Farklı kavite şartlandırıcıların kullanımından sonra uygulanan cam iyonomer içerikli restorasyonların internal adaptasyonlarının değerlendirilmesi
The evaluation of internal adaptation of glass ionomer restorations applied after the use of different cavity conditioners
- Tez No: 875806
- Danışmanlar: DOÇ. DR. AKİF DEMİREL
- Tez Türü: Diş Hekimliği Uzmanlık
- Konular: Diş Hekimliği, Dentistry
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Diş Hekimliği Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Pedodonti Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 113
Özet
Geleneksel cam iyonomer restoratifler ve bu materyallerin güçlendirilmiş formları olan cam hibrit restoratifler çocuk diş hekimliğinin en sık kullanılan materyalleri arasındadır. Bu tez çalışmasında süt dişlerinin farklı tip cam iyonomer restorasyonlarından önce kaviteye uygulanan farklı kavite şartlandırıcıların restoratif materyallerin internal adaptasyonlarına olan etkilerinin karşılaştırmalı olarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Bu çalışma in-vitro koşullar altında, randomize, kontrollü ve kör değerlendirme içeren bir araştırma dizaynı ile yürütülmüştür. Bununla birlikte, araştırma protokolü Dünya Tıp Birliği Helsinki Bildirgesi ve CRIS (Checklist for Reporting In-vitro Studies) rehberi ile uyumluluk göstermektedir. Etik kurul onayının alınmasından sonra, çekilmiş 80 adet alt veya üst süt 2. molar diş 4 farklı kavite şartlandırıcı grubuna [a: %10 poliakrilik asit (n=20), b: %20 poliakrilik asit (kontrol grubu) (n=20), c: %17 EDTA (n=20) ve d: %35 fosforik asit (n=20)] randomize olarak atanmıştır. Sonrasında, her dişin kronunun bukkal yüzeyine Sınıf V kavite açılmış ve ilgili kavite şartlandırıcılar uygulanmıştır. Ardından, her kavite şartlandırıcı grubunun kendi içindeki 20 örnek, cam hibrit restoratif materyal ya da geleneksel cam iyonomer materyal ile restore edilecek şekilde, restoratif materyal alt gruplarına randomize ve eşit (n=10 ve n=10) olacak şekilde atanmıştır. Restoratif materyallerin uygulanmasının ardından, örnekler termal siklus cihazına maruz bırakılmıştır (5-55 °C, 5000 siklus). Bu aşamadan sonra, internal adaptasyon analizi Mikro BT kullanılarak yapılmıştır. Kavite ve restorasyon arayüzünde oluşan internal adaptasyon boşlukları yüzde (%) olarak hesaplanmış ve kaydedilmiştir. Verilerin analizinde Mann-Whitney U ve Kruskal-Wallis H testleri kullanılmıştır. İstatistiksel anlamlılık düzeyi 0,05 olarak alınmıştır. Çalışma sonuçlarına göre, hem cam hibrit esaslı restoratif materyal hem de geleneksel cam iyonomer restoratif uygulanan örneklerde, kavite yüzeyi ile restoratif materyal arayüzündeki boşluk bakımından kavite şartlandırıcılar arasında istatistiksel anlamlı farklılık tespit edilmiştir (sırasıyla p=0.004 ve p=0,0001). Yapılan Post-Hoc analizlerin sonucunda her iki restoratif materyal için, en iyi internal adaptasyon başarısı sunan kavite şartlandırıcılar %35 fosforik asit ve %20 poliakrilik olarak tespit edilmiş olup, aralarında istatistiksel anlamlı farklılık görülmemiştir (p>0.05). Ayrıca, %17 EDTA dışındaki diğer kavite şartlandırıcıların uygulandığı örneklerde, cam hibrit restoratif materyaller geleneksel cam iyonomer materyallere göre anlamlı düzeyde daha fazla internal adaptasyon başarısı sunmuştur (p
Özet (Çeviri)
Conventional glass ionomer restoratives and glass hybrid restoratives, which are reinforced forms of these materials, are among the most commonly used materials in pediatric dentistry. In this thesis study, it is aimed to comparatively evaluate the effects of different cavity conditioners applied to the cavity before different types of glass ionomer restorations of primary teeth on the internal adaptation of restorative materials. This study was conducted under in-vitro conditions with a research design that included randomized, controlled and blinded evaluation. Additionally, the research protocol complies with the Declaration of Helsinki and the CRIS (Checklist for Reporting In-vitro Studies) guideline. After receiving ethics committee approval, 80 extracted lower or upper primary 2nd molar teeth were assigned