Exploring opinions of corporate instructional designers on their professional development and training needs
Kurumsal öğretim tasarımcılarının mesleki gelişim ve eğitim ihtiyaçları konusundaki görüşlerinin araştırılması
- Tez No: 913193
- Danışmanlar: DR. ELİF ÖZTÜRK
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Eğitim ve Öğretim, Education and Training
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2025
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Orta Doğu Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Eğitim Programları ve Öğretimi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 245
Özet
Kurumsal eğitim, çalışanların bilgi, beceri ve yetkinliklerini artırarak kurumların stratejik hedeflerine ulaşmasını destekleyen yapılandırılmış bir süreçtir (Boahin ve Hofman, 2014). Öğretim tasarımcıları, bu süreçte uygun öğrenme müdahaleleri tasarlayarak, mevcut programları iyileştirerek ve yeni teknolojileri bu sürece entegre ederek kritik bir rol üstlenirler (Saint Leo Üniversitesi, 2022). Bu çalışmanın temel amacı, öğretim tasarımcılarının mesleki gelişim ve eğitim ihtiyaçlarını belirlemek, mevcut becerilerle değişen mesleki talepler arasındaki uyumu analiz etmek ve öğretim tasarımcılarının mesleki gelişim ve eğitim fırsatlarına erişimde karşılaştıkları engelleri incelemektir. Literatürde, özellikle kurumsal eğitim bağlamında çalışan öğretim tasarımcılarının ihtiyaçlarına yönelik çalışmaların sınırlı olduğu görülmektedir. Öğretim tasarımcılarına yönelik eğitimlerin iyileştirilmesi, bu kişilerin kurumların hedeflerine uygun etkili eğitim uygulamaları geliştirebilmesi açısından kritiktir (Sharif ve Cho, 2015). Bu çalışmadan elde edilen bulgular, öğretim tasarımcılarının mesleki gelişimini destekleyecek programların tasarımı ve uygulanması için gerekli beceri ve yeterliliklerin kapsamlı bir şekilde anlaşılmasına katkıda bulunmaktadır. İkinci olarak, öğretim tasarımcılarının mesleki gelişimlerini sınırlayan potansiyel engelleri araştırarak, destekleyici ortamların oluşturulması ve sürekli öğrenme fırsatlarının artırılması için stratejiler geliştirilmesine ışık tutmaktadır. Ayrıca bu çalışma, mevcut beceriler ile öğretim tasarımı uygulamalarındaki değişen kurumsal talepler arasındaki uyumu inceleyerek, gelecekteki tasarımların değişen ihtiyaçlara göre nasıl şekillendirilebileceğine dair içgörüler sunmaktadır. Son olarak, insan kaynakları birimleri ve üst düzey yöneticiler için, mesleki gelişim ve eğitim yatırımlarının önemi konusunda kanıta dayalı öneriler sağlayarak, eğitimsel karar alma süreçlerine katkıda bulunmaktadır. Yukarıda belirtilen nedenler doğrultusunda, bu araştırmada yanıt aranan araştırma soruları şu şekildedir: (1) Öğretim tasarımcılarının öğretim tasarımı uygulamaları konusundaki becerilerini ve uzmanlıklarını geliştirmek için hangi mesleki gelişim alanları vardır? (1a) Kurumsal eğitimde çalışan öğretim tasarımcıları, etkili bir öğretim tasarımı uygulaması geliştirmek için hangi mesleki becerilerin gerekli olduğunu düşünüyor? (2) Kurumsal eğitim ortamlarında çalışan öğretim tasarımcılarının karşılaştığı temel mesleki gelişim ihtiyaçları ve zorluklar nelerdir? (2a) Öğretim tasarımcıları, kuruluşları içinde mesleki gelişim ve eğitim fırsatlarına erişirken ve katılırken hangi zorluklarla karşılaşıyor? (2b) Kurumsal eğitimde çalışan öğretim tasarımcılarının mesleki gelişim ve eğitim girişimlerinin tasarımını, uygulamasını ve erişilebilirliğini iyileştirmek için hangi önerileri var? ALAN YAZIN TARAMASI Kurumsal eğitim kavramı, kurumsal veya örgütsel bir ortamda çalışanlara öğrenme ve gelişim fırsatları sağlamak için yapılandırılmış bir süreci ifade eder ve kurumun stratejik hedeflerine ulaşmak için çalışanların bilgi, beceri ve yetkinliklerini artıran birçok etkinliği içerir (Boahin ve Hofman, 2014). Kurumsal eğitimin amacı, çalışanların becerilerini geliştirmek, onları hem teknik hem de sosyal konularda bilgilendirmek ve organizasyon içinde organizasyonun hedefleriyle uyumlu bir çalışma ortamı sağlamaktır (Noe, 2020). Kurumsal eğitim, çalışanların sürekli öğrenme ve yenilikçiliğini destekleyerek kurumsal rekabet gücüne katkıda bulunur. Öğretim tasarımı, öğrenme hedeflerine ulaşmayı amaçlayan sistematik bir süreçtir ve analiz, tasarım, geliştirme, uygulama ve değerlendirme aşamalarını içerir (Dalle, 2017). Tasarım süreci, öğrenme ihtiyaçlarının belirlenmesi ve bu ihtiyaçlara uygun materyallerin geliştirilmesi gibi adımları kapsamaktadır (Shé vd., 2022). Öğretim tasarımcılarının temel sorumlulukları arasında müfredat hedeflerine uygun etkili ve ilgi çekici içerik tasarlamak yer almaktadır (Nworie, 2022). Literatürdeki çalışmalara bakıldığında, öğretim tasarımcılarının sahip olması gereken yeterlilikler iş birliği, iletişim, problem çözme, teorik bilgi ve proje yönetimi gibi konulara odaklanmaktadır. İş birliği, öğretim tasarımcılarının farklı paydaşlarla fikir birliği sağlayarak etkin bir tasarım süreci yürütmesine atıfta bulunan bir beceridir (Brigance, 2011; Gray vd., 2015). İletişim becerileri hem sözlü hem de yazılı platformlarda etkili etkileşim için kritik öneme sahiptir (Kenny vd., 2005; IBSTPI, 2012). Teorik bilgi, ADDIE modeli, yetişkin öğrenme teorileri ve öğrenme modelleri gibi konuları içerirken, pratikte bu bilgilerin uygulanmasında çeşitli zorluklar yaşanabilir (Sugar & Luterbach, 2015). Problem çözme, öğretim tasarımcılarının karşılaştıkları karmaşık sorunlara yaratıcı çözümler bulmalarını sağlayan bir beceridir ve bu beceri etkili tasarımlar için temel bir yetkinliktir (Ertmer & Stepich, 2005). Literatürdeki çalışmalar, mesleki gelişim için sürekli öğrenme kültürünün gerekliliğini vurgulayarak, mesleki yeterliliklerin teknoloji entegrasyonu, öğrenme teorileri ve veri analizine dayalı içerik geliştirme gibi konulardaki önemine dikkat çekmektedir (Klein & Richey, 2005). Öğretim tasarımcıları için mesleki gelişim programlarına bakıldığında, bu fırsatlar lisans ve lisansüstü eğitimler, sertifika programları, atölye çalışmaları, seminerler, çevrimiçi kurslar ve profesyonel konferanslar gibi geniş bir yelpazede sunulmaktadır (Sharif & Cho, 2015; Harvard Profesyonel ve Yönetici Gelişimi, 2022). Bu programlar, teorik ve pratik bilgiyi birleştirerek katılımcılara güncel trendlere uyum sağlama fırsatı sunar. Ayrıca, mesleki dernekler ve yazılım üreticilerinin sunduğu eğitimler, öğretim tasarımcılarının bilgi paylaşımını ve iş birliğini