Geri Dön

Tavşan kulağı modelinde doksorubisin'in hipertrofik skar üzerine etkisi

Effect of doxorubicin on hypertrophic scar model in the rabbit model

PDF İndir

  1. Tez No: 908736
  2. Yazar: KHUDU KHUDIYEV
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. İBRAHİM TABAKAN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi, Plastic and Reconstructive Surgery
  6. Anahtar Kelimeler: Doksorubisin, Hipertrofik skar, Skar elevasyon indeksi, Triamsinolon asetonid, Doxorubicin, Hypertrophic scar, Scar elevation index, Triamcinolone acetonide
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Çukurova Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 102

Özet

Giriş ve Amaç: Hipertrofik skarlar kozmetik problemlere neden olmakla birlikte kaşıntı, ağrı, eklemlerde kontraksiyon gelişimi gibi fonksiyonel problemlere de yol açmaktadır. Hipertrofik skar ve keloidin oluşmadan önce önlenmesi tedavi etmekten daha önemlidir. Skar immatür ve örtü epiteli intakt iken erken tanı koymak tedavi sonucunu etkileyen en önemli faktördür. Hipertrofik skar ve keloid patogenezi hakkında yeterli bilgiye sahip olmamamız tedavide genel olarak yeterli sonuçların alınmamasına neden olabilir. Literatürde pek çok tedavi şekli tanımlanmıştır. İntralezyonel steroid enjeksiyonu, topikal silikon jel uygulaması ve basınç tedavisi günümüzde hipertrofik skar ve keloidlerin en çok kabul gören ve en yaygın kullanılan konservatif tedavi seçenekleridir. Kullanılan diğer tedavi yöntemleri arasında cerrahi eksizyon, kriyoterapi, radyoterapi, lazer tedavisi, interferon uygulanması, kolşisin, A ve E vitaminleri, kalsiyum kanal blokörleri, antihistaminikler, pentoksifilin, bleomisin, siklosporin, allantoin ve soğan ekstresi içeren kremler bulunur. Doksorubisin; küçük hücreli akciğer kanseri, sarkomalar, lösemiler, meme, over, tiroid ve mide kanserlerine karşı kullanılan antrasiklin türevi antineoplastik bir ajandır. Çalışmamızda hipertrofik skar patogenezinde yer alan fibroblastlarda kollajen biyosentezini inhibe etmesi, TGF-β1 inhibisyonu etkilerine dayanarak doksorubisinin hipertrofik skar üzerine olan etkilerini araştırmak amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Ağırlıkları 2300-3200 gr olan Yeni Zelanda tipi 16 adet erkek tavşan; sham grubu, kontrol grubu, Doksorubisin grubu ve intralezyonel triamsinolon asetonid grubu olmak üzere 4 gruba ayrıldı. Sham grubuna hiçbir işlem yapılmadı. Diğer gruplarda her bir tavşan kulağının ventraldeki kılsız yüzeyine steril koşullarda birbirlerine eşit aralıklı 4 adet 6mm çaplı sirküler eksizyonel yaralar oluşturularak hipertrofik skar modeli tasarlandı. 16. günde epitelizasyon tamamlandı, hipertrofik skar formasyonları gözlendi. Sham grubundaki tavşanlara herhangi bir tedavi uygulanmadı. Kontrol grubunda hipertrofik skarlar tedavisiz takip edildi. Doksorubisin grubuna 16. gün epitelizasyon tamamlanıp hipertrofik skar oluşumu gözlendikten sonra 16.gün, 23.gün, 30.gün ve 37.günlerde intralezyonel olarak doksorubisin 1mg/ml/doz uygulandı. Triamsinolon asetonid grubuna 16. gün epitelizasyon tamamlanıp hipertrofik skar oluşumu gözlendikten sonra, 28. ve 35. günlerde intralezyonel olarak triamsinolon asetonid 0.8mg/ml /doz uygulandı. Skarlar oluşturulduktan 44 gün sonra hipertrofik skarlar ve skarlardaki gerilemeler klinik olarak değerlendirildi ve doku örnekleri alınarak ışık mikroskobisi ile incelendi. Skar elevasyon indeksi, kollajenizasyon, vaskülarizasyon, skarlarda mm2'deki fibroblast sayısı ve immünohistokimyasal olarak alfa-düz kas aktin (α-SMA) düzeyi değerlendirildi. Bulgular: Makroskobik bakıda hipertrofik skarların tedavisiz takip edildiği kontrol grubunda skarlar palpasyonla sert, ciltten kabarık nodüler şekilde ve hiperemik gözlendi. triamsinolon asetonid ve doksorubisin grubundaki skarların palpasyonla daha yumuşak, düz ve renginin daha soluk olduğu görüldü. Histopatolojik olarak skar elevasyon indeksi, kollajenizasyon ve mm2'de sayılan fibroblast sayısı doksorubisin ve triamsinolon asetonid gruplarında kontrol grubuna göre anlamlı ölçüde düşük bulundu. α-SMA ekspresyonu doksorubisin grubunda, triamsinolon asetonid ve kontrol gruplarına göre düşük bulundu. Sonuç: Tavşan kulağı hipertrofik skar modelinde doksorubisinin Triamsinolon asetonid'e benzer şekilde hipertrofik skar üzerinde iyileştirici etkisi olduğu görülmüştür ve bu iyileşme histopatolojik olarak da desteklenmiştir. Skar elevasyon indeksi düzeylerinde triamsinolon asetonid ve doksorubisin grupları arasında anlamlı fark görülmemiştir ve her iki grupta da kontrol grubuna göre anlamlı ölçüde düşüş göstermiştir. Fibroblast sayısı doksorubisin grubunda triamsinolon ve kontrol grubuna göre anlamlı derece düşüş göstermiştir. α-SMA düzeyi ve kollajen yoğunluğu semi-kantitatif olarak değerlendirildi ve doksorubisin grubunda kontrol ve triamsinolon asetonid gruplarına göre daha düşük olduğu görüldü. Bu bulgular doksorubisinin hipertrofik skar tedavisinde yeni bir modalite olabileceğini göstermektedir.

