Neolı̇beral polı̇tı̇kalar bağlamındahekı̇m emek sürecı̇nı̇n dönüşümü:Kamu özel ortaklığı şehı̇r hastanesı̇ örneğı
Transformation of physician labor processin the context of neoliberal policies:Public private partnership city hospital example
- Tez No: 889527
- Danışmanlar: PROF. DR. ÜMİT TATLICAN
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Sağlık Kurumları Yönetimi, Sosyoloji, Health Care Management, Sociology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Aydın Adnan Menderes Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Sosyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 327
Özet
Kapitalizm yaklaşık beş yüz yıldır dünyayı şekillendirmektedir. Kapitalizm rekabetçi kapitalizm döneminden sonra her krizin ardından kendini yeniden düzenleyerek, üreterek, üretim ve yönetim tekniklerini, kapitalist emek süreçlerini de kendine yeniden uyarlayarak yoluna devam etmektedir. Kapitalizmde 1973 kârlılık krizi de önemli bir kopuş getirmiş ve kapitalizm diğer büyük krizlerde de yaptığı gibi üretim, yönetim tekniklerinde ve kapitalist emek süreçlerinde yeni düzenlemeler yapmıştır. Emek süreçlerini düzenlerken İkinci Dünya Savaşı sonrasında kurulmuş fakat 1980'lerden sonra yeni işlevler kazanmış olan Uluslararası Para Fonu (IMF), Dünya Bankası (DB), Dünya Ticaret Örgütü (DTO) gibi kapitalizmin cisimleştiği kurumlardan ve Ticaret ve Tarifeler Genel Anlaşması (GATT), Hizmet Ticareti Genel Anlaşması (GATS) gibi anlaşmalardan destek almıştır. Neoliberal politikalar sonrasında vasıflı emek büyük ölçüde ücretli emekçiye dönüşerek emek süreçleri üzerinde profesyonelliğin yitimi, vasıfsızlaşma, otonomi kaybı, proleterleşme, prekerleşme vb. süreçleri yaşamaya başlamıştır. Yüksek sosyal statü, prestij, gelir, meslekî otonomi ile bağdaştırılan hekim emeği de neoliberal politikaların çıktıları olan esnekleşme, serbestleşme, örgütsüzleşme gibi süreçlerden etkilenmiştir. 1980 sonrasında hekim emeği metalaşmaya başlamıştır. Ücretli emekçilere dönüşen hekimler bilimselbürokratik tıbbın ve sermayenin kısıtlarıyla çalışmaya başlamıştır. Türkiye 24 Ocak kararları ile 1980 yılında neoliberal iktisat politikalarını benimsemiştir. Akabinde emeği güvencesizleştiren, serbestleştiren, taşeronlaştıran, örgütsüzleştiren yasal düzenlemeler yapılmış, IMF, DB, DTO'nun sunduğu neoliberalleşme önerileri emek-gücü için uygulanmış, GATS anlaşması kurucu üye olarak imzalanmıştır. Bu vakitten sonra birçok profesyonel meslek neoliberal ilkeler doğrultusunda dönüşmeye başlamıştır. Türkiye'de 1990'lı yıllarda siyasal istikrarsızlık atmosferinin olması (hükümetlerin sık değişmesi), hekimlerin Cumhuriyet'in kuruluşundan itibaren sahip oldukları güçlü konumları, Türk Tabipler Birliği'nin (TTB) meslekî otoriteyi koruyabilmesi ve meslekî kapanma stratejilerini uygulayabilme gücünün olması sebebiyle hekim emek süreci 2003 yılına kadar fazla dönüştürülememiştir. 1980-2003 arası süreçte sağlık hizmet sunumunun piyasalaşması, özelleşmesi, serbestleşmesi için adımlar atılmıştır. Bu adımlar Avrupa'daki meslektaşlarının aksine hekim emek sürecini çok fazla etkilememiştir. 2003 yılında çıkarılan Sağlıkta Dönüşüm Programı (SDP) ile hekimlere tamgün çalışma yasası, performans sistemi, hegemonik emek denetimi dayatılmıştır. 2005 yılında Kamu Özel Ortaklığı (KÖO) yasal düzenlemesi yapılmıştır. Bu düzenleme ile kamuda istihdam edilen hekim emeğinin sermaye tarafından da sömürülmesinin önü açılmıştır. 2011 yılından itibaren uygulanan tamgün çalışma zorunluluğuyla 2020 yılında hekimlerin %82'si kamuda çalışır hâle gelmiştir. Hekimlerin %17,19'u ise özel sektörde ücretli emekçi olup, sadece %0,72'si sermayedar konumdadır (Sağlık İstatistikleri Yıllığı, 2020). Hâl böyleyken, 2011 yılından itibaren Türkiye'de hekim emek süreçlerinin kamuda dahi piyasa koşullarına göre serbestleştirme, esnekleştirme ilkeleri doğrultusunda yeniden düzenlendiği görülmektedir. 2011 yılından itibaren performans sistemi ile gelir esnekliği yaşayan, tamgün çalışma yasası ile emek araçlarından kopartılan, KÖO şehir hastaneleri ile sermayenin de sömürüsüne açık hâle gelen hekim emek süreci neoliberal ilkeler doğrultusunda 2003 yılından itibaren yoğun bir şekilde dönüşüme uğramaktadır. 