Enfeksiyon hastalıkları asistanlarının klinik akıl yürütme süreçlerinin ortaya çıkarılması
Revealing the clinical reasoning processes of infectious diseases assistants
- Tez No: 878945
- Danışmanlar: PROF. DR. AHMET KALKAN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji, Infectious Diseases and Clinical Microbiology
- Anahtar Kelimeler: Klinik akıl yürütme, klinik karar verme, asistan hekim, enfeksiyon hastalıkları, tıp eğitimi, klinik ortam, mezuniyet sonrası eğitim, klinik bağlam, Clinical reasoning, clinical decision making, assistant physician, infectious diseases, medical education, clinical environment, post-graduate education, clinical contex
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Karadeniz Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 89
Özet
Amaç: Enfeksiyon hastalıkları, teşhis ve tedavisi son derece karmaşık olabilen, hayatı tehdit eden hastalıklardır. Bu hastalıkları yöneten hekimler, doğru ve hızlı kararlar verebilmek için klinik akıl yürütme (KAY) becerilerini kullanırlar. KAY, klinik uygulamada kullanılan karmaşık düşünme ve karar verme süreçlerini ifade eder. Enfeksiyon hastalıklarının zorlu ve karmaşık doğası, KAY becerilerinin önemini daha da artırmaktadır. Bu hastalıklarda, semptomlar ve bulgular genellikle belirsizdir, teşhis koymak zor olabilir ve birden fazla tedavi seçeneği mevcut olabilir. Ayrıca, hastanın durumu hızlı bir şekilde değişebilir ve acil müdahale gerektirebilir. Bu çalışmanın amacı, enfeksiyon hastalıkları asistanlarının KAY süreçlerini anlamak ve bu becerileri geliştirmeye yönelik eğitim programları ve klinik rehberler için öneriler sunmaktır. Gereç ve yöntem: Bu çalışmada, enfeksiyon hastalıkları asistanlarının klinik akıl yürütme becerileri incelenmiştir. Araştırma iki farklı kurumdan enfeksiyon bölümü asistanlığında en az 2 yılını tamamlamış 12 enfeksiyon asistanıyla yüz yüze görüşmeler ve derinlemesine görüşmeler yoluyla nitel bir yöntemle yürütülmüştür. Veriler, 5 adet olgu senaryosu havuzu kullanılarak ve yarı yapılandırılmış bir görüşme rehberi kullanılarak toplanmıştır. Senaryolar, asistanların her basamaktaki cevapları ve çözümleme akışları değerlendirilerek analiz edilmiştir. Görüşme metinleri ise tematik nitel analiz ile analiz edilmiştir. Bulgular: Çalışmaya 2 farklı kurumdan toplamda 12 asistan hekim dahil edilmiştir. Araştırma bulgularına göre, asistan hekimler klinik karar vermede genellikle sistematik bir yaklaşım benimsemektedir. Bu yaklaşım, anamnez alma, fizik muayene yapma, tetkik sonuçlarını değerlendirme ve tanıya ulaşma adımlarını içerir. Asistan hekimlerin klinik karar verme becerilerinin, hocalarının ve kıdemli asistanların uygulamalarıyla, zamanla edindikleri deneyimler ve bireysel çabaları yoluyla geliştiği görülmektedir. Asistan hekimlerin koydukları tanıların ve önerdikleri tedavilerin genellikle doğru olduğu gözlemlenmiştir. Ancak, asistan hekimlerin tanıya ulaşma sürecinde öykü alma, fizik muayene ve tetkikleri gerekçelendirmede sorunlar yaşadıkları da görülmüştür. Klinik karar vermeyi etkileyen önemli faktörler arasında yoğun hasta sayısı, kısa muayene süreleri, sağlık sisteminin getirdiği zaman kısıtlamaları, kurumlar arası altyapı farklılıkları ve konsültasyon sürecindeki sınırlılıklar yer almaktaydı. Asistan hekimlerin tetkikleri fazla sayıda istedikleri ve gerekçelendirmekte zorlandıkları gözlemlendi. Asistan hekimlerin hastaların izlem sürecine ilişkin yorumları ve gerekçelendirmeleri ayrıca karmaşık/kritik durumlarda, nadir görülen olgularda veya öngörülemeyen durumlarda, süreç yönetiminde zayıf oldukları ortaya çıkmıştır. Asistan hekimlerin klinikteki deneyimleri üzerinden refleksiyon yapmalarına fırsat tanıyan yöntemler veya zaman dilimleri tasarlanmadığı ortaya çıkan bir diğer önemli veriydi. Sonuç: Bu çalışma, enfeksiyon hastalıkları asistanlarının klinik akıl yürütme ve karar verme süreçleri ile bu süreçleri etkileyen faktörler hakkında önemli bilgiler sunmaktadır. Tıp eğitiminde ve klinik uygulamalarda iyileştirmeler yapılması için önemli bir kaynak oluşturacağı düşünülmektedir. Klinik akıl yürütme becerilerini geliştirmeye yönelik yapılandırılmış eğitim programları ve rol model uygulamalarının geliştirilmesi klinik karar verme süreçlerinin iyileştirilmesine önemli katkı sağlayabilir. Ayrıca bağlamsal faktörlerin karar verme süreçlerini önemli ölçüde etkilediği görülmüş olup tıp eğitiminin ve klinik uygulamaların bu dinamiklere duyarlı hale getirilmesi gerekmektedir. Bu sayede, enfeksiyon hastalıklarının teşhisi ve tedavisinde daha doğru ve etkin yaklaşımlar geliştirilebilir, hasta güvenliği ve tedavi başarısı artırılabilir.