Özet (Çeviri)

Introduction and Aim: Hypertrophic scars cause cosmetic problems, they also cause functioal problems such as itching, pain and contraction development in the joints. Preventing of hypertrophic scars and keloids before they occur is more important than treating them. Early diagnosis when the scar is immature and the covering epithelium is intact is the most important factor affecting the treatment outcome. Since we do not have sufficient information about the pathogenesis of hypertrophic scars and keloids, it may cause inadequate results in treatment in general. Many treatment methods have been described in the literature. Intralesional steroid injection, topical silicone gel application and pressure therapy are the most accepted and widely used conservative treatment options for hypertrophic scars and keloids today. Other treatment methods used include surgical excision, cryotherapy, radiotherapy, laser therapy, interferon application, colchicine, vitamins A and E, calcium channel blockers, antihistamines, pentoxifylline, bleomycin, cyclosporine, allantoin and creams containing onion extract. Doxorubicin; It is an anthracycline-derived antineoplastic agent used against small cell lung cancer, sarcomas, leukemias, breast, ovarian, thyroid and stomach cancers. In our study, we aimed to investigate the effects of Doxorubicin on hypertrophic scars based on its inhibition of collagen biosynthesis in fibroblasts involved in the pathogenesis of hypertrophic scars and its effects on TGF-β1 inhibition. Materials and methods: 16 New Zealand type male rabbits weighing 2300-3200 g; were divided into 4 groups as sham group, control group, Doxorubicin group and intralesional Triamcinolone acetonide group. No action was taken on the sham group. In other groups, a hypertrophic scar model was designed by creating 4 equally spaced circular excisional wounds of 6 mm diameter on the ventral hairless surface of each rabbit ear under sterile conditions. On the 16th day, epithelialization was completed and hypertrophic scar formations were observed. Rabbits in the sham group did not receive any treatment. In the control group, hypertrophic scars were followed without treatment. After epithelialization was completed and hypertrophic scar formation was observed on the 16th day, Doxorubicin 1mg/ml/dose was applied intralesionally to the Doxorubicin group on the 16th day, 23rd day, 30th day and 37th day. After epithelialization was completed and hypertrophic scar formation was observed on the 16th day, Triamcinolone acetonide 0.8mg/ml/dose was applied intralesionally to the Triamcinolone acetonide group on the 28th and 35th day. 44 days after the scars were created, hypertrophic scars and scar regression were evaluated clinically, and tissue samples were taken and examined by light microscopy. Scar elevation index, collagenization, vascularization, number of fibroblasts per mm2 in scars, and immunohistochemically alpha-smooth muscle actin (α-SMA) level were evaluated. Results: In macroscopic examination, in the control group, in which hypertrophic scars were followed without treatment, the scars were hard, nodular and hyperemic on palpation. The scars in the Triamcinolone acetonide and Doxorubicin groups were found to be softer, flatter and paler in color. Histopathologically, scar elevation index, collagenization and the number of fibroblasts counted per mm2 were found to be significantly lower in the Doxorubicin and Triamcinolone acetonide groups compared to the control group. α-SMA expression was found to be lower in the Doxorubicin group than in the Triamcinolone acetonide and control groups. Conclusion: In the rabbit ear hypertrophic scar model, Doxorubicin was found to improve scar appearance similar to Triamcinolone acetonide, and this improvement is also supported histopathologically. There was no significant difference in the scar elevation index, between the Triamcinolone acetonide and Doxorubicin groups, and a significant decrease was observed in both groups compared to the control group. The number of fibroblasts decreased significantly in the Doxorubicin group compared to the Triamcinolone and control groups. α-SMA level and collagen density were found to be lower in the Doxorubicin group than in the control and Triamcinolone acetonide groups. These findings suggest that Doxorubicin may be a new modality in the treatment of hypertrophic scars.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    907737

