Yalnızlık kavramı sosyal ve özel alanlarda kullanıcı - mekan arasındaki ilişki: İTÜ Ayşe Birkan kız öğrenci yurdu örneği
The concept of loneliness in social and private spheres the relationship between user and space: the example of İTÜ Ayşe Birkan girls' dormitory
- Tez No: 856934
- Danışmanlar: PROF. DR. ERVİN GARİP
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Psikoloji, İç Mimari ve Dekorasyon, Psychology, Interior Design and Decoration
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: İç Mimari Tasarım Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: İç Mimari Tasarım Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 98
Özet
Yalnızlık hayata, varoluşa ait bir fenomendir ve hepimizin tanıdığı bir duygudur. Her bireyin deneyim farkına göre birçok şekilde tanımlanabilir. Bir kişi için bile yalnızlık, farklı zamanlarda ve farklı koşullarda farklı şekilde deneyimlenebilir. Yalnızlık, bireyin içsel bir durumu olarak sıklıkla ele alınırken, bu tezde yalnızlığın fiziksel mekânlarla nasıl ilişkilendirildiği ve bu ilişkinin sosyal iletişim üzerindeki etkileri incelenecektir. Mimarideki bu kavramsal çerçeve, yalnızlık deneyimini mekân tasarımının merceğinden değerlendirerek, bireylerin yaşadıkları alanlarda nasıl bir etkileşim içinde olduklarını anlamayı hedeflemektedir. Bu çalışmada, yalnızlık, sosyal izolasyon ve sosyalleşme kavramları, aidiyet, insan-çevre etkileşimi, mekâna bağlılık ve bir aradalık gibi alt başlıklar üzerinden detaylı bir inceleme yapılmıştır. Yalnızlığın özü, bu kavramların derinlemesine anlaşılmasıyla ortaya çıkar. Sosyal izolasyon ve sosyalleşme süreçleri, bireyin çevresiyle olan ilişkilerini etkilerken, aidiyet duygusu ve mekâna bağlılık, bireyin kendini bir topluluğa ait hissetmesinde önemli bir rol oynar. Deneyimin kişiler, diğer canlılar ve nesneler arasında paylaşılması yaşamın anlamlandırılmasında bir arada olmanın önemini vurgulamaktadır. Bireyin mimari mekandaki deneyimi, mekan içindeki mimari elemanlar ile birey arasındaki ve birey ile mekânin diğer kullanıcıları arasındaki hem gönüllü hem de istemsiz birtakım ilişkilere dayanmaktadır. 18-24 yaş üniversite öğrencileri üzerinde çalışarak İTÜ Ayşe Birkan kız öğrenci yurdu mekanının iç ve dış ilişkilerini, özel, yarı kamusal ve kamusal alanlarda sosyalleşme, mahremiyet ihtiyacı, yalnızlık deneyimi gibi konular üzerinde durulmaktadır. Aynı zamanda sosyal etkileşim ve çevre ile kurulan iletişimin yöntemleri sorgulanmaktadır. Güvenli sosyal etkileşime ve iletişime teşvik, topluluk duygusunu ve birlikte yaşama duygusunu geliştirmek amaçlanmaktadır. Çalışma“Çevresel Davranış Çalışmaları”çerçevesinde“Mekansal Davranış”bağlamında yalnızlık deneyimi ve mahremiyet ihtiyacı arasındaki ilişkileri ortaya koymayı hedeflemektedir. Teorik araştirma yoluyla her iki deneyimin psikolojik yönleri ve mekan içinde yaratılan kamusal ve özel alanlar araştırılacaktır. Bu çerçeve daha sonra mimari kavramların özel uygulamalarını araştırmak için mimari projede gözlem yolu ile insan-davranış-mekan ilişkisi incelenecektir. Bu kavramlar daha sonra daha ayrıntılı olarak analiz ve teorik araştırmalarda gerçekleştirilen gözlemlerle ilişkili olarak tartışılacaktır. Bununla birlikte mimari mekanın bireylerin yalnızlık ve sosyalleşme deneyimleri üzerindeki etkisini araştıran bir çalışmanın sonuçları da tartışılmaktadır. Ayrıca, daha kapsamlı bir anlayış elde etmek amacıyla gelecek çalışmalarda daha çok fonksiyonlu mekan kullanım şekilleri önermektedir. Bu çalışma, gelecekte tasarlanacak mekanların daha etkili olabilmesi için bireylere daha fazla müdahale olanağı ve farklı seçenekler sunulmasının önemini vurgulamaktadır. Bu, tasarım sürecinde kişiselleştirilmiş çözümlere olanak tanıyarak kullanıcıların kendilerini mekan içinde daha iyi ifade etmelerine olanak tanır. Çalışmada bahsedilen insan-mekan ilişkileri detaylıca incelenerek, mekan tasarımının bireyler üzerindeki etkisinin daha iyi anlaşılmasına katkı sağlayacaktır. Bu gözlemler ışığında mekansal tasarımların kullanıcı merkezli ve insan davranış şekillerine göre yeniden düşünülmesine yardımcı olması beklenmektedir. Son olarak, mimari mekanın sosyal deneyim üzerindeki etkisini araştıran önemli çalışmaların sonuçlarını öne çıkarmaktadır ve bu alandaki bilginin genişletilmesine yönelik bir yol haritası sunarak gelecek araştırmalara yönelik öneriler sunmaktadır.