destekleyerek profesyonel ağlarını genişletmelerine olanak tanımaktadır. Teknoloji entegrasyonu, oyunlaştırma, simülasyonlar ve mikro öğrenme gibi yenilikçi yöntemler, öğretim tasarımı uygulamalarında her geçen gün önem kazanmaktadır (Exter & Ashby, 2022). Ayrıca, etik, erişilebilirlik ve kapsayıcılık gibi konular da öğretim tasarımında dikkate alınması gereken önemli hususlar arasında yer almaktadır (Edmundson, 2007). Öğretim tasarımcılarının görevlerini yürütürken karşılaştıkları zorluklar incelendiğinde bunların sınırlı zaman, bütçe ve kaynak eksikliği gibi kısıtlamalar ile değişime direnç, teknoloji entegrasyonundaki teknik sorunlar ve kültürel farklılıklar gibi zorluklar olduğu görülmektedir (Dicks & Ives, 2009; Raza vd., 2020). Öte yandan, değerlendirme süreçlerinde ölçülebilir hedeflerin olmaması, uygun araçların geliştirilmemesi de önemli zorluklar arasında yer almaktadır (Brinkerhoff, 2006; Reeves & Hedberg, 2003). Son olarak, kültür ve dil farklılıkları, çok uluslu ortamlarda iletişim ve iş birliğini etkileyen bir diğer zorluk olarak görülmektedir (Parrish & Linder-VanBerschot, 2010). Özetle, literatürdeki çalışmalar öğretim tasarımcılarının mesleki gelişimi için sürekli eğitim ve güncel trendlerle uyumun önemini vurgulamaktadır. Bu nedenle, öğretim tasarımcılarının görevlerini yürütürken karşılaştıkları zorluklara rağmen etkili performans gösterebilmesi için hem bireysel hem de kurumsal düzeyde desteklenmesi önerilmektedir. YÖNTEM Sosyal bilimler bağlamında ele alındığında nitel araştırma yöntemleri toplumsal konuları derinlemesine inceleyip anlamlandırmak açısından önemlidir (Creswell, 2002). Bu yöntemlerin en yaygın ve temel olanlarından biri olan temel nitel araştırma, belge analizi, görüşme ve gözlem gibi yöntemlerin kullanımına dayanır ve araştırmaya konu olan unsurların bütünsel olarak ve doğal ortamlarında incelenmesine olanak tanır (Merriam, 2015). Bu araştırmanın tasarımında da temel nitel analiz yöntemi benimsenmiştir. Katılımcılar, Türkiye'deki eğitim ve geliştirme departmanları veya kurumsal akademilerde çalışan öğretim tasarımcılarından oluşmaktadır. LinkedIn üzerinden 47 kişiyle iletişime geçilmiş ve uygun kriterleri sağlayan 14 katılımcı ile Zoom platformunda görüşmeler yapılmıştır. Katılımcıların mesleki deneyimleri 9 ay ile 16 yıl arasında değişmekte olup, ortalama 8 yıl olarak hesaplanmıştır. Akademik olarak, 6 katılımcı BÖTE alanında lisans derecesine, 3 katılımcı ise BÖTE alanında yüksek lisans derecesine sahiptir. Görüşmelere ek olarak, katılımcılar içerisinden rastgele seçilen 6 öğretim tasarımcısı daha önce katıldıkları mesleki gelişim ve eğitim etkinliklerine ilişkin yazılı değerlendirmede de bulunmuştur. Bu yazılı veriler, görüşme tarihinden 5 ay sonra toplanarak tek bir anda veri toplamanın getireceği kısıtlamaları azaltılmıştır. Ayrıca katılımcılar tarafından oluşturulan toplam 10 öğretim tasarımı projesi çalışma kapsamında toplanmıştır ve bu projeler ADDIE öğretim tasarımı modeli temel alınarak değerlendirilmiştir. Araştırmada kullanılan yarı yapılandırılmış görüşme formu, literatüre dayalı bir soru havuzundan (Kumar & Ritzhaupt, 2017; Morgan, 2019; Nworie, 2022) oluşturulmuş ve uzman görüşleri alınarak revize edilmiştir. Form, demografik bilgi formu ve 12 açık uçlu sorudan oluşmaktadır. Dil ve anlatım açısından düzenlemeler yapıldıktan sonra pilot görüşmeler gerçekleştirilmiş ve tekrarlayan sorular çıkarılarak görüşme formu son haline getirilmiştir. Toplanan veriler, tematik analiz yöntemi ile MAXQDA 2020 programı kullanılarak analiz edilmiştir. Görüşmeler, Zoom üzerinden kayıt altına alınmış ve daha sonra deşifre edilmiştir. Veriler, araştırmacı tarafından kodlanmış, bağımsız kodlayıcılarla fikir birliği sağlandıktan sonra kodlar temalandırılarak bir kod haritası oluşturulmuştur. Öğretim tasarımı projeleri, ADDIE modeline göre değerlendirilmiştir. Bu değerlendirme sırasında projelerin güçlü ve zayıf yönleri bir form aracılığıyla kategorilendirilmiş ve raporlanmıştır. Veri üçgenlemesi yaklaşımı benimsenerek katılımcı ifadeleri ile projeler arasında tutarlılık sağlanmıştır. BULGULAR Araştırmada, kurumsal eğitimler üzerine çalışan 14 öğretim tasarımcısının görev ve sorumlulukları incelenmiş, bu görevler öğretimsel, yönetsel ve işlevsel olmak üzere üç ana tema altında toplanmıştır. Öğretimsel görevler; analiz, tasarım, geliştirme, değerlendirme, teknoloji kullanımı ve eğitim verme süreçlerini kapsamaktadır. Katılımcılar bu bağlamda veri ve ihtiyaç analizi yapma, müfredat geliştirme, içerik ve multimedya geliştirme, eğitim materyallerini değerlendirme ve UX/UI gibi faaliyetler yürüttüklerini belirtmişlerdir. Ayrıca katılımcılar zaman zaman eğitmen rolü üstlendiklerini ifade etmişlerdir. Yönetsel görevlere bakıldığında ise öğrenme yönetim sistemlerinin işletilmesi ve proje yönetimi gibi, teknik birimler ve insan kaynakları biriminin görevlerini de içeren süreçler görülmektedir. İşlevsel görevler ise iş birliği, problem çözme, iletişim, koordinasyon ve yeniliklerin takibini kapsamaktadır. Bu görevler, öğretim tasarımcılarının yaratıcı yöntemlerle problem çözme, bilgi akışını sağlama, süreçleri düzenleme ve sektördeki yenilikleri izleyerek kurumu bilgilendirme becerilerini yansıtmaktadır. Bu araştırma, öğretim tasarımcılarının görevlerinin çok yönlü ve dinamik bir yapıya sahip olduğunu ortaya koymaktadır. Araştırmada, öğretim tasarımcılarının mesleki gelişim alanları teknik beceriler (hard skills) ve sosyal beceriler (soft skills) olarak iki ana başlıkta incelenmiştir. Teknik beceriler arasında, öğretim tasarımı modelleri, andragoji ve pedagoji bilgisi, değerlendirme yöntemleri, proje yönetimi ve müfredat geliştirme gibi teorik bilgi alanları öne çıkmıştır. Ayrıca, yapay zekâ, çevrimiçi araçlar ve temel yazılım bilgisi gibi teknolojik beceriler ile yabancı dil bilgisi de profesyonel gelişim için önemli alanlar olarak görülmektedir. Sosyal beceriler kapsamında ise, meraklı ve sorgulayıcı bir yaklaşıma sahip olmak, literatür ve trendleri takip etmek, geri bildirim süreçlerini etkin bir şekilde yönetebilmek, problem çözme becerileri, planlama ve organizasyon gibi yetkinlikler öne çıkmaktadır. Katılımcılar, iş birliği ve etkili iletişim gibi sosyal becerilerin eğitim süreçlerinde kritik bir rol oynadığını belirtmişlerdir. Ayrıca, çağın beklentilerini karşılayan ve güncel yeniliklerle zenginleştirilmiş tasarımlar için sürekli öğrenme kültürünün