Geri Dön

Sergileme amaçlı yeniden kullanım mekanlarında bir katman olarak renk

Color as a layer in adaptive reuse spaces for exhibition purposes

PDF İndir

  1. Tez No: 887643
  2. Yazar: REZZAN EBRU BAŞAR
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. DEMET ARSLAN DİNÇAY
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: İç Mimari ve Dekorasyon, Interior Design and Decoration
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Teknik Üniversitesi
  10. Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: İç Mimari Tasarım Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: İç Mimari Tasarım Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 157

Özet

Yapılar, insan ihtiyacına ve kullanım amacına göre tasarlanır ve inşa edilir, ancak zamanla işlevleri değişebilir veya kaybolabilir. Süreç içerisinde kullanım amaçları değişse veya tamamen kullanılmaz hale gelse bile, fiziksel olarak varlıklarını sürdürebilmektedirler. Bu yapılar bireysel veya kolektif hafızanın somut bir ifadesi olarak geçmişe dair anıları ve olayları üzerlerinde barındırırlar. Günümüzde, tarihi yapıların korunması ve işlevsel hale getirilmesi, mimarlık ve iç mimarlık disiplinlerinde önemli bir konu haline gelmiştir. Geçmişin izlerini taşıyan tarihi yapılar, kültürel mirasın önemli bir parçası olarak kabul edilirler. Bu yapıların korunması ve sürdürülebilir şekilde kullanılması gerek tarihi değerlerin gerekse de çağdaş gereksinimlere yanıt verebilen işlevsel alanların yaratılması açısından büyük önem taşır. Kullanım kapsamında sergileme fonksiyonu gibi kültürel kullanımların sıklıkla tercih edildiği gözlenir. Sergileme mekanının kurgusunda ve tarihi dokuya eklemlenmesinde stratejik bir araç olarak renk, öne çıkmaktadır. İnsan, çevresinden aldığı verilerin büyük bir kısmını renkler aracılığıyla edinmektedir. Bu nedenle, yapılı çevre ile ilk karşılaşma ve edinilen izlenimlerin çoğu renklerle ilişkilidir. Bu kapsamda çalışma, iç mimaride güçlü bir potansiyel barındıran renklerin, bilinçli bir şekilde tasarıma entegre edilmesi gerekliliğini savunur. Tez çalışması toplam yedi bölümden oluşmaktadır ve birinci bölüm tezin amacını, kapsamını ve yöntemini içeren giriş kısmı ile başlamaktadır. İkinci bölümde renk kavramı fiziksel, fizyolojik ve semantik yönleriyle tanımlanmıştır. Renk teorileri üzerine yapılan araştırmaların tarihsel süreci detaylı bir şekilde aktarılmıştır. Renkleri net ve doğru bir şekilde aktarabilmek için Albert H. Munsell'in renk terminolojisi detaylı bir şekilde ele alınmış ve tezin tamamında bu terminoloji kullanılmıştır. Bölümün devamında renk, iç mimarlık disiplini kapsamında ele alınmıştır. Rengin mekân tasarımında kullanımının tarihsel gelişim sürecinden bahsedilmiş ve tezin ilk ölçeğini oluşturan renk planlama stratejileri detaylarıyla ele alınmıştır. Üçüncü bölümde sergileme mekanları ve bu mekanlardaki renk kullanımı konularına değinilmiştir. Tezin kapsamını, tarihi yapıların sergileme amacıyla yeniden kullanımı oluşturduğu için sergileme mekanları özelinde literatür taraması yapma gerekliliği duyulmuştur. Çalışma kapsamında sergileme ve sunum mekanlarına dair geliştirilen tasarım yaklaşımları ikincil değerlendirme kriteri olarak örnek analizlerinde kullanılmıştır. Dördüncü bölümde ise tarihi yapıların yeniden kullanımının tarihsel gelişim sürecine yer verilmiştir. Örnek analizlerinde üçüncül değerlendirme kriteri olan iç mimarlık ve tasarım için uyum stratejileri bölüm kapsamında incelenmiştir. Beşinci bölümde Türkiye'den ve İtalya'dan tarihi ve kültürel değerleri göz önünde bulundurularak bünyesinde sergileme barındıran altı yeniden kullanım örneği ele alınmıştır: İstanbul Arkeoloji Müzesi, Milano Fondazione Prada, Milano Pinacoteca di Brera ve Verona Castelvecchio Müzesi bünyesindeki kalıcı sergiler; İstanbul Tophane-i Amire Kültür ve Sanat Merkezi'ndeki Beymen markasına ait Golden Opulence adlı süreli sergi ve son olarak İstanbul Pera Müzesi bünyesindeki hem süreli hem de kalıcı sergiler. Örnekler, ikinci, üçüncü ve dördüncü bölümde teorik çerçevesi oluşturulan Edwards'ın (2011) renk planlama, Dean'in (2002) sergileme mekanlarında sirkülasyon yaklaşımları, Brooker'ın (2017) iç mimarlık ve tasarım için uyum stratejileri ile analiz edilmiştir. Altıncı bölüm, tezin uygulama çalışmasını kapsamaktadır. Tezde yapılan araştırmalar ışığında rengin potansiyelini açığa çıkaracak bir tasarım önerisi, Yedikule Hisarı'nın yeniden kullanım projesi kapsamında sunulmuştur. Tezin yedinci ve son bölümünde, çalışmanın sonuçları açıklanmıştır. Rengin iç mimarlık disiplini çerçevesinde potansiyelinden bahsedilmiş, yeniden kullanım yapılarının gündelik yaşama dahil edilmesinin gerekliliğinden ve rengin bu noktada etkili bir tasarım aracı olarak ön plana çıktığı vurgusu yapılmıştır . Tez çalışması sonucunda, tasarımcıların sergileme amaçlı yeniden kullanım mekanlarında renkten, sembolik yönü ile yararlanarak anlatıyı güçlendirdikleri, fon olarak kullanarak eseri vurguladıkları; ziyaretçiyi yönlendirme, mekânın işlevini pekiştirme, mekâna kimlik kazandırma konularında ise etkin sonuçlar aldıkları ortaya konulmuştur. Tüm bu veriler ışığında, sergileme amaçlı yeniden kullanım mekanlarında renk, ziyaretçi deneyimini zenginleştirici bir atmosfer katmanı olarak ön plana çıkmaktadır. Yapılacak sonraki çalışmalar için, iç mimarlık disiplini özelinde tek başına ele alınan rengin, ışık etkisi ile araştırılması da söz konusu olabilir.

