Üriner ve yara enfeksiyonlarında izole edilen Staphylococcus aureus şuşlarında virülans faktörlerle antibiyotik direnci arasındaki ilişki
The relationship between virulence factors and antibiotic resistance in Staphylococcus aureus strains isolated in urinary and wound infections
- Tez No: 872283
- Danışmanlar: PROF. DR. NİZAMİ DURAN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Mikrobiyoloji, Microbiology
- Anahtar Kelimeler: S. aureus, ilaç direnci, virülans, adezyon, invazyon, korelasyon, S. aureus, drug resistance, virulence, adhesion, invasion, correlation
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 93
Özet
Üriner Ve Yara Enfeksiyonlarinda İzole Edilen Staphylococcus aureus Suşlarinda Virülans Faktörlerle Antibiyotik Direnci Arasindaki İlişki Giriş ve Amaç: Günümüzde ilaç direnci infeksiyon hastalıklarının tedavisinde ciddi bir problemdir. Antibiyotik direnci her geçen gün öyle büyük bir sorun haline gelmektedir ki yakın bir gelecekte duyarlı tüm suşların ilaç dirençli kökenler haline gelmesi en büyük korkudur. Artan ilaç direnci yanında patojen mikroorganizmaların virülan faktörleri de infeksiyon hastalıklarının tedavisinde önemli sorunlar yaratmaktadır. Son yıllarda ilaç direnci ile virülans ilişkisinin söz konusu olabileceği tartışılmaktadır. Biz bu çalışmada üriner ve yara enfeksiyonlarından izole edilen Staphylococcus aureus kökenlerinde ilaç direnç profilleri ile virülans genlerinin (icaA, icaD, coa, pvl, tsst-1, hla, hlb, nuc, hla, pvl, clfA) frekansını araştırmayı, ilaç direnci ile virülanslık arasındaki ilişkiyi Vero hücrelerinde adezyon invazyon testleriyle araştırmayı amaçladık. Materyal ve Yöntem: Çeşitli kliniklerden steril eküvyonlarla alınan yara örnekleri ve idrar örnekleri çevresel etkenlerden kotaminasyona dikkat edilerek transport besiyeri içinde mikrobiyoloji kültür laboratuvarına getirildi. Konvansiyonel yöntemler kullanılarak satafilokok izolasyonları ve ilaç direnç prodilleri belirlendi. Direnç ve virulans genlerinin varlığı multipleks PCR yöntemiyle araştırıldı. Adezyon invazyon deneyleri ise Vero Hüre hattında gerçekleştirildi. Bulgular: Yara örneklerinde penisilin direnci %84.5 olarak en yüksek oranda tespit edilirken, oksasilin direncinin de oldukça yüksek olduğu (%42.3) bulundu. Bu örneklerde teikoplanin ve tigesiklin direnci tespit edilmedi. Üriner izolatlarda ise penisilin direnci yara örneklerinde olduğu gibi yüksek oranda bulunurken (%84.6) oksasilin direncinin yara izolatlarından anlamlı derecede daha düşük oluğu tespit edilmiştir (%22.8). Üriner sistem izolatlarında daptomisin, linezolid, teikoplanin ve vancomisin dirençli suşa rastlanmadı. Yara örneklerinde fibronektin, klumping faktör, nükleaz, hemolizin A ve hemolizin B genlerinin varlığı metisilin direncine göre değişmezken, panton-valentin lökosidin geni, slime genleri (icaA ve icaD) ve toksik şok sendromu toksini genlerinin varlığı metisilin dirençliyle direkt ilişkili olduğu tespit edildi. Üriner kaynaklı izolatlarda mecA geni varlığı ile fibronektin, klumping faktör, nükleaz, hemolizin genlerinin arasında anlamlı bir korelasyon tespit edilmezken, ica A ve ica D genleri ile hemolizin b geni varlığı arasında anlamlı bir ilişkinin varlığı saptandı. Slime üretimi, pvl, hemolizin aktivitesi ve klumping faktör pozitif olan metisilin dirençli S. aureus kökenleri ile slime üreten, pvl ve hemolizin aktivitesi pozitif olan kökenler arasında hücresel adezyon test sonuçlarının anlamlı derecede farklı olduğu tespit edilmiştir (p=0,0002). Panton valentin lökosidin geni pozitif, slime üreten, hemoliz yapabilen ve klumping faktör pozitif metisilin dirençli S. aureus kökenleri, Panton valentin lökosidin pozitif, slime üreten, hemoliz yapabilen suşlarla kıyaslandığında hücresel invazyon düzeylerinde anlamlı derecede artışlar tespit edilmiştir (p=0,0003). Sonuç: Çalışmada yara örneklerinden izole edilen stafiloklarda metisilin direnci oldukça yüksek bulunmuştur. İzolatlarda vakomisin direncine rastlanması endişe vericidir. Ayrıca artan virülasnlığın ilaç direnci arasında pozitifi bir korelasyon tespit edilmiştir. Artan virülans doğal olarak artan antibiyotik direncine yanıt olarak veya eşzamanlı olarak gelişebilir; dolayısıyla antibiyotik direncinin yayılması kontrol edilirken virülansın yayılması da kontrol edilmelidir.
