S.B.Ü Haydarpaşa Numune suam iç hastalıkları kliniğindeakut dekompanse kalp yetmezliği tanısıyla yatanhastalarda polifarmasinin hastane yatış sıklığı, yatışsüresi ve yoğun bakım ihtiyacına etkisi
The effect of polypharmacy on hospitalization frequency, lenght of stay and intensive care unit requirement in patients hospitalized with acute decompensated heart failure in the internal medicine clinic of SBU Haydarpasa Numune health practice and research center
- Tez No: 910758
- Danışmanlar: PROF. DR. REFİK DEMİRTUNÇ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: İç Hastalıkları, Internal diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: İstanbul Haydarpaşa Numune Eğt. ve Arş. Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Tıp Eğitimi Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 66
Özet
Amaç: Kalp yetmezliği, akut dekompanse kalp yetmezliği tablosuyla hastane yatışı gerekebilen önemli bir kronik hastalıktır. Kalp yetmezliği tedavisinde RAS blokörleri, beta blokörler, MRA'lar, SGLT-2 inhibitörleri ve diüretikler kullanılabilinir (1). Polifarmasi genelde ≥5 ilacın birlikte kullanımı olarak tanımlanır (2). Kalp yetmezliği hastalarında polifarmasinin etkilerine dair sınırlı sayıda çalışma bulunmaktadır. Çalışmamızda akut dekompanse kalp yetmezliği ile iç hastalıkları servisine yatan hastalarda yatış süresi, yatış sıklığı, yoğun bakım ünitesine sevk ihtiyacı ve mortalite üzerine etkilerini incelemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: 01.01-31.12.2023 tarihleri arasında Sağlık Bilimleri Haydarpaşa SUAM İç Hastalıkları kliniğinde, akut dekompanse kalp yetmezliği ile yatan hastalarda yürütülen retrospektif, kesitsel bir çalışmadır. Hastaların, hastane yatış sayıları, yatış gün sayıları, yoğun bakım ünitesine sevk ihtiyaçları, vefat durumları, eşlik eden hastalıkları, ejeksiyon fraksiyonu (EF) yüzdeleri, başvuruda kendi kullandıkları ve taburculuk sırasındaki ilaçları kaydedilmiştir. Polifarmasi ≥5 ilaç kullanımı, hiperpolifarmasi ≥10 ilaç kullanımı olarak kabul edilmiştir. Veriler, IBM SPSS Statistics 23 (IBM SPSS, Türkiye) programı kullanılarak analiz edilmiştir. Bulgular: Çalışma 221 hasta ile yapılmış olup hastaların %49,77 (n=110) kadın, %50,23 (n=111) erkektir. Hastaların yaş ortalaması 75,38±11,58 yıl olup %80,54'ü (n=178) 65 yaş ve üzerindedir. Polifarmasi sıklığı başvuru sırasında %52,04 (n=115), taburculukta %68,18 (n=135)'dir. Hiperpolifarmasi sıklığı başvuru sırasında %10,86 (n=24), taburculuk sırasında %16,16 (=32)'dir. Polifarmasi olmayan hastaların %17,08'inde (n=14), polifarmasi olan hastaların %36,53'nde (n=42), hiperpolifarmasi olanların ise %37,50'sinde (n=9) hastaneye tekrarlayan yatışı gerekmiştir (p0.05). Polifarmasi olmayan hastaların %25,61'inde (n=21), polifarmasi olanların %32,17'sinde (n=37) ve ix hiperpolifarmasi olanların %25'inde (n=6) yoğun bakım ünitesine sevk gerekmiştir (p>0,05). Mortalite oranları polifarmasi olmayan hastalarda %9,76 (n=8), polifarmasi olanlarda %15,65 (n=18), hiperpolifarmasi olanlarda %8,33 (n=2)'dür (p>0,05). Sonuç: Bu çalışmada akut dekompanse kalp yetmezliği hastalarından polifarmasi ve hiperpolifarmasi olanlarda tekrarlayan yatışlar daha fazladır. Ancak polifarmasi ve hiperpolifarmasi varlığının hastane yatış gün sayısı, YBÜ sevk ihtiyacı ve mortalite ile ilişkisinde anlamlı fark saptanmamıştır. Komorbidite skoru yüksek hastalarda polifarmasi görülmüştür. RAS blokörü, MRA, beta blokör, SGLT-2 inhibitörü ve diüretik birlikte kullanan hastalarda vefat görülmemiştir.
