Geri Dön

Polikistik over sendromlu(PKOS) hastalarda MOTS-C ve manf düzeylerinin araştırılması

Investigation of MOTS-C and manf levels in patients with polycystic ovary syndrome

  1. Tez No: 911578
  2. Yazar: MEHMET KORKMAZ
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. OĞUZHAN AKSU
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: İç Hastalıkları, Internal diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Konya Şehir Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 58

Özet

Amaç: PKOS, üreme çağındaki kadınlarda en sık görülen endokrin bozukluktur. İnsülin direncine bağlı gelişen hiperinsülinemi ile birlikte, hipotalamo-hipofizer aksın bozulması sonucunda ortaya çıkan ovaryan ve adrenal kaynaklı hiperandrojenizmle karakterize bir sendromdur. PCOS'lu kadınlar ayrıca sıklıkla metabolik fonksiyon bozukluğu, obezite, infertiliteden muzdariptir ve gebelik komplikasyonları ve uzun süreli kardiyovasküler hastalık riski altındadır. PCOS hastalarında MOTS-c ve MANF biyomarkırlarının düzeyine bakarak PCOS etiyopatogenezini aydınlatmayı ve yeni tedavi hedeflerinin belirlenmesine katkıda bulunarak hastalığın metabolik ve üreme sağlığı üzerindeki olumsuz etkilerini önlemeyi amaçladık. Metod: Çalışmamıza 18-45 yaş arasında olan 60 hasta ve 29 sağlıklı gönüllü dahil edildi. PKOS tanısı ESHRE/ASRM kriterlerine göre konuldu. Diyabetes Mellitus, aktif romatizmal hastalığı ve enfeksiyonu olan hastalar dahil edilmedi. Katılımcıların menstrual döngüsünün ilk 3 gününde serum örnekleri alındı. Serum örneklerinden glukoz, insülin, kreatinin, LDL, HDL, Trigliserid, ALT, HbA1c, TSH, FSH, LH, E2, Total testosteron, Serbest Testosteron, DHEA-S, Prolaktin, Kortizol, MOTS-c ve MANF düzeyleri bakıldı. MOTS-c ölçümleri ng/mL ve MANF ölçümleri pg/mL cinsinden ELİSA (Enzyme linked immunosorbent assay) yöntemi ile çalışıldı. VKİ, HOMA-IR ve LH/FSH oranı hesaplandı. Bulgular: Gruplar arasında yaş, boy, BMİ, bel çevresi, modifiye-fg skoru açısından anlamlı fark görüldü; yaş ve boy kontrol grubunda yüksekken diğer parametreler hasta grubundan daha yüksek çıktı. Gruplar arası biyokimyasal verilerin karşılaştırılması sonucunda kontrol grubunda HDL ve FSH değerlerinin; hasta grubunda HbA1c, ALT, LDL, trigliserid , LH, serbest testosteron, DHEA-SO4 ve MOTS-c değerlerinin daha yüksek olduğu tespit edildi. LH/FSH oranı hasta grubunda arttığı görüldü. Sonuç: PKOS ile MOTS-c ve MANF ilişkisini değerlendiren kısıtlı sayıda araştırma bulunmaktadır. Bizim çalışmamızda hasta ve kontrol grupları arasında MOTS-c düzeyleri karşılaştırıldığında hasta grubunda istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha yüksek olduğu tespit edildi. Bu farkın Fenotip A'dan kaynaklandığı görüldü ve MOTS-c'nin negatif prediktif değerinin Fenotip A grubunda diğer gruplara göre anlamlı bir şekilde yüksek olduğu görüldü. Fenotip B, C ve D gruplarında da MOTS-c düzeyinin kontrol grubuna göre arttığı görüldü ancak istatistiksel olarak anlamlılığa ulaşamadı. MANF düzeyleri incelendiğindeyse hasta ve kontrol grubu arasında fark istatistiksel anlamlılığa ulaşmamış olsa da literatürdeki çalışmayla uyumlu olarak hasta grubunda MANF düzeyinin daha düşük olduğu görüldü. Çalışmalarda MANF'ın, insülin direnci üzerinde hem artırıcı hem de iyileştirici etkiler gösterebildiği belirlenmiştir. Bu farklılıkların, hasta grubunun kilo, VKİ gibi özelliklerine ve MANF'ın öngörülemeyen sistemik veya santral etkilerine bağlı olabileceği düşünülmektedir. Bu bilgiler çalışmanın daha çok katılımcı ve çok merkezde yapılması halinde istatistiksel anlamlılığa ulaşabileceğini ve böylelikle PKOS ile MANF arasındaki ilişkiyi daha net ortaya koyabileceğini düşündürmektedir. Ayrıcı çalışmamızda tüm katılımcılar incelendiğinde; MOTS-c'nin DHEAS ile orta düzeyde; serbest testosteron ve MANF ile düşük düzeyde pozitif korelasyon gösterdiği görüldü. Bulgular PKOS etiyopatogenezinde yeri olduğunu bildiğimiz hiperandrojeniz ile MOTS-c arasında neden-sonuç ilişkisi olabileceğini düşündürmektedir.

