La question de l'état dans le capitalisme vert
Yeşil kapitalizmde devlet sorusu
- Tez No: 886631
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ CEMİL YILDIZCAN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Siyasal Bilimler, Political Science
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Fransızca
- Üniversite: Galatasaray Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Siyaset Bilimi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 138
Özet
Bu tezin ana konuları yeşil kapitalizm ve yeşil devlet kavramlarıdır. Yeşil kapitalizm, sürdürülebilir kalkınma ve sürdürülebilirlik kavramlarının devamıdır ve ekonomik büyüme devam ederken iklim krizini çözmenin mümkün olduğu fikrine dayanır. Yeşil devlet ise çevresel sürdürülebilirliğe öncelik veren bir devlet olarak hayal edilir. Bu tez bu kavramları analiz eder ve yeşil kapitalizmin sorunları çözme olasılığını ve yeşil bir devletin nasıl kavramsallaştırılabileceğini tartışır. Bu amaçla ideoloji, hegemonya ve devletin zorunlulukları gibi teorik kavramlar kullanılır. Bu tezin yöntemi literatür taramasıdır. Kapitalizm, sürdürülebilirlik, büyüme, hegemonya ve devlet konularında sosyal bilimlerden gelen çalışmaların analiz edilmektedir. Bu tez tümdengelimci bir yaklaşım kullanır. İki ana hipotez vardır. İlk hipotez, yeşil kapitalizmin mevcut hegemonik neoliberal kapitalizmin devamı olduğudur. İkinci hipotez ise kapitalist bir devletin yeşil olamayacağıdır. Bu hipotezler niceliksel olarak ölçülebilir olmadığından nitel yorumlayıcı bir yöntem kullanılmıştır. Başlangıç olarak, bu tez antropojen kavramını ve insanlığın jeolojik ölçekte değişikliklere yaratma kapasitesini tartışmaktadır. Bu yeni jeolojik dönem iklim değişikliği ve kitlesel ekolojik yok oluşla işaretlenmiştir. Antropojen kavramı, insanlığın doğayla ilişkisinin değiştiği gerçeğinin bir sonucudur. İnsanlık ve doğa arasındaki ilişki günümüzde birbirinden ayrı olarak hayal edilmektedir. Antropojen bunu değiştirmektedir. Ancak, insanlığın çevre üzerindeki etkileri boşlukta gerçekleşmemektedir, bunlar bir ekonomik sistemin sonucudur. Bu tez kapitalizmin bir kriz döneminde olduğunu savunmaktadır. Bu kriz dönemi aslında birden fazla toplumsal krizin birleşiminden oluşmaktadır. Ancak, bunların arasında en önemli kriz iklim değişikliğidir. Bunun nedeni, iklim değişikliğinin kapitalist sistemin kendisinin bir krizi olmasıdır. İklim değişikliğinin etkileri başka yere kaydırılamamaktadır ve onu oluşturan sebepler sistemin elindeki araçlarla yönetilememektedir. Bu durumun sonucu olarak, iklim değişikliği, hegemonik ideolojinin meşruiyetini kaybettiği ve karşı-hegemonik meydan okumaların destek kazandığı organik bir kriz olarak kavramsallaştırılabilir. Bu bağlamda, bu tez, yeşil kapitalizmin sisteme tehdit oluşturanları sahiplenerek sistemi yeniden meşrulaştırma girişimi olduğunu savunmaktadır. Bu tez, ideoloji ve hayali kavramlarını kullanarak bu anlatı çatışmasını kavramsallaştırmaktadır. İnsanların farklı bir toplum için çalışabilmeleri için öncelikle farklı bir toplum hayal edebilmeleri gerekir. Yeşil kapitalizm, alternatiflerini kendi bünyesine katarak böyle bir hayal gücünün oluşmasını engellemektedir. Alternatiflerinin talep etmeye çalıştığı alanı işgal etmektedir, ve statükoyu korumaktadır. Bu kriz dönemini ve olası ideolojik dönüşümü anlamak için bu tez, kapitalizm ve neoliberalizm kavramlarını kısaca açıklamaktadır. Her çeşit kapitalizmde ortak olan, kapitalizmin tanımlayıcı özellikleri tanımlanmaktadır. Daha sonra, yeşil kapitalizmin özellikleri analiz edilirken önemli olacak olan neoliberal kapitalizm biçiminin özellikleri açıklanmaktadır. Sürdürülebilirlik kavramı tezin bu bölümünün bir sonraki odak noktasıdır, çünkü kapitalizmin sürdürülebilirlik sorunu iklim krizini yaratmaktadır. Sürdürülebilirlik, yeşil kapitalizmin temel iddiasıdır. Sürdürülebilirlik kavramı günümüzde toplumun birçok alanına nüfuz eden yaygın bir terim haline gelmiştir. Sürdürülebilirlik, sürdürülebilir kalkınma ve yeşil büyüme kavramları, aynı soruna yanıt vermektedir. Bu sorun sınırlı bir dünyada sınırsız ekonomik büyümenin sürdürülemez olmasıdır. Emisyonlar ve kaynak kullanımı günümüzde