Ebû Hanîfe'nin cerh-ta'dîl değerlendirmeleri
Abu Hanifa's evaluations of cerh-ta'dîl
- Tez No: 894550
- Danışmanlar: PROF. DR. MEHMET ÖZŞENEL
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Din, Religion
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Marmara Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Hadis Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 88
Özet
Bu çalışma Ebû Hanîfe'nin cerh-ta'dîl alanında göstermiş olduğu faaliyeti farklı yönleriyle ele almayı amaçlamaktadır. Ebû Hanîfe fıkıh alanında otorite ve çığır açmış bir isimdir. Bilindiği gibi fıkhın temel iki kaynağı Kur'ân ve sünnettir. Fıkıh alanında çalışma yapacak bir kişinin iyi bir Kur'ân bilgisinin yanında iyi bir sünnet bilgisine sahip olması elzemdir. Hadis ise sünnetin en önemli kaynağıdır. Dolayısıyla bir fıkıh imamı olarak Ebû Hanîfe'nin sünnetten/hadis ilminden müstağni kalması düşünülemez. Ebû Hanîfe, hakkında olumlu-olumsuz farklı görüşlerin beyan edildiği bir isimdir. Onun hakkında hadisten anlamadığı, şahsi reyini hadise tercih ettiği, hadis rivayetini kasten terk ettiği, 17 hadis bildiği gibi iddialar ileri sürülmüştür. Ancak Ebû Hanîfe'nin hadis anlayışı ve hadis ilmiyle iştigaline dair ilmi çalışmalarla mezkûr iddiaların gerçeği yansıtmadığı ortaya konulmuştur. Bu çalışmada da Ebû Hanîfe'nin cerh-ta'dîl değerlendirmeleri ele alınarak onun tenkid faaliyetindeki rolü belirlenmeye çalışılmıştır. Ebû Hanîfe cerh-ta'dîl ilminin erken dönemlerinde faaliyet göstermiş bir isimdir. O fıkıhtaki seçiciliğini hadis rivayetinde de göstermiş, kendisine ulaşan rivayetleri titizlikle incelemiş, belirlediği sıkı şartlara uymayan rivayetleri kabul etmemiştir. Bu durum onun az hadis rivayet etmesine sebep olmuştur. Râvi değerlendirmesinde kimi zaman kendine has bir üslup ve terim kullanarak alana yenilik/katkı sağladığı da olmuştur. Ayrıca muasırları ile karşılaştırıldığında cerhta'dîl alanında birçoğundan hem nitelik hem de nicelik bakımından önde olduğu söylenebilir. Diğer yandan Ebû Hanîfe'nin, tüm mesaisini hadise vakfetmiş biri olmayıp çoğunlukla fıkıh ile iştigal ettiği unutulmamalıdır. Ancak o, iddia edilenin aksine hadiste yetkin bir seviyeye sahip olup, hadis ilminin en temel konularından olan cerh-ta'dîl alanında da hatırı sayılır bir yere sahiptir.
Özet (Çeviri)
This work aims to discuss Abu Hanifa's activity in the field of jarh and ta'deel with different aspects. Abu Hanifa is an authority in the field of fiqh and a pathfinder from the point of his followers. As it is known, two main sources of fiqh are the Qur'an and the Sunnah. A person who will work in the field of fiqh needs to have a good knowledge of the Sunnah as well as good knowledge of the Qur'an. And hadith is the most important source of the Sunnah. Therefore, as an imam of fiqh, it is impossible to think that Abu Hanifa is withdrawn from the science of sunnah/hadith. Abu Hanifa is a person who positive and negative different views are expressed about. Claims, like he understands nothing about hadith, preferred his personal opinion to the hadith, deliberately abandoned the narrative of hadith, knows seventeen hadith in total, was claimed about him. However, it was exhibited that aforementioned claims are not the truth, with the academic level studies about Abu Hanifa's hadith understanding and his involvement with the science of hadith. In this study, Abu Hanifa's jarh and ta'deel evaluations were handled and his role in the criticism activity was tried to be determined. Abu Hanifa is a person who was active in the early days of the science of jarh and ta'deel. He showed his pickiness in fiqh in the narrative of hadith too, carefully examined the narrations that reached him, did not accept the narrations that did not comply with the strict conditions he determined. This situation caused him to narrate few hadiths. The narrator sometimes provided innovation/contribution to the field by using unique style and term in his evaluation. Besides, when compared to his contemporaries, it can be said that he is ahead of many of them in the field of jarh and ta'deel both in quality and quantity. On the other hand, it must not be forgotten that Abu Hanifa was not someone who dedicated all his work to hadith and mostly dealed with the fiqh. However, on the contrary to what is claimed, he has a considerable place in the field of jarh and ta'deel, which is one of the most basic subjects of the science of hadith, in conjunction with he has a competent level in hadith
Benzer Tezler
- İbn Hıbbân'ın Ebû Hanîfe eleştirileri
Ibn Hibban's criticism of Abu Hanifa
ÇİĞDEM TEKDAMAR
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
DinSelçuk ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. YUSUF ACAR
- مسند حماد بن أبي سليمان من مسند الإمام الأعظم أبي حنيفة برواية الحارثي دراسة وتحقيق
İmam-i Azam Ebû Hanîfe'ni̇n Müsnedi̇'nden, Hammâd B. Ebî Süleyman'in Müsnedi̇-El-Hȃri̇sî ri̇vȃyeti̇- araştirma ve tahki̇ki̇
ALAADDİN KİRAZ
Yüksek Lisans
Arapça
2010
DinSuriye Damascus ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AMMAR ALHARİRİ
- Hammâd b. Ebû Süleyman (120/738) ve rivayetleri
Hammad bin Abu Sulaiman (120/738) and his narrations
MECHMET BOTOUR MEMET
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
DinNecmettin Erbakan ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ TAHA ÇELİK
- Osman ed-Dârimî ile Bişr el-Merîsî arasındaki hadisle ilgili tartışmaların değerlendirilmesi
An assessment of the di̇scussi̇ons regardi̇ng the hadi̇th whi̇ch occurred between Osman ed-Dari̇mi̇ and Bi̇şr el-Meri̇si̇
ALİ KAYA
- Ebû Hanîfe'nin din anlayışında Re'yin yeri
The i̇mportance of Ra'y in the understanding of religion of Abu Hanifah
ABDULLAH AYDEMİR
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
DinSüleyman Demirel ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ KAMİLE ÜNLÜSOY