Geri Dön

Verapamil toksisite modelinde lipid emülsiyonu ile birlikte glukagon uygulamasının tedaviye etkisi

Therapeutic effect of glucagon administration in combination with lipid emulsion in the verapamil toxicity model

  1. Tez No: 896369
  2. Yazar: BURAK ERSUN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. DEMET COŞKUN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Anestezi ve Reanimasyon, Anesthesiology and Reanimation
  6. Anahtar Kelimeler: Verapamil toksisitesi, İntravenöz Lipid Emülsiyonu (ILE), Glukagon, Verapamil toxicity, Intravenous Lipid Emulsion (ILE), Glucagon
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Gazi Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 164

Özet

ÖZET Amaç: Bu tez çalışmasında; sıçanlarda oluşturulmuş verapamil toksisite modelinde lipid emülsiyonu ve glukagon tedavilerinin ayrı ayrı ve birlikte verildiğinde toksisite bulguları üzerine olan etkilerini araştırmayı amaçladık. Yöntem: Çalışmamızda sıçanlar üzerinde verapamil toksisite modeli oluşturulmuş ve her grupta altı sıçan olacak şekilde kontrol, lipid, glukagon ve lipid+glukagon olmak üzere dört farklı tedavi grubu tasarlanmıştır. Kalp atım hızının (KAH) ve/veya ortalama arter basıncının (OAB) başlangıç değere göre %50'nin altına düşme zamanı T0 olarak kaydedilmiş ve bu anda gruplara planlanan tedaviler başlamıştır. Verapamil infüzyonu dozu azaltıldıktan sonra KAH ve OAB değerleri 1 saat boyunca her 10 dakikada bir kaydedilmiştir. Ayrıca, T0, T20, T60 zamanlarında arteriyel kan gazı alınmış ve ritim bozuklukları ile asistoli zamanları kaydedilmiştir. Kardiyak arrest gerçekleşmediğinde, son arteriyel kan gazı örneği alındıktan sonra sıçanlara ötenazi uygulanarak deney sonlandırılmıştır. Bulgular: Kontrol, lipid, lipid+glukagon ve glukagon grupları arasında Tb'den T60'a kadar olan zamanlarda hemodinamik parametrelerden biri olan OAB değerleri karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Diğer bir hemodinamik parametre olan KAH değerleri karşılaştırıldığında ise sadece lipid grubundaki Tb zamanındaki değerin, lipid+glukagon grubundakine göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Yapılan kan gazı değerlendirmesine bakıldığında; gruplar arasında tüm zamanlarda yapılan karşılaştırmada pH, pCO2, PO2, SaO2, Lac ve BE değerleri açısından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmazken, HCO3 değeri açısından sadece lipid grubunda T20 zamanındaki değerin, glukagon ve lipid+glukagon gruplarına kıyasla istatistiksel olarak anlamlı derecede düşük olduğu tespit edilmiştir. Kan glukoz ve K+ değerleri açısından sadece glukagon grubundaki Tb zamanındaki değerlerin kontrol grubundaki göre istatistiksel olarak anlamlı derecede daha düşük olduğu; Na+ değeri açısından ise sadece T60 zamanındaki değerlerin glukagon grubunda lipid grubuna kıyasla istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek olduğu tespit edilmiştir. Ca+2, Hb ve Htc değerlerindeki değişimler incelendiğinde istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Ayrıca tüm gruplardaki sağ kalım oranları %100 olarak belirlenmiştir. Sonuç: Çalışmamızda verapamil toksisite tedavisinde lipid emülsiyonu ve glukagon birlikte veya ayrı ayrı kullanıldıklarında sağ kalım oranı yönünden birbirine benzer sonuçlar elde edildiğinden, lipid emülsiyonuna ek olarak aynı anda glukagon eklenmesinin tedaviye belirgin bir katkı sağlamayacağı bunun yanında tedavide lipid emülsiyonu ve glukagonun tek başına kullanılmasının benzer etki sağlayabileceği sonucuna varılmıştır. Bu tür deneysel çalışmaların literatüre katkı sağlayarak, ilaç toksisite tedavisinde klinikte kullanılan protokollerin düzenlenmesinde ve etkinliğinin artırılmasında yardımcı olabileceği kanısındayız.