Özet (Çeviri)
Amaç: Kalp yetmezliği, akut dekompanse kalp yetmezliği tablosuyla hastane yatışı gerekebilen önemli bir kronik hastalıktır. Kalp yetmezliği tedavisinde RAS blokörleri, beta blokörler, MRA'lar, SGLT-2 inhibitörleri ve diüretikler kullanılabilinir (1). Polifarmasi genelde ≥5 ilacın birlikte kullanımı olarak tanımlanır (2). Kalp yetmezliği hastalarında polifarmasinin etkilerine dair sınırlı sayıda çalışma bulunmaktadır. Çalışmamızda akut dekompanse kalp yetmezliği ile iç hastalıkları servisine yatan hastalarda yatış süresi, yatış sıklığı, yoğun bakım ünitesine sevk ihtiyacı ve mortalite üzerine etkilerini incelemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: 01.01-31.12.2023 tarihleri arasında Sağlık Bilimleri Haydarpaşa SUAM İç Hastalıkları kliniğinde, akut dekompanse kalp yetmezliği ile yatan hastalarda yürütülen retrospektif, kesitsel bir çalışmadır. Hastaların, hastane yatış sayıları, yatış gün sayıları, yoğun bakım ünitesine sevk ihtiyaçları, vefat durumları, eşlik eden hastalıkları, ejeksiyon fraksiyonu (EF) yüzdeleri, başvuruda kendi kullandıkları ve taburculuk sırasındaki ilaçları kaydedilmiştir. Polifarmasi ≥5 ilaç kullanımı, hiperpolifarmasi ≥10 ilaç kullanımı olarak kabul edilmiştir. Veriler, IBM SPSS Statistics 23 (IBM SPSS, Türkiye) programı kullanılarak analiz edilmiştir. Bulgular: Çalışma 221 hasta ile yapılmış olup hastaların %49,77 (n=110) kadın, %50,23 (n=111) erkektir. Hastaların yaş ortalaması 75,38±11,58 yıl olup %80,54'ü (n=178) 65 yaş ve üzerindedir. Polifarmasi sıklığı başvuru sırasında %52,04 (n=115), taburculukta %68,18 (n=135)'dir. Hiperpolifarmasi sıklığı başvuru sırasında %10,86 (n=24), taburculuk sırasında %16,16 (=32)'dir. Polifarmasi olmayan hastaların %17,08'inde (n=14), polifarmasi olan hastaların %36,53'nde (n=42), hiperpolifarmasi olanların ise %37,50'sinde (n=9) hastaneye tekrarlayan yatışı gerekmiştir (p0.05). Polifarmasi olmayan hastaların %25,61'inde (n=21), polifarmasi olanların %32,17'sinde (n=37) ve ix hiperpolifarmasi olanların %25'inde (n=6) yoğun bakım ünitesine sevk gerekmiştir (p>0,05). Mortalite oranları polifarmasi olmayan hastalarda %9,76 (n=8), polifarmasi olanlarda %15,65 (n=18), hiperpolifarmasi olanlarda %8,33 (n=2)'dür (p>0,05). Sonuç: Bu çalışmada akut dekompanse kalp yetmezliği hastalarından polifarmasi ve hiperpolifarmasi olanlarda tekrarlayan yatışlar daha fazladır. Ancak polifarmasi ve hiperpolifarmasi varlığının hastane yatış gün sayısı, YBÜ sevk ihtiyacı ve mortalite ile ilişkisinde anlamlı fark saptanmamıştır. Komorbidite skoru yüksek hastalarda polifarmasi görülmüştür. RAS blokörü, MRA, beta blokör, SGLT-2 inhibitörü ve diüretik birlikte kullanan hastalarda vefat görülmemiştir.
Benzer Tezler
- Evre I-III opere mide kanserinde histopatolojik özelliklerin ve tümörü infiltre eden lenfositlerin sağkalım açısından prognostik ve prediktif öneminin değerlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
AYŞE ALBAYRAK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
OnkolojiSağlık Bilimleri Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MURAT SARI
- Karaciğer sirozlu hastalarda malnutrisyon ve sarkopeni sıklığının taranması
Screening the prevalance of malnutrition and sarcopenia in patients with liver cirrhosis
TAYLAN KAPLAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
GastroenterolojiSağlık Bilimleri Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. REFİK DEMİRTUNÇ
- COVID-19 tanılı hastaların yatış serum kolesterol düzeyleri ile hastalığın klinik şiddeti, akciğer bilgisayarlı tomografi bulguları ve mortalite arasındaki ilişki
Relationship between initial lipid profile of COVID-19 inpatients with disease severity, chest computed tomography findings, and mortality
DAMLA YAĞMUR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
İç HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. REFİK DEMİRTUNÇ
- Diyabetik nefropatili Tip-2 diyabetes mellitus tanılı hastaların KDİGO-2012 kronik böbrek hastalığı evresine göre tiroid fonksiyonlarının değerlendirilmesi
Evaluation of thyroid function in patients with Type-2 diabetes mellitus with Diabetic nephropathy according to the stage of KDİGO-2012 chronic kidney disease
MEHMET FEHİM DOĞRU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FUNDA MÜŞERREF TÜRKMEN
- Yetişkin hastalarda preoperatif ameliyat kaygısı üzerinde virtual reality gözlüklerinin etkisinin değerlendirilmesi
Evaluation of the effect of virtual reality glasses on preoperative surgery anxiety in adult patients
SEMİH GÜNER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Sağlık EğitimiSağlık Bilimleri ÜniversitesiAnesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
PROF. DR. OSMAN EKİNCİ