bir sürdürülebilirlik krizi yaratmaktadır. İklim değişikliği bu krizin sonuçlardan biridir ve en önemlisidir, ancak bu sürdürülebilirlik krizinin tek sonucu değildir. Bu kadar önemli olmasının temel nedeni, kapitalizm tarafından çözülememesi ve kapitalizm için organik bir kriz oluşturmasıdır. Ekonomik büyüme, bu sürdürülemezliğe neden olan kritik konudur. Bu tez için önemli bir kavramdır, çünkü büyüme kapitalizmin ve kapitalist devletin merkezindedir. Büyüme, kapitalist sistemin sağlığı için gereklidir. Ekonomik faaliyet, istihdam ve devlet gelirleri büyümeye bağlıdır. Büyüme, kapitalist bir toplumda sosyal düzen, istikrar ve meşruiyet gibi birçok şeyi sağlar. Bu nedenle yeşil kapitalizm, yeşil büyüme fikrine dayanır. Yeşil büyüme olmadan yeşil kapitalizm olmaz. Yeşil kapitalizmin belirli temel varsayımları vardır. İlk varsayım, piyasanın iklim krizini çözebileceğidir. Bu hedef tüm doğanın piyasalaştırılması ve böylece belirli dışsallıkların içselleştirilmesiyle ve yeşil tüketim yoluyla başarılacaktır. İkinci varsayım, büyümenin emisyonlardan ve kaynak kullanımından ayrılmasının mümkün olduğudur. Üçüncü varsayım, teknolojik ilerlemenin sorunlarımızı çözeceğidir. Ve dördüncü varsayım, siyasi eyleme gerek olmadığıdır. İklim eylemi için kamuoyunun talebi uzun zamandır devam etmektedir. Buna rağmen, iklim konusunda eylemde bulunulmamaktadır. Bu devam eden eylemsizlik hali bir meşruiyet krizi yaratmaktadır. Kamuoyunu kapitalizmin iklim değişikliğini çözme kapasitesini sorgulamaktadır. Dahası, giderek kapitalizmin sorunun kendisi olarak görülmesine yol açmaktadır. Yeşil kapitalizm bu krize bir yanıttır. İklim değişikliği, neoliberal hegemonyaya meydan okuyan organik bir krizdir. Ancak aynı zamanda neoliberal ekonomiye de dahil edilmiştir. İklim değişikliğinin kendisi piyasalaştırılmıştır. İklim değişikliğiyle ilgili sorunlarımıza yönelik çözümler, finansal büyümenin araçları haline gelmiştir. Aynı zamanda, kapitalizme meydan okuyan değişim söylemi, kapitalizmin söyleminin bir parçası haline gelmiştir. Fosil yakıt şirketleri gibi en sorunlu iklim aktörleri bile çevreci söylemi kullanmaktadır. Bu sahiplenme, yeşil kapitalizmin özünde yer almaktadır. İklim krizinin nedeni olan kapitalist sistem, bu sorunun çözümü olarak sunulmaktadır. ix Yeşil kapitalizm, piyasayı toplumun sosyal ve politik alanlarının çoğunun kontrolüne yerleştirmektedir. Sosyal dünyamızın mümkün olduğunca çoğunu piyasalaştırmayı hedeflemekte ve piyasanın toplumsal sorunlarımıza çözümler bulmasını beklemektedir. Devletin bu formülasyondaki rolü asgari düzeydedir, bu yüzden yeşil kapitalizm toplumda devlet için geniş bir alan hayal etmemektedir. Devletin bu“yeni”yeşil ekonomide farklı bir rolü olmayacak ve aynı neoliberal devlet olarak kalacaktır. Yeşil kapitalist devlet kavramı net bir şekilde tanımlanmalıdır. Yeşil devlet ve kapitalist devlet kavramlarının açıklığa kavuşturulması gerekmektedir. Bunun için de devletin ilk etapta ne olduğunun açıklığa kavuşturulması gerekir. Bu tez, devletin rolünün ne olduğunu ve olabileceğini anlamak için devleti kavramsallaştırır. Devlet, temel zorunlulukları tarafından tanımlanır ve tüm bu zorunluluklar tüm devletlere ortaktır. Yeşil devlet ve kapitalist devlet gibi devlet formları, ek zorunluluklara sahip oldukları için farklılardır. Devletin dört temel zorunluluğu vardır. İlk zorunluluk, devletin kendisinin hayatta kalmasıdır. Tüm devletler, diğer devletlerle uluslararası anarşi içinde varoluşsal rekabet içindedir. Devlet, sınırlı kaynaklar için rekabet etmeli, kendi güvenliğini olabildiğince yükseltmeli ve rakiplerini zayıflatmalıdır. İkinci zorunluluk, meşruiyetin kurulması ve korunmasıdır. Devletin etkili bir şekilde yönetebilmesi için halkı tarafından meşru kabul edilmesi gerekir. Üçüncü zorunluluk, gelir elde etmektir. Bir devletin işleyebilmesi için dağıtabileceği ekonomik kaynaklara sahip olması gerekir. Dördüncü zorunluluk, toplumsal düzenin korunmasıdır. Sosyal düzen bozulursa, diğer tüm zorunluluklara ciddi şekilde zarar verir. Farklı devlet türlerinin farklı zorunlulukları vardır. Örneğin, kapitalist bir devletin büyüme zorunluluğu vardır. Büyüme, kapitalist sistemin