benimsenmesi gerektiği ifade etmişlerdir. Bu bulgular, öğretim tasarımcılarının hem teknik hem de sosyal becerilere dayalı çok yönlü bir gelişim alanına ihtiyaç duyduğunu ortaya koymaktadır. Araştırmada, öğretim tasarımcılarının görevlerini yerine getirirken karşılaştıkları zorluklar kurum temelli zorluklar, kişisel çaba temelli zorluklar ve müşteri kaynaklı sorunlar olarak üç ana başlıkta toplanmıştır. Kurumsal zorluklar arasında iş yükü fazlalığı, bütçe ve zaman kısıtlamaları, güncel teknolojilere erişim eksikliği ve kurumsal taleplerin belirsizliği yer almaktadır. Kişisel çaba gerektiren zorluklar arasında ise zaman yönetimi, hızla değişen teknolojilere ve trendlere uyum sağlama, yapay zekâ gelişmelerini takip etme, tasarımlarda etkileşim düzeyini artırma ve teknik beceri eksiklikleri öne çıkmaktadır. Müşteri kaynaklı zorluklara bakıldığında ise bu zorluklar eğitmenlerle iş birliği sorunları, değişime direnç, cinsiyet ayrımcılığı, kuşak farklarından doğan iletişim problemleri ve irrasyonel eğitim talepleri gibi insan faktörleriyle ilişkilendirilmektedir. Ayrıca, katılımcılara göre yanlış eğitim talepleri ve eksik bilgi paylaşımı, hedef kitle analizini ve içerik uyumunu zorlaştırmaktadır. Ek olarak, katılımcılar çalıştıkları kurumdaki rollerinin tam anlaşılmaması nedeniyle iş birliği ve iletişim süreçlerinde de zorluklar yaşadıklarını belirtmiştir. Bu bulgular, öğretim tasarımcılarının hem teknik hem de sosyal becerilerle bu çeşitli engelleri aşmaları gerektiğini ortaya koymaktadır. Araştırmada, öğretim tasarımcılarının mesleki gelişim ve eğitim fırsatlarına erişimde karşılaştıkları zorluklar incelenmiş ve bu zorluklar kurumsal ve kişisel faktörler olarak iki başlıkta ele alınmıştır. Kurumsal düzeyde bakıldığında, mesleki gelişim için yeterli bütçe, zaman ve rehberlik sağlanmaması, çalışan önerilerinin dikkate alınmaması ve ihtiyaç analizi yapılmaksızın herkese aynı eğitimlerin sunulması öne çıkan sorunlardır. Katılımcılar, eğitim içeriklerinin beklentileri karşılamadığını ve profesyonel gelişim için ayrı bir birimin olmamasını önemli bir eksiklik olarak vurgulamışlardır. Kişisel düzeydeki zorluklarda ise motivasyon eksikliği, zaman yönetimi, dil bariyeri, finansal kısıtlamalar, uygun eğitimlerin bulunamaması ve özellikle Türkiye'de yerel kaynakların yetersizliği gibi faktörler ifade edilmiştir. Yüksek döviz kurları nedeniyle yurtdışındaki konferanslara ve teknolojik araçlara erişim zorlaşırken, yabancı kaynakların Türkiye'deki eğitim ortamlarına uygun olmaması da tasarımlar sürecinde kültürel uyumsuzluklara neden olmaktadır. Bu bulgular, öğretim tasarımcılarının mesleki gelişimlerini destekleyecek daha fazla kurumsal destek ve yerel kaynak geliştirilmesine ihtiyaç duyduğunu göstermektedir. Araştırmada, öğretim tasarımcılarının katıldıkları mesleki gelişim ve eğitim etkinliklerine dair görüşleri, etkin ve etkisiz müdahaleler olarak iki grupta incelenmiştir. Etkin eğitimlerin, katılımcıların ihtiyaçlarına uygun, etkileşim seviyesi yüksek, teori ve pratiği dengeli bir şekilde birleştiren, güncel konulara odaklanan ve iyi tasarlanmış içeriklerle sunulduğu ifade edilmiştir. Ayrıca, bu etkinliklerin sosyal boyutları da katılımcılar tarafından sıklıkla vurgulanmıştır. Network imkânı, akran öğrenmesi, çok kültürlü bir ortam sunma ve alanında uzman kişilerle doğrudan iletişim sağlama gibi unsurların katılımcılar için değerli olduğu belirtilmiştir. Etkisiz eğitimlerde ise uzun ders süreleri, yetersiz içerik ve eğitmen, ihtiyaçlara uygun olmayan konular, düşük etkileşim seviyesi, aşırı bilgi yüklemesi, pratik uygulamaların eksikliği, güncelliğini yitirmiş konulara odaklanma ve sürdürülebilirlik eksikliği öne çıkan sorunlar olmuştur. Katılımcılar, bu tür eğitimlerin zaman kaybı yarattığını ve mesleki gelişimlerine katkı sağlamadığını ifade etmişlerdir. Ayrıca, fiziksel koşulların uygunsuzluğu ve eğitmenlerin olumsuz tutumları da etkinliklerin verimliliğini düşüren diğer faktörler olarak belirtilmiştir. Bu bulgular, mesleki eğitimlerin etkili olabilmesi için etkileşim, güncellik ve katılımcı odaklı bir yaklaşımın önemini ortaya koymaktadır. Araştırmada, katılımcılar tarafından oluşturulan 10 öğretim tasarımı projesi ADDIE modeli çerçevesinde analiz edilerek güçlü ve zayıf yönleri ortaya konmuştur. Analiz aşamasında, bazı projelerde (D1, D3, D6, D8, D10) hedef kitle ve ihtiyaç analizleri detaylıca yapılmış, ancak bazı projelerde (D2, D4, D7) yüzeysel kalmıştır. Tasarım aşamasında, ölçülebilir öğrenme hedefleri, etkileşimli öğretim stratejileri ve hiyerarşik içerik planlaması gibi unsurların yer aldığı projeler (D1, D3, D6, D8) etkili bulunurken, bazı projelerde (D4, D7) hedeflerin net olmadığı ve içeriklerin düzensiz olduğu görülmüştür. Geliştirme aşamasında, zenginleştirilmiş materyaller ve teknolojik araçların etkili kullanıldığı projeler (D1, D3, D6, D10) dikkat çekerken, bazı projelerde (D2, D7) materyallerin sınırlı ve yüzeysel olduğu belirlenmiştir. Uygulama aşamasında, aktif katılım ve teknik destek sağlanan projeler (D1, D6, D8, D10) öğrenme deneyimini olumlu etkilerken, bazı projelerde (D2, D4, D9) pasif öğrenme yöntemleri tercih edilmiştir. Değerlendirme aşamasında, çok yönlü değerlendirme yöntemleri ve katılımcı geri bildirimlerinin dikkate alındığı projeler (D1, D3, D6, D8) öğrenme hedeflerine ulaşmada başarılı bulunmuş, ancak bazı projelerde (D2, D7, D9) sınırlı değerlendirme araçları nedeniyle sonuçlar belirsiz kalmıştır. Bu bulgular, etkili öğretim tasarımı için detaylı analiz, etkileşimli tasarım, teknolojinin entegrasyonu ve çok yönlü değerlendirme süreçlerinin önemini vurgulamaktadır. Araştırmada, öğretim tasarımcılarının mesleki gelişim ve eğitim fırsatlarının iyileştirilmesine yönelik önerileri kurumlar için öneriler, öğretim tasarımcıları için öneriler ve akademik kurumlar yönelik öneriler olarak üç başlıkta ele alınmıştır. Kurumlara yönelik öneriler arasında, mesleki gelişim için yeterli bütçe ve zaman ayrılması, eğitim faaliyetlerinin stratejik planlara dahil edilmesi, çalışan taleplerinin dikkate alınması, sürekli ihtiyaç analizi yapılması ve kurumsal hafızanın oluşturulmasının önemi vurgulanmıştır. Öğretim tasarımcılarına yönelik öneriler bireysel ve topluluk düzeyinde öneriler olarak iki başlıkta incelenmiştir. Bireysel önerilere bakıldığında, sürekli öğrenme kültürünün benimsenmesi, trendlerin ve literatürün takip edilmesi, teknoloji becerilerinin geliştirilmesi ve