Geri Dön

Göğüs hastalıkları polikliniğinde 2019 ve 2021 yıllarının şubat- mart-nisan dönemlerinde verilen yüz yüze–tele-tıp sağlık hizmetlerinin karşılaştırılması

The comparison of face-to-face and telemedicine healthcare services provided at the chest diseases clinic during the february-March-april periods of 2019 and 2021

PDF İndir

  1. Tez No: 859688
  2. Yazar: MERVE TÜRKARSLAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. GÖKSEL ALTINIŞIK
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Göğüs Hastalıkları, Chest Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Pamukkale Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 86

Özet

Dünya Sağlık Örgütü'ne göre tele-tıp, bireylerin ve toplumların sağlık düzeylerinin iyileştirilmesi, hastalıkların ve kazaların önlenmesi, sağlık personelinin sürekli eğitimi ile sağlık profesyonelleri tarafından bilgi ve iletişim teknolojileri kullanılarak, uzaktan ve geçerli bilgi iletişim yöntemleri ile sağlık hizmetlerinin verilmesi şeklinde tanımlanmaktadır. Pandemi ile tele-tıp dünyada yaygınlaştı. Ülkemizde de örnekler olsa da veriler kısıtlıdır. Kliniğimizde üç yılı aşkın süredir Prof. Dr. Göksel Altınışık Ergur tarafından tele-tıp yöntemi uygulanmaktadır. Bu çalışmadaki amacımız, Prof. Dr. Göksel Altınışık Ergur tarafından 2019 yılı Şubat-Mart-Nisan ayında yüz yüze yapılan hasta-hekim görüşmelerinin verileri ile 2021 yılı Şubat-Mart-Nisan ayında yapılan tele-tıp hekim görüşmelerinin verilerini karşılaştırmaktır. Çalışmaya 365'i tele-tıp yöntemi ile, 465'i geleneksel yöntem ile görüşülen toplam 830 hasta dâhil edildi. Hastaların dosyalarından tele-tıp hasta grubu için hastanın demografik bilgileri, sosyoekonomik özellikleri, bu görüşme yöntemi hakkında bilgi sahibi olma ve görüşmeyi gerçekleştirme yolları, hastalık bilgileri, daha önce yüz yüze görüşme yapıp yapmadığı, muayene gerekliliği, tetkik gerekliliği, ön-tanı ve tanı uyumu, tedavi planının yapılma şekli, sonuçlandırma durumu, kontrol muayeneye gelme durumu ele alındı. Geleneksel görüşme grubu için hastanın demografik bilgileri, sosyoekonomik özellikleri, hastalık bilgileri, tetkik sonuçlarının değerlendirilme zamanı ve şekli, ön-tanı ve tanı uyumu, tedavi planının yapılma şekli, sonuçlandırma durumu, kontrol muayeneye gelme durumu, izlem süreleri ele alındı. Tele-tıp ile yüz yüze yapılan hasta hekim görüşmelerinin dağılım ve özellikleri tanımlanıp karşılaştırıldı. Gruplara göre dağılımda tele-tıp yöntemi ve geleneksel yöntem ile görüşülen hastalarda kadın ve erkek sayıları birbirine benzerdi (p=0,887). Tele-tıp yöntemi ile görüşülen hastaların yaşı geleneksel yöntem ile görüşülen hastaların ortalama yaşından anlamlı düzeyde küçüktü (p=0,0001). Tele-tıp grubunda 100 km üzerinde uzaklıktan gelen hasta oranının geleneksel yönteme göre daha fazla olduğu görüldü (p=0,0001). Hastalar meslek gruplarına göre değerlendirildiğinde, çalışma popülasyonunun tamamında, istatistiksel anlamlılık olmamakla birlikte, en çok emeklilerin olduğu görüldü (%24,2). Çalışmaya dâhil edilen hastaların büyük kısmında eşlik eden hastalık mevcuttu (%90,7). Geleneksel grupta komorbidite oranı %94,2 iken tele-tıp grubunda %86,3 bulundu (p=0,0001). Solunumsal hastalıklar açısından değerlendirildiğinde tele-tıp grubunda hastaların %58,4'ünde solunumsal hastalık mevcut iken, geleneksel grupta %48,6'sında mevcuttu. Hem tele-tıp hem de geleneksel grupta araştırıcının