    Tavşan kulağı modelinde intravasküler hyalüronik asit enjeksiyonuna bağlı gelişen iskemi tedavisinde hyalüronidaz ve tens uygulamasının etkinliklerinin karşılaştırılması

    Comparison of the efficacy of hyaluronidase and tens application in the treatment of ischemia due to intravascular hyaluronic acid injection in the rabbit ear model

    ERDİ KAYA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Plastik ve Rekonstrüktif CerrahiMersin Üniversitesi

    Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ŞAKİR ÜNAL

  2. Tez No

    730956

    Tavşan kulağı modelinde multi target tirozin kinaz inhibitörü regorafenib'in hipertrofik skar üzerine etkisi

    Effect of multi target tyrosine kinase inhibitor regorafenib on hypertrophicscar model in the rabbit EAR

    ÖZGÜN İLKE KARAGÖZ CEYLAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Plastik ve Rekonstrüktif CerrahiÇukurova Üniversitesi

    Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EROL KESİKTAŞ

  3. Tez No

    164192

    Rekombinant hirüdinin venöz yetmezlikli flep üzerine etkisi: (Tavşan kulağı modelinde deneysel araştırma)

    Başlık çevirisi yok

    SERDAR DÜZGÜN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    Plastik ve Rekonstrüktif CerrahiGATA

    Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. MURAT TÜREGÜN

  4. Tez No

    612132

    Tavşan kulağı hipertrofik skar modelinde insülinin etkilerinin araştırılması: Deneysel çalışma

    Efficacy of insulin in rabbit ear hypertrophic scar model: An experimental study

    GÖKHAN EFE

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Plastik ve Rekonstrüktif CerrahiKaradeniz Teknik Üniversitesi

    Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÜMİT NACİ KARAÇAL

  5. Tez No

    864444

    Kıkırdak şekillendirmesinde cerrahi ve elektromekanikyöntemlerin karşılaştırılması wharton jeli kaynaklı mezenkimal kökhücrenin kıkırdak geometrisine etkisi: deneysel çalışma

    Comparison of surgical and electromechanical methods in cartilage shaping effect of wharton gel-induced mesenchymal stem cell on cartilage geometry: Experimental study

    ÇAĞRI BERK ARIKAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Plastik ve Rekonstrüktif CerrahiSelçuk Üniversitesi

    Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GÖKÇE YILDIRAN

Geri Dön