Geri Dön

Çocuklarda soru-cevap davranış yönlendirme tekniğinin etkinliğininincelenmesi

Evaluation of the effectiveness of the pediatric-quiz game behavioral guidance technique in children

  1. Tez No: 878725
  2. Yazar: ÖZGE KOYUNCU
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. MÜESSER AHU YILMAZ
  4. Tez Türü: Diş Hekimliği Uzmanlık
  5. Konular: Diş Hekimliği, Dentistry
  6. Anahtar Kelimeler: Çocuk diş hekimliği, dental kaygı, davranış yönlendirme, buz kırıcı aktiviteler, Pediatric dentistry, dental anxiety, behavior management, ice-breaking activities
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Marmara Üniversitesi
  10. Enstitü: Diş Hekimliği Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Pedodonti Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 111

Özet

Amaç: Çalışmamızın amacı, çocuklarda yeni bir davranış yönlendirme tekniğinin etkinliğini incelemektir. Teknikte esas olan, diş hekiminin, çocuk ile iletişimi, bekleme odasında başlatması ve bu bağlamda buz kırıcı aktiviteler kullanılarak çocukların kaygı seviyesinin azaltılmasıdır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza, Marmara Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Pedodonti Anabilim Dalı'na ilk kez başvuran, yaşları 4-8 arasında ve sistemik olarak sağlıklı 80 çocuk ve ebeveynleri dahil edilmiştir. Çalışmamızda kontrol ve çalışma grubu olmak üzere iki grup bulunmaktadır. Kontrol grubuna Anlat Göster Uygula davranış yönlendirme tekniği uygulanırken, çalışma grubuna bu tekniklere ek olarak ''Soru-Cevap'' davranış yönlendirme tekniği uygulanmıştır. Randevunun başında ebeveynler, Çocuk Korku Değerlendirme Skalası-Dental Alt Ölçeği (CFSS-DSc) ve Çocuklar için Mizaç Ölçeği'ni doldurmuşlardır. Çocukların dental kaygı seviyeleri, randevudan önce ve sonra Yüz Şekil Skalası ve Venham Resim Testi ile değerlendirilmiştir. Frankl skalası ve Hasta Değerlendirme formu ise randevunun sonunda hekim tarafından uygulanmıştır. Sayısal değişkenin normal dağılıma uygunluğu Shaphiro Wilk testi ile test edilmiştir. Normal dağılan değişkenlerin iki grupta karşılaştırılmasında Student t testi, normal dağılmayan değişkenlerin iki grupta karşılaştırılmasında Mann Whitney U testi kullanılmıştır. Tekrarlayan ölçümlerde grup ölçüm etkileşimi iki yönlü tekrarlanan ölçümlü ANOVA ile değerlendirilmiştir. Kategorik değişkenler arasındaki ilişkiler Ki-kare testi ile test edilmiştir. Analizlerde SPSS 22.0 Windows versiyon paket programı kullanılmıştır. p0,05). ''Soru-Cevap'' davranış yönlendirme tekniği uygulanan çalışma grubundaki çocukların non-invaziv işlemlerde daha fazla ilerleme kaydettiği tespit edilmiştir (p=0,035*), ancak invaziv işlemlerde anlamlı bir fark bulunamamıştır (p=0,155). Çalışma grubunun Frankl değerleri kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksek bulunmuştur (p=0,026). VPT1/VPT2 ve FIS1/FIS2 değerlerinde gruplar arasında anlamlı bir fark olmamakla birlikte, çalışma grubundaki kaygı skorlarının değişimi daha belirgin olmuştur (p=0,807†) (p=0,536†). Her iki grubun VPT1/VPT2 ve FIS1/FIS2 değerlerinin grup içi karşılaştırmasında kaygı skorlarındaki azalma anlamlı bulunmuştur (p=0,001). Sonuç: Çocuklarda“Soru-Cevap”tekniği gibi aktivitelerin uygulanması, dental tedaviye ilişkin kaygı ve korkuyu azaltmada etkili olabileceği görülmektedir. İnteraktif ve eğlenceli yöntemler, çocukların klinik deneyimlerini daha olumlu hale getirir ve tedaviye daha iş birlikçi katılımlarını sağlar. Bu, tedavi başarısını artırır ve çocukların dental sağlık hizmetlerine daha olumlu bir tutum geliştirmelerine yardımcı olur.