2003 yılından itibaren kamuda sağlık hizmet sunumunun serbestleşmesi ve piyasalaşmasına ilâveten siyasilerin hekimleri sorunların odağına koyan söylemleriyle de hekimler statü ve prestij kaybetmektedir. Bu koşullar altında hekim emeği büyük bir dönüşüm geçirmekte ve yeniden konumlandırılmaktadır. Bu araştırma neoliberal ilkeler doğrultusunda düzenlenen hekim emek sürecinin Türkiye'de konumlandırılma biçimini ve hekimlerin kendi anlamlandırmaları çerçevesinde hekim emek sürecinin konumlanma biçimini KÖO şehir hastaneleri özelinde sorgulamayı amaçlamaktadır. Bu amaç doğrultusunda, nitel araştırma deseninde tasarlanan bu araştırmada Türkiye'nin üç metropolünden birinde yer alan KÖO şehir hastanelerinden seçilen hastanede çalışan 34 hekim ile araştırma temaları üzerinden derinlemesine görüşmeler yapılmıştır.Araştırmada vasıfsızlaşma, profesyonelliğin yitimi, otonomi kaybı, proleterleşme, prekerleşme gibi kavramlara ve süreçlere odaklanılmıştır. Sonuç olarak; neoliberal politikaların, teknolojinin, bilimsel-bürokratik tıbbın etkisiyle hekim emek süreci proleterleşme, prekerleşme, vasıfsızlaşma, profesyonelliğin yitimi, otonomi kaybı, statü kaybı gibi süreçleri yaşamaya başlamış ve kamuda çalışan hekim emeğinin metalaştığı görülmüştür.
Özet (Çeviri)
Capitalism has been shaping the world for nearly five hundred years. After the period of competitive capitalism, capitalism continues on its way by reorganizing itself, producing, and adapting production and management techniques and capitalist labour processes to itself after each crisis. The 1973 profitability crisis also brought a significant rupture in capitalism, and capitalism made new regulations in production, management techniques and capitalist labour processes, as it did in other major crises. While regulating labour processes, it has received support from institutions that embodied capitalism such as the International Monetary Fund (IMF), the World Bank (WB), the World Trade Organization (WTO), which were established after the Second World War but gained new functions after the 1980s, and the agreements such as General Agreement on Trade and Tariffs (GATT), General Agreement on Trade in Services (GATS). After the neoliberal policies, qualified labour has considerably transformed into wage laborers, and started to experience processes of deprofessionalism, deskilling, loss of autonomy, proletarianization, precarization, etc. on labour processes. Physician labour, which is associated with high social status, prestige, income, and professional autonomy, has also been affected by processes such as flexibility, liberalization and disorganization, which are the outcomes of neoliberal policies. After 1980, physician labour began to be commoditized. Physicians who turned into paid labourers began to work with the constraints of scientific-bureaucratic medicine and capital. Türkiye adopted neoliberal economic policies in 1980 with the January 24 decisions. Subsequently, legal regulations that made labour insecure, liberalized, subcontracted, and disorganized were made, the neoliberalization suggestions offered by the IMF, WB and WTO were implemented for the labour force, and the GATS agreement was signed as a founding member. After this time, many professional occupations began to transform in line with neoliberal principles. Because of the atmosphere of political instability in Turkey in the 1990s (frequent change of governments), the strong positions of physicians since the establishment of the Republic, the ability of the Turkish Medical Association (TTB) to protect professional authority and the power to practice professional closure strategies, the physician labour process was not transformed much until 2003. In the period between 1980 and 2003, steps were taken for the marketization, privatization, and liberalization of health care service. These steps, unlike their colleagues in Europe, did not affect the physician labour process much. With the Health Transformation Program (HDP) adopted in 2003, full-time working law, performance system, and hegemonic labour control were imposed on physicians. Public Private Partnership (PPP) legal regulation was made in 2005. This regulation caused to the exploitation of physician labour employed in the public sector by capital. With the obligation to work full-time since 2011, 82% of physicians became public sector employees in 2020. 