Özet (Çeviri)
Loneliness is a phenomenon of life, of existence, and a feeling we all recognize. It can be defined in many ways according to each individual's difference in experience. Even for one person, loneliness can be experienced differently at different times and under different circumstances. While loneliness is often addressed as an internal state of the individual, this thesis will examine how loneliness is associated with physical spaces and the effects of this relationship on social communication. This conceptual framework in architecture aims to understand how individuals interact in the spaces they inhabit by evaluating the experience of loneliness through the lens of spatial design. In this study, the concepts of loneliness, social isolation and socialization are examined in detail through sub-headings such as belonging, human-environment interaction, spatial connectedness and togetherness. The essence of loneliness is revealed through a deep understanding of these concepts. While social isolation and socialization processes affect the individual's relations with their environment, the sense of belonging and attachment to place play a crucial role in the individual's feeling of belonging to a community. The sharing of experience between people, other living beings and objects emphasizes the importance of being together in making sense of life. The individual's experience within an architectural space arises from a complex interplay of voluntary and involuntary relationships between the individual and the built environment, as well as the individual and other users. By studying 18-24 years old university students, the research focus on the internal and external relations of ITU Ayşe Birkan girls' dormitory space, socialization in private, semi-public and public spaces, and the need for privacy. Concurrently, established modes of social interaction and environmental communication are undergoing critical evaluation. This evaluation intends to foster safe and inclusive social engagement, while simultaneously cultivating a robust sense of community and shared coexistence. The study aims to reveal the relationships between the experience of loneliness and the need for privacy in the context of“Space-Behavior”within the framework of“Environmental Behavioral Studies”. Utilizing theoretical frameworks, research will delve into the psychological dimensions of both individual experiences and the public and private spatial configurations within the architectural project. This exploration will be augmented by empirical observation, enabling an insightful examination of how specific architectural concepts translate into the intricate relationship between people, their behaviors, and the designed space. Subsequently, a comprehensive discussion will synthesize the findings from the observational analysis and theoretical research, illuminating the nuanced interplay between these concepts. In addition, the results of a study investigating the impact of architectural space on individuals' experiences of loneliness and socialization are also discussed. It also suggests more multifunctional ways of using space in future studies in order to gain a more comprehensive understanding. This study emphasizes the importance of providing individuals with more intervention opportunities and different options for future spaces to be more effective. This allows for personalized solutions in the design process, allowing users to better express themselves within the space. By the human-space relationships mentioned in the study in detail, it will contribute to a better understanding of the impact of space design on individuals. In the light of these observations, it is expected to help rethink spatial designs according to user-centered and human behavior patterns. In culmination, the research culminates in a critical appraisal of key studies examining the influence of architectural space on social interactions. By synthesizing these findings, it offers a valuable roadmap for advancing knowledge in this domain and proposes insightful avenues for future research endeavors.
Benzer Tezler
- Medyaların Türk toplumu'nda popüler kültüre etkisi
The Impact of the popular culture in the Turkish society
NAJDA ÇILBIYIKOĞLU
Doktora
Türkçe
2000
Radyo-Televizyonİstanbul ÜniversitesiRadyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ARİF ESİN
- Liseli ergenlerde kişilik ve sosyal desteğin yanlızlığa olan etkisinin incelenmesi
The relationship between highschool adolescent personality social support and loneliness
ESRA KÖSE
Yüksek Lisans
Türkçe
2006
PsikolojiMarmara ÜniversitesiEğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. CANAN SAVRAN
- Nepotizmin örgütsel yalnızlık ve işgören performansı üzerine etkileri: Kamu ve özel sektör karşılaştırması
Effects of nepotism on organizational loneliness and employee performance: Comparison of public and private sector
ÖZLEM İBİŞ
Yüksek Lisans
Türkçe
2020
İşletmeOsmaniye Korkut Ata Üniversitesiİşletme Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ MERYEM DERYA YEŞİLTAŞ
- Siyah beyaz sokak fotoğrafları ile yalnızlık duygusunun görselleştirilmesi
Visualization of loneliness with black and white street photos
MASİS ÜŞENMEZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Sahne ve Görüntü SanatlarıMarmara ÜniversitesiFotoğraf Ana Sanat Dalı
PROF. DR. OSMAN ÜRPER
- Sanatta mahremiyet
Privacy in art
ASLI ASLAN
Sanatta Yeterlik
Türkçe
2018
Güzel SanatlarHacettepe ÜniversitesiHeykel Ana Sanat Dalı
PROF. TURHAN ÇETİN