Geri Dön

Parvoviral enteritisli köpeklerin tedavisinde filgrastim etkinliginin belirlenmesi

Determination of the effectiveness of filgrastim in dogs with parvoviral enteritis

  1. Tez No: 905137
  2. Yazar: OĞUZHAN ULUSOY
  3. Danışmanlar: PROF. DR. HASAN GÜZELBEKTEŞ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: İç Hastalıkları, Internal diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Selçuk Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: İç Hastalıkları (Veterinerlik) Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 65

Özet

Sunulan bu çalışmada, insan granülosit koloni uyarıcı faktör (hG-CSF) olan filgrastim'in parvoviral enteritisli köpeklerde lökosit sayıları üzerindeki etkinliğinin değerlendirilmesi ve yaygın kullanım şekli olan subkutan uygulama ile intravenöz uygulama etkisinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Bu çalışmaya İstanbul Vetking Veteriner Kliniğine zayıflık, durgunluk, ateşi olan veya olmayan, iştahsızlık, kusma ve ishal şikayetleri ile getirilen farklı ırk ve cinsiyetlerden 1-6 aylık yaşlarda ve fekal antijen testinin pozitif çıkması ile parvoviral enteritis tanısı konulan 30 adet köpek dahil edildi. Parvoviral enteritis tanısı konulan köpekler randomize olarak standart tedavi (n=10), subkutan filgrastim (n=10) ve intravenöz filgrastim (n=10) gruplarına ayrıldı. Standart tedavi grubuna dahil edilen köpeklere standart destekleyici tedavi uygulanırken, subkutan ve intravenöz filgrastim gruplarına standart tedaviye ek olarak filgrastim günde bir kez 10 µg/kg dozunda 3 gün uygulandı. Çalışmaya dahil edilen köpeklerin rutin klinik muayeneleri ve kan örneklemleri tedavi öncesi (0. saat) ve tedavi sonrası 24. saat ve 72. saatlerde gerçekleştirildi. Tam kan sayımı analizleri için vena cephalica antebrachii'den K3-EDTA'lı tüplere kan örnekleri alındı. Bu kan örneklerinden total lökosit (WBC), lenfosit (LYM), monosit (MONO), nötrofil (NEU), eozinofil (EOS) eritrosit (RBC), hemoglobin (Hb), hematokrit (HCT), ortalama eritrosit hacmi (MCV), eritrositlerdeki hemoglobin miktarı (MCH), eritrositlerdeki ortalama hemoglobin konsantrasyonu (MCHC) ve platelet (PLT) düzeyleri ölçüldü. Çalışmanın standart tedavi, subkutan filgrastim ve intravenöz filgrastim gruplarındaki köpeklerde tedaviye rağmen vücut ısılarında anlamlı bir azalma tespit edildi. Hematolojik bulgulara bakıldığında standart tedavi, subkutan filgrastim ve intravenöz filgrastim gruplarında WBC, NEU, MON sayılarında 0. ve 72. saatler arasında anlamlı bir farklılık gözlendi. Standart tedavi ve IV filgrastim gruplarında LYM sayılarında 0. ve 72. saatler arasında anlamlı bir farklılık gözlenmezken, SC filgrastim grubunda anlamlı bir farklılık gözlendi. Çalışmanın her üç grubunda, diğer hematolojik parametrelerde anlamlı bir farklılık tespit edilmedi. Çalışmanın sonunda 22 köpek hayatta kalırken, 8 köpek öldü. Sonuç olarak parvoviral enteritisli köpeklerde filgrastim tedavisinin klinik parametreleri iyileştirmede ve hematolojik parametreleri düzeltmede etkili olmadığı sonucuna varılmıştır.