yabancı dil öğrenimi öne çıkmaktadır. Topluluk düzeyindeki önerilerde ise meslektaşlarla bilgi paylaşımı, mesleki ağlara katılım ve iş birliği içinde çalışma önerilmiştir. Akademik kurumlara yönelik önerilerde, yerel bağlamda daha fazla çalışma yapılması, mezuniyet sonrası üniversite kütüphane erişiminin sürdürülmesi, Türkçe kaynakların artırılması, üniversite müfredatlarının kurumsal eğitim odaklı güncellenmesi ve eğitim fakültelerinde disiplinlerarası becerilerin kazandırılması gerektiği belirtilmiştir. Bu bulgular, mesleki gelişim süreçlerinin bireysel, kurumsal ve akademik düzeyde bütüncül bir yaklaşımla ele alınmasının önemini ortaya koymaktadır. TARTIŞMA Araştırma bulgularına göre, kurumsal eğitim bağlamında çalışan öğretim tasarımcılarının mesleki gelişim ve eğitim ihtiyaçları hem teknik beceriler (hard skills) hem de kişisel beceriler (soft skills) açısından değerlendirilmektedir. Teknik beceriler kapsamında, katılımcılar, öğretim tasarımı modelleri, yetişkin eğitimi (andragoji ve pedagoji) bilgisi, müfredat geliştirme, proje yönetimi ve temel yazılım bilgisi gibi alanlarda uzmanlaşmanın önemini vurgulamışlardır. Özellikle, dijital çağın gereksinimlerine uygun, yenilikçi tasarımlar yapabilmek için çevrimiçi araçlar, yapay zekâ uygulamaları ve öğretim teknolojilerinde yetkinlik kritik bir gereklilik olarak ifade edilmiştir ve bu bulgu literatürdeki farklı çalışmalarca da desteklenmektedir (Raynis, 2018; Klein ve Kelly, 2018). Ayrıca, uluslararası literatüre erişim ve iletişim becerileri için yabancı dil bilmenin önemi katılımcılar tarafından belirtilmiştir. Kişisel beceriler bağlamında, planlama ve organizasyon, iş birliği, etkili iletişim, problem çözme, geri bildirim süreçlerini yönetme ve yenilikleri takip etme gibi yetkinlikler öne çıkmıştır. Campbell vd. (2005) ve Yusop ve Correia (2014) tarafından yürütülen çalışmalarda da vurgulandığı üzere, öğretim tasarımcılarının değişen taleplere hızla uyum sağlayarak süreçleri etkin bir şekilde yönetme becerisi, tasarımlarını sürekli iyileştirmek için kritik görülmektedir. Bu beceriler hem çağın gerekliliklerine uyum sağlama hem de etkili öğrenme tasarımları geliştirme açısından hayati öneme sahiptir. Araştırma bulgularına göre, kurumsal eğitim bağlamında çalışan öğretim tasarımcılarının etkili bir öğretim tasarımı uygulaması gerçekleştirmek için sahip olması gereken beceriler üç kategoriye ayrılmaktadır: öğretim becerileri, fonksiyonel beceriler ve yönetim becerileri. Öğretim becerileri, analiz, tasarım, geliştirme, değerlendirme, uygulama ve teknoloji entegrasyonu gibi öğretim tasarımı süreçlerini kapsamaktadır (Klein & Kelly, 2018; IBSTPI, 2021). Özellikle ihtiyaç analizi, multimedya geliştirme, UX ve geri bildirim süreçlerinin yönetimi bu alanlarda kritik önem taşımaktadır (ATD Research, 2015; Reiser, 2018). Fonksiyonel beceriler, teknik becerilerin etkisini artıran iletişim, iş birliği, problem çözme, koordinasyon ve yenilikleri takip etme gibi kişisel becerileri içermektedir (Dicks & Ives, 2009; IBSTPI, 2021). Bu beceriler, özellikle disiplinlerarası çalışmalarda ve profesyonel gruplarla iş birliği yaparken kritiktir. Yönetim becerileri ise, proje yönetimi ve öğrenme yönetim sistemlerinin süreçlerini yönetme gibi görevleri kapsar ve hem teknik bilgi hem de liderlik gibi yumuşak beceriler gerektirir (Cox & Osguthorpe, 2003; Van Rooij, 2010; IBSTPI, 2021). Bu kategoriler, uluslararası literatürde ve profesyonel standartlarda belirtilen gereksinimlerle uyumlu olup, tasarımcıların kaliteli ve yenilikçi tasarımlar yapabilmesi için bu alanlarda yetkinlik sahibi olması gerektiğini ortaya koymaktadır. Araştırma bulgularına göre, kurumsal eğitim ortamlarında çalışan öğretim tasarımcılarının mesleki gelişim ve eğitim ihtiyaçları, karşılaştıkları zorluklar temelinde üç ana kategoride incelenmektedir: kurumsal, bireysel çaba gerektiren ve müşteri ilişkileri kaynaklı zorluklar. Kurumsal zorluklar arasında bütçe ve zaman kısıtlamaları nedeniyle artan iş yükü, gerekli donanım ve yazılıma erişimdeki yetersizlikler ve tasarım sürecine gereken önemin verilememesi öne çıkmaktadır ve bu bulgular Stefaniak (2024) tarafından yürütülen çalışmada da desteklenmektedir. Bireysel çaba gerektiren zorluklar kapsamında, hızlı teknolojik gelişmelere ayak uydurma, etkileşimli öğrenme ortamları oluşturma ve zaman yönetimi gibi teknik ve yumuşak becerilerdeki eksiklikler belirtilmiştir. Müşteri ilişkileri kaynaklı zorluklar arasında ise nesil farkı, değişime direnç, eğitmenlerle ve konu uzmanlarıyla yaşanan anlaşmazlıklar, iş birliği problemleri ve kadın öğretim tasarımcılarına yönelik cinsiyetçi tutumlar yer almaktadır (Stefaniak, 2024). Ayrıca, katılımcılar müşteri beklentilerinin sık sık değişmesinin, net olmayan bilgi akışının ve kök neden analizi yapılmadan sorunlara yalnızca eğitimle çözüm aramanın zaman, emek ve bütçe kaybına yol açtığını vurgulamışlardır. Bu zorluklar, öğretim tasarımcılarının işlerini etkili bir şekilde gerçekleştirmelerini engelleyerek, alanlarındaki bilgi eksikliğinin hem kurumsal hem de sosyal bağlamda sorunlara neden olduğunu göstermektedir. Araştırma bulgularına göre, kurumsal eğitim ortamlarında çalışan öğretim tasarımcılarının mesleki gelişim ve eğitim fırsatlarına erişimde karşılaştıkları zorluklar üç ana bağlamda incelenmiştir: kurumsal, bireysel çaba gerektiren ve eğitimlerin yetersizliği. Kurumsal zorluklar, yetersiz zaman ve bütçe ayrılması, rehberlik eksikliği, çalışan taleplerine duyarsızlık ve ihtiyaç analizinin yapılmaması gibi sorunları içermektedir. Katılımcılar, zorunlu eğitimlerin profesyonel ihtiyaçlara göre düzenlenmemesinin kaynak ve zaman israfına yol açtığını belirtmişlerdir. Bireysel çaba gerektiren zorluklar arasında motivasyon eksikliği, zaman yönetimi, yüksek maliyetler, dil bariyeri, konum farklılıkları ve sınırlı Türkçe kaynaklar öne çıkmıştır. Katılımcılar, nitelikli kaynaklara erişimde dil ve kültürel uyumsuzlukların önemli bir engel oluşturduğunu vurgulamıştır. Eğitimlerin yetersizlikleri ise etkileşim eksikliği, aşırı teorik bilgi yüklemesi, takip mekanizmalarının olmaması ve dinlenme süresi verilmeden yoğun ders saatleriyle planlanmaları gibi faktörlere dayanmaktadır. Bu durumlar, katılımcıların öğrenme süreçlerini olumsuz etkileyerek mesleki gelişimlerini sınırlamaktadır. Araştırma bulgularına göre, kurumsal eğitimde çalışan öğretim tasarımcılarının mesleki gelişim ve eğitim fırsatlarını