to 4 different cavity conditioner groups [a: 10% polyacrylic acid (n=20), b: 20% polyacrylic acid (control group) (n=20), c: 17% EDTA (n=20) and d: 35% phosphoric acid (n=20)] were randomly assigned. Afterwards, a Class V cavity was prepared on the buccal surface of the crown of each tooth and the relevant cavity conditioners were applied. Then, 20 samples within each cavity conditioner group were randomly and equally assigned to restorative material subgroups (n=10 and n=10) to be restored with glass hybrid restorative material or conventional glass ionomer material. Following the application of restorative materials, the samples were exposed to a thermal cycler (5-55 °C, 5000 cycles). After this stage, internal adaptation analysis was performed using Micro CT device. Internal adaptation gaps occurring at the cavity and restoration interface were calculated and recorded as a percentage. Mann-Whitney U and Kruskal-Wallis H tests were used to analyze the data. The statistical significance level was taken as 0.05. According to the study results, a statistically significant difference was found between the cavity conditioners in terms of the gap between the cavity surface and the restorative material interface in the samples where both glass hybrid-based restorative material and traditional glass ionomer restorative were applied (p = 0.004 and p = 0.0001, respectively). As a result of Post-Hoc analyses, the cavity conditioners offering the best internal adaptation success for both restorative materials were determined to be 35% phosphoric acid and 20% polyacrylic, and no statistically significant difference was observed between them (p>0.05). Additionally, in samples where other cavity conditioners other than 17% EDTA were applied, glass hybrid restorative materials offered significantly higher internal adaptation success than traditional glass ionomer materials (p
Benzer Tezler
- Farklı kavite derinliğine sahip kanal tedavili dişlerde direkt ve indirekt yöntemlerle üretilen endokron restorasyonlarının kırılma dayanımlarının incelenmesi
Investigation of fracture strength of endocrown restorations produced by direct and indirect methods in endodontically treated teeth with different cavity depths
ZEYNEP MALKOÇ
Diş Hekimliği Uzmanlık
Türkçe
2023
Diş HekimliğiSivas Cumhuriyet ÜniversitesiRestoratif Diş Tedavisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ÖZDEN ÖZEL BEKTAŞ
- Farklı kavite dezenfektanlarının farklı etching modlarda uygulanan universal adezivin mikro-makaslama bağlanma dayanımına etkisi
Başlık çevirisi yok
TUĞÇE TARTICI
Diş Hekimliği Uzmanlık
Türkçe
2020
Diş HekimliğiAnkara ÜniversitesiDiş Hastalıkları ve Tedavisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÜRKAN GÜR
- Farklı kavite dezenfeksiyon yöntemlerinin streptococcus mutans'a etkinliklerinin değerlendirilmesi ve kompomer restorasyonların mikrosızıntı ve bağlanma kuvvetlerine etkileri
The evaluation of the different cavity disinfection methods on streptococcus mutans and effects of these methods to microleakage and bond strength on compomer restorations
ARİFE KAPDAN
Doktora
Türkçe
2009
Diş HekimliğiCumhuriyet ÜniversitesiDiş Hastalıkları ve Tedavisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NURHAN ÖZTAŞ
- Farklı kavite preparasyonları ve dezenfeksiyon yöntemlerinin adeziv sistemlerin dentine bağlanma dayanımına ve mikrosızıntısına etkisinin değerlendirilmesi
Evaluation of different cavity preparations and disinfection methods on bond strength and microleakage of adhesive systems
MEHMET ATA CEBE
Doktora
Türkçe
2011
Diş HekimliğiSelçuk ÜniversitesiDiş Hastalıkları ve Tedavisi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. BORA ÖZTÜRK
- Farklı kavite dezenfeksiyon yöntemlerinin dental renklenme oluşumu ve kompozit inley restorasyonların mikrosızıntısı üzerine etkisi
The effect of different cavity disinfection methods on dental discoloration and microleakage of composite inlay restorations
KÜBRA ARSLAN
Diş Hekimliği Uzmanlık
Türkçe
2019
Diş Hekimliğiİnönü ÜniversitesiRestoratif Diş Tedavisi Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ HACER TURGUT