Sıçan böbrek iskemi-reperfüzyon hasarında serum elafin düzeyi
Serum elafin levels in rat renal ischemia-reperfusion injury
- Tez No: 872871
- Danışmanlar: PROF. DR. ARİF ASLANER
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Genel Cerrahi, General Surgery
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Cerrahi Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 78
Özet
AMAÇ Bu çalışmamızda böbrek iskemi-reperfüzyonu yapılan sıçanlarda oluşan hasarda serum elafin düzeyi, biyokimyasal parametreler ve histopatolojik bulgular incelenerek bir serin proteaz inhibitörü olan elafinin etkisini karşılaştırmalı olarak araştırmayı amaçladık. GEREÇ VE YÖNTEM Çalışma için 40 adet Wistar albino dişi rat 5 farklı gruba ayrıldı: Grup 1: Sham(kontrol), Grup 2: 15 dk iskemi 24 saat reperfüzyon, Grup 3: 30 dk iskemi 24 saat reperfüzyon, Grup 4: 45 dk iskemi 24 saat reperfüzyon, Grup 5: 60 dk iskemi 24 saat reperfüzyon. Deneyin sonunda kan örnekleri alınıp ve nefrektomi yapılarak ratlar sakrifiye edildi. Kan örneklerinden serum elafin, böbrek üre nitrojen(BUN), kreatin(CRE), ürik asit(UA), laktat dehidrogenaz(LDH), albümin(ALB), iskemi modifiye albümin (İMA), total antioksidan status (TAS), total oksidan status (TOS) düzeyleri, oksidatif stres indeksi (OSİ), iskemi modifiye albümin/albümin oranı (IMAR, İMA/ALB) incelendi. Böbrek doku örnekleri bir nefropatolog tarafından ışık mikroskobunda hematoksilen eozin ile boyanarak değerlendirildi. BULGULAR Serum elafin seviyesi kontrol grubuna göre diğer gruplarda yükselmişti. En düşük elafin seviyesi kontrol grubundayken en yüksek grup 2'deydi ve bu fark istatiksel olarak anlamlıydı. IMA/ALB oranı bakımından gruplar arasındaki farklılık istatistiki olarak anlamlıydı. IMA/ALB oranı en düşük kontrol grubunda ve en yüksek grup 5'te tespit edilmiştir. IMA değerleri bakımından gruplar arasındaki farklılık istatistiki olarak anlamlıydı ve en düşük ortalama IMA değeri kontrol grubunda en yüksek grup 5'te tespit edilmiştir. TOS değerleri bakımından grup ortalamaları arasındaki farklılık istatistiki olarak anlamlıydı ve TOS değeri en düşük kontrol grubunda en yüksek değeri de grup 5'te tespit edilmiştir. TAS ve Albumin değerleri bakımından grup ortalamaları arasındaki farklılık istatistiki olarak anlamlı değildi. BUN ve CRE değerleri bakımından farklılık istatistiki olarak anlamlıydı ve ortalama BUN ve CRE değeri en düşük kontrol grubunda en yüksek grup 5'te bulunmuştur. LDH değerlerinde en düşük ortalama kontrol grubunda en yüksek ise grup 2'deydi ve istatiksel olarak anlamlı idi. Kontrol grubuna göre diğer gruplarda LDH artmaktaydı. Ürik asit ve TOS/TAS değerleri bakımından gruplar arasında istatiksel anlamlı farklılık yoktu. İskemi grupları ile total hasar grupları arasında ilişki istatistiksel olarak anlamlıydı. İskemi süresi arttıkça ortalama hasar derecesi de artmaktaydı. Elafin düzeyleri ile kan parametreleri arasındaki ilişkilerde elafin ile albümin arasında anlamlı pozitif yönlü bir ilişki bulunmuştur. Elafin ile diğer parametreler arasındaki ilişkiler istatistiki olarak anlamlı değildi ancak kontrol grubuna göre BUN,CRE,TOS,UA,İMA,OSİ,İMAR ve LDH elafin gibi artmaktaydı. Elafin değerleri bakımından total hasar grupları arasındaki farklılık istatistiki olarak anlamlıydı. Elafin değeri en düşük total hasar 0 olan grupta en yüksek ortalama Elafin değeri total hasar 1 grubunda bulunmuştur. Total hasarlanma ile İMA ,TOS,LDH,BUN,CRE,TOS/TAS,İMA/ALB arasında fark saptanmış ve istatiksel olarak anlamlı bulunmuştur ancak UA,TAS,ALB arasında istatiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır. SONUÇ Böbrek iskemi reperfüzyon hasarında reperfüzyon süreleri aynıyken iskemi süreleri arttıkça kontrol grubuna göre elafin düzeyi arttı. İskemi süresi arttıkça histopatolojik olarak böbrek hasarı düzeyi arttı ve bu bulgular elafin ile pozitif yönde koreleydi. Bu nedenle elafin böbrek iskemi reperfüzyon hasarında bir belirteç olarak kullanılabilir ve bu biyomarker klinisyenlere renal hasarı göstermede yardımcı olabilir.