sağlıklı bir şekilde işlemesi için gereklidir, bu nedenle kapitalist devlet diğer zorunluluklarını korumak için büyümeyi sağlamak zorundadır. Ekonomik büyüme yoksa, kapitalist bir devlet meşruiyetine, kamu düzenine, gelir toplamasına ve askeri kapasitesine zarar verecek bir ekonomik krize girer. Tüm zorunluluklar büyümeyle bağlantılıdır. Yeşil bir devlet henüz mevcut değildir. Ancak bu devletin kendine mahsus zorunluluğu çevrenin bakımı olarak düşünülebilir. Bu bakım biçimi, günümüzün çevre yönetiminden önemli ölçüde farklı olmalıdır. Karmaşık ekolojik ve sosyal gerçeklikleri hesaba katabilmelidir. Ve insanlık ile doğa arasındaki ilişki konusunda farklı bir tahayyülüne sahip olmalıdır. İnsanlık ve doğa dünyamızda ayrı kabul edilmektedir ve bu çevresel sorunlara neden olmaktadır. İnsanlığın doğanın içinde var olduğunu kabul etmek, etkili bir çevre politikası için gereklidir. Bu tez, kapitalist devletlerin büyüme zorunluluğu tarafından neden bu kadar kısıtlandığını anlamak için elit teorisini de kullanmaktadır. Elitlerin çıkarları ve sınırlamaları, devletlerin iklim krizine karşı neden hareketsiz kaldığını gösterebilmektedir. Elit teorisi önemlidir çünkü devletin kendi iradesi yoktur. Eylemlerini yönlendiren zorunlulukları vardır ancak bu eylemler insanlar tarafından gerçekleştirilmektedir. Ve en önemlisi, elit teorisi devlet elitleriyle ve kapitalist elitleri ayrı kavramsallaştırılmasına izin vermektedir. Ekonomik güven kavramıyla birlikte, bu, devlet elitlerinin kapitalist devletlerde sermaye lehine hareket etmeye nasıl teşvik edildiğini açıklar. Bu tez, yeşil kapitalist devletin imkansız olduğunu savunur. Her devletin sahip olduğu dört temel devlet zorunluluğu, iklim kriziyle baş etmek için uygun değildir. Bu zorunluluklar, devletin çevresel sorunlara öncelik vermesini engeller. Bu nedenle, belirli bir devlet türünü iklim krizini ele almaya uygun hale getirebilecek tek şey, sahip olduğu ek devlet zorunluluğu olacaktır. Kapitalist bir devlette bu, büyüme zorunluluğudur. Ve bu zorunluluk, bir devletin iklim değişikliğini ele almak için sahip olabileceği en uygunsuz devlet zorunluluğudur. İklim krizini önemli ölçüde kötüleştiren ve iklim eylemini engelleyen bu zorunluluktur. Dahası, bugün hayal edildiği şekliyle yeşil kapitalist devlet, neoliberal bir devlettir. Neoliberalizmi tanımlayan özellikler çevresel sürdürülebilirliğe aykırıdır, bunlardan biri de devletin konumudur. Bir devletin yeşil olması için ekonomiyi düzenleyebilmesi ve çevre üzerinde kontrol sahibi olması gerekir. Yeşil kapitalist çerçeve devletin düzenleyici olmasını istemez, tüm çevre piyasalaştırıldığında piyasanın kendini düzenleyeceğine inanmaktadır. Bu ideolojik çerçeve sürdürülebilirlik için uygun değildir. Yeşil devlet, yeni bir zorunluluğu olan yeni bir devlet olmalıdır. Devletin dönüşüme ihtiyaç vardır. Kapitalizmi terk etmek ve yeni bir çevresel zorunluluğu olan yeni bir devlet yaratmak gereklidir. Büyüme zorunluluğunu geride bırakmadan çevresel sürdürülebilirlik mümkün değildir. İklim adaleti gibi küresel sorunların da çözülmesi için devletlerin eylemde bulunması gerekir. İklim değişikliğiyle kesişen karmaşık sorunlar ağıyla baş etmek, toplumsal ve politik çözümler gerektirir. Bunlar piyasa tarafından çözülemez. Sonuç olarak, iklim kriziyle baş etmek ideolojik bir dönüşüm gerektirmektedir. Bu dönüşüm, kapitalizmi terk etmek ve devleti dönüştürmek için gereklidir. Devlet elitleri, gerekli eylemleri toplum tarafından meşru ve gerekli kabul edilirse harekete geçebilirler; bu da toplumu yönlendiren farklı bir ideoloji gerektirmektedir.
Özet (Çeviri)
