Geri Dön

Hipofiz adenomu olan hastaların klinik, laboratuvar, radyolojik ve patolojik karakteristikleri

Clinical, laboratory, radiological and pathological characteristics of patients with pituitary adenoma

  1. Tez No: 892780
  2. Yazar: HALE AY ALTAŞ
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. NUSRET YILMAZ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Akdeniz Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 141

Özet

Çalışmanın amacı hipofiz adenomu tanısı ile izlenen hastaların klinik, laboratuvar ve patolojik verilerini değerlendirmektir. Bu amaçla hipofiz adenomu olan hastaların demografik, klinik, laboratuvar, patoloji ve radyoloji verileri retrospektif olarak değerlendirildi. Çalışmaya 141 kadın ve 81 erkek hasta olmak üzere toplam 222 hasta alındı. Hastaların ortalama yaşı 48,13±15 yıl, ortalama tanı yaşı 42,31±15,04 yıl ve ortalama izlem süresi 4,99±2,84 yıl idi. İnsidental adenom olarak saptanan hastaların oranı %11,7 (n=26) idi. Hastaların %33'ünde (n=73) bası bulgusu vardı. En sık görülen hipofiz adenomu prolaktinoma (%40,5) (n=90) olarak saptanmıştır. Prolaktinomayı %38,7(n=86) ile nonfonksiyonel adenom takip etmiştir. Tanı zamanı hipofizer yetmezlik görülen hastaların oranı %20,3 (n=45) idi. Tanı anında hastaların %56,3'ünde (n=125) makroadenom, %43,7'sinde (n=97) ise mikroadenom mevcuttu. Çalışmaya katılan hastaların %45'ine (n=100) ilk tedavi olarak medikal tedavi uygulandığı saptandı. Cerrahi uygulaması yapılan hastaların oranı %28,4 idi(n=63). Hastaların %25,2'si (n=56) tedavisiz izleme alınmıştır. En sık görülen cerrahi endikasyonu %47,4 (n=36) ile fonksiyonellik olarak saptandı. Uzun çap %27,6 (n=21) ve optik kiazma basısı %19,7'lik (n=15) oranlarla cerrahi endikasyon nedeni idi. En az görülen endikasyon ise %5,3 (n=4) ile apopleksiydi. Tüm hastaların %18,9'unda (n=42) izlemde rekürrens varlığına rastlanmıştır. İzlemde yeni gelişen hipofizer yetmezlik görülen hastaların oranı %18,5 (n=41) olarak ölçülürken, hastaların %81,1'inin (n=180) izlem boyunca hormonal fonksiyonları stabil kalmıştır. Tedavisiz izleme alınan hastaların MR'da saptanan en uzun çap için ilk MR'da ortanca değer 5mm (3-7,75) iken, son MR'da 4mm (2-6,75) ortanca değeri saptanmıştır (p=0,002). Kabergolin kullanan nonfonksiyonel hipofiz adenomu hastalarının ilk ve son MR'ları arasında çap farkı saptanmamıştır. Buna karşılık Optik kiazma basısı oranları kabergolin kullanımı sonrası azalmıştır. Tedavisiz izlem yapılan nonfonksiyonel adenom hastalarının ilk ve son MR bulguları arasında anlamlı bir değişiklik saptanmamıştır. Tedavisiz izleme alınan hastaların %14,3'ünde boyutta azalma olduğu, %60,7'sinde boyutun sabit kaldığı, % 5,4 ünün boyutunda artış olduğu ve %19,6'sının kaybolduğu saptanmıştır. Akromegali grubundaki erkek yoğunluğunun (%62,5), prolaktinoma (%28,9) ve cushing (%4,8) grubundakilere 131 göre; nonfonksiyonel hormon aktivitesi grubundaki erkek yoğunluğunun (%45,3) sadece Cushing grubuna göre anlamlı olarak yüksek oranda olduğu saptanmıştır. Nonfonksiyonel adenom grubundaki hastalarda tanı zamanında hipofizer yetmezlik varlığı prolaktinoma, cushing sendromu ve akromegalisi olan hastalara göre anlamlı şekilde yüksek bulunmuştur. Fonksiyonel grupta tanı yaşı nonfonksiyonel gruba oranla daha yüksekti (sırası ile (46,5(39-57) yıl ve 38(27- 49) yıl, p

Özet (Çeviri)

