Geri Dön

Akut ve kronik gvhd hastalarında ekstrakorporeal fotoferez tedavisinin sonuçları

Benefits of extracorporeal photopheresis therapy in acute and chronic gvhd patients

PDF İndir

  1. Tez No: 856062
  2. Yazar: ELİF ISPARTA
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MUZAFFER KEKLİK
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Hematoloji, Hematology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Erciyes Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 82

Özet

Çalışmamızda Erciyes Üniversitesi tıp fakültesi hematoloji servisinde takip edilen kemik iliği nakli sonrasında akut ve kronik GVHD gelişen hastalarda uygulanan ekstrakorporeal fotoferez tedavisinin etkinliğini göstermeyi amaçladık. Retrospektif nitelikteki bu çalışmaya; Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi hematoloji onkoloji servisi ve kemik iliği nakil merkezinde Ocak 2015-Ocak 2023 tarihleri arasında ekstrakorporeal fotoferez tedavisi gören hastalar dahil edilmiştir. Değerlendirme sırasında demografik veriler, hematolojik malignitenin alt tipleri, tedavi için verilen kemoterapi rejimleri, radyoterapi tedavisi alıp almadığı, remisyon durumu, verici türü(akraba/akraba olmayan), HLA uyumu, vericiden hücre toplanma şekli (periferik kök hücre, kemik iliği, kord kanı), nakil hazırlık rejimi, GVHD profilaksi için verilen immunsupresif tedaviler, nötropenik geçirilen gün sayısı, engrafman süresi, GVHD kaçıncı günde geliştiği, evresi ve verilen tedaviler, yan etkiler, fotoferez tedavisi kaç seans aldığı, tedavi sonrası klinik iyileşme ve kan parametrelerindeki düzelme incelendi. Yürüttüğümüz çalışmada; çalışmaya dahil edilen hastaların %62,8'nin erkek ve % 37,2'nin kadın olduğu görülmüştür. Tanıları % 51,2 ile AML, % 7'nin KML, % 4,7'nin Hodgkin lenfoma, % 14'nün ALL ve%20,9'nun diğer tanılarda olduğu görülmüştür. Remisyon görülme oranın % 67,4 olduğu ve %18,6 ile refrakter hastaların olduğu görülmüştür. Nakil hazırlık rejimi %76,7 ile BU-CY, % 9,3 ile FU-BU, % 4,7 ile RİC-TEC protokolü, % 9,3 ile diğer protokoller olduğu görülmüştür. Gvhd profilaksi % 71,4 ile Mtx-csa, % 16,7 ile CSA, % 11,9 ile Siklofosfamid olduğu görülmüştür. GVHD tipi % 40,5 ile akut ve %59,5 ile kronik olduğu görülmüştür. Ecp 3.Ayda hastalarda % 76,9 ile ilaç azaltımı, % 23,1 ile ilaca devam edildiği görülmüştür. Ecp 6.Ayda yanıt alma oranı %32,3 olduğu tespit edilmiştir. Genel sağ kalım oranının %32,6 üçüncü ayda %81,4 ve 6. Ayda % 72,1 olduğu tespit edilmiştir. Gvhd Tipinin akut ve kronik olan hastalarda sağ kalım düzeylerinin farklılık göstermediği tespit edilmiştir (p=0,19). Gvhd ikinci sıra tedavisi alan grubun sağ kalım oranlarının daha düşük olduğu görülmüştür. Fakat 2. Sıra tedavisi olarak İmatinib, Jakavi ve Mkhn tedavisi alan göre sağkalım düzeylerinin farklılık göstermediği tespit edilmiştir(p>0,05). Ecp 3. ayda ilaç azaltma ve ilaca devam etme durumuna göre sağ kalım düzeylerinin farklılık göstermediği belirlenmiştir(p=0,13). Ecp 6.Ay yanıtı olan hastalarda sağ kalım, yanıt olmayan hastalarda sağ kalım oranı düşük olduğu görülmüştür (p=0,01). Nüks gelişimi görülen hastalarda ex olma oranlarının daha yüksek olduğu görülmüştür. Yaşayan grupta nüks gelişimi olmamıştır (p=0,04). Araştırmada 3. ayda sağ kalan gruplarda genel sağ kalım düzeyinin %100 ve yüksek olduğu görülmüştür. (p=0,04).Araştırmada 6. ayda sağ kalan gruplarda genel sağ kalım düzeyinin %92,9 ve yüksek olduğu görülmüştür. (p=0,03). Gvhd Tanı-Ecp Başlama sürelerinin sağ olan grupta anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu görülmüştür(p=0,01). Ecp gün sürelerinin sağ olan grupta anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu görülmüştür(p=0,01). Fotoferez seans sayısının sağ olan grupta anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu görülmüştür(p=0,01). Hastalıksız sağ kalma gün düzeyini 221,75 [164,12-325,87] olduğu görülmüştür (p

Özet (Çeviri)