17.19% of physicians are wage laborers in the private sector, and only 0.72% are capitalists (Sağlık İstatistikleri Yıllığı, 2020). This being the case, it has been observed that since 2011, physician labour processes in Turkey have been reorganized in line with the principles of liberalization and flexibilization according to market conditions, even in the public sector. The physician labour process, which has experienced income flexibility with the performance system since 2011, has been separated from the means of production with the full-time working law, and has become open to exploitation by capital with PPP city hospitals, has been intensively transformed in line with neoliberal principles since 2003. Since 2003, in addition to the liberalization and marketization of public health service provision, physicians have been losing status and prestige due to politicians' discourses that put physicians at the centre of problems. Under these conditions, physician labour is undergoing a major transformation and being repositioned. So, this research aims to question the way the physician labour process is positioned in Turkey, specifically in the PPP city hospitals organized in line with neoliberal principles, and the way the physician labour process is positioned within the framework of physicians' own interpretations. In line with this purpose, in this research designed with a qualitative research design, in-depth interviews were conducted with 34 physicians working in one of the PPP city hospitals located in one of the three metropolises of Turkey, based on research themes. The research focused on concepts and processes such as deskilling, deprofessionalism, loss of autonomy, proletarianization and precarization. In conclusion, with the influence of neoliberal policies, technology, and scientificbureaucratic medicine, the physician labour process has begun to experience processes such as proletarianization, precarization, deskilling, deprofessionalism, loss of autonomy, loss of status, and it was observed that the labour of physicians working in the public sector was commodified.
Benzer Tezler
- Neoliberal politikalar etkisinde mekânsal kimlik inşası: Eskişehir yolu bakanlık binaları
Spatial ideentity construction under the influence of neoliberal policies: Ministry buildings in eskişehir road
İREM NUR TOKUROĞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
MimarlıkEskişehir Osmangazi ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AYŞE DUYGU KAÇAR
- Neoliberal politikalar bağlamında özel hastanelerin sağlık hizmetlerinin değerlendirilmesi
Evaluation of health services of private hospitals in the context of neoliberal policies
MÜJDAT YILDIRIMCİ
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
Sağlık Kurumları YönetimiAfyon Kocatepe ÜniversitesiSosyoloji Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ OSMAN METİN
- Les procureurs de la République travaillant au sein des cours d'assises en Turquie à l'égard des politiques néolibérales
Neoliberal politikalar bağlamında Türkiye ağır ceza mahkemelerinde görevli Cumhuriyet savcıları
GÖZDE AYTEMUR NÜFUSÇU
Yüksek Lisans
Fransızca
2013
SosyolojiGalatasaray ÜniversitesiSosyoloji Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. VERDA İRTİŞ
- Neoliberal politikalar çerçevesinde sermayenin mahkum emeği kullanımı ve Türkiye örneği
In the context of neoliberal policies capital's exploitation of prisoner's labor and the case of Turkey
ÖZDENİZ PEKTAŞ
Yüksek Lisans
Türkçe
2011
Siyasal Bilimlerİstanbul Teknik ÜniversitesiSiyaset Çalışmaları Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. ALP YÜCEL KAYA
- The relationship between multinational companies, state owned enterprises and state capitalism: The case of China
Çin örneğinde çok uluslu şirketler,devlete ait işletmeler ve devlet kapitalizmi arasındaki ilişki
NESİM ŞAY ROMANO
Yüksek Lisans
İngilizce
2017
Ekonomiİstanbul Bilgi ÜniversitesiUluslararası Ekonomi Politikası Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. MEHMET ALİ TUĞTAN