The main subjects of this thesis is green capitalism and the concept of a green state. Green capitalism is the continuation of the concepts of sustainable development and sustainability, and it is predicated on the idea that it is possible to solve the climate crisis while continuing economic growth. And the green state is imagined as a state that prioritises environmental sustainability. This thesis analyses these concepts and discusses the feasibility of green capitalism to solve the problems it claims to solve, and how a green state can be conceptualised. The theoretical concepts of ideology, hegemony and the imperatives of the state are utilised for this purpose. The method of this thesis is the literature review, where works from social sciences on the subjects of capitalism, sustainability, growth, hegemony, and the state are analysed. This thesis utilises a top-down, deductive approach. There are two main hypotheses. The first hypothesis is that green capitalism is the continuation of the current hegemonic neoliberal capitalism. The secondary hypothesis is that a capitalist state could not be green. Since these hypotheses were not quantitavely quantifiable, a qualitative interpretative method was utilised. To begin with, this thesis discusses the concept of anthropocene, and how humanity has become capable of causing changes is geological scale. This new geological period is marked by climate change and mass ecological extinction. The concept of anthropocene is a reflection of the fact that humanity's relation to nature has changed. And so there is a need for a different conceptualisation of the relationship between humanity and nature. However, the effects humanity is having on the environment is not happening in a vacuum, it is a result of an economic system. This is a crucial starting point of the thesis. xiii This thesis argues that capitalism is in a period of crisis. There are multiple social crises that are part of this general state of crisis. However, the most important crisis amongst them is climate change. This is because climate change is a crisis of the capitalist system. Its effects cannot be shifted elsewhere, and its causes cannot be managed by the tools available to the system. The result of climate change can be conceptualised as an organic crisis, where the hegemonic ideology is losing legitimacy and counter-hegemonic challanges are gaining support. In this context, this thesis argues that green capitalism is an attempt to relegitimise the system by coopting the challangers. This thesis conceptualises this conflict of narratives by using the concepts of ideology and imaginary. For people to be able to work towards a different society, they must first be able to imagine a different society. Green capitalism, by co-opting its alternatives, prevents such imagination. It occupies the space its alternatives are trying to claim. This preserves the status quo against these alternatives. To understand this period of crisis and possible ideological transformation, this thesis briefly explains the concepts of capitalism and neoliberalism. The defining features of capitalism are described, which are common to all forms of capitalism. Then the features of the neoliberal form of capitalism are described, which will be important when the features of green capitalism are analysed. Sustainability is the next focus of this part of the thesis, as the sustainability problem of capitalism is creating the climate crisis. Sustainability is what green capitalism is imagined to be able to achieve. It has become a ubiquitous term, permeating different parts of society. Sustainability, sustainable development and green growth are all concepts that respond to the same problem. It is that growth is unsustainable in a finite world. The emissions and resource use of humanity is already creating a sustainability crisis. Climate change is one of the results, and the most important one, but it is not the only result of this sustainability crisis. The main reason why it is so important is because it cannot be solved by capitalism, which creates an organic crisis for capitalism. xiv Growth is the crucial issue that is causing this unsustainability. It is an important concept for this thesis, because growth is central to capitalism and the capitalist state. Growth is necessary for the health of the capitalist system. Economic activity, employment, and revenues are dependent on growth. Growth ensures many things in a capitalist society, such as social order, stability, and legitimacy. Which is why green capitalism rests upon the idea of green growth. Without green growth, there is no green capitalism. Green capitalism has certain core premises. The