Özet (Çeviri)

SUMMARY Objective: In this study, we aimed to investigate the effects of lipid emulsion and glucagon treatments, administered separately or in combination, on toxicity parameters in a verapamil toxicity model established in rats. Methods: A verapamil toxicity model was created in rats, and four different treatment groups were designed, each consisting of six rats: control, lipid, glucagon, and lipid+glucagon. The time at which heart rate (HR) and/or mean arterial pressure (MAP) dropped below 50% of the baseline value was recorded as T0, at which point the planned treatments were initiated. After reducing the dose of verapamil infusion, HR and MAP values were recorded every 10 minutes for 1 hour. Additionally, arterial blood gas samples were collected at T0, T20, and T60, and the times of arrhythmias and asystole were recorded. If cardiac arrest did not occur, the experiment was terminated by euthanizing the rats after the final arterial blood gas sample was taken. Results: When comparing MAP values, one of the hemodynamic parameters, between the control, lipid, lipid+glucagon, and glucagon groups from T0 to T60, no statistically significant difference was found. However, when comparing HR values, another hemodynamic parameter, it was observed that the HR at time Tb in the lipid group was significantly higher than in the lipid+glucagon group. In arterial blood gas evaluations, no statistically significant difference was found between the groups in terms of pH, pCO2, pO2, SaO2, Lac, or BE values across all time points. However, at T20, the HCO3 value in the lipid group was significantly lower than in the glucagon and lipid+glucagon groups. In terms of blood glucose and K+ levels, the values at time Tb in the glucagon group were significantly lower compared to the control group. For Na+ values, the T60 values in the glucagon group were significantly higher than in the lipid group. No statistically significant differences were found in Ca+2, Hb, or Hct levels. Additionally, the survival rate was 100% in all groups. Conclusion: In our study, since similar survival rates were achieved with the use of lipid emulsion and glucagon either alone or in combination for the treatment of verapamil toxicity, it was concluded that the addition of glucagon to lipid emulsion therapy does not provide a significant therapeutic benefit. Furthermore, both lipid emulsion and glucagon may have similar effects when used alone. We believe that experimental studies like this can contribute to the literature and assist in improving the protocols used in clinical settings for the treatment of drug toxicity.

Benzer Tezler

  1. Verapamil toksisite modelinde lipid emülsiyonu ile birlikte uygulanan yüksek doz insülin uygulamasının tedaviye etkisi

    Therapeutic effect of high dose insulin administration in combination with lipid emulsion in the verapamil toxicity model

    ESMA ARIK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Anestezi ve ReanimasyonGazi Üniversitesi

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. DEMET COŞKUN

  2. Verapamil toksisite modelinde farklı zamanlarda intralipid uygulamasının kalsiyum tedavisine etkisi

    Contribution of intralipid administration timing on calcium treatment in a rat model of verapamil toxicity

    SEVİL BALTACI ÖZEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Anestezi ve ReanimasyonGazi Üniversitesi

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SIDIKA HÜLYA ÇELEBİ

  3. Verapamil toksisite modelinde intralipid ve medialipidin terapötik etkilerinin karşılaştırılması

    Comparison of therapeutic effects of intralipid and medialipid in verapamil toxicity model

    FATMA AKGÜN ŞAHİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Anestezi ve ReanimasyonGazi Üniversitesi

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. S. HÜLYA ÇELEBİ

  4. Verapamilin in vitro parkinson hastalığı modelinde antiparkinson etkisinin mitokondrial disfonksiyon üzerinden değerlendirilmesi

    Evaluation of the antiparkinsonian effect of verapamil in in vitro parkinson's disease model through mitochondrial dysfunction

    AYNUR ALIYEVA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Tıbbi BiyolojiNecmettin Erbakan Üniversitesi

    Tıbbi Biyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HASİBE VURAL

  5. Zaman aşımında ilaç aktivitesindeki değişikliklerin LD50 tayin yöntemiyle araştırılması

    The Researches of changes in drug activity by LD50 determination method in time

    ALEV TUNCER

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    Eczacılık ve FarmakolojiTrakya Üniversitesi

    Farmakoloji Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. İSMET DÖKMECİ