Geri Dön

Üniversite öğrencilerinde intihar amaçlı olmayan kendine zarar verme davranışı, kendini gizleme ve mükemmeliyetçiliğin incelenmesi

Investigation of non-suicidal self-injury, self-concealment and perfectionism among university students

  1. Tez No: 910040
  2. Yazar: SEDA ERİK
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ BİLGE SULAK AKYÜZ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Eğitim ve Öğretim, Psikoloji, Education and Training, Psychology
  6. Anahtar Kelimeler: Kendini gizleme, kendini yaralama, mükemmeliyetçilik, üniversite öğrencileri, Self-concealment, self-injury, perfectionism, university students
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Bartın Üniversitesi
  10. Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 117

Özet

Bu araştırmada üniversite öğrencilerinde intihar amaçlı olmayan kendine zarar verme davranışı, kendini gizleme ve mükemmeliyetçiliğin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada Sosyodemografik Bilgi Formu, Kendine Zarar Verme Davranışı Değerlendirme Envanteri, Kendini Gizleme Ölçeği ve Mükemmeliyetçi Düşünceler Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma için veriler çevrimiçi şekilde elde edilmiştir. Elde edilen veriler SPSS 22. paket programı ile analiz edilmiştir. Verilerin analizi Ki-Kare, Mann-Whitney U testi, Pearson Korelasyon analizi ve Çoklu Regresyon analizi ile incelenmiştir. Araştırmada amaçlı ve uygun örnekleme yöntemi kullanılmıştır. İlk aşamada Türkiye'de yer alan üniversitelerde öğrenim gören 18 yaş ve üzeri 600 üniversite öğrencisine ulaşılmıştır. İkinci aşamada en az bir kere kendini yaralama davranışında bulunan 203 üniversite öğrencisi örneklem grubunu oluşturmaktadır. Kendilerini yaralama davranışının görülme sıklığı %33 oranındadır. 18-27 yaş aralığında bulunan kendini yaralayan üniversite öğrencilerinin %72.4'ü kadın iken %27.6'sı erkektir. Kendini yaralama davranış türlerinden en fazla tercih edilen sırasıyla yaranın iyileşmesine engel olma, kendini sert bir yere çarpma veya kendine vurma ve ısırma olduğu görülmüştür. Cinsiyete göre kesme, cildi sert bir yüzeye sürtme ve yakma davranışlarında anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Yakma davranışı hariç diğer tüm davranışlarda kadınların sayısı daha fazladır. Kendine zarar verme davranışı işlevlerinden otonom işlevleri sosyal işlevlere göre daha sık tercih edilmiştir. Otonom işlevler içerisinde duygu düzenleme işlevi en fazla tercih edilen işlevdir. Sosyal işlevler içerisinde en fazla dayanıklılık işlevinin olduğu bulunmuştur. Kişilerarası sınır, heyecan arama, özerklik ve akran bağı işlevlerinde cinsiyetler arasında anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Katılımcıların, kendini yaralama davranışı sırasında acı hissedip-hissetmeme, yalnız olup-olmama, yaralama davranışı dürtüsü sonrası eylemde bulunma ile cinsiyetler arasında; yaralama davranışını sonlandırmak isteyip-istememe ile psikolojik yardım alma durumu arasında ve kendini yaralama davranışı sayısı ile sosyoekonomik durum arasında anlamlı bir farklılığın olmadığı bulunmuştur. Kendine zarar verme davranışı toplam, otonom ve sosyal işlevlerin kendini gizleme ile pozitif yönde anlamlı bir ilişkisinin olduğu görülmüştür. Kendine zarar verme davranışı toplam ve otonom işlevlerin mükemmeliyetçilik ile arasında pozitif yönde anlamlı ilişkisinin olduğu bulunurken sosyal işlevlerin mükemmeliyetçilik ile arasında pozitif yönde anlamsız bir ilişkinin olduğu görülmüştür. Ayrıca kendini gizleme ve mükemmeliyetçilik arasında da pozitif yönde anlamlı bir ilişkinin olduğu bulunmuştur. Tüm bunlarla birlikte kendini gizleme ve mükemmeliyetçiliğin kendine zarar verme davranışı üzerindeki etkisi incelenmiştir. Bu inceleme sonucunda değişkenlerin kendini yaralamanın %10'unu açıkladığı ve kendini gizlemenin daha anlamlı bir yordayıcı olduğu bulunmuştur. Değişkenlerin ayrı şekilde etkileri incelendiğinde kendini yaralama üzerinde yordayıcısı olduğu görülmüştür. Bununla birlikte kendini gizlemenin kendine zarar verme davranışı otonom ve sosyal işlevleri üzerinde ayrı olarak etkisi olduğu bulunmuştur.