iyileştirmek için çeşitli önerilerde bulundukları görülmüştür. Kurumsal düzeyde öneriler arasında, profesyonel gelişim için yeterli zaman ve bütçe ayrılması, eğitim faaliyetlerinin kurumsal stratejilere entegre edilmesi, bu süreçleri yönetmek için ayrı bir birim oluşturulması, düzenli ihtiyaç analizleri yapılması ve çalışanların taleplerine önem verilmesi öne çıkmıştır. Katılımcılar ayrıca, proaktif bir yaklaşım benimsenmesi ve eğitimlerin sürekli güncel tutulmasının gerekliliğini vurgulamıştır. Bireysel düzeyde, öğretim tasarımcılarının sürekli öğrenme kültürünü benimsemesi, yabancı dil öğrenmesi ve meslektaşlarıyla işbirliği ve deneyim paylaşımına dayalı topluluklar oluşturması önerilmiştir. Özellikle sürekli öğrenme disiplini, katılımcılar tarafından hızlı teknolojik ve sektörel gelişmelere ayak uydurmak için hayati bir gereklilik olarak belirtilmiştir. Literatürdeki bir çok çalışma da öğretim tasarımcılarının mesleki yeterliliklerini artırmak adına sürekli öğrenme kültürü benimsemesi gerektiğinin önemini vurgulamaktadır (Exter ve Ashby, 2022; Rana, Ardichvili ve Polesello, 2016). Akademik kurumlara yönelik öneriler arasında ise üniversite müfredatlarının güncellenmesi, kurumsal eğitim konularına daha fazla yer verilmesi, yerel bağlamda daha fazla çalışma yapılması, Türkçe kaynakların artırılması ve mezunlara kütüphane erişiminin devam ettirilmesi yer almıştır. Literatürdeki çalışmalar da müfredatların güncel teknolojik gelişmelere uygun olmadığını ve daha nitelikli tasarımcılar yetiştirilmesi için düzenlemelerin yapılması gerektiğini vurgulayan bulgular ortaya koymaktadır (Guerra-Lopez ve Joshi, 2021; Lowell ve Moore, 2020). Bu bulgular, öğretim tasarımcılarının mesleki gelişim süreçlerini desteklemek için hem kurumsal hem de bireysel düzeyde stratejik girişimlerin önemini vurgulamaktadır. Bu çalışmadan elde edilen bulgular, öğretim tasarımcılarının mesleki gelişimini destekleyecek programların tasarımı ve uygulanması için gerekli beceri ve yeterliliklerin kapsamlı bir şekilde ele alınmasına katkıda bulunmaktadır. Bu doğrultuda, öğretim tasarımcıları için oluşturulan programların iyileştirilmesi için eğitim programları ve öğretim alanına yönelik bazı öneriler sunulmuştur. Öğretim tasarımcıları için müfredat geliştirme önerileri, bu profesyonellerin hızla gelişen teknolojilere ve yenilikçi öğretim yöntemlerine uyum sağlayabilmeleri açısından önemlidir. Günümde kurumsal eğitim alanı, çalışanların sadece bilgi aktarmaktan ziyade sürekli öğrenme kültürü geliştirmelerini destekleyen dinamik bir süreçtir. Bu nedenle, öğretim tasarımcılarının teorik bilgi ile pratik uygulamalar arasında bir denge kurabilmeleri, yeni teknolojileri öğretim tasarımlarına entegre edebilmeleri, çalışanların sorunlarına erişilebilir çözümler üretebilmeleri ve kültürel uyarlamalar yapabilmeleri gerekir. Bunlara ek olarak, işbirlikçi bir şekilde çalışıp disiplinler arası bir yaklaşım benimsemeleri ve buna göre daha kapsamlı, yenilikçi ve nitelikli öğretim tasarımları geliştirmeleri gerekir. Bu müfredat geliştirme önerileri, öğretim tasarımcılarının gelecekteki gelişmelere hazırlıkları ve mevcut mesleki ihtiyaçlarını karşılama yetenekleri konusunda ışık tutacaktır. Günümüz öğretim tasarımcılarının eğitim ihtiyaçlarına yanıt veren bir müfredat, hem teorik bilgilerini güçlendirmeli hem de bu teorik bilginin pratik uygulamalarını yeterli şekilde içermelidir. Temel tasarım ilkeleri, öğretim modelleri ve yaklaşımları gibi konulara ek olarak, bu bilgilerin tasarım uygulama sürecinde nasıl kullanılabileceğine dair fırsatlar ve örnekler sunmalıdır. Bu fırsatlar, öğretim tasarımcılarının edindikleri bilgileri tasarımlarına hemen entegre etmelerine olanak tanıyacaktır. Müfredat geliştirirken, yeni teknolojileri tanıtmak ve bu teknolojilerin nasıl kullanılacağını dahil etmek, hızla gelişen teknolojiye uyum sağlamak için kritik öneme sahiptir. Sanal gerçeklik, artırılmış gerçeklik ve yapay zeka gibi yenilikçi teknolojiler müfredata dahil edilmeli ve bunların eğitim süreçlerine nasıl entegre edileceği konusunda uygulamalı eğitimler planlanmalıdır. Kullanıcı deneyimi ve erişilebilirlik de öğretim tasarımının kritik unsurları arasındadır. Bu nedenle, bu konular da geliştirilecek müfredata dahil edilmeli ve farklı ihtiyaç ve yeteneklere sahip öğrencilere göre eğitim materyallerinin uyarlanması öğretilmelidir. Öğretim tasarımcılarının görevlerini yerine getirirken karşılaştıkları zorluklarla başa çıkabilmeleri ve etkili çözümler üretebilmeleri için müfredata problem çözme becerileri dahil edilmelidir. Bu beceriler gerçek yaşam senaryoları aracılığıyla pekiştirilerek ele alınmalıdır. Öğretim tasarımcılarının farklı disiplinlerden bireylerle ve ekiplerle çalışması, bu bireyler için geliştirilecek müfredatlarda işbirliği ve etkili iletişim gibi konuların ele alınması gerektiğini göstermektedir. Eğitmenler, yöneticiler, alan uzmanları ve diğer paydaşlarla iletişimin etkinliğini artırma ve işbirliği sürecini yürütme gibi konulara vurgu yapılmalıdır. Eğitim tasarımcıları için geliştirilen bir müfredat, farklı kültürel bakış açılarını anlamalarına ve bu anlayışları tasarımlarına entegre etmelerine yardımcı olacak bilgiler sağlamalıdır. Tasarımları farklı kültürel bağlamlarla uyumlu hale getirme becerileri, uluslararası işbirlikleri aracılığıyla sağlanmalıdır. Ayrıca, bu işbirlikleri tasarımcıların evrensel bir bakış açısı geliştirmelerine yardımcı olur. Güncel gelişmeleri yakından takip edebilmek için sürekli öğrenme kültürüne sahip olmak giderek daha önemli hale gelmektedir. Bu nedenle müfredat, öğretim tasarımcılarını sürekli öğrenme kültürü geliştirmeye teşvik etmelidir. Bu bireylerin mesleki gelişimlerini sürdürmek ve güncel kalmak için ihtiyaç duydukları kaynaklara nasıl erişebilecekleri, kendi kendine öğrenme teknikleri, literatür ve trend takibi konusunda rehberlik sunulmalıdır. Öğretim tasarımcılarının etkinliğini artıracak ve mesleki gelişim ihtiyaçlarını karşılayacak bir müfredat, öğretim tasarımı alanının disiplinler arası bir yapıya sahip olduğu gerçeğini hesaba katmalıdır. Buna göre, öğretim tasarımcılarına farklı disiplinlerden gelen bilgileri etkili bir şekilde nasıl kullanacakları ve bu bilgilerle nasıl çalışacakları öğretilmelidir. Bu müfredat, eğitim, tasarım, psikoloji ve teknoloji gibi alanları etkili bir şekilde harmanlayarak tasarımcıların kapsamlı ve etkili programlar tasarlamalarına yardımcı olmalıdır.