daha önceden takip ettiği hasta oranı ilk kez başvuranlardan istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha fazlaydı. Hasta görüşme süreleri incelendiğinde, tele-tıp görüşme süresi ortalama 14,67±7,07 dakika olarak saptandı. Tele-tıp grubundaki hastaların %37'sinde görüşme sırasında e-Nabız sisteminde kişisel sayfalarına girilerek sağlık verilerine bakılırken bu oran geleneksel yöntemle değerlendirilen grupta %18,3 olup istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha düşüktü (p=0,0001). Tele-tıp grubunda izlemde kalan hastaların ortanca değeri 18 (0-184) gün, geleneksel yöntemde izlemde kalan hastaların ortanca değeri 30 (0-303) gün bulundu (p=0,665). Çalışma popülasyonundaki bütün hastalar değerlendirildiğinde en sık olan astım tanısı %36,4 oranında görüldü. Her iki grup açısından incelendiğinde tele-tıp grubunda kontrole çağırılan hastaların %26'sının, geleneksel grupta kontrole çağırılan hastaların %39,4'ünün kontrole gelmediği saptandı (p=0,000). Tele-tıp grubunda mevcut tedaviye devam edilen hastaların oranı %38,6 iken geleneksel grupta daha fazla oranda mevcut tedaviye devam edilen hasta bulunmaktaydı (%53,8)(p=0,0000). Süreç sonundaki değerlendirmede tele-tıp grubundaki hastalardan %12,9'unun sonuçlanarak hekim tarafından takipten çıkarıldığı, geleneksel gruptaki hastaların ise %28,4'unun bu şekilde takibine son verildiği saptandı (p=0,000). En sık görülen hastalıklar olan astım, KOAH ve İAH özelinde daha ayrıntılı değerlendirme yapıldı. KOAH ve astım tanısı alan, geleneksel yöntem grubundaki hastaların araştırıcı hekime ilk başvuru oranı tele-tıp grubundan fazla iken, İAH tanılı hastaların ilk başvuru için tele-tıp ile görüşme başvurusu yapma oranı geleneksel yöntemdekinden yüksekti (p=0,000). Her üç hastalık grubunda da e-nabızdan hasta bilgilerine ulaşma tele-tıp yönteminde daha fazlaydı. Astım tanılı hastalarda geleneksel grupta kontrole gelmeme oranı (%37,6) istatistiksel olarak anlamlı düzeyde tele-tıp grubundan daha (%12,8) yüksekti. Aralarındaki fark istatistiksel olarak anlamlı idi (p=0,000). Yazında incelenebildiği kadarıyla ülkemizde tele-tıp ile geleneksel yüz yüze hasta değerlendirme verilerini karşılaştıran bu ilk çalışmada geleneksel yöntemle görüşülen hastalara büyük oranda benzer popülasyonda hasta grubu ile tele-tıp görüşmeleri yapıldığı görülmüştür. Köyde yaşama, uzak mesafe tele-tıp yönteminin kullanılmasına engel olmamıştır. Tele-tıp grubunda aktif çalışmaya devam eden hastaların, geleneksel grupta ise daha sıklıkla emeklilerin olması zaman açısından tele-tıp yönteminin avantajı ile ilişkilendirilmiştir. Geleneksel grupta göğüs hastalıkları polikliniğinde sıklıkla görülen astım, KOAH, İAH hasta grubu tele-tıp yöntemi ile de takip edilmiştir. Takip açısından her iki yöntem değerlendirildiğinde tele-tıp grubunda takipten çıkma oranı daha az olup takip ve tedavi sonuçları açısından da tele-tıp yöntemi ile geleneksel yöntemin benzer etkinliği olduğu görülmüştür. Sonuç olarak, aynı hekimin farklı iki yöntemle değerlendirdiği ayaktan hastalarda hasta çeşitliliği ve sağlık hizmetinin niteliği konusunda birbirine üstünlük bulunmamıştır. Küresel salgının öncesi ve sonrası dönemleri içermesi nedeniyle koşullar farklı olsa da olağanüstü dönemlerde tele-tıp uygulamasının devreye sokulması uygunken, olağan koşullarda da hasta kontrolleri için tele-tıbbın bir seçenek olarak devam edebileceği sonucuna varılmıştır.

