0-6 yaş arası çocuğu olan araştırma görevlilerinin çocuk ihmal ve istismar farkındalık düzeylerinin örselenmiş çocukluk yaşantıları açısından incelenmesi
Examination of research assistants with children aged 0-6 years in terms of child neglect and abuse awareness levels in relation to their traumatized childhood experiences
- Tez No: 888710
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ SUAT SİNCAN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Aile Hekimliği, Family Medicine
- Anahtar Kelimeler: Örselenmiş çocukluk yaşantısı, çocuk ihmal ve istismarı, farkındalık, araştırma görevlisi, Traumatized childhood experiences, child neglect and abuse, awareness, research assistant
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Atatürk Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Aile Hekimliği Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 113
Özet
Amaç: Çocuk ihmal ve istismarı çocuğun ruhsal ve bedensel sağlığının yanında toplum sağlığını da olumsuz yönde etkilemekte ve tüm dünyada ciddi bir sorun olarak görülmektedir. Çalışmamızda Atatürk Üniversitesi Araştırma Hastanesi'nde çalışan araştırma görevlilerinden 0-6 yaş arası çocuğu olan ebeveynlerin çocuk ihmal ve istismar farkındalık düzeylerinin örselenmiş çocukluk yaşantıları açısından kontrol grubuyla karşılaştırmalı olarak incelenmesi amaçlandı. Gereç ve yöntem: Çalışmamız bir vaka-kontrol çalışmasıdır. Çalışmamızın vaka grubuna Atatürk Üniversitesi Araştırma Hastanesi'nde çalışan yüz yüze görüşülerek 0-6 yaş arası çocuğu olduğu belirlenen 81 araştırma görevlisi, kontrol grubuna ise çocuğu olmayan 80 araştırma görevlisi dahil edilirken, katılımcılara 25 Mayıs 2023-25 Kasım 2023 tarihleri arasında çevrim içi anket yoluyla ulaşıldı. Katılımcılara veri toplama aracı olarak sosyodemografik özellikler formu, Çocukluk Dönemi Örselenme Yaşantıları Ölçeği Kısa Formu (ÇÖYÖ-KF) ve Ebeveynlerin Çocuk İhmal ve İstismarı Farkındalık Ölçeği (EFİÇÖ) uygulandı. Verilerin analizi IBM SPSS 26 programında yapıldı. Bulgular: Vaka grubundaki katılımcıların %48,1'i (n=39) kadın ve %51,9'u (n=42) erkek; kontrol grubundakilerin %56,25'i (n=45) kadın ve %43,75'i (n=35) erkekti. Vaka grubundakilerin %66,7'sinin (n=54), kontrol grubundakilerin %70'inin (n=56) ihmal ve istismar konusunda eğitim almadığı saptandı. Katılımcıların ortalama ÇÖYÖ-KF puanı vaka grubunda 38,76±8,78, kontrol grubunda 37,51±8,97 idi. Katılımcıların ortalama EFİÇÖ puanı vaka grubunda 122,21±11,29, kontrol grubunda 124,78±10,06 idi. Vaka ve kontrol grubundaki katılımcıların ÇÖYÖ-KF puanları arasında ve EFİÇÖ puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmazken; her iki grupta da erkek katılımcıların EFİÇÖ puanları daha yüksek bulundu. Ebeveynlerin sahip olduğu çocuk sayısı ile EFİÇÖ puanları arasında zayıf pozitif bir ilişki saptandı. Her iki grubun ÇÖYÖ-KF ve EFİÇÖ puanları arasında anlamlı bir ilişki saptanmadı. Sonuç: Çalışmamızda her iki gruptaki katılımcıların benzer düzeyde örselenmiş çocukluk yaşantısına sahip olduğunu; erkek hekimlerin ebeveyn olmalarından bağımsız olarak çocuk ihmal ve istismar farkındalıklarının kadın hekimlerden daha fazla olduğunu saptadık. Ebeveynlerin sahip olduğu çocuk sayısı arttıkça ihmal ve istismar farkındalıklarının da arttığı belirlendi. Her iki grupta da katılımcıların büyük çoğunluğunun daha önce çocuk ihmal ve istismarı ile ilgili eğitim almadığının belirlenmesi tıp fakültesi müfredatında ve kurum içi eğitimlerde bu konuda eksiklik olduğunu göstermektedir. Çalışmamızda her iki grupta da katılımcıların örselenmiş çocukluk yaşantıları ile çocuk ihmal ve istismar farkındalıkları arasında bir ilişki bulunmaması, hekimlik mesleği gereği belirli bir farkındalığa sahip araştırma görevlilerinin kendi çocukluk yaşantılarının bu farkındalığa olumlu ya da olumsuz anlamlı bir etkisinin olmadığını düşündürmektedir.