Özet (Çeviri)

Objective: The aim of our study is to examine the effectiveness of a new behavior guidance technique in children. The core of the technique is for the dentist to initiate communication with the child in the waiting room, using ice-breaking activities to reduce the child's anxiety levels. Materials and Methods: Our study included 80 healthy children aged 4-8 years and their parents, who applied to the Department of Pedodontics at Marmara University Faculty of Dentistry for the first time. There were two groups: control and study. The control group received the Tell Show Do technique, while the study group received this technique plus the Pediatric-Quiz technique. At the start of the appointment, parents completed the Children's Fear Assessment Scale-Dental Subscale (CFSS-DSc) and the Temperament Scale for Children. Children's dental anxiety levels were assessed using the FIS and VPT before and after the appointment. The Frankl scale and Patient Assessment Form were completed by the pediatric dentist at the end of the appointment. Normal distribution of numerical variables was tested with the Shapiro-Wilk test. The Student's t-test was used for normally distributed variables, and the Mann-Whitney U test for non-normally distributed variables. Two-way repeated measures ANOVA assessed group measurement interaction in repeated measurements. Relationships between categorical variables were tested with the Chi-square test. Analyses were conducted using SPSS 22.0, with p0,05). It was found that children in the study group to which pediatric-quiz game was applied made more progress in non-invasive procedures (p=0,035*), but no significant difference was found between the groups in invasive procedures (p=0,155). Frankl values of the study group were found to be significantly higher than the control group (p=0,026). Although there was no significant difference between the groups in VPT1/VPT2 and FIS1/FIS2 values, the change in anxiety scores in the study group was more pronounced (p=0,807†)(p=0,536†). In the intra-group comparison of VPT1/VPT2 and FIS1/FIS2 values of both groups, the decrease in anxiety scores was found to be significant (p=0,001). Conclusion: It appears that implementing activities such as the“Pediatric-Quiz”technique in children can effectively reduce anxiety and fear related to dental treatment. Interactive and fun methods make children's clinical experiences more positive and foster more cooperative participation in treatment. This increases treatment success and helps children develop a more positive attitude towards dental health services.

Benzer Tezler

  1. Altı yaş altı üst solunum yolu enfeksiyonu olan çocukların ebeveynlerinin akılcı antibiyotik kullanımı konusunda bilgi, tutum ve davranışlarının değerlendirilmesi

    Assessment of knowledges, attitudes, and behaviors of parents about rational antibiotic use for upper respiratory infection in children under six-years old

    AYŞE YAŞAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul Medeniyet Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ GÜLSER ESEN BESLİ

  2. Uzaktan eğitimde (EBA VB.) işitme cihazı kullanan çocukların yaşadığı problemler

    Problems experienced by children using hearing aids in distance education (EBA ETC.)

    HÜSEYİN ONUR SERBEST

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Kulak Burun ve Boğazİstanbul Gelişim Üniversitesi

    Odyoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ NEBİ MUSTAFA GÜMÜŞ

  3. 2017 - 2020 yılları arasında suç işlediği öne sürülen çocuklara yönelik haberlerin yazılı basın üzerinden analizi

    Analysis of the news on the children alleged to commit a crime between 2017 - 2020 through the written press

    BÜŞRA NUR ÖZGÜL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    SosyolojiJandarma ve Sahil Güvenlik Akademisi

    Suç Araştırmaları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ELİF ÇOLAKOĞLU

  4. Otizm spektrum bozukluğu tanısı alan hastalarda genetik ve çevresel etiyolojik faktörlerin araştırılması

    Investigation of genetic and environmental etiological factors in patients diagnosed with autism spectrum disorder

    ZEYNEP İZEM PEKER BULĞAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. TANJU ÇELİK

    DOÇ. DR. AYŞE KUTLU