Geri Dön

Hareketli oyun eğitim programının baba-çocuk etkileşiminin kalitesi ve babanın harekete geçirici ve cesaretlendirici davranışları ile çocuğun gelişimine etkisi

The effect of the active play education program on the quality of father-child interaction and the development of the child with the father's challenging behavior

PDF İndir

  1. Tez No: 865033
  2. Yazar: MEHMET BAŞARAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. AYŞE BELGİN AKSOY
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Eğitim ve Öğretim, Sosyal Hizmet, Education and Training, Social Work
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Gazi Üniversitesi
  10. Enstitü: Eğitim Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 242

Özet

Bu araştırmanın amacı, Hareketli Oyun Eğitim Programı'nın baba-çocuk etkileşiminin kalitesi, babaların harekete geçirici ve cesaretlendirici davranışları ile çocukların gelişimine etkisini incelemektir. Araştırmada karma yöntem desenlerinden açımlayıcı desen kullanılmıştır. Araştırmanın nicel kısmında ön test son test kontrol gruplu yarı deneysel desen; nitel kısmında ise durum çalışması yöntemi kullanılmıştır. Araştırmaya Muş il merkezinde yaşayan 48-62 aylık çocuklara sahip 14 deney ve 14 kontrol grubu olmak üzere toplam 28 baba dahil edilmiştir. Deney grubundaki babalarla on hafta boyunca Hareketli Oyun Eğitim Programı uygulanmış, kontrol grubundaki babalara ise herhangi bir müdahalede bulunulmamıştır. Araştırmanın ön test, son test ve kalıcılık aşamalarındaki nicel verileri Denver Gelişimsel Tarama Testi-II ile araştırma kapsamında uyarlanan İtiş Kakış Oyun Kalitesi Gözlem Formu, Harekete Geçirici ve Cesaretlendirici Ebeveyn Davranışları Anketi ile; nitel verileri ise eğitim programına katılan babalara yönelik hazırlanan yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla elde edilmiştir. Araştırmanın nicel verileri normallik dağılımına bağlı olarak uygun istatistiksel yöntemlerle; nitel verileri ise betimsel analiz yöntemi ile analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda deney grubundaki babaların çocuklarıyla etkileşimlerini ölçmek amacıyla kullanılan İtiş Kakış Oyun Kalitesi Gözlem Formuna ilişkin puanlarının anlamlı bir şekilde arttığı ve kontrol grubunun son testiyle karşılaştırıldığında bu artışın deney grubu lehine istatistiksel olarak anlamlı olduğu görülmüştür. Benzer şekilde deney grubundaki babaların Harekete Geçirici ve Cesaretlendirici Ebeveyn Davranışları Anketinden aldıkları genel puanların son test lehine anlamlı bir şekilde arttığı ve bu artışın kontrol grubu son testleriyle karşılaştıldığında deney grubu lehine istatistiksel olarak anlamlı olduğu bulunmuştur. Bu anketin alt boyutlarına ilişkin yapılan analizlerde İtiş Kakış Oyunu Oynama ile Rekabet Etme alt boyutlarında deney gurubundaki babaların son test puanlarının anlamlı bir şekilde arttığı ve kontrol grubundaki babalarla karşılaştırıldığında bu artışın deney grubu lehine istatistiksel olarak anlamlı olduğu; Muziplik Yapma, Sosyal Cesaret Verme ve Rol Model Olma alt boyutlarında da son test lehine anlamlı bir artış olduğu fakat bu artışın kontrol grubu ile karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı olmadığı; Risk Almaya Teşvik Etme alt boyutunda ise deney grubunun ön ve son testleri arasında anlamlı bir farklılık olmadığı; kontrol grubu son tesleri ile karşılaştırıldığında da anlamlı bir farklılık göstermediği tespit edilmiştir. Denver II Gelişimsel Tarama Testine ilişkin yapılan analizlerde Kaba Motor Gelişimi alt boyutu puanlarının deney grubundaki babaların çocuklarının son testleri lehine anlamlı bir şekilde arttığı ve bu artışın kontrol grubu son testleriyle karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı olduğu; benzer şekilde deney grubundaki babaların çocuklarının İnce Motor Gelişimi alt boyutunda son testler lehine anlamlı bir farklılık olduğu fakat bu farklılığın kontrol grubu son testleri ile karşılaştırıldığında anlamlı olmadığı; Kişisel-Sosyal Gelişim ve Dil Gelişimi alt boyutlarında ise deney grubundaki babaların çocuklarının ön ve son testleri arasında anlamlı bir farklılık olmadığı; aynı şekilde kontrol grubu son testleri ile karşılaştırıldığında da anlamlı bir farklılık göstermediği sonucuna ulaşılmıştır. Yapılan kalıcılık testlerinde İtiş Kakış Oyun Kalitesi Gözlem Formu, Harekete Geçirici ve Cesaretlendirici Ebeveyn Davranışları Anketinin İtiş Kakış Oyunu Oynama, Risk Almaya Teşvik Etme ve Rekabet Etme alt boyutları ile Denver II Gelişimsel Tarama Testinin Kaba Motor ve İnce Motor alt boyutlarında kalıcılığın devam ettiği; diğer alt boyutlarda ise kalıcılığın devam etmediği görülmüştür. Nitel verilerin analizi sonucunda deney grubundaki babalar; programın çocuklarıyla olan etkileşimlerine katkı sağladığı, harekete geçirici ve cesaretlendirici davranışlara yönelik farkındalıklarını arttırdığı, diğer gelişim alanlarına göre çocuklarının fiziksel gelişimini daha çok desteklediği, ailedeki bireyler arasında etkileşimi olumlu anlamda etkilediği, diğer babaların deneyim paylaşımlarından faydalandıklarına yönelik görüşlerini ifade etmişlerdir. Elde edilen bulgular alan yazın çerçevesinde tartışılarak araştırma ve uygulamaya yönelik önerilerde bulunulmuştur.