Özet (Çeviri)

The aim of this study was to evaluate the efficacy of filgrastim, a human granulocyte colony stimulating factor (hG-CSF), on leukocyte counts in dogs with parvoviral enteritis and to compare the effect of subcutaneous and intravenous administration. In this study, 30 dogs of different breeds and sexes, aged 1-6 months, brought to Istanbul Vetking Veterinary Clinic with complaints of weakness, stagnation, fever with or without fever, anorexia, vomiting and diarrhoea and diagnosed with parvoviral enteritis with positive faecal antigen test were included. The dogs diagnosed with parvoviral enteritis were randomly divided into standard treatment (n=10), subcutaneous filgrastim (n=10) and intravenous filgrastim (n=10) groups. Dogs included in the standard treatment group received standard supportive treatment, while subcutaneous and intravenous filgrastim groups received filgrastim at a dose of 10 µg/kg once daily for 3 days in addition to standard treatment. Routine clinical examinations and blood sampling of the dogs included in the study were performed before treatment (0th hour) and 24th hour and 72nd hour after treatment. Blood samples were collected from the vena cephalica antebrachii in K3-EDTA tubes for complete blood count analyses. Total leukocytes (WBC), lymphocytes (LYM), monocytes (MONO), neutrophils (NEU), eosinophils (EOS), erythrocytes (RBC), haemoglobin (Hb), haematocrit (HCT), Mean erythrocyte volume (MCV), haemoglobin content in erythrocytes (MCH), mean haemoglobin concentration in erythrocytes (MCHC) and platelet (PLT) levels were measured. In the standard treatment, subcutaneous filgrastim and intravenous filgrastim groups of the study, a significant decrease in body temperature was detected despite the treatment. When haematological findings were examined, a significant difference was observed between 0. and 72. hours in WBC, NEU, MON counts in standard treatment, subcutaneous filgrastim and intravenous filgrastim groups. No significant difference was observed between 0 and 72 hours in LYM counts in the standard treatment and IV filgrastim groups, whereas a significant difference was observed in the SC filgrastim group. No significant difference was detected in other haematological parameters in all three groups of the study. At the end of the study, 22 dogs survived and 8 dogs died. As a result, it was concluded that filgrastim treatment was not effective in improving clinical and haematological parameters in dogs with parvoviral enteritis.

Benzer Tezler

  1. Köpeklerde parvoviral enteritisin tedavisinde antiviral kullanımının etkinliğinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the effectiveness of antiviral administration for the treatment of canine parvoviral enteritis

    NERGİS ULAŞ ERTÜRK

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Veteriner HekimliğiAtatürk Üniversitesi

    İç Hastalıkları (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. YUNUSEMRE ÖZKANLAR

    PROF. DR. HİDAYET METİN ERDOĞAN

  2. Parvoviral enteritisli köpeklerde klinik biyokimya ve hematolojik değerler ile prokalsitonin düzeyinin prognostik ve diagnostik öneminin araştırılması

    Investigation of the prognostic and diagnostic importance of clinical biochemistry and hematological values and the level of procalcitonin in DODS with parvoviral enteritis

    BURCU NUR GÜN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Veteriner HekimliğiErciyes Üniversitesi

    İç Hastalıkları (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET ÇİTİL

  3. Canine parvoviral enteritisli köpeklerde plazma fibroblast büyüme faktörü-23 ve α-klotho düzeylerinin araştırılması

    Investigation on effects of canine parvoviral enteritis on dogs of plasma fibroblast growth factor-23 and α-klotho levels

    ESEN KULAÇ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    BiyokimyaKafkas Üniversitesi

    Biyokimya (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. METİN ÖĞÜN

  4. Canine parvoviral enteritisli köpeklerde klinoptilolit'in sağaltım etkinliğinin araştırılması

    İnterpretation of treatment efficacy of clinoptilolite in dogs with canine parvoviral enteritis

    EMRE AKDAĞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Veteriner HekimliğiAdnan Menderes Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BÜLENT ULUTAŞ

  5. Parvovirüs ile enfekte köpeklerde serum c reaktif protein değerlerinin belirlenmesi

    Determination of serum c reactive protein levels i̇n dogs infected with parvovirus

    ERDAL ŞİMŞEK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Veteriner HekimliğiKırıkkale Üniversitesi

    İç Hastalıkları (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SERKAL GAZYAĞCI