed by the Republic of Turkey up to the present day. The study meticulously examines the maritime policies embedded in the chronological five-year plans during various phases of economic development. In particular, Turkey's maritime policies within the ambit of the 11th Development Plan are scrutinized, aligning with categories akin to those in European Union maritime policies, such as maritime transportation, port management, environmental and market regulations, and competition policies. The research also explores the structural characteristics of the Turkish maritime administration, including significant infrastructure investments, the operations of the General Directorate of Maritime Affairs, and the intricacies of port management. Furthermore, it provides a comprehensive analysis of statistical data on Turkey's maritime sector, illuminating the current status and capacity across various dimensions - the Turkish maritime trade fleet, port traffic, roll-on/roll-off (ro-ro) lines, the cruise industry, and cabotage transportation. Looking towards the future, the study delves into Turkey's maritime policy objectives for the year 2053. It places a strong emphasis on infrastructure development and the enhancement of maritime cargo and passenger transportation services. Within this strategic framework, the future aspirations of Turkey's maritime sector are thoroughly discussed, addressing key areas such as transportation management, maritime safety, adaptation to climate change, shipbuilding, management of coastal facilities, service quality, environmental consciousness, energy efficiency, adherence to safety standards, optimization of human resources, and the integration of technological advancements. This comprehensive discourse not only provides a detailed overview of Turkey's current maritime landscape but also projects a forward-looking perspective, highlighting the potential pathways for growth and development in Turkey's maritime sector in the coming decades. Following the detailed examination of all these issues, finally, the policies and results of certain European Union member states and Turkey under the heading of maritime sectors are analyzed comparatively. Suggestions are presented for Turkey on the issues that are deemed to be lacking. As a result of the analyses and comparisons, recommendations have been made for the areas identified as deficient in Turkey's maritime sector. These recommendations provide guidance for Turkey to achieve a more effective, efficient and competitive structure in the maritime sector. This chapter aims to contribute to strengthening Turkey's maritime policies and playing a more effective role in the international arena.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    634772

    Enerji kaynakları ve deniz yetki alanları bakımından Doğu Akdeniz sorunu

    Eastern Mediterranean problem in terms of energy resources and maritime jurisdiction

    CAHİT İSTİKBAL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Denizcilikİstanbul Teknik Üniversitesi

    Deniz Ulaştırma İşletme Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MUHSİN KADIOĞLU

  2. Tez No

    385669

    İkinci Dünya Savaşı'nda Türk ordusu: Aktif tarafsızlık siyaseti çerçevesinde askerî hazırlıklar

    Turkish army in World War II: Military readiness in frame of active neutrality

    SABİT ÇETİN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    TarihAnkara Üniversitesi

    Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TEMUÇİN F.ERTAN

  3. Tez No

    886222

    Offshore wind farm simulation analysis in Turkish Aegean Seas, Foça Region

    Türk Ege Denizi Foça Bölgesi deniz üstü rüzgar santrali simülasyon analizi

    DENİZ SATILMIŞ

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2024

    Enerjiİstanbul Teknik Üniversitesi

    Enerji Bilim ve Teknoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MURAT ÇAKAN

  4. Tez No

    387169

    Sert güç unsuru silahlı kuvvetlerin yumuşak güç kapsamında kullanılması: Türk Silahlı Kuvvetleri ve Balkanlar özelinde modelleme

    The assignment of hard power element armed forces in soft power tasks: Modelling of the Turkish Armed Forces in the context of Balkans.

    HACI MURAT SÖNMEZ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Uluslararası İlişkilerHarp Akademileri Komutanlığı

    Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ESRA HATİPOĞLU

  5. Tez No

    348945

    Avrupa Birliği ve yasadışı göçmen/mülteci sorunu: Sınır güvenliği ve Türkiye'ye etkileri

    European Union and irregular immigrant/refugee issue: Border security and the effects on Turkey

    OGÜN ÖZGÜR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Uluslararası İlişkilerHarp Akademileri Komutanlığı

    Strateji ve Stratejik Araştırmalar Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. FUAT AKSU

Geri Dön