Yeniden braket yapıştırma işlemlerinde braketlerin florlu ve florsuz sistemler kullanılarak yapıştırılmasının, diş minesineetkisinin sem ile değerlendirilmesi
In new bracket bonding procedures fluorinated and non-fluorinated bracket systems using the adhesion of the tooth enamel
- Tez No: 862996
- Danışmanlar: PROF. DR. MUZAFFER GÜLYURT, DR. ÖĞR. ÜYESİ SİBEL DEMİRCİ DELİPINAR
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Diş Hekimliği, Histoloji ve Embriyoloji, Dentistry, Histology and Embryology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Biruni Üniversitesi
- Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Ortodonti Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Ortodonti Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 83
Özet
Sabit ortodontik tedavi prensiplerinin içinde yer alan ve çoğunlukla düz tel tekniklerinin kullanımı sırasında ya da braket pozisyonlarının yeniden değerlendirilmesi sonucunda, braket yapıştırma işlemleri tekrar edilebilmektedir. Eğer ark tellerine büküm verilmeyecek ise, braket pozisyonunun doğruluğu diş dizisinin düzgün formda olması için son derece önemlidir. Tedavi başlangıcında dişlerin mevcut konumlarından dolayı ya da uygulama sırasındaki bir aksaklıkla, braketin pozisyonu istenildiği gibi konumlandırılamamış olabilir. Ayrıca tedavi devam ederken hasta kaynaklı tekrar eden braketin yerinden çıkması durumları gözlemlenebilmektedir. Bu durumlarda diş yüzeylerinde kalan artık yapıştırma sistemleri, döner aletler ve bazı frezler yardımı ile arındırılır. Hekim tarafından klinik pratiğinde braketler, kolaylıkla yapılabilen yeniden kazandırma işlemi olan kumlama ile yapıştırıcı artıklarından temizlenerek ya da yenisi kullanılarak düzeltilmiş yeni pozisyonlarında dişe sabitlenirler. Ancak bu işlemler esnasında diş yüzeyinde istenmeyen mine kaybı görülebilmektedir. Diş yüzeylerinde braket yapıştırılmasına bağlı mine kaybı miktarlarında değişiklik yapabileceği ön görüsü ile birçok farklı yapıştırıcı sistem üretilmiştir. Biz bu çalışmada, braketlerin yapıştırılması için kullanılan florlu ve florsuz farklı yapıştırıcıların farklı tekrar sayıları ile diş yüzeyinde oluşturdukları hasarı karşılaştırdık. Çalışmada 60 adet sığır keser dişi kullanılmış ve bu dişler random seçilerek 6 grup oluşturulmuştur. Her grubun kontrol grubu kendi içinde olacak şekilde ayarlanmıştır. Sığır keser dişlerinin mesio - distal uzunlukları, insan keser dişlerine göre daha elverişli olduğu ve her diş kendi kontrol grubunu oluşturabildiği için çalışmamızda tercih edilmiştir. Ayrıca sığır keser dişleri, insan dişlerinin mine dokusuna benzerlik sağlamaktadır. Gruplarda ana bölünme florlu ve florsuz yapıştırma ajanları ile yapılmıştır. Alt gruplamalar ise yeniden-yapıştırma işlemleri sırasında kullanılan braketlerin yeni braket ve de kullanılmış braketler seçimi ile yapılmıştır. Örneklerin braket yapıştırılan ve yapıştırılmayan alanları taramalı elektron mikroskobu (SEM) kullanılarak fotoğraflanmıştır. Fotoğraflar üzerinde Image-J programı kullanılarak alan ölçümleri gerçekleştirilmiş ve elde edilen veriler, istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Sonuçlarımıza göre florsuz yapıştırma ajanlarının, florlu yapıştırma ajanlarına göre daha fazla mine hasarına yol açtığı, tekrarlayan yapıştırma işlemleri esnasında ise her seferinde yeni braket kullanılmasının daha fazla mine kaybına neden olduğu görülmüştür. Bu veriler doğrultusunda yapılacak ileri çalışmalarla, ortodonti kliniği rutininde, yeniden braket yapıştırma işlemlerinin, en doğru yapıştırma ajanı ve dişin mine dokusuna en az hasarı verecek teknik ile uygulanması hedeflenmektedir.