Özet (Çeviri)
Corporate training is a structured process that supports organizations to achieve their strategic goals by increasing the knowledge, skills, and competencies of employees (Boahin & Hofman, 2014). Instructional designers play a critical role in this process by designing appropriate learning interventions, improving existing programs, and integrating new technologies into this process (Saint Leo University, 2022). The main purpose of this study is to determine the professional development and training needs of instructional designers, analyze the fit between current skills and changing professional demands, and examine the barriers that instructional designers face in accessing professional development and training opportunities. In the literature, it is seen that studies on the needs of instructional designers working in the context of corporate training are limited. Improving training for instructional designers is critical for these individuals to develop effective training practices that are in line with the goals of institutions (Sharif & Cho, 2015). The findings obtained from this study contribute to a comprehensive understanding of the skills and competencies required for the design and implementation of programs that will support the professional development of instructional designers. Secondly, by investigating potential barriers that limit the professional development of instructional designers, it sheds light on the development of strategies for creating supportive environments and increasing continuous learning opportunities. In addition, by examining the fit between current skills and changing institutional demands in instructional design practices, this study provides insights into how future designs can be shaped according to changing needs. Finally, it contributes to educational decision-making processes by providing evidence-based recommendations for human resources units and senior managers on the importance of professional development and education investments. In line with the reasons stated above, the research questions sought to be answered in this study are as follows: (1) What professional development areas are there for instructional designers to develop their skills and expertise in instructional design practices? (1a) What professional skills do instructional designers working in corporate education think are necessary to develop effective instructional design practice? (2) What are the main professional development needs and challenges faced by instructional designers working in corporate education settings? (2a) What challenges do instructional designers face when accessing and participating in professional development and training opportunities within their organizations? (2b) What suggestions do instructional designers working in corporate education have to improve the design, implementation and accessibility of professional development and training initiatives? LITERATURE REVIEW The concept of corporate training refers to a structured process for providing learning and development opportunities to employees in a corporate or organizational setting and includes many activities that increase the knowledge, skills and competencies of employees in order to achieve the strategic goals of the organization (Boahin and Hofman, 2014). The purpose of corporate training is to develop employees' skills, inform them on both technical and social issues, and provide a working environment that is compatible with the organization's goals within the organization (Noe, 2020). Corporate training contributes to corporate competitiveness by supporting employees' continuous learning and innovation. Instructional design is a systematic process aimed at achieving learning goals and includes analysis, design, development, implementation, and evaluation stages (Dalle, 2017). The design process includes steps such as determining learning needs and developing materials appropriate to these needs (Shé et al., 2022). The main responsibilities of instructional designers include designing effective and engaging content in line with curriculum objectives (Nworie, 2022). When looking at the studies in the literature, the competencies that instructional designers should have focus on issues such as collaboration, communication, problem solving, theoretical knowledge, and project management. Collaboration is a skill that refers to instructional designers' ability to conduct an effective design process by reaching consensus with different stakeholders (Brigance, 2011; Gray et al., 2015). Communication skills are critical for effective interaction in both oral and written platforms (Kenny et al., 2005; IBSTPI, 2012). While theoretical knowledge includes topics such as the ADDIE model, adult learning theories, and learning models, there may be various difficulties in applying this knowledge in practice (Sugar & Luterbach, 2015). Problem solving is a skill that allows instructional designers to find creative solutions to complex problems they encounter, and this skill is a fundamental competency for effective designs (Ertmer & Stepich, 2005). Studies in the literature emphasize the necessity of a continuous learning culture for professional development, drawing attention to the importance of professional competencies in topics such as technology integration, learning theories, and content development based on data analysis (Klein & Richey, 2005). When looking at professional development programs for instructional designers, these opportunities are offered in a wide range of ways, such as undergraduate and graduate education, certificate programs, workshops, seminars, online courses, and professional conferences (Sharif & Cho, 2015; Harvard Professional and Executive Development, 2022). These programs combine theoretical and practical knowledge, providing participants with the opportunity to adapt to current trends. In addition, trainings offered by professional associations and software manufacturers allow instructional designers to expand their professional networks by supporting knowledge sharing and collaboration. Innovative methods such as technology integration, gamification, simulations, and microlearning are gaining importance in instructional design practices (Exter & Ashby, 2022). In addition, issues such as ethics, accessibility, and inclusiveness are among the important issues to be considered in instructional design (Edmundson, 2007). When the challenges that instructional designers face while carrying out their duties are examined, it is seen that these are constraints such as limited time, lack of budget and resources, resistance to change, technical problems in technology integration and cultural differences (Dicks & Ives, 2009; Raza et al., 2020). On the other hand, the lack of measurable goals in evaluation processes and the lack of development of appropriate tools are also among the important challenges (Brinkerhoff, 2006; Reeves & Hedberg, 2003). Finally, cultural and language differences are seen as another challenge that affects communication and collaboration in multinational environments (Parrish & Linder-VanBerschot, 2010). In summary, studies in the literature emphasize the importance of continuous education and compliance with current trends for the professional development of instructional designers. Therefore, it is recommended that instructional designers be supported both individually and institutionally in order to perform effectively despite the difficulties they face while carrying out their duties. METHOD When considered in the context of social sciences, qualitative research methods are important in terms of deeply examining and making sense of social issues (Creswell, 2002). Basic qualitative research, one of the most common and basic of these methods, is based on the use of methods such as document analysis, interviews and observation, and allows the elements of the research to be examined holistically and in their natural environments (Merriam, 2015). The basic qualitative analysis method was also adopted in the design of this research. The participants consist of instructional designers working in training and development departments or corporate academies in Turkey. 47 people were contacted via LinkedIn, and interviews were conducted with 14 participants who met the appropriate criteria on the Zoom platform. The professional experience of the participants ranged from 9 months to 16 years, with an average of 8 years. Academically, 6 participants have a bachelor's degree in the field of BOTE, and 3 participants have a master's degree in the field of BOTE. In addition to the interviews, 6 randomly selected instructional designers from among the participants also made written evaluations of the professional development and training events they had previously attended. These written data were collected 5 months after the interview date, reducing the limitations of collecting data at a single time. In addition, a total of 10 instructional design projects created by the participants were collected within the scope of the study and these projects were evaluated based on the ADDIE instructional design model. The semi-structured interview form used in the study was created from a literature-based question pool (Kumar & Ritzhaupt, 2017; Morgan, 2019; Nworie, 2022) and revised by receiving expert opinions. The form consists of a demographic information form and 12 open-ended questions. After making adjustments in terms of language and expression, pilot interviews were conducted and the interview form was finalized by removing repetitive questions. The collected data were analyzed using the MAXQDA 2020 program with the thematic analysis method. The interviews were recorded via Zoom and later transcribed. The data was coded by the researcher, and after reaching a consensus with independent coders, the codes were themed and a code map was created. The instructional design projects were evaluated according to the ADDIE model. During this evaluation, the strengths and weaknesses of the projects were categorized and reported using a form. Consistency was ensured between participant statements and projects by adopting the data triangulation approach. FINDINGS The research examined the duties and responsibilities of 14 instructional designers working on corporate training, and these duties were grouped under three main themes: instructional, administrative and functional. Instructional duties include analysis, design, development, evaluation, technology use and training processes. In this context, participants stated that they carried out activities such as conducting data and needs analysis, curriculum development, content and multimedia development, evaluating training materials and UX/UI. Participants also stated that they occasionally assumed the role of instructor. When looking at administrative duties, processes such as operating learning management systems and project management, including the duties of technical units and human resources units, are seen. Functional duties include collaboration, problem solving, communication, coordination and monitoring of innovations. These duties reflect the skills of instructional designers in solving problems with creative methods, ensuring