Özet (Çeviri)

Buildings are designed and constructed to meet human needs and purposes, but their functions can change or disappear over time. Even if their uses evolve or become obsolete, these structures can physically endure, carrying memories and events as tangible expressions of individual or collective memory. Today, the preservation and functional adaptation of historical buildings have become significant topics in the fields of architecture and interior design. Historical structures, as essential parts of cultural heritage, need to be preserved and sustainably utilized to create functional spaces that meet contemporary needs. Exhibition functions, among other cultural uses, are often preferred for these structures. An important design challenge arises in determining whether the new design additions should harmonize with the historical fabric or stand out as distinct elements. Generally, it is believed that interventions should subtly emphasize the historical texture, maintaining a quiet presence within the building. Exhibition spaces share a similar concern regarding the relationship between the exhibit and the place. The place is often designed to be as simple and neutral as possible, ensuring the visitor's focus remains on the exhibit. However, in historical contexts, the paradox emerges of a place intended not to attract attention becoming part of the exhibition itself. Color emerges as a strategic tool in the design and integration of exhibition places within historical contexts. Humans acquire a significant portion of their environmental data through colors, making initial impressions and interactions with the built environment closely linked to color. The metaphor of the“white cube,”commonly used to describe modern exhibition places, reflects this phenomenon. The prevalent use of white in exhibition spaces is a manifestation of the desired neutral attitude. However, researchers question the effectiveness of white as a non-intrusive design choice. The association of exhibition spaces with white color suggests a familiar environment, leading to a preference for white as a safe color choice. This thesis argues for the deliberate integration of colors, which hold strong potential in interior design. The thesis consists of seven chapters, beginning with the introduction in the first chapter, which outlines the purpose, scope, and methodology of the thesis. The second chapter defines the concept of color in its physical, physiological, and semantic aspects. It details the historical process of research on color theories. To convey colors clearly and accurately, Munsell's color terminology is discussed in detail and used throughout the thesis. The chapter continues by addressing the concept of color within the discipline of interior architecture. It discusses the historical development of the use of color in spatial design and elaborates on color planning strategies, which constitute the first scale of the thesis. The third chapter addresses exhibition spaces and the use of color in these spaces. Since the thesis focuses on the reuse of historical buildings for exhibition purposes, a literature review on exhibition and presentation spaces was necessary. Design approaches developed for exhibition and presentation spaces are used as secondary evaluation criteria in sample analyses within the study. The fourth chapter discusses the historical development and initial emergence of the reuse of historical buildings. Compatibility strategies for interior architecture and design, used as the third evaluation criterion in sample analyses, are examined in this chapter. The fifth chapter examines six reuse examples selected from Turkey and Italy, considering their historical and cultural values, and including exhibition spaces: the permanent exhibitions within Istanbul Archaeology Museum, Milan Fondazione Prada, Milan Pinacoteca di Brera, and Verona Castelvecchio Museum; the temporary exhibition“Golden Opulence”by Beymen at Istanbul Tophane-i Amire Culture and Art Center; and both temporary and permanent exhibitions at Istanbul Pera Museum. The examples are analyzed using the strategies theoretically framed in the second, third, and fourth chapters. The theoretical framework developed for color planning in interior design, as described in Clive Edwards'“Interior Design: A Critical Introduction”(2011), was used for the first level of analysis. Graeme Brooker's“Adaptation Strategies for Interior Architecture and Design”(2017) provided eight strategies for the second level: reprogramming, intervention, superuse, narrative, insertion, artifice, installation, and on/off site. Brooker's framework was analyzed concerning color use in historical contexts. The final evaluation criterion focused on the current exhibition functions and color use, guided by Dean's (2002) theoretical framework on visitor behavior and circulation in exhibition spaces. The sixth chapter covers the application study of the thesis. In light of the research conducted in the thesis, a design proposal that reveals the potential of color is presented within the scope of the reuse project of Yedikule Fortress. The seventh and final chapter explains the results of the study. It discusses the potential of color within the discipline of interior architecture, emphasizing the necessity of incorporating reuse structures into everyday life and highlighting the role of color as an effective design tool in this context. In the final section, the case study of the thesis is presented. The design proposal addresses the adaptive reuse of Yedikule Hisarı (Yedikule Fortress), one of Istanbul's significant historical heritage sites. The primary goal of the project is to highlight the historical significance of the fortress, convey its unseen history to visitors, and adapt the structure to modern uses through the strategic use of colors. An addition created using red and its shades forms a specific route within the structure, associated with significant events in the fortress's history. Traces of historical events are emphasized with shades of red, and when these traces disappear, this color tone is not used. This approach aims to evoke curiosity and historical sensitivity in visitors about the structure. Therefore, the exhibition route is named“Missing Shades of Red.”Existing buildings within the fortress with different functions have been integrated into the historical structure with a holistic approach by covering them with materials of the same color and texture. The project proposal seeks to reveal the potential of the historical structure's reuse through the planned and conscious use of colors. The design proposal has been subjected to the method used in sample analyses and related to the determined scales, putting forth strategies that guide the design. This thesis attempts to demonstrate that effective and practical results can be achieved in interior design when conscious strategies are employed in the use of color. Choices based on color planning are effective in transforming the atmosphere of a space while also playing a critical role in enhancing and enriching the space's cultural and historical context. This thesis also aims to show that the use of color can contribute to the reuse of historical structures for exhibition purposes and serve as a meaningful tool in integrating the historical fabric with the exhibition space. In conclusion, by emphasizing the critical importance of the strategic use of colors in the discipline of interior architecture, it aims to highlight their significant impact not only visually but also in shaping spatial experiences, directing users' emotional and psychological responses, increasing the functionality of the space, and even in terms of the sustainability of the design. Based on the results derived from sample analyses, it has been demonstrated that designers use color in repurposed spaces for exhibition purposes to strengthen the narrative through its symbolic aspect and highlight the artwork by using it as a backdrop. Furthermore, they achieve effective results in guiding visitors, reinforcing the function of the space, and giving it an identity. Considering all this data, color emerges as a prominent atmospheric layer that enriches the visitor experience in repurposed spaces for exhibition. For future studies, it might be worthwhile to investigate the effect of light on color when considered alone within the discipline of interior architecture.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    781012