first premise is that the market can solve the climate crisis. This will be achieved by marketising all of nature and thus internalising certain externalities, and by green consumption. The second premise is that decoupling growth from emissions and resource use is possible. The third premise is that technological advancement will solve our problems. And the fourth premise is that there is no need for political action. The public demand for climate action has been ongoing for a long time. But action is not being taken. This ongoing state of inaction is creating a crisis of legitimacy. It is leading the public to believe that capitalism cannot solve climate change. Furthermore, it is increasingly leading to capitalism being presented as the cause of the problem itself. Green capitalism is a response to this crisis. Climate change is an organic crisis that is challanging the neoliberal hegemony. But it has also been co-opted into the neoliberal economy. Climate change itself has become marketised. Solutions to our climate change related problems became vehicles for financial growth. At the same time, the rhetoric of change that challanged capitalism has become part of the rhetoric of capitalism. Even the worst climate actors, such as fossil fuel companies, are using environmentalist rhetoric. This appropriation is at the core of green capitalism. The capitalist system that is the cause of the climate crisis has instead been turned into its solution. Green capitalism places the market in control of most of the social and political areas of society. It aims to marketise as much of our social world as possible, and expects the market to find solutions to our societal problems. The role of the state in this formulation is minimal, which is why green capitalism does not imagine a large space for state in society. The state will not have a different role in this“new”green economy, and will remain the same neoliberal state. The green capitalist state requires a clear definition. The concepts of the green state and the capitalist state needs clarification. Which necessitates clarifying what the state is in the first place. This thesis conceptualises the state to understand what the role of the state is and could be. The state is defined by its imperatives, and all states have these imperatives in common. The green state and the capitalist state are defined as different kinds of states with additional imperatives. The state has four core imperatives. The first imperative is the survival of the state itself. All states exist in interstate anarchy, in existential competition with other states. The state must compete over scarce resources, maximise its own security, and weaken its rivals. The second imperative is the establishment and preservation of legitimacy. The state needs to be considered legitimate by its population to rule effectively. The third imperative is the raising of revenue. To be able to function, a state must have economic resources it can distribute. The fourth imperative is the preservation of social order. If social order breaks down, it will gravely harm all other imperatives. These imperatives are core to all states. But different kinds of states have different imperatives. For example, a capitalist state has the growth imperative. Growth is necessary for the healthy functioning of the capitalist system, so the state has to ensure growth to protect its other imperatives. Without growth, a capitalist state will enter into an economic crisis, which will harm its legitimacy, public order, revenue collection and military capacity. All imperatives are connected to growth. A green state does not exist yet. But its imperative can be imagined as the maintenance of the environment. This form of maintenance must be significantly different than the environmental management of today. It must take into account complex ecological and social realities. And it must have a different imaginary of nature, based on a different ideology concerning the relationship between humanity and nature. Humanity and nature are considered separate in our world, and it causes environmental mismanagement. Acknowledging