Özet (Çeviri)
Bracket bonding processes can be repeated during the use of straight wire techniques, which are included in the principles of fixed orthodontic treatment, or as a result of reevaluation of the bracket positions. If the archwires will not be twisted, the correctness of the bracket position is extremely important for the correct form of the tooth alignment. At the beginning of the treatment, the position of the bracket may not be positioned as desired due to the current position of the teeth or a malfunction during the application. In addition, patient-induced recurrent bracket dislocations can be observed while the treatment continues. In these cases, the residual bonding systems remaining on the tooth surfaces are cleaned with the help of rotary tools and some burs. In clinical practice, the braces are fixed to the tooth in their corrected new positions by cleaning the adhesive residues by sandblasting, which is an easily performed restoration process, or by using a new one by the physician. However, during these procedures, unwanted enamel loss can be seen on the tooth surface. Many different adhesive systems have been produced with the prediction that it can change the amount of enamel loss due to bracket bonding on tooth surfaces. In this study, we compared the damage caused by different repetition numbers of fluorinated and nonfluorinated adhesives used for bonding the brackets on the tooth surface. In the study, 60 bovine incisors were used and these teeth were randomly selected to form 6 groups. The control group of each group was adjusted to be within itself. The mesio - distal lengths of bovine incisors were preferred in our study because they are more convenient than human incisors and each tooth can form its own control group. In addition, bovine incisors provide similarity to the enamel tissue of human teeth. The main division in the groups was made with fluorinated and non-fluorinated bonding agents. Sub-groupings were made by choosing new brackets and used brackets of the brackets used during the rebonding operations. The bracket bonded and unbonded areas of the specimens were photographed using scanning electron microscopy (SEM). Area measurements were performed on the photographs using the Image-J program and the obtained data were evaluated statistically. According to our results, it has been observed that non-fluorine bonding agents cause more enamel damage than fluorinated bonding agents, and the use of new brackets each time during repetitive bonding processes causes more enamel loss. With further studies to be carried out in line with these data, it is aimed to apply the re-bracket bonding procedures in the routine of orthodontic clinics with the most accurate bonding agent and the technique that will cause the least damage to the enamel tissue of the tooth.
Benzer Tezler
- Braket uygulanmış dişlerin mine yüzeylerinin temizlenmesi için kullanılan yöntemlerin tutuculuk ve yüzey pürüzlülüğü üzerindeki etkisinin incelenmesi.
Evaluation of the effect of enamel surface cleaning methods on shear bond strength and surface roughness of enamel.
AHMET PINAR
Doktora
Türkçe
2009
Diş Hekimliğiİstanbul ÜniversitesiOrtodonti Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ELİF FATMA ERBAY
- Evaluation of shear bond strength of rebonded orthodontic brackets after different recycling methods
Farklı geri dönüşüm metodlarından sonra yeniden bağlanmış ortodontik braketlerin makaslama bağlanma dayanımının değerlendirilmesi
USAMA IBRAHIM A BSHAYA
Yüksek Lisans
İngilizce
2018
Diş Hekimliğiİstanbul Yeni Yüzyıl ÜniversitesiOrtodonti Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İLTER UZEL
- Shear/peel bond strength of rebonded orthodontic brackets : An in vitro study
Tekrar yapıştırılmış ortodontik braketlerin makaslama/ayırma bağlantı kuvveti: Bir in vitro çalışma
DORUK AKÇAPINAR
Yüksek Lisans
İngilizce
2022
Diş Hekimliğiİstanbul Medipol ÜniversitesiOrtodonti Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. CAN ARSLAN
- Farklı taban özelliklerine sahip braketlerin bağlanma dayanımlarının in vitro olarak değerlendirilmesi
Evaluation of in vitro the shear bond strength of brackets with different base designs
İPEK CEYLAN AK
Diş Hekimliği Uzmanlık
Türkçe
2017
Diş HekimliğiÇukurova ÜniversitesiOrtodonti Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. ORUÇ YENER ÇAM
- Farklı tip yapıştırma ajanlarının mine demineralizasyonuna etkisinin yapay karyojenik süspansiyon ortamında değerlendirilmesi
Evaluation of the effect of different TYPES of adhesive agents on enamel demineralization in artificial cariogenic suspension
RAİF MURAT DEMİRCİOĞLU
Diş Hekimliği Uzmanlık
Türkçe
2022
Diş HekimliğiZonguldak Bülent Ecevit ÜniversitesiOrtodonti Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ORHAN ÇİÇEK