Geri Dön

Masquelet indükte membran tekniği ile tedavi edilen uzun kemik defektlerinin değerlendirilmesi

Evaluation of long bone defects treated with masquelet induced membrane technique

PDF İndir

  1. Tez No: 858025
  2. Yazar: EMRE MÜCAHİT KARTAL
  3. Danışmanlar: PROF. DR. FERHAT GÜLER
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi​
  11. Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 69

Özet

Amaç: Geleneksel rekonstrüktif tekniklerin sınırlı olması sebebiyle segmental uzun kemik defektleri tedavi ve planlaması zor ortopedik sorunlardan biridir. Defektif kemik kaybı olan kaynamamalarda özel olarak kullanılabilen teknikler vardır bunlardan birisi de popülaritesi giderek artan Masquelet' in tanımladığı indükte membran tekniğidir. Bu çalışmanın amacı uzun kemik defektleri tedavisinde kullanılan bu tekniğin klinik sonuçlarının değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Çalışmamız retrospektif vaka serisi olarak 2015-2022 yılları arasında SBÜ Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Ortopedi kliniğinde aynı cerrah tarafından Masquelet indükte membran tekniğiyle (MİMT) opere edilen hastaları kapsamaktadır. Dahil etme ve dışlama kriterlerine uygun 23 hasta çalışmaya dahil edilmiştir. Bu hastalar fizik muayene, radyolojik görüntüleme ve fonksiyonel testlerin uygulanması için kontrollere çağrılmışlardır. Hastaların hastane sistemine ait son radyografileri, ekstremite mekanik aks grafileri ve tomografileri, cerrahi geçirilen ekstremitede defekt boyutları, defektin bulunduğu lokasyon ve kaynama durumları ölçülmüştür. Hastalara cerrahi öncesi ve cerrahi sonrası birinci yılda SF-12 yaşam kalite ölçeği ve Vizüel Analog Skorlaması (VAS) uygulanmıştır. Hastaların yaş, cinsiyet gibi demografik özelliklerinin yanı sıra geçirilen cerrahiler arası süre, kaynama süreleri ve etiyolojik nedenler gibi parametrelere bakılmıştır. Hastalara ait veriler ölçülerek kaydedilmiştir. Bulgular: Çalışmada bulunan 23 hastanın demografik verileri şöyledir; hastaların yaşları 25 ile 85 arasındadır ve yaş ortalaması 47,2 ±14,08 dir. Hastaların 21'i (%91,3) erkek ve 2'si (%8,7) kadındır. Etiyolojilere bakıldığında; %65,2'sinin (n:15) trafik kazası, %17,4' ünün (n:4) basit düşme, %8,7'sinin (n:2) yüksekten düşme, %8,7'sinin ateşli silah yaralanmasıyla (n:2) gerçekleştiği görülmektedir. Kırık tiplerine bakıldığında; %21,7'si (n:5) açık kırık, %78,3'ü ise (n:18) kapalı kırıktır. Hastaların %65,2' sinde (n:15) tibiaya, %26,1 inde (n:6) femura, %8,7 sinde (n:2) humerusa MİMT uygulanmıştır. Ekstremitelerin %60,9 unda (n:14) diafizer, %39,1'inde (n: 9) metafizer yerleşim görülmüştür. Hastaların birinci seans cerrahilerinde; %34,7'sine (n: 8) intramedüller çivi (İMÇ), %8,7' sine (n:2) plak ve %56,6'sına (n:13) eksternal tespit yöntemleri tercih edilmiştir. Hastaların ikinci seans cerrahilerinde; %60,9' unda (n:14) İMÇ, %39,1' inde (n:9) plak ile tespit yöntemi tercih edilmiştir. Hastaların nihai kaynama durumuna baktığımızda %73,9' unda kaynama (n:17) görülürken, %26,1'inde kaynama gözlemlenmemiştir. Kaynama süreleri 4 ay ile 9 ay arasında değişmekte olup, ortalama 6 ±1,61 ay' dır. Defekt boyları 3cm ile 14cm arasında değişmekte olup, ortalama 6,13±2,84 cm'dir. Birinci ve ikinci seans arasındaki süreler 2 ay ile 6 ay arasında değişmekle beraber ortalama 3,04 ±1,22 ay' dır. Hastaların takip süreleri 12 ay ile 84 ay arası değişmekte olup, ortalama 28,04 ±19,2 ay' dır. Cerrahi sonrası birinci yılda yapılan skorlamalara baktığımızda PCS-12, MCS-12 ve VAS skorlarının İMÇ uygulanan hastalarda, plak uygulanan hastalara göre daha iyi fonksiyonel sonuçlar verdiği gözlemlenmiştir (p < 0,05). Hem İMÇ yapılan hem de plak uygulanan hastaların cerrahi sonrası PCS-12 ve MCS-12 değerleri anlamlı oranda artmış (p < 0,05), VAS skorları da anlamlı ölçüde azalmıştır (p < 0,05). İMÇ yapılan 14 hastanın tamamında kaynama gözlenirken, plak yapılan 9 hastanın 6'sında kaynama gözlenmemiştir. Çıkan bu sonuçla MİMT' de implant seçimi ile kaynama arasında anlamlı bir ilişki saptanmıştır (p 0,05). Defektin bulunduğu uzun kemik lokasyonuna baktığımızda diafizer 14 defektin 13'ünün kaynadığı ve metafizer 9 defektin 5'inin kaynamadığı gözlemlenmiştir. Bu sonuçlarla defektin bulunduğu lokasyonla kaynama arasında anlamlı bir ilişki saptanmıştır (p < 0,05). Sonuç: MİMT son yıllarda popülaritesi giderek artan ve başarıyla uygulanabilen ve iyi sonuçlar veren bir yöntemdir. Çalışmamızda İMÇ ile tedavi edilen hastalarda plak ile tedavi edilen hastalara göre; daha fazla kaynama oranları, daha iyi fonksiyonel sonuç daha az komplikasyon ve buna bağlı daha az re-operasyon sayısı gözlemledik. Bu nedenle MİMT tedavisinde uzun kemik segmental defektlerde İMÇ kullanımını önermekteyiz.