Özet (Çeviri)
IX. ABSRACT The Relationship Between Virulence Factors And Antibiotic Resistance In Staphylococcus aureus Strains Isolated In Urinary And Wound Infections Background & Aim: Today, drug resistance is a serious problem in treating infectious diseases. Antibiotic resistance is becoming such a big problem day by day that the biggest fear is that all sensitive strains will become drug-resistant strains shortly. In addition to increasing drug resistance, virulent factors of pathogenic microorganisms also create important problems in treating infectious diseases. In recent years, it has been discussed that there may be a relationship between drug resistance and virulence. In this study, we investigated the drug resistance profiles and the frequency of virulence genes (icaA, icaD, coa, pvl, test-1, hla, hlb, nuc, hla, pvl, clfA) in Staphylococcus aureus isolates isolated from urinary and wound infections, and the relationship between drug resistance and virulence. We aimed to investigate the relationship between adhesion invasion tests in Vero cells. Material and Method: Wound samples and urine samples taken from various clinics with sterile swabs were brought to the Microbiology culture laboratory in a transport medium, paying attention to contamination from environmental factors. Staphylococcus isolations and drug resistance profiles were determined using conventional methods. The presence of resistance and virulence genes was investigated by the multiplex PCR method. Adhesion invasion experiments were carried out on the Vero Hüre line. Results: While penicillin resistance was detected at the highest rate in wound samples, 84.5%, oxacillin resistance was also quite high (42.3%). Teicoplanin and tigecycline resistance was not detected in these samples. While penicillin resistance was found at a high rate in urinary isolates (84.6%), as in wound samples, oxacillin resistance was found to be significantly lower than in wound isolates (22.8%). The urinary system isolates found no Daptomycin, Linezolid, Teicoplanin, and vancomycin-resistant strains. While the presence of fibronectin, clumping factor, nuclease, hemolysin A, and hemolysin B genes in wound samples did not change according to methicillin resistance, the presence of Pantone-valentin leucocidin gene, slime genes (icaA and icaD) and toxic shock syndrome toxin genes were found to be directly related to methicillin resistance. While no significant correlation was detected between the presence of the mecA gene and the fibronectin, clumping factor, nuclease, and hemolysin genes in urinary isolates, a significant relationship was found between the icaA and icaD genes and the presence of the hemolysin b gene. It was determined that the cellular adhesion test results were significantly different between methicillin-resistant S. aureus strains with positive slime production, pvl, hemolysin activity, and clumping factor, and slime-producing strains with positive pvl and hemolysin activity (p = 0.0002). Significant increases in cellular invasion levels were detected in Panton Valentin leukocidin positive, slime producing, hemolyzing and clumping factor positive methicillin-resistant S. aureus strains when compared to Panton Valentin leukocidin positive, slime producing, hemolyzing strains (p=0.0003). Conclusion: In the study, methicillin resistance was quite high in staphylococcus isolated from wound samples. It is worrying that vancomycin resistance was found in isolates. Additionally, a positive correlation was detected between increased virulence and drug resistance. Increased virulence may develop naturally in response to or simultaneously with increasing antibiotic resistance; Therefore, while controlling the spread of antibiotic resistance, the spread of virulence must also be controlled.
Benzer Tezler
- Hastane kaynaklı stafilokok suşlarının metisilin' e dirençlerinin tesbiti
The Determination of the methicillin resistance of staphylococcus which are one of the cause of nosocomial infections
MELTEM MENTEŞ
Yüksek Lisans
Türkçe
1995
MikrobiyolojiÇukurova ÜniversitesiMikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. SAİT YİĞİT
- Hastane infeksiyonu etkeni olarak izole edilen Staphylococcus Aureus'larda metisilin direncinin saptanması ve epidemiyolojik tiplendirme
Başlık çevirisi yok
HANDE ARSLAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1995
Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıAnkara ÜniversitesiPROF.DR. AYŞE WİLKE
- Torakolomber transpediküler vida ile posterior stabilizasyon uygulanan hastalarda cerrahi alan enfeksiyonu gelişiminin prospektif takibi
Prospective follow-up of surgical site infection in patients undergoing posterior stabilization with thoracolumbar transpedicular screw
BURAK EREN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
NöroşirürjiSağlık BakanlığıBeyin-Sinir ve Omurilik Cerrahisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FEYZA KARAGÖZ GÜZEY
- Staphylococcus aureus izolatlarında virulans genlerinin araştırılması
Investigation of virulence genes in staphylococcus aureus isolates
HÜSEYİN CAN SELVİ
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
MikrobiyolojiDokuz Eylül ÜniversitesiTıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İBRAHİM MEHMET ALİ ÖKTEM
- Süleyman Demirel Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi'nde klinik örneklerden izole edilen metisiline dirençli Staphylococcus aureus (MRSA) sıklığının ve çeşitli antibiyotiklere direncinin yıllar içindeki değişiminin incelenmesi
Evaluation of the frequency and change of antimicrobial resistance over years of methicillin-resistant Staphylococcus aureus clinical isolates at Suleyman Demirel University Hospital
FATMA ATİK TİNGİŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
MikrobiyolojiSüleyman Demirel ÜniversitesiTıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SERVER YAĞCI