Geri Dön

Diabetes mellituslu hastalarda D vitamini düzeylerine göre mikrovasküler komplikasyonlar ve inflamatuar belirteçlerin karşılaştırılması

Comparison of microvascular complications and inflammatory markers according to vitamin D levels in patients with diabetes mellitus

PDF İndir

  1. Tez No: 881675
  2. Yazar: HAYDAR GÜNGÖREN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. SELVİHAN BEYSEL
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: İç Hastalıkları, Internal diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Diabetes Mellitus, Diabetik Nefropati, Diabetik Polinöropati, Vitamin D, Nötrofil Lenfosit oranı, Monosit Yüksek Dansiteli Lipoprotein Oranı, Monosit Lenfosit Oranı, Platelet Lenfosit Oranı, Diabetes Mellitus, Diabetic Nephropathy, Diabetic Polyneuropathy, Vitamin D, Neutrophil Lymphocyte Ratio, Monocyte High Density Lipoprotein Ratio, Monocyte Lymphocyte Ratio, Platelet Lymphocyte Ratio
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Afyonkarahisar Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 71

Özet

Amaç: Diabetes Mellitus (DM), genetik, otoimmün ve çevresel etkenlerin rol aldığı, pankreas β-hücre kaybı ve/veya disfonksiyonu ile insüline karşı gelişen periferik direncin neden olduğu hiperglisemi ile karakterize küresel bir sağlık sorunudur. Diyabetik nefropati (DN), diyabetik retinopati (DR) , diyabetik nöropati (DN) gibi mikrovasküler ve iskemik kalp hastalığı, inme gibi makrovasküler komplikasyonlar görülebilir. Yapılan araştırmalar diyabetes mellitusun mikrovasküler ve makrovasküler komplikasyonlarının kronik inflamatuar sürecin bir sonucu olduğunu göstermiştir. D vitamini çok sayıda kalsemik olmayan etkiye sahiptir. Hem anti-inflamatuar, hem de renin anjiotensin aldosteron (RAAS) sistemini baskılama özelliği ile mikrovasküler komplikasyonlar üzerine olumlu etkileri gösterilmiştir. Nötrofil lenfosit oranı (NLO) gibi tam kan sayımı değerlerinin oranları uygun maliyetli, kolay hesaplanabilen sistemik inflamatuar belirteçler olarak kullanılabilir. Biz bu çalışmamızda D vitamini ile diyabetik nöropati, diyabetik nefropati, sistemik inflamatuar parametreleri karşılaştırmayı amaçladık. Materyal ve Metot: Retrospektif olarak planlanan çalışmamıza; Afyonkarahisar Sağlık Bilimleri Üniversite Hastanesi Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları polikliniklerine 01.01.2020-31.07.2023 tarihleri arasında başvuran diyabetes mellitus tanısı olan 18-90 yaş arası 489 hasta dahil edildi. Hastalar vitamin D düzeyine göre D vitamini < 10ng/mL eksiklik, 10 ng/mL ≤ D vitamini < 20 ng/mL yetersizlik ve 20 ng/mL ≤ D vitamini yeterlilik olarak 3 gruba ayrıldı. Hastaların yaş, cinsiyet, diyabet süresi, en az 8 saatlik açlık sonrasında rutin bakılan biyokimyasal parametreleri; açlık kan glukozu, glikolize hemoglobin A1c, serum kreatin düzeyi, eGFR, lipid profili; trigliserit, HDL-kolestrol, total kolestrol, LDL-kolestrol, hemogram parametleri; hemogram parametlerinin birbirene ve diğer parametrelere oranları (nötrofil/lenfosit oranı, monosit/HDL oranı, monosit/lenfosit oranı, platelet/lenfosit oranı), spot idrar mikroalbumin/kreatin oranı, serum D vitamini düzeyi, mikrovasküler komplikasyonlardan diyabetik nöropati ve diyabetik nefropati incelendi. Bulgular: Diabetes Mellituslu hastalarının yaş ortalaması 61,97 ± 9,90 yıl olarak bulundu. DM hastalarının 154'ü (%31,5) erkek iken 335 tanesi (%68,5) kadındı. Bu hastaların ortalama diyabet yaşı 10,86 ± 6,52 yıl ve ortalama vücut kitle indeksi (VKİ) 33,87 ± 6,81 kg/m2 idi. Vitamin D düzeyi eksik (< 10ng/ml) olan grupta 78 hasta, yetersiz grupta (10-20 ng/ml) 188 hasta mevcutken, yeterli grupta (≥20 ng/ml) ise 223 hasta vardı. Albüminüri düzeyleri de sırasıyla 77,06 ± 206,45 mg/g, 65,53 ± 214,30 mg/g ve 26,42 ± 83,63 mg/g olarak bulundu ve bu 3 grup arasında albüminüri düzeyleri istatistiksel olarak anlamlı farklılık mevcuttu (p=0,002). Vitamin D ve albüminüri düzeyi arasında çok düşük düzeyde negatif yönlü korelasyon mevcuttu (r=-0,163, p0,05). Vitamin D düzeyi nöropatisi olmayan hastalarda 20,36 ± 9,29 ng/ml, nöropatisi olan hastalarda 18,50 ± 9,15 ng/ml idi ve anlamlı derecede yüksekti (p=0,032). Sonuç: Bu çalışma, Tip 2 DM hastalarında %54,4'ünde vitamin D'nin eksik ve yetersiz olduğunu gösterdi. Azalmış D vitamini düzeyi bozulmuş glisemik kontrol ile ilişkiliydi. Vitamin D eksikliği olan grupta albüminüri miktarında artma ile diyabetik nefropati sıklığında artma ve diyabetik nöropatide anlamlı artış gözlemlendi. NLO, MHO, MLO Tip 2 DM'de nefropati ve nöropati ile ilişkiliydi.