Özet (Çeviri)

Background: Treatment and planning of segmental long bone defects pose challenging orthopedic issues due to the limitations of traditional reconstructive techniques. Among the specialized techniques applicable to nonunion cases with bone loss is the increasingly popular induced membrane technique, as defined by Masquelet. The aim of this study is to evaluate the clinical outcomes of this technique in the treatment of long bone defects. Materials and Methods: This retrospective case series includes patients operated on with the Masquelet induced membrane technique by the same surgeon at SBÜ Antalya Training and Research Hospital's orthopedic clinic between 2015 and 2022.Twenty-three patients who met the inclusion and exclusion criteria were included in the study. These patients were called for follow-up examinations, including physical examination, radiological imaging, and functional tests. Hospital system's latest radiographs, extremity mechanical axis graphs, and tomographies were used to measure defect sizes, locations, and consolidation statuses in the operated extremities. SF-12 quality of life scale and Visual Analog Score (VAS) were applied to patients preoperatively and at one year postoperatively. Demographic characteristics such as age, gender, interoperative durations between surgeries, consolidation periods, and etiological factors were examined. Patient data were measured and recorded. Results: The demographic data of the 23 patients in the study are as follows: the ages of the patients range from 25 to 85, with a mean age of 47.2 ± 14.08. Of the patients, 21 (91.3%) were male, and 2 (8.7%) were female. Examining the etiologies, 65.2% (n:15) were traffic accidents, 17.4% (n:4) simple falls, 8.7% (n:2) falls from height, and 8.7% (n:2) gunshot injuries. Regarding fracture types, 21.7% (n:5) were open fractures, and 78.3% (n:18) were closed fractures. The Masquelet induced membrane technique was applied to the tibia in 65.2% (n:15), femur in 26.1% (n:6), and humerus in 8.7% (n:2) of the patients. Diaphyseal placement was observed in 60.9% (n:14) of the extremities, and metaphyseal placement in 39.1% (n:9). In the first stage surgeries, 34.7% (n:8) received intramedullary nails (IMN), 8.7% (n:2) received plates, and 56.6% (n:13) received external fixation. In the second stage surgeries, 60.9% (n:14) received IMN, and 39.1% (n:9) received plates for fixation. Examining the final consolidation status of patients, 73.9% (n:17) showed consolidation, while 26.1% (n:6) did not. Consolidation periods ranged from 4 to 9 months, with an average of 6 ± 1.61 months. Defect lengths ranged from 3 cm to 14 cm, with an average of 6.13 ± 2.84 cm. The durations between the first and second stages varied from 2 to 6 months, with an average of 3.04 ± 1.22 months. Follow-up periods for patients ranged from 12 to 84 months, with an average of 28.04 ± 19.2 months. Postoperative first-year scoring revealed that PCS-12, MCS-12, and VAS scores in patients treated with IMN provided better functional outcomes compared to those treated with plates (p < 0.05). Functional results one year postoperatively were better than preoperative functional results for both IMN and plate treated patients. PCS-12 and MCS-12 values significantly increased (p < 0.05), while VAS scores significantly decreased (p < 0.05). All 14 patients treated with IMN showed consolidation, while in the 9 patients treated with plates, consolidation was not observed in 6 of them. This result indicates a significant relationship between the choice of implant in MIMT and consolidation (p < 0.001). No significant relationship was found between the extremity where the defect was located and consolidation (p > 0.05). However, when looking at the long bone location where the defect was present, it was observed that 13 out of 14 diaphyseal defects consolidated, while only 5 out of 9 metaphyseal defects consolidated. This suggests a significant relationship between the location of the defect and consolidation (p < 0.05). Conclusion: The Masquelet Induced Membrane Technique (MIMT) is a method that has gained popularity in recent years, demonstrating successful application and yielding favorable results. In our study, patients treated with IMN showed higher consolidation rates, better functional outcomes, fewer complications, and consequently, a lower number of reoperations compared to those treated with plates. Therefore, we recommend the use of IMN in the treatment of long bone segmental defects with MIMT.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    852473

    Masquelet cerrahi tekniği uygulanarak tedavi edilen kemik defekti olan hastaların klinik ve fonksiyonel sonuçlarının değerlendirilmesi

    Evaluation of clinical and functional results of patients with bone defect treated using Masquelet surgical technique

    AHMET TEMİZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Ortopedi ve TravmatolojiKahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖKKEŞ BİLAL

  2. Tez No

    622279

    Tibia psödoartrozları ; sorunlar ve çözüm önerileri

    Tibia pseudarthrosis ; problems and solutions

    NAİM ÖZPOLAT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Ortopedi ve Travmatolojiİzmir Katip Çelebi Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CEMAL KAZIMOĞLU

  3. Tez No

    499102

    Masquelet teknı̇ğe konsantre growth faktör eklenmesı̇nı̇n kemı̇k ı̇yı̇leşmesı̇ üzerı̇ne etkı̇lerı̇nı̇n araştırılması

    Investigation of the effects of masquelet technical concentrated growth factor adding on bone healing

    GÖKHUN ARICAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Ortopedi ve TravmatolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AHMET ÖZMERİÇ

  4. Tez No

    463988

    Masquelet tekniğe konsantre growth faktör eklenmesinin oluşan membran üzerine etkileri

    The effects of adding concentrated growth factor to the masquelet technique on the membrane quality

    ORKUN YILMAZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Ortopedi ve TravmatolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DR. AHMET ÖZMERİÇ

  5. Tez No

    537471

    Masquelet tekniğinde kullanılan sement içeriğinin modifiye edilerek geliştirilmesi

    Improving cement content by modifying ingredients in masquelet technique

    NEZİH ZİROĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Ortopedi ve TravmatolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MUSTAFA GÖKHAN BİLGİLİ

Geri Dön