Özet (Çeviri)
Aim: Infectious diseases are life-threatening diseases that can be extremely complex to diagnose and treat. Physicians managing these diseases use clinical reasoning (CR) skills to make accurate and rapid decisions. CR refers to the complex thinking and decision-making processes used in clinical practice. The challenging and complex nature of infectious diseases further increases the importance of CR skills. In these diseases, symptoms and signs are often vague, diagnosis can be difficult, and more than one treatment option may be available. Additionally, the patient's condition may change rapidly and require urgent intervention. The aim of this study is to understand the CR processes of infectious diseases residents and to provide recommendations for training programs and clinical guidelines to improve these skills. Materials and method: In this study, the clinical reasoning skills of infectious diseases residents were examined. The research was conducted with a qualitative method through face-to-face and in-depth interviews with 12 infection assistants from two different institutions who completed at least 2 years as an infection department assistant. Data were collected using a pool of 5 case scenarios and a semi-structured interview guide. The scenarios were analyzed by evaluating the assistants' answers and analysis flows at each step. Interview texts were analyzed with thematic qualitative analysis. Results: A total of 12 assistant physicians from 2 different institutions were included in the study. According to research findings, assistant physicians generally adopt a systematic approach in clinical decision-making. This approach includes the steps of taking anamnesis, performing a physical examination, evaluating the examination results and reaching a diagnosis. It is seen that the clinical decision-making skills of assistant physicians develop through the practices of their instructors and senior assistants, the experiences they gain over time, and their individual efforts. It has been observed that the diagnoses made by assistant physicians and the treatments they recommend are generally correct. However, it has also been observed that assistant physicians have problems in taking history, physical examination and justifying tests in the process of reaching a diagnosis. Important factors affecting clinical decision-making included the large number of patients, short examination times, time constraints imposed by the healthcare system, differences in infrastructure between institutions, and limitations in the consultation process. It was observed that assistant physicians requested examinations in large numbers and had difficulty justifying them. It has been revealed that assistant physicians are weak in their comments and justifications regarding the follow-up process of patients, as well as in process management in complex/critical situations, rare cases or unforeseen situations. Another important data was that methods or time frames were not designed to allow assistant physicians to reflect on their experiences in the clinic. Conclusion: This study provides important information about the clinical reasoning and decision-making processes of infectious diseases residents and the factors affecting these processes. It is thought that it will constitute an important resource for improvements in medical education and clinical practices. Structured training programs and development of role model practices to improve clinical reasoning skills can make a significant contribution to improving clinical decision-making processes. In addition, contextual factors have been shown to significantly affect decision-making processes, and medical education and clinical practices need to be made sensitive to these dynamics. In this way, more accurate and effective approaches to the diagnosis and treatment of infectious diseases can be developed, and patient safety and treatment success can be increased.
Benzer Tezler
- Aile hekimliği asistanlarının kadın doğum ve hastalıkları rotasyonu hakkındaki görüşleri ve özyeterliliklerinin değerlendirilmesi
Evaluation of the opinions and self-efficacy of family medicine assistants on the rotation of obstetrics and gynecology
ŞİLAN BURCU TAŞLI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Aile HekimliğiKocaeli ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. TUNCAY MÜGE ALVUR
- Döküntü şikayeti ile başvuran çocuklarda akıllı telefonların tanı koymadaki önemi
The importance of smart phones in diagnosis in children applied with the complaint of RASH
MİNE ÜNLÜ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik MikrobiyolojiNecmettin Erbakan ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖZGE METİN AKCAN
- Aile hekimliği asistanlarının iş doyumu ve eğitim kalitesinin değerlendirilmesi
Evaluation of family medicine assistants by job satisfaction and training quality
FADİME KAYA
Tıpta Uzmanlık
İngilizce
2018
Aile HekimliğiSağlık Bilimleri ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HALUK MERGEN
- Ankara ilindeki aile hekimliği kliniklerinde çalışan doktorların aşı karşıtlığı konusundaki görüş, tutum ve davranışlarının değerlendirilmesi
Evaluation of the opinions, attitudes and behaviors of the physicians workingin family medicine clinics in Ankara province about anti-vaccination
ERHAN ŞİMŞEK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Aile HekimliğiAnkara Yıldırım Beyazıt ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AYLİN BAYDAR ARTANTAŞ
- Aile hekimliği asistanlarının hepatit b enfeksiyonu ve aşıları hakkında bilgi düzeyleri, tutum ve davranışlarının değerlendirilmesi
Evaluation of knowledge levels, attitudes and behaviors of family medicine residents about hepatitis B infection and vaccines
ALİ GÜLLÜ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Aile HekimliğiSağlık Bilimleri ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MUHTEŞEM EROL YAYLA
DR. ALİ İHSAN ÇABUK