Özet (Çeviri)

This study aimed to examine non-suicidal self-injury, self-concealment and perfectionism in university students. Sociodemographic Information Form, Inventory of Statements About Self Injury, Self-Concealment Scale and Perfectionism Cognitions Inventory were used in the research. Data for the research was obtained online. The data obtained was analyzed with the SPSS 22 package program. Data were analyzed using Chi-Square and Mann-Whitney U tests, Pearson Correlation analysis and Multiple Regression analysis. The research in the purposeful and convenient sampling method was used. In the first stage, 600 university students over the age of 18 studying at university students in Turkey were reached. In the second stage, 203 university students who have committed self-injury at least once constitute the sample group. The frequency of self-injury behavior is 33%. Of the university students between the ages of 18-27 who injured themselves, 72.4% are female and 27.6% are male. It has been observed that the most preferred types of self-injury behavior are preventing the wound from healing, hitting oneself against a hard place or hitting oneself and bit, respectively. A significant difference was found in cutting, rubbing the skin on a hard surface and burning according to gender. The number of women is higher in all other behaviors except burning. Among the self-injury behavior functions, autonomous functions were preferred more frequently than social functions. Among the autonomous functions, the emotion regulation function is the most preferred function. It has been found that the endurance function is the most among social functions. A significant difference was found between genders in interpersonal boundary, sensation seeking, autonomy and peer bond functions. Whether the participants felt pain during the self-injury behavior, whether they were alone or not, acting according to the urge to injure, and between genders; between wanting or not wanting to end the behavior and getting psychological support; It was determined that there was no significant difference between the number of self-injury behaviors they preferred and their socioeconomic status. It has been observed that self-injury behavior has a positive and significant relationship with total, autonomous and social functions and self-concealment. While self-injury behavior was found to have a positive significant relationship with total and autonomous functions and perfectionism, it was observed that there was a positive and insignificant relationship between social functions and perfectionism. It was also found that there was a significant positive relationship between self-concealment and perfectionism. Along with all these, the effect of self-concealment and perfectionism on self-injury was examined. As a result of this examination, it was found that the variables explained 10% of self-injury and self-concealment was a more significant predictor. When the effects of the variables were examined separately, it was seen that they were predictive of self-injury. With is, it has been found that self-concealment has a separate effect on self-injury behavior and autonomous and social functions.

Benzer Tezler

  1. Lise öğrencilerinde kendine zarar verme davranışı: İşlevleri, emosyonel regülasyon ve ayrılma bireyleşme

    Non-suicidal self injurious behavior among high school students: Its functions, emotion regulation and separation individuation

    BÜRGE KABUKÇU BAŞAY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    PsikiyatriEge Üniversitesi

    Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. TEZAN BİLDİK

  2. Üniversite öğrencilerinde intihar olasılığı ve kendine zarar verme davranışının dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu belirtileri, travmatik yaşam olayları ve sosyodemografik değişkenlerle ilişkisi

    The relationship between probability of suicide and self-harming behavior with attention deficit and hyperactivity disorder symptoms, traumatic life events, and sociodemographic variables in university students

    BAŞAK TOHUMCU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Psikolojiİstanbul Gelişim Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ HAKAN KARAŞ

  3. Üniversite öğrencilerinde kendine zarar verme davranışı ile çocukluk çağı travmaları arasında duygu düzenleme becerilerinin aracı rolü

    The mediating role of emotion regulation skills between self-harming behavior and childhood trauma in university students

    CEREN GÜNER

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    PsikolojiBEYKOZ ÜNİVERSİTESİ

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ SİNEM CANKARDAŞ NALBANTÇILAR

  4. Üniversite öğrencilerinde kendine zarar verme davranışı ile ilişkili faktörlerin incelenmesi: Mükemmeliyetçilik, strese yönelik tepkisellik ve baş etme tarzlarının rolü

    The examination of factors related to self-harm among university students: The role of perfectionism, perceived stress reactivity and coping

    DİDEM MALKOÇ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    PsikolojiMaltepe Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ BAŞAK BAHTİYAR

  5. Madde kullanım bozukluğu olan bireylerde sınır (borderline) kişilik özelliklerinin kendine zarar verme ve intihar davranışları üzerindeki etkisinin değerlendirilmesi

    Exploration of the effect of borderline personality disorder on self-injuring and suicidal behaviors in individuals with substance use disorders

    SUZAN ÖZDEMİR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Hemşirelikİstanbul Arel Üniversitesi

    Hemşirelik Bilimi Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ PERVİN TUNÇ