Özet (Çeviri)

Objective: Diabetes Mellitus (DM) is a global health problem characterized by hyperglycemia caused by pancreatic β-cell loss and/or dysfunction and peripheral resistance to insulin, in which genetic, autoimmune and environmental factors play a role. Microvascular complications such as diabetic nephropathy (DN), diabetic retinopathy (DR), diabetic neuropathy (DN) and macrovascular complications such as ischemic heart disease and stroke may occur. Studies have shown that microvascular and macrovascular complications of diabetes mellitus are a consequence of the chronic inflammatory process. Vitamin D has numerous non-calcemic effects and has been shown to have favorable effects on microvascular complications, both anti-inflammatory and through its ability to suppress the renin angiotensin aldosterone (RAAS) system. Ratios of complete blood count values such as neutrophil to lymphocyte ratio (NLR) can be used as cost-effective, easily calculated systemic inflammatory markers. In this study, we aimed to compare vitamin D with diabetic neuropathy, diabetic nephropathy and systemic inflammatory parameters. Materials and Methods: In our retrospective study, 489 patients aged 18-90 years with a diagnosis of diabetes mellitus who applied to Afyonkarahisar Health Sciences University Hospital Endocrinology and Metabolic Diseases outpatient clinics between 01.01.2020-31.07.2023 were included. Patients were divided into 3 groups according to vitamin D level as vitamin D < 10 ng/mL deficiency, 10 ng/mL ≤ vitamin D < 20 ng/mL insufficiency and 20 ng/mL ≤ vitamin D sufficiency. Age, gender, duration of diabetes, routine biochemical parameters after at least 8 hours of fasting; fasting blood glucose, glycated hemoglobin A1c, serum creatinine level, eGFR, lipid profile; triglycerides, HDL-cholesterol, total cholesterol, LDL-cholesterol, hemogram parameters; ratios of hemogram parameters to each other and to other parameters (neutrophil-lymphocyte ratio, monocyte-HDL ratio, monocyte lymphocyte ratio, platelet lymphocyte ratio), spot urine microalbumin/creatinine ratio, serum vitamin D level, diabetic neuropathy and diabetic nephropathy among microvascular complications were analyzed. Results: The mean age of patients with diabetes mellitus was 61.97 ± 9.90 years. Of the DM patients, 154 (31.5%) were male and 335 (68.5%) were female. The mean age at diabetes was 10.86 ± 6.52 years and the mean body mass index (BMI) was 33.87 ± 6.81 kg/m2. There were 78 patients in the deficient group (< 10ng/ml), 188 patients in the insufficient group (10-20 ng/ml) and 223 patients in the sufficient group (≥20 ng/ml). Albuminuria levels were 77.06 ± 206.45 mg/g, 65.53 ± 214.30 mg/g and 26.42 ± 83.63 mg/g, respectively, and there was a statistically significant difference between these 3 groups(0,002). There was a very low negative correlation between vitamin D and albuminuria level (r=-0,163, p0,05). Vitamin D level was 20.36 ± 9.29 ng/ml in patients without neuropathy and 18.50 ± 9.15 ng/ml in patients with neuropathy and was significantly higher (p=0,032). Conclusion: This study showed that 54.4% of Type 2 DM patients were deficient or insufficient of vitamin D. Reduced vitamin D levels were associated with impaired glycemic control. Increased albuminuria, increased frequency of diabetic nephropathy and a significant increased in diabetic neuropathy observed in the vitamin D deficient group. NLO, MHO, MLO were associated with nephropathy and neuropathy in Type 2 DM.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    501565

    Tip 2 diyabetes mellituslu hastalarda D vitamini düzeyleri ile diyabetes mellitusun mikrovasküler komplikasyonlarıve CRP düzeyi arasındaki ilişki

    The relationship between vitamin D levels and microvascular complications of diabetes mellitus and CRP levels in patients with type 2 diabetes mellitus

    GÜLAY KÖSE

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıUfuk Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ALİ KEMAL OĞUZ

  2. Tez No

    412806

    Diyabetik hastalarda serum D vitamini düzeylerinin glisemik kontrol ve diyabetin kronik komplikasyonları ile ilişkisi

    The relationship between serum vitamin D levels on glycemic control and chronic complications in patients with diabetes mellitus

    SELAHATTİN SAĞLAM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıNecmettin Erbakan Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AHMET KAYA

  3. Tez No

    293430

    Tip 2 diyabetes mellitus hastalarında vitamin d düzeyleri, vitamin d seviyesi ile kan glukozu kontrolündeki etkinliğin karşılaştırılması

    The levels of vitamin d in type 2 diabetes mellitus patients, comparing the levels of vitamin d and its efficiency on blood glucose control

    HÜLYA COŞKUN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıDüzce Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. YUSUF AYDIN

  4. Tez No

    744298

    Tip 2 diabetes mellitus tanılı hastalarda mikrovasküler komplikasyonlar ile plazma vitamin d düzeyi arasındaki ilişki

    Başlık çevirisi yok

    HANDE ERMAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    İç HastalıklarıSağlık Bakanlığı

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    UZMAN BANU BÖYÜK

  5. Tez No

    784287

    Tip 2 diyabetes mellitus hastalarında diyabetik retinopati ile ürik asit/hdl arasındaki ilişki

    Başlık çevirisi yok

    FATİH EMRE CEYLAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    İç HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HANİFE ŞERİFE AKTAŞ

Geri Dön