    Kentsel yürüme deneyiminin bir parçası olarak sergi mekanları: İstanbul için mekan tabanlı bir mobil uygulama önerisi

    Exhibition spaces as part of urban walking experience: A space-based mobile application proposal for İstanbul

    YAĞMUR AYDEMİR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    İç Mimari ve Dekorasyonİstanbul Teknik Üniversitesi

    İç Mimari Tasarım Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SENİYE BANU GARİP

  2. Tez No

    79298

    İletişim teknolojilerindeki gelişmelerin müze mimarisine etkileri

    The Affects of communication technology on museum architecture

    FULYA ÖZSEL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1998

    MimarlıkYıldız Teknik Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. OĞUZHAN ÖZCAN

  3. Tez No

    358177

    Sinemada deneysel tipografi kullanımı ve bir örnek incelemesi

    Using experimental typography in cinema and an example review

    EMİNE İREM DEMİR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Güzel Sanatlarİstanbul Arel Üniversitesi

    Grafik Tasarımı Ana Sanat Dalı

    YRD. DOÇ. BAHATTİN ODABAŞI

  4. Tez No

    707128

    Diasporanın sembolik sermayesi: Atina'da yaşayan İstanbullu Rumların aile fotoğrafları

    The symbolic capital of the diaspora: Family photographs of the Rum Istanbulites of Athens

    CEREN ACUN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    AntropolojiGalatasaray Üniversitesi

    Radyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ Ö. MURAD ÖZDEMİR

  5. Tez No

    101253

    Meydan mekanlarını oluşturan peyzaj ögeleri Ortaköy meydanı ve Bakırköy özgürlük meydanı üzerine bir inceleme

    Landscape elements forming square: A study about Ortaköy and Bakırköy Özgürlük squares

    İLKSEN UÇAK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2000

    Şehircilik ve Bölge Planlamaİstanbul Teknik Üniversitesi

    PROF.DR. İSMET KILINÇASLAN

Geri Dön