that humanity exists in nature is necessary for effective environmental policy. This thesis also utilises elite theory to understand why capitalist states are so constrained by the growth imperative. The incentives of elites can demonstrate why states remain inactive against the climate crisis. Elite theory is important because the state does not actually have a will of its own. It has imperatives that guide its actions but these actions are taken by people. And most importantly, elite theory allows for the separate conceptualisation of state elites and capitalist elites. Along with the concept of business confidence, this explains how state elites are incentivised to act in favor of capital in capitalist states. This thesis argues that a green capitalist state is impossible. The four core state imperatives that every state has are unsuitable for handling the climate crisis. These imperatives prevent the state from prioritising environmental concerns. Thus, the only thing that can make a particular kind of state suitable for handling the climate crisis is going to be whatever additional state imperative it has. In a capitalist state, that is the growth imperative. And this imperative is the most unsuitable state imperative a state can have for handling climate change. It is this imperative that has significantly worsened the climate crisis, and prevented climate action. Furthermore, the green capitalist state as it is imagined today is a neoliberal state. The features that define neoliberalism go against environmental sustainability, one of which is the position of the state. For a state to be green, it needs to be capable of regulating the economy, and it must have control over the environment. Green capitalist framework does not want the state to be a regulator, it believes the market will regulate itself once all of the environment is marketised. This ideological framework is unsuitable for sustainability. The green state needs to be a new state with a new imperative. There is a need for state transformation. Abandoning capitalism, and creating a new state with a new environmental imperative is necessary. Without leaving behind the growth imperative, there can be no environmental sustainability. If global problems such as climate justice are also to be resolved, they require actions by states. The complex web of problems that intersect with climate change require social and political solutions. They cannot be solved by the market. In the end, dealing with climate crisis requires an ideological transformation. This is necessary to abandon capitalism and to transform the state. The state elites can only take action if those actions are considered legitimate and necessary, which requires a different ideology guiding the public.
Benzer Tezler
- Kriminoloji ve Ceza Hukuku boyutuyla 'çevreci terörizm'
'Ecoterrorism' in criminology and Criminal Law aspects
ERDEM İZZET KÜLÇÜR
- Türkiye'de 2000'ler sinemasında taşraya dönüşün sosyopolitik ve kültürel söylem evrenleri
Sociopolitical and cultural discourse of returning to the provinces in cinema in Turkey after the 2000s
ZAHİDE NİHAN DOĞAN
Doktora
Türkçe
2023
Sahne ve Görüntü SanatlarıGalatasaray ÜniversitesiRadyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NİLGÜN TUTAL
- John Rawls ve Norman Barry'de sosyal adalet düşüncesi
The idea of social justice in John Rawls and Norman Barry
NİSANUR ÖNAY
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
FelsefeGalatasaray ÜniversitesiKamu Hukuku Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. BİRDEN GÜNGÖREN BULGAN
- La gentrification rurale: Le cas d'Assos, Çanakkale
Kırsal soylulaştırma: Assos, Çanakkale örneği
SELİN KILIÇ
Yüksek Lisans
Fransızca
2020
SosyolojiGalatasaray ÜniversitesiSosyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. A. DİDEM DANIŞ
- Rights of future generation: Right to environment and access to natural resources
Gelecek nesillerin hakları: Çevre hakkı ve doğal kaynaklara erişim
AFRA TEREN GÜRLÜLER
Yüksek Lisans
İngilizce
2023
HukukGalatasaray ÜniversitesiKamu Hukuku Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. DEMİRHAN BURAK ÇELİK