information flow, organizing processes and informing the institution by following innovations in the sector. This research reveals that the duties of instructional designers have a multifaceted and dynamic structure. In the study, the professional development areas of instructional designers were examined under two main headings as technical skills (hard skills) and social skills (soft skills). Among the technical skills, theoretical knowledge areas such as instructional design models, andragogy and pedagogy knowledge, evaluation methods, project management and curriculum development stood out. In addition, technological skills such as artificial intelligence, online tools and basic software knowledge and foreign language knowledge are also seen as important areas for professional development. Within the scope of social skills, having a curious and questioning approach, following literature and trends, being able to manage feedback processes effectively, problem-solving skills, planning and organization stand out. Participants stated that social skills such as collaboration and effective communication play a critical role in educational processes. In addition, they stated that a continuous learning culture should be adopted for designs that meet the expectations of the age and are enriched with current innovations. These findings reveal that instructional designers need a multifaceted development area based on both technical and social skills. In the study, the difficulties encountered by instructional designers while performing their duties are grouped under three main headings as institution-based difficulties, personal effort-based difficulties, and customer-based problems. Institutional difficulties include excessive workload, budget and time constraints, lack of access to current technologies, and uncertainty of institutional demands. Among the difficulties requiring personal effort, time management, adapting to rapidly changing technologies and trends, following artificial intelligence developments, increasing the level of interaction in designs, and technical skill deficiencies stand out. When looking at customer-based difficulties, these difficulties are associated with human factors such as collaboration problems with instructors, resistance to change, gender discrimination, communication problems arising from generation gaps, and irrational training demands. In addition, according to the participants, incorrect training demands and incomplete information sharing make target audience analysis and content adaptation difficult. In addition, the participants stated that they also experienced difficulties in collaboration and communication processes due to a lack of full understanding of their roles in the institution they work for. These findings reveal that instructional designers need to overcome these various obstacles with both technical and social skills. The research examined the difficulties that instructional designers face in accessing professional development and training opportunities, and these difficulties were addressed under two headings as institutional and personal factors. At the institutional level, the prominent problems are the lack of sufficient budget, time and guidance for professional development, the failure to take into account employee suggestions and the provision of the same training to everyone without conducting a needs analysis. Participants emphasized that the training content did not meet expectations and the lack of a separate unit for professional development was a significant deficiency. In terms of personal level difficulties, factors such as lack of motivation, time management, language barrier, financial constraints, the lack of appropriate training and, especially in Turkey, the lack of local resources were stated. While access to conferences and technological tools abroad becomes difficult due to high exchange rates, the fact that foreign resources are not suitable for educational environments in Turkey also causes cultural incompatibilities during the design process. These findings show that instructional designers need more institutional support and local resource development to support their professional development. In the research, the views of instructional designers on the professional development and training activities they attended were examined in two groups as effective and ineffective interventions. It was stated that effective trainings are provided with well-designed content that is suitable for the needs of the participants, has a high level of interaction, combines theory and practice in a balanced way, focuses on current issues. In addition, the social dimensions of these activities were frequently emphasized by the participants. It was stated that elements such as networking opportunities, peer learning, providing a multicultural environment and providing direct communication with experts in the field are valuable for the participants. In ineffective trainings, long lesson times, insufficient content and trainers, topics that are not suitable for the needs, low interaction level, overload of information, lack of practical applications, focusing on outdated topics and lack of sustainability were the prominent problems. The participants stated that such trainings are a waste of time and do not contribute to their professional development. In addition, inappropriate physical conditions and negative attitudes of trainers were stated as other factors that reduce the efficiency of the activities. These findings reveal the importance of interaction, up-to-dateness and a participant-oriented approach for vocational trainings to be effective. In the study, 10 instructional design projects created by the participants were analyzed within the framework of the ADDIE model to reveal their strengths and weaknesses. In the analysis phase, detailed target audience and needs analyses were conducted in some projects (D1, D3, D6, D8, D10), but they remained superficial in some projects (D2, D4, D7). In the design phase, projects that included elements such as measurable learning objectives, interactive teaching strategies, and hierarchical content planning (D1, D3, D6, D8) were found effective, while in some projects (D4, D7) it was observed that the objectives were unclear and the contents were irregular. In the development phase, projects where enriched materials and technological tools were used effectively (D1, D3, D6, D10) drew attention, while in some projects (D2, D7) it was determined that the materials were limited and superficial. In the implementation phase, projects that provided active participation and technical support (D1, D6, D8, D10) positively affected the learning experience, while in some projects (D2, D4, D9) passive learning methods were preferred. In the evaluation phase, projects that took into account multi-dimensional evaluation methods and participant feedback (D1, D3, D6, D8) were found to be successful in achieving the learning objectives, but in some projects (D2, D7, D9) the results remained unclear due to limited evaluation tools. These findings emphasize the importance of detailed analysis, interactive design, integration of technology and multi-dimensional evaluation processes for effective instructional design. In the study, the suggestions of instructional designers for improving professional development and training opportunities were addressed under three headings as suggestions for institutions, suggestions for instructional designers and suggestions for academic institutions. Among the suggestions for institutions, the importance of allocating sufficient budget and time for professional development, incorporating training activities into strategic plans, considering employee demands, conducting continuous needs analysis and creating institutional memory was emphasized. The suggestions for instructional designers were examined under two headings as individual and community level suggestions. When individual suggestions are examined, adopting a continuous learning culture, following trends and literature, developing technology skills and learning a foreign language stand out. In community level suggestions, sharing information with colleagues, participating in professional networks and working in collaboration were suggested. In the recommendations for academic institutions, it was stated that more studies should be conducted in the local context, university library access should be maintained after graduation, Turkish resources should be increased, university curricula should be updated with a focus on institutional education, and interdisciplinary skills should be provided in education faculties. These findings reveal the importance of addressing professional development processes with a holistic approach at individual, institutional and academic levels. DISCUSSION According to the research findings, the professional development and training needs of instructional designers working in the context of corporate training are evaluated in terms of both technical skills (hard skills) and personal skills (soft skills). Within the scope of technical skills, participants emphasized the importance of specialization in areas such as instructional design models, adult education (andragogy and pedagogy) knowledge, curriculum development, project management and basic software knowledge. In particular, competence in online tools, artificial intelligence applications and instructional technologies has been expressed as a critical requirement in order to be able to make innovative designs suitable for the needs of the digital age, and this finding is also supported by different studies in the literature (Raynis, 2018; Klein and Kelly, 2018). In addition, the importance of knowing a foreign language for accessing international literature and communication skills was stated by the participants. In the context of personal skills, competencies such as planning and organization, collaboration, effective communication, problem solving, managing feedback processes and following innovations came to the fore. Campbell et al. (2005) and Yusop and Correia (2014), the ability of instructional designers to adapt quickly to changing demands and effectively manage processes is seen as critical for continuously improving their designs. These skills are vital both in terms of adapting to the requirements of the age and developing effective learning designs. According to research findings, the skills that instructional designers working in the context of corporate education should have to implement effective instructional design are divided into three categories: instructional skills, functional skills, and management skills. Instructional skills cover instructional design processes such as analysis, design, development, evaluation, implementation, and technology integration (Klein & Kelly, 2018; IBSTPI, 2021). In particular, the management of needs analysis, multimedia development, UX, and feedback processes are of critical importance in these areas (ATD Research, 2015; Reiser, 2018). Functional skills include personal skills such as communication, collaboration, problem solving, coordination, and innovation monitoring, which increase