Özet (Çeviri)

According to the World Health Organisation, tele-medicine is defined as improving the health levels of individuals and societies, preventing diseases and accidents, continuous training of health personnel, and providing health services by health professionals using information and communication technologies, using remote and valid information communication methods. With the pandemic, tele-medicine has become widespread in the world. Although there are examples in our country, data are limited. In our clinic, tele-medicine method has been applied by Prof. Dr. Göksel Altınışık Ergur for more than three years. Our aim in this study is to compare the data of face-to-face patient-physician interviews conducted by Prof. Dr. Göksel Altınışık Ergur in February-March-April 2019 with the data of tele-medicine physician interviews conducted in February-March-April 2021. A total of 830 patients, 365 of whom were interviewed with the telemedicine method and 465 with the traditional method, were included in the study. For the tele-medicine patient group, demographic information, socioeconomic characteristics of the patient, information about this interview method and the ways of conducting the interview, disease information, whether there was a face-to-face interview before, examination necessity, examination necessity, pre-diagnosis and diagnosis compatibility, the way the treatment plan was made, the finalisation status, and the status of coming to the control examination were obtained from the files of the patients. For the traditional interview group, patient demographic information, socioeconomic characteristics, disease information, time and method of evaluation of examination results, preliminary diagnosis and diagnostic concordance, treatment plan, finalisation status, follow-up examination status, and follow-up periods were handled. The distribution and characteristics of telemedicine and face-to-face patient-physician interviews were defined and compared. According to the distribution by groups, the number of males and females was similar in patients interviewed with the telemedicine method and the traditional method (p=0.887). The mean age of the patients interviewed with the telemedicine method was significantly younger than the mean age of the patients interviewed with the traditional method (p=0.0001). The proportion of patients travelling from a distance of more than 100 km was higher in the telemedicine group compared to the traditional method (p=0.0001). When the patients were evaluated according to occupational groups, it was observed that the highest proportion of the study population was retired (24.2%), although there was no statistical significance. Most of the patients included in the study had comorbidities (90.7%). The comorbidity rate was 94.2% in the traditional group and 86.3% in the telemedicine group (p=0.0001). In terms of respiratory diseases, 58.4% of the patients in the telemedicine group had respiratory diseases, whereas 48.6% in the traditional group. In both the tele-medicine and traditional groups, the proportion of patients previously followed up by the investigator was statistically significantly higher than the proportion of patients who applied for the first time. When patient interview times were analysed, the mean telemedicine interview time was 14.67±7.07 minutes. While 37% of the patients in the telemedicine group had their health data entered on their personal pages in the e-Nabız system during the interview, this rate was 18.3% in the group evaluated with the traditional method, which was statistically significantly lower (p=0.0001). The median value of the patients who remained in follow-up in the telemedicine group was 18 (0-184) days, while the median value of the patients who remained in follow-up in the traditional method was 30 (0-303) days (p=0.665). When all patients in the study population were evaluated, the most common diagnosis of asthma was observed in 36.4%. When analysed in terms of both groups, it was found that 26% of the patients who were called for follow-up in the telemedicine group and 39.4% of the patients who were called for follow-up in the traditional group did not attend the follow-up (p=0.000). In the telemedicine group, the proportion of patients who continued the current treatment was 38.6%, while in the traditional group, there were more patients who continued the current treatment (53.8%) (p=0.0000). At the end of the process, 12.9% of the patients in the tele-medicine group were finalised and dismissed from follow-up by the physician, while 28.4% of the patients in the traditional group were dismissed from follow-up (p=0.000). A more detailed evaluation was performed for asthma, COPD and ILD, which are the most common diseases. While the rate of initial referral to the investigating physician was higher in the traditional method group than in the tele-medicine group, the rate of initial referral to tele-medicine in patients diagnosed with COPD and asthma was higher than in the traditional method group (p=0.000). In all three disease groups, access to patient information from e-pulse was higher in the telemedicine method. In patients diagnosed with asthma, the rate of no follow-up visits was statistically significantly higher in the traditional group (37.6%) than in the telemedicine group (12.8%). The difference between them was statistically significant (p=0.000). In this first study comparing telemedicine and traditional face-to-face patient assessment data in our country as far as the literature can be examined, it was observed that telemedicine interviews were conducted with a patient group with a population largely similar to the patients interviewed with the traditional method. Living in the village and long distance did not prevent the use of tele-medicine method. The fact that the tele-medicine group included patients who continued to work actively and the traditional group included retired patients was associated with the advantage of the tele-medicine method in terms of time. In the traditional group, asthma, COPD and ILD patients who were frequently seen in the chest diseases outpatient clinic were also followed up with the tele-medicine method. When both methods were evaluated in terms of follow-up, it was observed that the dropout rate was lower in the tele-medicine group and the effectiveness of the tele-medicine method and the traditional method was similar in terms of follow-up and treatment results. As a result, no superiority was found in terms of patient diversity and quality of health care in outpatients evaluated by the same physician with different methods. Although the conditions are different due to the fact that it includes the periods before and after the global pandemic, it is concluded that while it is appropriate to put telemedicine into practice in extraordinary periods, telemedicine can continue as an option for patient controls in ordinary conditions.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    701004