In our study, we aimed to demonstrate the efficacy of extracorporeal photopheresis treatment in patients with acute and chronic GVHD after bone marrow transplantation who were followed up in Erciyes University Faculty of Medicine Hematology Oncology Service. In this retrospective study, patients who received extracorporeal photopheresis treatment between January 2015 and January 2023 in Erciyes University Faculty of Medicine, hematology oncology service and bone marrow transplant center were included. During the evaluation, demographic data, subtypes of hematologic malignancy, chemotherapy regimens given for treatment, whether they received radiotherapy treatment, remission status, donor type (related/unrelated), HLA compatibility, type of cell collection from donor (peripheral stem cell, bone marrow, cord blood), transplant preparation regimen, immunosuppressive treatments given for GVHD prophylaxis, number of days spent neutropenic, duration of engraftment, number of days GVHD developed, stage and treatments given, side effects, number of photopheresis treatment sessions, clinical improvement after treatment and improvement in blood parameters were analyzed. In our study, 62.8% of the patients included in the study were male and 37.2% were female. The diagnoses were AML with 51.2%, CML with 7%, Hodgkin lymphoma with 4.7%, ALL with 14% and other diagnoses with 20.9%. The remission rate was 67.4% and 18.6% were refractory. Transplant preparation regimen was BU-CY with 76.7%, FU-BU with 9.3%, RIC-TEC protocol with 4.7% and other protocols with 9.3%. Gvhd prophylaxis was Mtx-csa with 71.4%, CSA with 16.7%, Cyclophosphamide with 11.9%. GVHD type was acute with 40.5% and chronic with 59.5%. At Ecp Month 3, drug reduction was observed in 76.9% of patients and drug continuation was observed in 23.1%. At the 6th month of ECP, the response rate was 32.3%. Overall survival rate was 32.6%, 81.4% in the third month and 72.1% in the 6th month. It was determined that the survival levels did not differ in patients with acute and chronic GvHD type (p=0.19). It was observed that the survival rates of the group receiving GvHD second-line treatment were lower. However, it was determined that the survival levels did not differ compared to those who received Imatinib, Jakavi and Mkhn treatment as 2nd line treatment (p>0.05). It was determined that the survival levels did not differ according to drug reduction and drug continuation status at the 3rd month of ECP (p=0.13). It was observed that the survival rate was low in patients with response to ECP at the 6th month and survival rate was low in patients without response (p=0.01). It was observed that the rate of ex was higher in patients who developed recurrence. There was no recurrence in the surviving group (p=0.04). In the study, it was observed that the overall survival level was 100% and higher in the groups surviving at third month (p=0.04). In the study, it was observed that the overall survival level was 92.9% and higher in the groups surviving at 6th months (p=0.03). It was observed that the Gvhd Diagnosis-Ecp Initiation times were significantly higher in the surviving group (p=0.01). The duration of ECP days was significantly higher in the surviving group (p=0.01). The number of photopheresis sessions was significantly higher in the surviving group (p=0.01). Disease-free survival days was 221.75 [164.12-325.87] (p

Benzer Tezler

  1. Tez No

    602538

    Hematolojik malignitelerde nakil sonrası hematogon değerlerinin prognoza etkisi var mıdır?

    Does the ratio of hematogon following allogeneic stem cell transplantation has a prognostic value in th prognosis?

    RAİFE ULUDAĞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    HematolojiAnkara Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SELAMİ KOÇAK TOPRAK

  2. Tez No

    461599

    Allojeneik kök hücre nakli sonrası nüks akut myeloid lösemi hastalarında donör lenfosit infüzyonu tedavisi

    Donor lymphocyte infusion in relapsed acute myeloid leukemia after aloogeneic stem cell transplantation

    ATİLLA USLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    HematolojiAnkara Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. OSMAN İLHAN

  3. Tez No

    838895

    Akut Lösemi ve Myelodisplastik Sendrom hastalarında HLA tam uyumlu ve HLA uyumsuz allojenik hematopoietik kök hücre nakli sonuçlarının karşılaştırılması

    Başlık çevirisi yok

    MEHMET ÇETİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    HematolojiAkdeniz Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ORHAN KEMAL YÜCEL

  4. Tez No

    913935

    Ankara Üniversitesi Çocuk hematopoetik kök hücre nakil ünitesinde allojenik hematopoetik kök hücre transplantasyonu yapılmış hematoloji hastalarında veno-okluzif hastalık sıklığı, risk faktörleri ve klinik seyri

    The frequency, risk factors, and clinical course of veno-occlusive disease in hematology patients undergoing allogeneic hematopoietic stem cell transplantation at Ankara University pediatric hematopoietic stem cell transplantation unit

    FATİH BAYER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAnkara Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ELİF İNCE

  5. Tez No

    641659

    Hematopoetik kök hücre nakli yapılan olguların uzun dönem renal fonksiyonlarının değerlendirilmesi

    Evaluation of long-term renal functions of patients after hematopoetic stem cell transplantation

    AYSHA GADASHOVA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıEge Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SEÇİL CONKAR

Geri Dön