Karayemiş (Prunus laurocerasus L.) bitkisinin ın vıtro doku kültürü optimizasyonu
Optimization of in vitro tissue culture of cherry laurel (Prunus laurocerasus L.) plant
- Tez No: 887700
- Danışmanlar: DOÇ. DR. ŞEYDA SAVALAN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Biyoteknoloji, Ziraat, Biotechnology, Agriculture
- Anahtar Kelimeler: Karayemiş, in vitro, Mikroçoğaltım, Köklendirme, Süs Bitkisi, Fe-EDDHA, Cheery Laurel, in vitro, Micropropagation, Rooting, Ornamental Plant, Fe-EDDHA
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Tarımsal Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 47
Özet
Karayemiş (Prunus laurocerasus L.), peyzaj düzenlemesinde parlak, koyu yeşil yaprakları ve kokulu beyaz çiçekleri ile süs değeri açısından ünlüdür. Ancak, estetik çekiciliğinin ötesinde, karayemiş, biyolojik önemine katkıda bulunan çeşitli fitokimyasal özelliklere sahiptir. Başlıca fitokimyasallarından biri, amygdalin gibi siyanojenik glikozitlerdir. Ayrıca çeşitli farmakolojik aktiviteler sunan triterpenoidler, flavonoidler, fenolik bileşikler ve tanenler içerir. Karayemişin çoğaltımı, doğal olarak tohum dağılımı yoluyla veya yapay olarak vejetatif çoğaltma yöntemleriyle gerçekleşebilir. Tohum dağılımı, uygun habitatlarda genetik çeşitliliği ve doğal çoğalımı sağlar. Aynı zamanda, in vitro mikroçoğaltma, karayemişin çoğaltılması, korunması ve genetik iyileştirilmesi için önemli avantajlar sunar, sürdürülebilir yetiştirme uygulamalarını ve çeşitli pazar taleplerini karşılamak üzere yeni çeşitlerin geliştirilmesini kolaylaştırır. Bu çalışmada, Kırklareli ilinin Lüleburgaz ilçesinden toplanan Karayemiş (Prunus laurocerasus L.) bitkilerinin sürgün uçlarını kullanarak farklı bitki büyüme düzenleyicileri kombinasyonları ile bitkinin in vitro mikroçoğaltımı amaçlanmıştır. Dış ortam koşullarından toplanan eksplantların sterilizasyon aşamasında civa klorür (HgCl2) kullanılmış ve %0,1 HgCl2 içeren ortamdan 8 dakika sonra başarılı sonuç elde edilmiştir. En iyi çoğaltım sonucu, 1 mg/l BAP, 0,5 mg/l GA3 ve 0,1 mg/l IBA içeren MS ortamından elde edilmiştir. 21 gün sonra 5 cm uzunluğa ulaşan sürgünler köklendirme ortamına aktarılmıştır. Tüm ortamlarda dört hafta içinde köklenme gözlenmiş olup, en güçlü ve uzun kök, 2 mg/l IBA, 0,5 mg/l GA3 ve 0,15 g/l Fe-EDDHA içeren MS 0 ortamından elde edilmiştir. Son olarak, köklenen bitkiler seradaki saksılara aktarılmıştır.
Özet (Çeviri)
Cherry laurel (Prunus laurocerasus L.) is renowned for its ornamental value in landscapingdue to its glossy, dark green leaves and fragrant white flowers. However, beyond its aesthetic appeal, cherry laurel possesses several phytochemical properties contributing to its biological significance. One of the primary phytochemicals in cherry laurel is cyanogenic glycosides, such as amygdalin. Cherry laurel contains triterpenoids, flavonoids, phenolic compounds, and tannins, which offer various pharmacological activities. Cherry laurel regeneration can ocur naturally through seed dispersal or artificially through vegetative propagation methods. Seed dispersal facilitates genetic diversity and natural regeneration in suitable habitats. At the same time, in vitro micropropagation offers significant advantages for the propagation, conservation, and genetic improvement of cherry laurel, facilitating sustainable cultivation practices and the development of novel varieties to meet diverse market demands. The aim of the study was to conduct an in vitro micropropagation experiment using shoot tips of Cherry laurel (Prunus laurocerasus L.) plants collected from Lüleburgaz district of Kırklareli province, Turkey, with different combinations of plant growth regulators. During the sterilization stage of the collected explants from outdoor conditions, mercury chloride (HgCl2) was utilized, and the successful result was obtained from a medium containing 0,1% HgCl2for 8 minutes. The best regeneration result was achieved from MS medium containing 1 mg/l BAP, 0.5 mg/l GA3, and 0.1 mg/l IBA. Shoots reaching a length of 5 cm after 21 days were transferred to a rooting medium. Rooting was observed in all mediums within four weeks, with The strongest and longest root was obtained from 0 MS medium containing 2 mg/l IBA, 0,5 mg/l GA3, and 0,15 g/l Fe-EDDHA. Finally, rooted plants were transferred to pots in the greenhouse.
Benzer Tezler
- Karayemiş (Prunus laurocerasus) bitkisinin biyoaktif özelliklerinin araştırılması
Investigation of the bioactive properties of cherry laurel (Prunus laurocerasus)
HAZEL ARKAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
MikrobiyolojiGebze Teknik ÜniversitesiMoleküler Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MELTEM YEŞİLÇİMEN AKBAŞ
- Karayemiş bitkisinin bazı besin elementlerinin değişimlerinin belirlenmesi
Determination of the changes of some nutrient elements in the cherry laurel plant
BERNA ERKEK
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
ZiraatOrdu ÜniversitesiToprak Bilimi ve Bitki Besleme Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FARUK ÖZKUTLU
- Karayemiş (Prunus laurocerarus l.) meyvelerinde gelişme ve olgunlaşmaya bağlı olarak bazı organik madde miktarları ile polifenol oksidaz aktivitesindeki değişimlerin arştırılması
Investigation on the changes in the amounts of some organic substances and polyphenol oxidase activity during development and ripening of Cherry laurel (Prunus laurocerasus L.) fruits
İLKNUR YAVRU
Yüksek Lisans
Türkçe
1997
BiyolojiKaradeniz Teknik ÜniversitesiBiyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ASIM KADIOĞLU
- Karayemiş meyvesinden pektin ekstraksiyonu ve karakterizasyonu
Extraction and characterization of pectin from cherry laurel fruit
ESMA NUR YILMAZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2020
Gıda MühendisliğiÇanakkale Onsekiz Mart ÜniversitesiGıda Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÇİĞDEM PALA
- Karayemiş (Prunus laurocerasus L) sirkesi üretimi, fiziksel, kimyasal ve biyoaktif özelliklerinin belirlenmesi
Cherry laurel (Prunus laurocerasus L) vinegar production, determination of physical, chemical and bioactive properties
KÜBRA YILMAZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
Gıda MühendisliğiGümüşhane ÜniversitesiGıda Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. CEMALETTİN BALTACI