Özet (Çeviri)
AIM This study aims to investigate the effects of elafin, a serine protease inhibitor, on renal ischemia-reperfusion injury in rats by comparing serum elafin levels, biochemical parameters, and histopathological findings. MATERİALS AND METHODS Forty female Wistar albino rats were divided into five different groups: Group 1: Sham (control), Group 2: 15 minutes of ischemia followed by 24 hours of reperfusion, Group 3: 30 minutes of ischemia followed by 24 hours of reperfusion, Group 4: 45 minutes of ischemia followed by 24 hours of reperfusion and Group 5: 60 minutes of ischemia followed by 24 hours of reperfusion. At the end of the experiment, blood samples were collected and nephrectomy was performed to sacrifice the rats. Serum levels of elafin, blood urea nitrogen (BUN), creatinine (CRE), uric acid (UA), lactate dehydrogenase (LDH), albumin (ALB), ischemia-modified albumin (IMA), total antioxidant status (TAS), total oxidant status (TOS), oxidative stress index (OSI), and ischemia-modified albumin/albumin ratio (IMAR, IMA/ALB) were measured from the blood samples. Kidney tissue samples were evaluated by a nephropathologist under a light microscope using hematoxylin-eosin staining. RESULTS Serum elafin levels were higher in the other groups compared to the control group. The lowest elafin level was in the control group while the highest was in Group 2 and this difference was statistically significant. The differences in the IMA/ALB ratio among the groups were statistically significant. The IMA/ALB ratio was the lowest in the control group and the highest in Group 5. The differences in IMA values among the groups were statistically significant, with the lowest average IMA value in the control group and the highest in Group 5. The differences in TOS values among the group averages were statistically significant; the lowest TOS value was in the control group and the highest in Group 5. The differences in TAS and albumin values among the group averages were not statistically significant. The differences in BUN and CRE values were statistically significant, with the lowest average BUN and CRE values in the control group and the highest in Group 5. The lowest average LDH value was in the control group, and the highest was in Group 2, with the difference being statistically significant. LDH levels increased in the other groups compared to the control group. There were no statistically significant differences in uric acid and TOS/TAS values among the groups. The relationship between ischemia groups and total damage groups was statistically significant. As the duration of ischemia increased, the average damage degree also increased. In the relationships between elafin levels and blood parameters, a significant positive correlation was found between elafin and albumin. The relationships between elafin and other parameters were not statistically significant, but BUN, CRE, TOS, UA, IMA, OSI, IMAR, and LDH levels increased like elafin compared to the control group. The differences in elafin levels among total damage groups were statistically significant. The lowest elafin level was in the group with total damage 0 and the highest average elafin level was in the group with total damage 1. Differences in IMA, TOS, LDH, BUN, CRE, TOS/TAS, and IMA/ALB with total damage were found to be statistically significant, but no statistically significant differences were found in UA, TAS, and ALB. CONCLUSİON In renal ischemia-reperfusion injury, as the duration of ischemia increased with the same reperfusion durations, the elafin levels increased compared to the control group. Histopathologically as the duration of ischemia increased, the level of renal damage also increased and these findings were positively correlated with elafin. Therefore, elafin can be used as a marker in renal ischemia-reperfusion injury and this biomarker may help clinicians in indicating renal damage.
Benzer Tezler
- Deneysel böbrek iskemi-reperfüzyon hasarında kafeinin oksidan-antioksidan sistem üzerine etkileri
The effect of caffeine on the oxidant-antioxidant system in experimentally induced kidney ischemia-reperfusion injury
OĞUZHAN ŞAYLAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
BiyokimyaGaziosmanpaşa ÜniversitesiTıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ŞEMSETTİN ŞAHİN
- Deneysel böbrek iskemi/reperfüzyon hasarında kisspeptinin rolünün incelenmesi
Investigation of kisspeptin role in experimental kidney ischemia/reperfusion injury
ASSEL KUDAIBERGENOVA
Yüksek Lisans
Türkçe
2017
FizyolojiTrakya ÜniversitesiFizyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NURETTİN AYDOĞDU
- Deneysel böbrek iskemi/reperfüzyon hasarında likopenin etkileri
The effects of lycopene on experimental renal ischemia-reperfusion injury
MERYEM DEMİRCAN POYRAZ
- Deneysel renal iskemi reperfüzyon hasarında catalpol'un etkileri
The effects of catalpol on ischemia-reperfusion induced experimental renal damage
HİLAL KURNAZ OĞUZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2015
NefrolojiFırat Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BİLGE AYGEN
- Deneysel böbrek iskemi/reperfüzyon hasarında saksagliptinin etkilerinin araştırılması
Investigation of the effects of saxagliptin on experimental renal i̇schemia reperfusion i̇njury
ASİYE BEYTUR