Özet (Çeviri)

Aim: PCOS is the most common endocrine disorder in women of reproductive age. It is a syndrome characterized by ovarian and adrenal-derived hyperandrogenism, which occurs as a result of the disruption of the hypothalamic-pituitary axis, along with hyperinsulinemia due to insulin resistance. Women with PCOS are also frequently affected by metabolic dysfunction, obesity, and infertility, and they are at increased risk of pregnancy complications and long-term cardiovascular disease. Our aim is to investigate the levels of MOTS-c and MANF biomarkers in PCOS patients to elucidate the etiopathogenesis of PCOS and to contribute to the identification of new therapeutic targets, thereby preventing the adverse effects of the disease on metabolic and reproductive health. Methods: Our study included 60 patients and 29 healthy volunteers aged between 18 and 45. The diagnosis of PCOS was made according to the ESHRE/ASRM criteria. Patients with diabetes mellitus, active rheumatic diseases, or infections were excluded from the study. Serum samples were collected from the participants within the first 3 days of their menstrual cycle. The levels of glucose, insulin, creatinine, LDL, HDL, triglycerides, ALT, HbA1c, TSH, FSH, LH, E2, total testosterone, free testosterone, DHEA-S, prolactin, cortisol, MOTS-c, and MANF were measured from the serum samples. MOTS-c levels were measured in ng/mL, and MANF levels were measured in pg/mL using the ELISA (Enzyme-Linked Immunosorbent Assay) method. Additionally, BMI, HOMA-IR, and LH/FSH ratio were calculated. Results: A significant difference was observed between the groups in terms of age, height, BMI, waist circumference, and modified FG score. While age and height were higher in the control group, the other parameters were found to be higher in the patient group. The comparison of biochemical data between the groups revealed that HDL and FSH levels were higher in the control group, whereas HbA1c, ALT, LDL, triglycerides, LH, free testosterone, DHEA-SO4, and MOTS-C levels were higher in the patient group. Additionally, the LH/FSH ratio was found to be increased in the patient group. Conclusıon: There are a limited number of studies evaluating the relationship between PCOS, MOTS-c, and MANF. In our study, when comparing MOTS-c levels between patient and control groups, it was found that MOTS-c levels were significantly higher in the patient group. This difference was observed to originate from Phenotype A, where the negative predictive value of MOTS-c was significantly higher compared to other groups. In Phenotypes B, C, and D, MOTS-c levels were also found to be higher than those in the control group; however, this increase did not reach statistical significance. When MANF levels were examined, although the difference between the patient and control groups did not reach statistical significance, it was observed that MANF levels were lower in the patient group, consistent with the literature. Studies have shown that MANF can have both enhancing and ameliorative effects on insulin resistance. These differences are thought to be associated with characteristics of the patient group, such as weight and BMI, and the unpredictable systemic or central effects of MANF. These findings suggest that conducting the study with a larger number of participants and across multiple centers could potentially achieve statistical significance, thereby elucidating the relationship between PCOS and MANF more clearly. Additionally, when all participants were evaluated in our study, MOTS-c showed a moderate positive correlation with DHEAS and a weak positive correlation with free testosterone and MANF. These findings suggest that there may be a cause-effect relationship between hyperandrogenism, which is known to play a role in the etiopathogenesis of PCOS, and MOTS-c.

Benzer Tezler

  1. Polikistik over sendromlu (PKOS) hastalarda hormonal parametrelere bağlı olarak embriyo gelişiminin incelenmesi

    Investigation of embryo development according to hormonal parameters in patients with polycistically over syndrome (PCOS)

    TUĞBA ELGÜN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Histoloji ve EmbriyolojiBiruni Üniversitesi

    Histoloji ve Embriyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TÜLAY İREZ

  2. Polikistik over sendromlu (PKOS) hastalarda AMH (Anti Müllerian Hormon) düzeyini etkileyen faktörler

    Factors affecting AMH (Anti Mullerian Hormone) levels in patients with polycystic ovary syndrome (PCOS)

    JALAL RAOUFI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Kadın Hastalıkları ve Doğumİstanbul Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İSMAİL FAHRİ ÖÇER

  3. Polikistik Over Sendromlu (PKOS) hastalarda alt fenotiplere göre depresyon,beden algısı ve anksiyete durumlarının değerlendirilmesi

    Evaluation of depression, body image and anxiety conditions according to sub-phenotypes in patients with Polycystic Ovary Syndrome (PCOS)

    BURCU ANIL HIZIROĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıAnkara Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ASENA GÖKÇAY CANPOLAT

  4. Polikistik over sendromlu (PKOS) hastalarda Drospirenon-Etinil Estradiol ve Drospirenon-Etinil Estradiol + Metformin'in over ultrasonografik belirteçler, vücut yağ kütlesi, serum leptin ve ghrelin düzeyleri üzerine etkileri

    The effects of Drospirenon-Ethinyl Estradiol and Drospirenon-Ethinyl Estradiol + Metformin on ovarian ultrasonographic markers, body fat mass index, leptin and ghrelin

    AHMET YİĞİT ÇAKIROĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Kadın Hastalıkları ve DoğumKocaeli Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BİROL VURAL

  5. Polikistik over sendromlu (PKOS) hastalarda telomer uzunluğunun ölçülmesi

    Measurement of telomere length in patients with polycystic ovary syndrome (PCOS)

    SEZİN GÜRKAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    GenetikMarmara Üniversitesi

    Tıbbi Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AHMET İLTER GÜNEY