Geri Dön

Erbânenin Türk din mûsikisindeki yeri ve icrâsı

The place and use of erbâne in Turkish religious music

  1. Tez No: 874383
  2. Yazar: ÖMER ÖZYÖN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. SADETTİN VOLKAN KOPAR
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Müzik, Music
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Türk Din Musikisi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Türk Din Musikisi Tarihi Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 89

Özet

Çalışmamızda, öncelikle erbânenin etimolojik kökeni ele alınmış ve bu enstrümanın adının tarih boyunca nasıl bir değişim süreci geçirdiği ve icrası incelenmiştir. Erbânenin yapısı detaylı bir şekilde incelenerek enstrümanın hangi malzemelerden yapıldığı, nasıl üretildiği ve teknik özellikleri hakkında bilgi verilmiştir. Erbânenin Türk din mûsikîsinde sıklıkla kullanıldığı ilâhi, şuğul, nefes, mersiye, deyiş ve semah formları ile nîm sofyan, semâi, sofyan, yürük semâî, devr-i hindî, düyek, aksak, raks aksağı, curcuna, devr-i revân, bektâşi raksânı ve raksân usûllerinde nasıl icra edildiği incelenmiştir. Çalışmamızda, erbânenin icra şekli ve eğitimi için bir metod ortaya koymak adına özel semboller oluşturulmuş, sıklıkla kullanılan form ve usûllere örnek teşkil eden eserler üzerinde bu semboller gösterilerek erbânenin Türk din mûsikîsindeki icrasına yönelik eğitimin kolaylaştırılması amaçlanmıştır.

Özet (Çeviri)

In our study, first of all, the etymological origin of the erbâne is discussed, and how the name of this instrument has undergone a process of change throughout history and its performance is examined. The structure of the erbâne is examined in detail and information is given about the materials from which the instrument is made, how it is produced and its technical features. The forms in which erbâne is frequently used in Turkish religious music such as ilâhi, suğuş, nefes, mersiye, deyiş and semah, and how it is performed in nîm sofyan, semâi, sofyan, yürük semâî, devr-i hindî, düyek, aksak, raks aksağı, curcuna, devr-i revân, bektâşi raksân and raksân usuls are analyzed. In our study, special symbols were created in order to reveal a method for the performance and education of erbâne, and it was aimed to facilitate its teaching by showing these symbols on works that are examples of frequently used forms and usuls.

Benzer Tezler

  1. Celvetiyye'de mûsikî

    Music in Celvetiyye

    HASAN HÜSEYİN ORHAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    MüzikBursa Uludağ Üniversitesi

    İslam Tarihi ve Sanatları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MUHAMMET ZİNNUR KANIK

  2. San'at ve Kültürde Kök Dergisinin Türk din musikisi literatürüne katkısı

    The contribution of the journal of Art and Culture Root to the Turkish religious music literature

    ATİYE DOĞRU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    DinYozgat Bozok Üniversitesi

    İslam Tarihi ve Sanatları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ HÜSEYİN YÜNER

  3. Mevlevi şairlerin mevlevilik unsurları

    The Mawlawiya elements in the poems of the mawlawi poets

    NECİP FAZIL DURU

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    Türk Dili ve EdebiyatıGazi Üniversitesi

    Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CEMAL KURNAZ

  4. Divan şiirinde ateş

    Fire in divan poetry

    HİLAL NAYİR EKİNCİ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Türk Dili ve EdebiyatıÇukurova Üniversitesi

    Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HANİFE DİLEK BATİSLAM

  5. Anadolu dağ efsaneleri (İnceleme – metin)

    Anatolian mountain of legends (Research-text)

    ÖMER AYDOĞAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Türk Dili ve EdebiyatıNecmettin Erbakan Üniversitesi

    Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ AZİZ AYVA