The aim of the study is to evaluate the clinical, laboratory, and pathological data of patients diagnosed with pituitary adenoma. To this end, the demographic, clinical, laboratory, pathology, and radiology data of patients with pituitary adenoma were evaluated retrospectively. A total of 222 patients, including 141 women and 81 men, were included in the study. The mean age of the patients was 48.13±15 years, the mean age at diagnosis was 42.31±15.04 years, and the mean follow-up duration was 4.99±2.84 years. The proportion of patients with incidental adenomas was 11.7% (n=26). Symptoms of mass effect were present in 33% of the patients (n=73). The most common pituitary adenoma was prolactinoma (40.5%) (n=90). Nonfunctional adenoma followed prolactinoma with a rate of 38.7% (n=86). The proportion of patients with pituitary insufficiency at the time of diagnosis was 20.3% (n=45). At the time of diagnosis, 56.3% of the patients (n=125) had macroadenomas, and 43.7% (n=97) had microadenomas. It was found that 45% of the patients (n=100) were initially treated with medical therapy. The proportion of patients who underwent surgery was 28.4% (n=63). 25.2% of the patients (n=56) were monitored without treatment. The most common indication for surgery was functionality, found in 47.4% (n=36) of the cases. Long diameter and optic chiasm compression were the surgical indications in 27.6% (n=21) and 19.7% (n=15) of the cases, respectively. The least common indication was apoplexy, found in 5.3% (n=4). Recurrence during follow-up was observed in 18.9% of all patients (n=42). The proportion of patients who developed new pituitary insufficiency during follow-up was 18.5% (n=41), while 81.1% (n=180) of the patients had stable hormonal functions throughout the follow-up. For patients monitored without treatment, the median value for the longest diameter in the first MRI was 5 mm (3-7.75), while in the last MRI it was 4 mm (2-6.75) (p=0.002). No diameter change was found between the first and last MRI for nonfunctional pituitary adenoma patients using cabergoline. However, the rate of optic chiasm compression decreased after cabergoline use. No significant change was observed between the first and last MRI findings of nonfunctional adenoma patients monitored without treatment. Among patients monitored without treatment, 14.3% had a reduction in size, 60.7% had stable size, 5.4% had an increase in size, and 19.6% had complete resolution. The proportion of men in the acromegaly group (62.5%) was significantly higher compared to the prolactinoma (28.9%) and Cushing (4.8%) groups; the proportion of men in the nonfunctional hormone activity group (45.3%) was significantly higher only compared to the Cushing group. The presence of pituitary insufficiency at diagnosis in nonfunctional adenoma patients was significantly higher compared to patients with prolactinoma, Cushing's syndrome, and acromegaly. The age at diagnosis in the functional group was higher compared to the nonfunctional group (46.5 (39-57) years vs. 38 (27-49) years, p

Benzer Tezler

  1. Akromegali hastalarında tedaviye direnç ve PD-1/PD-L1 ekspresyonu ilişkisi

    The relationship between resistance to treatment and PD-1/PD-L1 expression in acromegaly patients

    ZERRİN DÜZGÖREN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıKocaeli Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZEYNEP CANTÜRK

  2. Hipofiz adenomlarının klinik, laboratuar ve medikal olarak retrospektif değerlendirilmesi

    Retrospective evaluation of pituitary adenomas as clinical, laboratory and medical

    DUYGU KESEBİ ISGANDEROV

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEDİNE NUR KEBAPÇI

  3. Hipofiz ilişkili hiperprolaktinemilerin nadir nedenlerinde uzun dönem seyir sonuçları

    Long-term course results in rare causes of pituitary-related hyperprolactinemia

    YAĞMUR EGE SUV

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıDokuz Eylül Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ABDULLAH SERKAN YENER

  4. Endokrinoloji ve metabolizma hastalıkları polikliniğinde 2010-2016 yılları arasında saptanan hipofiz adenomları, adenomların alt tipleri, görülme sıklığı, görülen adenomların cerrrahi sonrası nüks oranlarının belirlenmesi

    Determination of pituitary adenomas, subtypes of adenomas, frequency, recurrence of adenomas after surgery which detected in the clinic of endocrine and metabolism diseases between 2010-2016 years

    YUDUM YAPRAK USDA KONAK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıKaradeniz Teknik Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ İRFAN NUHOĞLU

  5. Nonfonksiyonel hipofiz adenomlarının klinik ve demografik özellikleri

    Demographic and clinical characteristics of nonfunctional hypophysis adenomas

    ALİ TÜRKER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıMersin Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. RAMAZAN GEN