Geri Dön

Gelişimsel kalça çıkığı olan hastalarda pelvik osteotomi sonrası kalça gelişiminin radyolojik takibi

Radiological follow-up of hip development after pelvic osteotomy in patients with developmental hip dislocation

  1. Tez No: 891560
  2. Yazar: TURAN BAL
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ BAKİ VOLKAN ÇETİN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Gelişimsel Kalça Displazisi, Pemberton, Osteotomi, Radyolojik İndeksler, Developmental Hip Dysplasia, Pemberton, Osteotomy, Radiological Indexes
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Harran Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 70

Özet

Amaç: Bu çalışmada, Pemberton osteotomisi sonrası uzun dönemde meydana gelen radyolojik değişikliklerin asetabulum gelişimiyle olan ilişkisi incelenecektir. Materyal ve Metot: Bu çalışma kalça çıkığı tanısı konulan hastalardan, pemberton osteotomisi ile tedavi edilen hastaların uzun dönem kalça gelişimlerini kontrol etmek ve radyolojik olarak değerlendirmek adına yapılmış retrospektif bir çalışmadır. Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji polikliniğine başvurup pemberton osteotomisi yapılmış hastalar belirlenecektir. Hastalara preop ve postop son kontroldeki asetabular indeks (AI), ortalama asetabular derinlik indeks, merkez kenar açısı, Tönnis, Kalamchi-MacEwen sınıflaması bakılacaktır ve kaydedilecektir. Hastalar muayene edilip fleksiyon ve abduksiyon dereceleri kaydedilecektir. Ameliyat süresi üzerinden en az 5 sene geçmiş hastalar kontrole çağrılıp kontrol pelvis grafileri çekilecektir ve radyolojik ölçümler yapılacaktır. Ayrıca fiziksel muayeneleri yapılıp eklem hareket açıklıkları kaydedilecektir. Bulgular: Toplam 79 hasta; %26,71'i çift taraflı, %63,29'u tek taraflı olmak üzere opere edildi. Hastaların %13,92'si erkek %86,08'i kadın idi. Toplam 108 kalçaya pemberton osteotomisi uygulandı. 25 femura kısaltıcı osteotomi uygulandı. Revizyon ihtiyacı olan 6 kalçaya revizyon operasyonu yapıldı. Opere edilen kalçaların, preop dönemde %14,81'i Tönnis grade 2; %21,30'u grade 3; %63,89'u grade 4 evre idi. Postop dönemde %92,59'u Tönnis grade 1, %7,41'i kalça grade 2 olarak bulundu. Kalamchi-Macewen sınıflamasına göre %56,48'inde avasküler nekroz (AVN) yoktu. Kalçaların %20,37'si grade 1, %12,96'sı grade 2, %5,56'sı grade 3, 5%4,63'ü ise grade 4 evre idi. Hastaların postop CEA ortancası 31 (9, 62); Aİ1 ortancası 40 (26, 60); Aİ2 ortancası 20 (6, 41); ADİ1 ortancası 15 (6, 38); ADİ2 ortancası 35 (20, 53); Reimer1 ortancası 100 (40, 100); Reimer2 ortancası 0 (0, 35) olarak bulundu. Sonuç: Pemberton osteotomisi uygulanan vakalarda literatürle uyumlu olarak vakaların preop Aİ düzeyleri postop Aİ düzeylerinden daha yüksek bulundu. Vakaların postop ADİ düzeyleri preop ADİ düzeylerinde anlamlı ölçüde yüksek bulundu. Vakaların postop Reimer düzeyleri preop Reimer düzeylerine göre anlamlı düzeyde düşük bulundu. Aİ, ADİ, CEA ve Reimer belirteçleri, pemberton osteomisi yapılan vakalarda asetabulumun gelişimini takip etmek amacıyla izlenebilir.