the impact of technical skills (Dicks & Ives, 2009; IBSTPI, 2021). These skills are especially critical in interdisciplinary work and when collaborating with professional groups. Management skills, on the other hand, cover tasks such as project management and managing the processes of learning management systems and require both technical knowledge and soft skills such as leadership (Cox & Osguthorpe, 2003; Van Rooij, 2010; IBSTPI, 2021). These categories are consistent with the requirements specified in international literature and professional standards, and reveal that designers must be competent in these areas in order to produce quality and innovative designs. According to the research findings, the professional development and training needs of instructional designers working in corporate training environments are examined in three main categories based on the challenges they encounter: institutional, individual effort and customer relationship challenges. Among the institutional challenges, increasing workload due to budget and time constraints, inadequacy in accessing the necessary hardware and software, and lack of attention to the design process stand out, and these findings are also supported by the study conducted by Stefaniak (2024). Within the scope of the challenges requiring individual effort, deficiencies in technical and soft skills such as keeping up with rapid technological developments, creating interactive learning environments, and time management were stated. Among the challenges arising from customer relationships, there are generation gaps, resistance to change, disagreements with instructors and subject matter experts, collaboration problems, and sexist attitudes towards female instructional designers (Stefaniak, 2024). In addition, the participants emphasized that frequently changing customer expectations, unclear information flow, and seeking solutions to problems only through training without conducting root cause analysis lead to loss of time, effort, and budget. These difficulties prevent instructional designers from performing their jobs effectively, indicating that lack of knowledge in their fields causes problems in both institutional and social contexts. According to the research findings, the difficulties encountered by instructional designers working in institutional training environments in accessing professional development and training opportunities were examined in three main contexts: institutional, requiring individual effort, and inadequacy of trainings. Institutional difficulties include inadequate time and budget allocation, lack of guidance, insensitivity to employee demands, and lack of needs analysis. Participants stated that not organizing compulsory trainings according to professional needs leads to waste of resources and time. Among the difficulties requiring individual effort, lack of motivation, time management, high costs, language barrier, location differences, and limited Turkish resources stood out. Participants emphasized that language and cultural incompatibilities constitute a significant obstacle in accessing qualified resources. The inadequacies of trainings are based on factors such as lack of interaction, excessive theoretical knowledge load, lack of follow-up mechanisms, and intensive lesson planning without giving breaks. These situations negatively affect the learning processes of the participants and limit their professional development. According to the research findings, it was observed that instructional designers working in corporate training made various suggestions to improve professional development and training opportunities. Among the suggestions at the institutional level, allocating sufficient time and budget for professional development, integrating training activities into institutional strategies, creating a separate unit to manage these processes, conducting regular needs analyses, and giving importance to the demands of employees stood out. Participants also emphasized the need to adopt a proactive approach and keep trainings constantly up-to-date. At the individual level, it was suggested that instructional designers adopt a culture of continuous learning, learn a foreign language, and create communities based on collaboration and experience sharing with colleagues. In particular, continuous learning discipline was stated by the participants as a vital necessity to keep up with rapid technological and sectoral developments. Many studies in the literature also emphasize the importance of instructional designers adopting a culture of continuous learning in order to increase their professional competence (Exter & Ashby, 2022; Rana, Ardichvili, & Polesello, 2016). Recommendations for academic institutions include updating university curricula, giving more space to corporate education topics, conducting more studies in the local context, increasing Turkish resources, and continuing library access for graduates. Studies in the literature also reveal findings that curricula are not compatible with current technological developments and that arrangements should be made to train more qualified designers (Guerra-Lopez and Joshi, 2021; Lowell and Moore, 2020). These findings emphasize the importance of strategic initiatives at both institutional and individual levels to support the professional development processes of instructional designers. The findings obtained from this study contribute to a comprehensive consideration of the skills and competencies required for the design and implementation of programs that will support the professional development of instructional designers. In this direction, some suggestions for the field of education programs and teaching are presented to improve the programs created for instructional designers. Curriculum development suggestions for instructional designers are important for these professionals to adapt to rapidly developing technologies and innovative teaching methods. Today, the field of corporate education is a dynamic process that supports employees to develop a culture of continuous learning rather than just transferring knowledge. Therefore, instructional designers need to be able to establish a balance between theoretical knowledge and practical applications, integrate new technologies into instructional designs, produce accessible solutions to employees' problems, and make cultural adaptations. In addition, they need to work collaboratively, adopt an interdisciplinary approach, and develop more comprehensive, innovative, and qualified instructional designs accordingly. These curriculum development suggestions will shed light on instructional designers' preparation for future developments and their ability to meet current professional needs. A curriculum that responds to the educational needs of today's instructional designers should both strengthen their theoretical knowledge and adequately include practical applications of this theoretical knowledge. In addition to topics such as basic design principles, instructional models, and approaches, it should provide opportunities and examples of how this information can be used in the design application process. These opportunities will allow instructional designers to immediately integrate the knowledge they gain into their designs. Introducing new technologies and including how these technologies will be used when developing curricula is critical to adapting to rapidly evolving technology. Innovative technologies such as virtual reality, augmented reality and artificial intelligence should be included in the curriculum and practical training should be planned on how to integrate them into educational processes. User experience and accessibility are also critical elements of instructional design. Therefore, these issues should be included in the curriculum to be developed, and adaptation of educational materials should be taught according to students with different needs and abilities. Problem-solving skills should be included in the curriculum so that instructional designers can cope with the difficulties they encounter while performing their duties and produce effective solutions. These skills should be reinforced and addressed through real-life scenarios. The fact that instructional designers work with individuals and teams from different disciplines shows that issues such as collaboration and effective communication should be addressed in the curricula to be developed for these individuals. Emphasis should be placed on issues such as increasing the effectiveness of communication with instructors, administrators, field experts and other stakeholders and conducting the collaboration process. A curriculum developed for instructional designers should provide information that will help them understand different cultural perspectives and integrate these understandings into their designs. The skills to adapt designs to different cultural contexts should be provided through international collaborations. In addition, these collaborations help designers develop a universal perspective. It is becoming increasingly important to have a culture of continuous learning in order to be able to follow current developments closely. Therefore, the curriculum should encourage instructional designers to develop a culture of continuous learning. Guidance should be provided on how these individuals can access the resources they need to continue their professional development and stay current, self-learning techniques, literature and trend tracking. A curriculum that will increase the effectiveness of instructional designers and meet their professional development needs should take into account the fact that the field of instructional design is interdisciplinary. Accordingly, instructional designers should be taught how to effectively use and work with information from different disciplines. This curriculum should help designers design comprehensive and effective programs by effectively blending fields such as education, design, psychology and technology.
Benzer Tezler
- İnovatif ve negatif entropik stratejilerin kurumsal kimliğe etkisi üzerine bir uygulama
A practice about the effects of innovative and negative entropic strategies on corporate identity
TARKAN GÖK
- Mesleki özerklik ve meslek etiği açısından kamu kesimi ve kurum avukatları ile serbest çalışan avukatların karşılaştırılması: Ankara ili örneği
The comparison of government & corporate lawyers with solo practitioners in terms of professional autonomy and professional ethics: the case of Ankara province
ZEYNEP CEREN NURATA
- Okul müdürlerinin girişimcilik yeterliklerinin üretken liderlik becerileri üzerindeki etkisinde sürdürülebilir yönetim davranışlarının aracılık etkisine dair karma yöntem çalışması
A mixed method study on the mediation effect of sustainable management behaviors in the effect of school principals 'entrepreneurship competences on generative leadership skills
MESUT DEMİRBİLEK
Doktora
Türkçe
2021
Eğitim ve ÖğretimMarmara ÜniversitesiEğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MÜNEVVER ÇETİN
- Kurumsal itibarı sağlamada kurumsal yönetimin etkisi ve Türkiye uygulaması
Building corporate reputation through corporate governance: Türkiye research
MEHMET EMRAH DAYIOĞLU
