Geri Dön

Fertility preferences and their correlates: The role of the actual number of children (1993-2018)

Doğurganlık tercihleri ve belirleyicileri: Canlı çocuk sayısının etkisi (1993-2018)

  1. Tez No: 896462
  2. Yazar: ŞERİFE DİLEK YILMAZ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MEHMET ALİ ERYURT
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Demografi, Demography
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
  10. Enstitü: Nüfus Etütleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Demografi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Demografi Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 161

Özet

Cumhuriyetin ilanından bugüne Türkiye'nin doğurganlık düzeyinde önemli değişiklikler olmuştur. Başlangıçta uygulanan doğurganlığı teşvik edici politikalar ile toplam doğurganlık hızı (TDH) 1923 yılında 5,6'dan 1950'lerin ortasına gelindiğinde 6-7 çocuk seviyesine ulaşmıştır. 1950'lerin ortalarından itibaren, doğurganlığı azaltıcı politikaların etkisiyle azalmaya başlayan TDH sürekli azalma eğilimiyle 1980'lerde 4,3'e gerilemiş ve 2010 itibarıyla yenilenme seviyesinin altına düşmüştür. TFR'de bölgesel ve sosyo-ekonomik özellikler arasında en başından beri süregelen farklılaşmalar halihazırda devam etmektedir. Bazı alt nüfus grupları doğurganlık geçişini tamamlarken, diğerleri orta veya geç aşamalarda kalmaktadır. Doğurganlık tercihlerinin gelecekteki davranış üzerindeki etkisi olduğu ve doğurganlık niyetlerinin uygun şekilde ölçüldüğünde gerçek davranışın güvenilir bir göstergesi olduğu (Westoff, 1990; Kodzi et al, 2010) kabulüyle“başka çocuk istemeyen kadın oranı”doğurganlık tercihi göstergesi olarak değerlendirilmiş ve doğurganlık tercihlerini, belirleyicilerini ve zaman içindeki değişimini araştırmak üzere 1993 ve 2018 Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırmaları (TNSA) verileri kullanılmıştır. Çalışmada, seçilen değişkenlerin doğurganlık niyetleri ile ilişkisini belirlemek için lojistik regresyon analizi uygulanmıştır. Çocuk sayısına bağlı olarak doğurganlık tercihleri için farklı motivasyonlar olduğu gerçeğinden hareketle, yaşayan çocuk sayısına göre ayrı modeller oluşturulmuştur. Bulgular, daha fazla çocuk istemeyen kadınların oranının 1993'te %73 iken 2018'de %65'e düştüğünü göstermektedir. Analiz, doğurganlık niyetlerinin belirleyicilerinin kadınların sahip olduğu çocuk sayısına göre değiştiğini göstermiştir.

Özet (Çeviri)

There have been notable changes in Türkiye's fertility level since the proclamation of the Republic. From 5.6 children in 1923, the total fertility rate (TFR) significantly increased under pronatalist policies in mid-1950s, reaching 6-7 children. From the mid-1950s onwards, as a result of antinatalist policies, the TFR began to decline from the mid-1950s. By the 1980s, the TFR had declined to 4.3, and the downward trend continued, reaching a level below the replacement level by 2010. Disparities in the TFR by regional and socio-economic characteristics, which have persisted from the very beginning, are already in place. While some subpopulations have completed the fertility transition, others are still in the middle or late stages. Recognizing that fertility preferences affect future behavior and that fertility intention is a reliable indicator of actual behavior when measured appropriately (Westoff, 1990; Kodzi et al., 2010), the“proportion of women who do not want another child”was evaluated as an indicator of fertility preference. Data from the 1993 and 2018 Turkish Demographic and Health Surveys (TDHS) were used to examine changes within the population. The study used logistic regression analysis to determine the relationship between selected variables and fertility intentions. Seperate models were constructed according to the number of living children, based on the fact that there are different motivations for fertility preferences depending on the number of children. The findings show that the proportion of women who want no more children decreased from 73% in 1993 to 65% in 2018. Analysis showed that the determinants of the fertility intentions vary according to the the number of children women have.

Benzer Tezler

  1. Kadınların doğurganlık tercihlerine göre ebeveynlik rollerine ilişkin kendilik algılarının belirlenmesi

    Determining women's self perceptions regarding the parenting roles according to the fertility preferences

    GÜNAY KAYA TARHAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    EbelikOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Ebelik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SERAP TOPATAN

  2. Evlilik öncesi birlikte yaşam deneyimlerinin doğurganlık tercihi üzerindeki etkileri: İzmir'deki üniversite öğrencileri örneği

    The effects of pre-marital cohabitation experiences on fertility preference: A case study of university students in İzmir

    ALPEREN ZOR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    SosyolojiEge Üniversitesi

    Sosyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. DİLEK YEŞİLTUNA

  3. Üreme çağındaki evli kadınların çocuk sahibi olma istekleri ile aile planlaması tutumunun ilişkisi

    The relationship between the desire to have children of married women of reproductive age and their family planning attitude

    EDA NUR ALTUNBAŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Kadın Hastalıkları ve Doğumİstanbul Medipol Üniversitesi

    Hemşirelik Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ PINAR IRMAK VURAL

  4. Gecekondu bölgesinde yaşayan kadınların aile planlaması konusunda bilgi, tutum ve davranışlarının saptanması

    Başlık çevirisi yok

    CANSEL SAVRAN ORAL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Halk SağlığıCelal Bayar Üniversitesi

    Halk Sağlığı Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GÖNÜL DİNÇ

  5. The influence of COVID-19 pandemic on fertility preferences of Turkish and Polish migrants in Germany

    COVID-19 pandemisinin Almanya'daki Türk ve Leh göçmenlerin doğurganlık tercihlerine etkisi

    FERHAT OYTUN YALÇIN

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2024

    DemografiHacettepe Üniversitesi

    Nüfusbilim Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AYŞE ABBASOĞLU ÖZGÖREN