    İdiyopatik pulmoner fibrozis hastalarında laktat düzeyinin nokturnal hipoksemi ve pulmoner hipertansiyon ile ilişkisi

    Association of lactate level with nocturnal hypoxemia and pulmonary hypertension in patients with idiopathic pulmonary fibrosis

    TÜRKAN GÖZDE YALÇIN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Göğüs Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

    Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ZÜLEYHA BİNGÖL

  2. Tez No

    861468

    KOAH ve COVID-19 pnömoni tanılı hastalarda longcovid evrede sistemik steroid kullanımının 3.ayda fonksiyonel kapasiteye etkisi

    Başlık çevirisi yok

    FATMA SİNEM CANDER TORUN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Göğüs HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HATİCE KILIÇ

  3. Tez No

    689415

    COVID-19 pnömonisi geçirenlerde genel psikopatoloji, anksiyete, depresyon, uyku ve yaşam kalitesi

    General psychopathology, anxiety, depression, sleep quality and health related quality of life in those with COVID-19 pneumonia

    TUĞBA EKİZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    PsikiyatriSivas Cumhuriyet Üniversitesi

    Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NESİM KUĞU

  4. Tez No

    684847

    Yaşlılarda influenza enfeksiyonu gelişimini etkileyen faktörler

    Factors affecting the development of influenza infection in the elderly

    MUSTAFA VOLKAN KARABAŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    GeriatriAydın Adnan Menderes Üniversitesi

    Yaşlı Sağlığı ve Bakımı Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EMEL CEYLAN

  5. Tez No

    761348

    Ev içi alerjen duyarlılığı olan okul çağındaki astımlı çocuklarda, COVİD-19 pandemisi ile değişen yaşam tarzının astım kontrolü üzerine etkisinin araştırılması

    Investigation of the effect of the changes in lifestyle during COVİD-19 pandemic on asthma control in SCHOOL-age children with asthma WHO have indoor allergen sensitivity

    MELTEM ÇAĞRI MENTEŞE

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıMaltepe Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ARİF ŞAHİN KUT

Geri Dön