Özet (Çeviri)
Objective: Child neglect and abuse not only affect the mental and physical health of children but also have adverse effects on public health, being recognized as a serious issue worldwide. Our study aimed to comparatively examine the awareness levels of child neglect and abuse among research assistants who are parents of children aged 0-6 years working at Atatürk University Research Hospital, in relation to their traumatized childhood experiences. Materials and Methods: Our study is a case-control study. The case group consisted of 81 research assistants identified as parents of children aged 0-6 years through face-to-face interviews at Atatürk University Research Hospital, while the control group included 80 research assistants without children. Participants were reached via online surveys between May 25, 2023, and November 25, 2023. Data collection instruments included a sociodemographic characteristics form, the Childhood Trauma Questionnaire Short Form (CTQ-SF), and the Parental Awareness of Child Neglect and Abuse Scale (PACNAS). Data analysis was conducted using IBM SPSS 26. Results: In the case group, 48.1% (n=39) of participants were female and 51.9% (n=42) were male, while in the control group, 56.25% (n=45) were female and 43.75% (n=35) were male. It was found that 66.7% (n=54) of participants in the case group and 70% (n=56) in the control group had not received training on neglect and abuse. The mean CTQ-SF score was 38.76±8.78 in the case group and 37.51±8.97 in the control group. The mean PACNAS score was 122.21±11.29 in the case group and 124.78±10.06 in the control group. While no statistically significant difference was found between the CTQ-SF and PACNAS scores of participants in the case and control groups, male participants in both groups had higher PACNAS scores. A weak positive correlation was found between the number of children parents had and their PACNAS scores. No significant correlation was found between CTQ-SF and PACNAS scores in both groups. Conclusion: Our study found that participants in both groups had similar levels of traumatized childhood experiences. We observed that male physicians, regardless of being parents, had higher levels of awareness of child neglect and abuse compared to female physicians. It was determined that as the number of children parents had increased, awareness of neglect and abuse also increased. The fact that the majority of participants in both groups had not received prior training on child neglect and abuse indicates a deficiency in medical school curricula and institutional training. The absence of a relationship between participants' traumatized childhood experiences and their awareness of child neglect and abuse suggests that research assistants, due to the nature of their profession, may have a certain level of awareness regardless of their own childhood experiences.
Benzer Tezler
- Ortaöğretim kurumlarındaki kadın öğretmenlerin yöneticilik engelleri: Kırıkkale ili örneği
Administrative barriers of female teachers in secondary education institutions: Kırıkkale sample
GÜLŞEN YILMAZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2011
Eğitim ve ÖğretimHacettepe ÜniversitesiEğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÜLSÜN ATANUR BASKAN
- Koruyucu aileler üzerine sosyolojik bir araştırma
A sociological research on foster families
AYŞE BETÜL TANRIVERDİ
Doktora
Türkçe
2022
PsikolojiSivas Cumhuriyet ÜniversitesiSosyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. CEMAL YALÇIN
- 0-6 yaş arası çocuğu olan çalışan annelerin anksiyete düzeyleri ile yaşam doyumları arasındaki ilişkide psikolojik dayanıklılığın aracılık rolü
The Mediating role of psychological resilience in the relationship between anxiety levels and life satisfaction of working mothers with children between 0-6 years old
AYŞENUR TEKİN
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Psikolojiİstanbul Arel ÜniversitesiPsikoloji Ana Bilim Dalı
DR. SAFİYE ELİF ÇAĞATAY
- 1-3 yaş arası çocuğu olan annelerin tuvalet eğitimi konusundaki bilgi düzeyleri ve etkileyen faktörler
The knowledge levels of the mothers that have child between 1 to 3 years old the associated factors
ÇİĞDEM DENİZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2016
Hemşirelikİstanbul Bilim ÜniversitesiHemşirelik Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÜLAY GÖRAK
- 0-6 yaş çocuğa sahip anne babaların sosyo-ekonomik durumlarının ve benlik saygılarının çocuk yetiştirme tutumlarına etkisi
Children aged 0-6 with socio-economic status of parents and child-rearing attitudes impact on self-esteem
MUSA EROĞLU