Özet (Çeviri)

The purpose of this research is to examine the effect of the Active Play Education Program on the quality of father-child interaction, fathers' activating and encouraging parental behaviors, and children's development. Exploratory design, one of the mixed methods designs, was used in the research. In the quantitative part of the research, quasi-experimental design with pre-test post-test control group; In the qualitative part, the case study method was used. A total of 28 fathers with children aged 48-62 months, 14 in the experimental group and 14 in the control group, participated in the research. An Active Play Training Program was applied to the fathers in the experimental group for ten weeks, while no intervention was made to the fathers in the control group. Quantitative data in the pre-test, post-test and retention phases of the study were collected from Rough-and-Tumble Play Quality Observation Form, Activating and Encouraging Parental Behaviors Questionnaire and Denver Test-II; Qualitative data was obtained through a semi-structured interview form prepared for fathers participating in the training program. The quantitative data of the research were used with appropriate statistical methods depending on normality distribution; Qualitative data were analyzed using the descriptive analysis method. As a result of the research, it was seen that the scores of the fathers in the experimental group on the Rough-and-Tumble Play Quality Observation Form, which was used to measure their interactions with their children, increased significantly and when compared with the post-test of the control group, this increase was statistically significant in favor of the experimental group. Similarly, it was found that the scores received by the fathers in the experimental group from the Challenging Parenting Behavior Questionnaire increased significantly in favor of the post-test, and this increase was statistically significant in favor of the experimental group when compared with the post-tests of the control group. In the analysis of the sub-dimensions of this survey, the post-test scores of the fathers in the experimental group increased significantly in the Rough and tumble play and Competation sub-dimensions and when compared to the fathers in the control group, this increase was statistically significant in favor of the experimental group. There was a significant increase in favor of the post-test in the sub-dimensions of Teasing, Sosyal Daring and Modelling, but this increase was not statistically significant when compared to the control group; In the sub-dimension of Encouraging of Risk Taking, there was no significant difference between the pre- and post-tests of the experimental group; It was determined that there was no significant difference when compared to the control group posttests. In the analysis of the sub-dimensions of the Denver II Developmental Screening Test, the Gross Motor Development sub-dimension scores increased significantly in favor of the final tests of the children of the fathers in the experimental group and this increase was statistically significant when compared to the final tests of the control group; Similarly, there was a significant difference in favor of the post-tests in the Fine Motor Development sub-dimension of the children of fathers in the experimental group, but this difference was not significant when compared to the post-tests of the control group, in the Personal-Social Development and Language Development sub-dimensions, there was no significant difference between the pre- and post-tests of the children of fathers in the experimental group; Likewise, it was concluded that there was no significant difference when compared with the control group posttests. In the permanence tests, it was determined that the retention continued in the Rough Play Quality Observation Form, the Rough and Tumple Play, Encouragemet Risk Taking and Competition sub-dimensions of the Challenging Parenting Behaviors Questionnaire, and the Gross Motor and Fine Motor sub-dimensions of the Denver II Developmental Screening Test. It was observed that the permanence did not continue in the other sub-dimensions. As a result of the analysis of qualitative data, fathers in the experimental group; They expressed their opinions that the program contributed to their interactions with their children, increased their awareness of challenging parenting behaviors, supported the physical development of their children more than other development areas, positively affected the interaction between members of the family, and benefited from other fathers' experience sharing. The findings were discussed within the framework of the literature and suggestions were made for research and practice.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    71898

    Psiko-sosyal açıdan Türkiye'de din eğitimine ilişkin bir değerlendirme

    A summarized phsycho-social aspect of religious training in Turkey

    EBUBEKİR SIDDIK DİKMENER

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1998

    DinSelçuk Üniversitesi

    Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. HASAN YILMAZ

  2. Tez No

    517194

    Öğrencilerin yazma kaygılarının yazma eğilimleriyle ilişkisi

    The relation between students' writing anxiety with writing disposition

    HACER DENİZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Eğitim ve ÖğretimFırat Üniversitesi

    Türkçe ve Sosyal Bilimler Eğitimi Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ SEZGİN DEMİR

  3. Tez No

    485874

    Hareketli oyun eğitim programının okul öncesi kaynaştırma eğitimi alan ortopedik engelli çocukların kaba motor becerilerine etkisinin incelenmesi

    Analyzing the movement education program's effects on gross-motor skills of orthopedically handicapped children in early chilhood inclusive education

    TUĞBA KANMAZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Eğitim ve ÖğretimGazi Üniversitesi

    Temel Eğitim Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GÖKHAN DUMAN

  4. Tez No

    600073

    5.sınıf öğrencilerine programlama öğretiminde hedefe dayalı senaryo kullanımının etkisi ve öğrenci görüşleri

    The effect of goal-based scenario used for programming education of 5th graders and students' opinions

    EMİNE KANDİN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Bilim ve TeknolojiOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ EMİNE ŞENDURUR

  5. Tez No

    746928

    Geleceğe Sağlıklı Adımlar Programı'nın çocukların temel hareket becerilerine ve beslenme alışkanlıklarına etkisinin incelenmesi

    The effects of Healthy Steps to Future Program on eating habits and basic movement skills of children

    ELİF YILMAZ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Beslenme ve DiyetetikSelçuk Üniversitesi

    Çocuk Gelişimi ve Ev Yönetimi Eğitimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. KEZBAN TEPELİ

Geri Dön