Şihabüddin es-Sühreverdî'de kötülük problemi
The evil problem of Shihabuddin el-Sühreverdî
- Tez No: 874616
- Danışmanlar: PROF. DR. AHMET KAMİL CİHAN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Din, Felsefe, Religion, Philosophy
- Anahtar Kelimeler: İslâm Felsefesi, İşrâkîlik, Kötülük Problemi, Şihabüddin es-Sühreverdî, Islamic Philosophy, Illuminationism, Problem of Evil, Shihab al-Dīn al-Suhrawardī
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Erciyes Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Felsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: İslam Felsefesi Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 102
Özet
Kötülük problemi Şihabüddin es-Sühreverdî'nin kurduğu İşrâkî felsefede önemli bir yer tutmaktadır. Varlık anlayışını nur metafiziği üzerine tesis eden Sühreverdî, varlığı kendisinden daha apaçık hiçbir şey bulunmayan nur olarak tasvir eder. Nurlar iki kategoride ele alınır: saf/soyut nur ve kapkaranlık cevherleri aydınlatan arızî nur. Nurun çelişiğinde/zıddında herhangi bir varlık yoktur. Nurun yokluğuna zulmet adı verilir. Zulmet ya alacakaranlık cevherlerdir ya da arızî karanlık heyetlerdir. Nur tarafından aydınlanamayan ve aydınlatıcı olamayan alacakaranlık cevherlerde karanlık heyetler, eksiklik, sınırlılık ve kusurluluk hâsıl olur. Bu sınırlı oluşu Sühreverdî, yokluk (adem) ve yokluğa ait (ademî) kavramlarıyla karşılar. İşte kötülük, bu kavramların diğer adıdır. Sühreverdî varlığı dört grupta ele almaktadır: Varlık 1) ya mutlak olarak iyidir. Çünkü var olmak ve varlığa gelmek iyidir; yokluk ise varlığın var olmamasıdır. Bu tür mutlak iyiliğe ancak ve ancak Nurlar Nuru sahiptir. Zira O'nun varlığı için yokluk düşünülemez. 2) Ya iyiliği kötülüğünden daha çoktur. Bu gruptakilere Nurlar Nuru'nun var ettiği ve O'ndan sudûr eden varlıkların tümü girer. Onların varlığında var olmanın kendisi bile iyi olduğu için bu gruptaki varlıkların iyiliği kötülüklerinden daha çoktur. Kötülük bu gruptakilerin tam manası ile mükemmel olamayışları ve potansiyellerinden dolayı da bütün kemâlatı elde edemeyişlerinden kaynaklanmaktadır. 3) Mutlak yokluk için herhangi bir varlığın var olması mümkün değildir. Zira varlığı iyilik olan nur, her şeyi kuşatmıştır. 4) Varlığında kötülüğü iyiliğinden çok olan varlık da var olamaz. Sühreverdî, bu âlemde kötülüğün iyiliğe nazaran daha az olduğunu, hatta bunların varlığı nur olan iyiliklerin zâhir olması için kaçınılmaz olduğunu beyan etmektedir. Âlemde nurdan daha açık ve nurun sirayet edemediği mekân yoktur; âlemin insicâmı (çokluğun birliği) ve potansiyellerin gelişmesi için alacakaranlık cevherlerdeki sınırlılık, eksiklik ve kusurluluk sıfatlarının var olması gereklidir.
Özet (Çeviri)
The problem of evil occupies an important place in the Illuminationist philosophy founded by Shihab al-Dīn al-Suhrawardī. Founding his understanding of existence on the metaphysics of light, al-Suhrawardī depicts existence as a light in which there is nothing clearer than itself. Lights are considered in two categories: pure/abstract light and the incidental light that illuminates dark ores. There is no existence in the contradiction/opposite of light. The absence of light is called zulmat. Dhulmat is either twilight orbs or incidental darkness. In twilight substances that cannot be illuminated by the light and cannot be illuminating, darkness, incompleteness, limitation and imperfection occur. Suhrawardī defines this limitedness with the concepts of non-existence (adem) and non-existence (ademī). Evil is the other name of these concepts. Suhrawardī classifies existence in four groups: Existence 1) is either absolutely good. Because it is good to exist and to come into existence; non-existence is the non-existence of existence. Only and only the Light of Lights possesses this kind of absolute goodness. Because non-existence is unthinkable for His existence. 2) Either His goodness is more than His evil. This group includes all the beings created by the Light of Lights and emanating from Him. Since even existence itself is good in their existence, the goodness of the beings in this group is more than their evil. The evil arises from the fact that those in this group cannot be perfect in the full sense and cannot achieve all perfection due to their potentialities. 3) It is not possible for any being to exist for absolute non-existence. For the light, whose existence is goodness, encompasses everything. 4) A being whose evil is more than its good cannot exist. Suhrawardī declares that evil is less than good in this world, and that it is inevitable for the good, whose existence is light, to be manifest. There is no space in the universe that is clearer than light and where light cannot penetrate; the existence of the attributes of limitation, deficiency, and imperfection in the twilight essences is necessary for the universe's coherence (unity of multiplicity) and the development of potentials.
Benzer Tezler
- Şihâbüddîn es-sühreverdî'nin usûl anlayışı
The method understanding of shihabuddin es-suhreverdi
SÜMEYYE KAÇAR
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
DinSiirt ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HAMİT SEVGİLİ
- İbn Arabî'de Zühd
Zuhd in Ibn Arabi
İBRAHİM GÜMÜŞ
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
DinMardin Artuklu ÜniversitesiFelsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. BİRGÜL BOZKURT
- Mutasavvıflarda insan hürriyeti ve kader İbnü'l Arabî ve Şihabeddîn Sühreverdî örneği
Human freedom and destiny in sufis Ibn al-Arabi and Shihab al-din Suhrawardi as models
ZEYNEP AYDIN
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
DinGümüşhane ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MUHAMMET AYDIN
- Şihabüddin es-Sühreverdî'nin felsefî hikâyeleri
Shabuddin es-Suhrawardi's philosofical stories
ELMADDİN ABDULLAYEV
- Ebû Hafs Şihâbüddîn es-Sühreverdî'ye (v. 632/1234) göre mürşid-mürid ilişkisi
Guide-disciple relationship according to Abū Hafs Shihab al-Dīn al-Suhrawardī (d.632/1234)
ERKAN KARACA
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
DinNecmettin Erbakan ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HÜLYA KÜÇÜK