Özet (Çeviri)

Purpose: In this study, the relationship of long-term radiological changes after Pemberton osteotomy with the development of the acetabulum will be examined. Materials and Method: This is a retrospective study conducted to check and radiologically evaluate the long-term hip development of patients diagnosed with hip dislocation and treated with Pemberton osteotomy. Patients who applied to Harran University Faculty of Medicine Orthopedics and Traumatology outpatient clinic and underwent Pemberton osteotomy will be identified. Acetabular index (AI), average acetabular depth index, center edge angle, Tönnis, Kalamchi-MacEwen classification at preoperative and postoperative final follow-up of the patients will be examined and recorded. Patients will be examined and their flexion and abduction degrees will be recorded. Patients whose surgery period has been at least 5 years old will be called for a check-up, control pelvic radiographs will be taken and radiological measurements will be taken. Additionally, physical examinations will be performed and joint range of motion will be recorded. Findings: A total of 79 patients; 26.71% were operated bilaterally and 63.29% were operated unilaterally. 13.92% of the patients were male and 86.08% were female. A total of 108 hips underwent Pemberton osteotomy. Shortening osteotomy was performed on 25 femurs. Revision operations were performed on 6 hips that needed revision. 14.81% of the operated hips in the preoperative period were Tönnis grade 2; 21.30% grade 3; 63.89% were grade 4 stage. In the postoperative period, 92.59% were found to be Tönnis grade 1 and 7.41% were hip grade 2. According to the Kalamchi-Macewen classification, there was no avascular necrosis (AVN) in 56.48%. 20.37% of the hips were grade 1, 12.96% were grade 2, 5.56% were grade 3, and 5.4.63% were grade 4. The median postoperative CEA of the patients was 31 (9, 62); AI1 median 40 (26, 60); AI2 median 20 (6, 41); ASI1 median 15 (6, 38); ASI2 median 35 (20, 53); Reimer1 median 100 (40, 100); Reimer2 median was found to be 0 (0, 35). Conclusion: In cases where Pemberton osteotomy was performed, preoperative AI levels were found to be higher than postoperative AI levels, consistent with the literature. Postop ASI levels of the cases were found to be significantly higher than preoperative ASI levels. Postoperative Reimer levels of the cases were found to be significantly lower than preoperative Reimer levels. AI, ADI, CEA and Reimer markers can be monitored to follow the development of the acetabulum in cases where Pemberton osteomy is performed.

Benzer Tezler

  1. Gelişimsel kalça displazisinin tedavisinde, medial addüktör yaklaşımla açık redüksiyon ve iliak osteotomisi uygulanan hastalarla, medial addüktör yaklaşımla açık redüksiyon ve pemberton osteotomisi uygulanan hastaların asetabulum gelişimlerinin karşılaştırılması

    In the treatment of developmental dysplasia of the hip, the evalation of th effects of the acetabulum developmental and older patiens who were applied open reduction with medial approach and pemberton osteotomy in the same sessions, and open reduction with medial approach and iliak osteotomy in the same session

    BÜNYAMİN ARI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Ortopedi ve TravmatolojiKaradeniz Teknik Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HAFIZ AYDIN

  2. Gelişimsel kalça displazisi cerrahisi geçiren hastalara erektör spina plan blok uygulamasının postoperatif analjezik etkinliğinin araştırılması: Randomize kontrollü çift kör çalışma

    Investigation of postoperative analgesic efficacy of erector spina plane block application in patients undergoing developmental hip dysplasia surgery: A randomized controlled double-blind study

    HİLAL ÇIRAK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Anestezi ve ReanimasyonAtatürk Üniversitesi

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ALİ AHISKALIOĞLU

  3. 18 aydan büyük gelişimsel kalça displazili hastaların kapalı redüksiyon ile tedavisinin sonuçları

    Results of closed reduction and casting older than 18 months of age patients with developmental hip dysplasia

    ŞAFAK SAYAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Ortopedi ve TravmatolojiBezm-i Alem Vakıf Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NURZAT ELMALI

  4. Çoçuklarda pelvik osteotomi uygulamalarımız

    Our pelvic osteotomy applications in children

    MUSTAFA İNCESU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Ortopedi ve TravmatolojiFırat Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. LOKMAN KARAKURT

  5. Erişkin gelişimsel kalça çıkığında pelvik destek osteotomisi

    Pelvic support osteotomy in adult patients with developmental hip dysplasia

    KÜRŞAD YENİEL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Ortopedi ve TravmatolojiGaziosmanpaşa Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CENGİZ ŞEN