Geri Dön

Mark Ravenhill'ın oyunlarında şiddetin temsili ve uygulanması

The representation and implementation of violence in Mark Ravenhill's plays

PDF İndir

  1. Tez No: 914208
  2. Yazar: GOZEL ROVSHANOVA
  3. Danışmanlar: PROF. MEHMET BİRKİYE
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Sahne ve Görüntü Sanatları, Performing and Visual Arts
  6. Anahtar Kelimeler: Mark Ravenhill, Şiddet, Suratına Tiyatro, Mark Ravenhill, Violence, In-Yer-Face
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Aydın Üniversitesi
  10. Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Drama ve Oyunculuk Ana Sanat Dalı
  12. Bilim Dalı: Sahne Sanatları Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 158

Özet

Bu araştırmanın temel amacı, Mark Ravenhill'in oyunlarını derinlemesine inceleyerek şiddetin tiyatrodaki temsilini, mekânını, zamanını, ezen ve ezilen arasındaki ilişkileri, karakterlerin biyolojik, sosyo-kültürel ve psikolojik katmanlarını analiz etmektir. Araştırma, Ravenhill'in eserlerinde şiddetin nasıl yapılandığını ve seyirciye nasıl bir etki alanı sunduğunu tartışarak, tiyatroda şiddetin temsili hakkında daha derin bir anlayış geliştirmeyi amaçlamaktadır. Bu bağlamda, şiddetin temsili ve postdramatik unsurların etkisi üzerine yapılan bu çalışma, literatüre katkılarda bulunacak ve tiyatro dünyasına yeni bakış açıları kazandıracaktır. Çalışma için türün önemli yazarlarından Mark Ravenhill'in Alışveriş ve S…ş ve Vur/Yağmala/Yeniden oyunları ele alınmış, oyundaki bütün epizodlar suratına tiyatro ve postdramatik tiyatro ilkeleri temelinde sınırlandırılarak incelenmiştir. Sahneleyiş için Vur/Yağmala/Yeniden oyununun Kayıp Cennet epizodu yazar-sahne-seyirci üçgeninde tiyatro sanatının rolünü vurgulamak için seçilmiştir. Araştırmanın önemli bir noktası,“Kayıp Cennet”oyununu incelerken suratına tiyatro ve postdramatik tiyatronun temel ilkelerine odaklanmasıdır. Oyun, seyircinin sıradan olgularla değil, bilinçli bir şekilde anlamlandırılmaya çalışılan olaylarla karşılaşmasını sağlar. Şiddetin temsil edildiği bu oyun, sahnede görülen karakterlerin temsil ettiği anlamları sorgulamayı teşvik eder. Gerçek hayatta deneyimlenemeyecek olaylar tiyatro aracılığıyla seyirciye aktarılır; bu da karakterlerin varoluşlarını ve eylemlerini sorgulatmayı amaçlar. Bu bağlamda, suratına tiyatro anlayışı, seyirciyi alışılmış tiyatral deneyimden çıkararak, onu etkin bir katılımcıya dönüştürür. Bu tiyatro türü, seyircinin metni ve sahneyi sorgulayan bir pozisyonda bulunmasını sağlar. Suratına Tiyatro, şok edici ve devrimci taktiklerle seyircinin yerleşik algılarını sarsarak yeni deneyimsel ve duygusal dünyalar yaratmayı amaçlar. Araştırmanın hipotezi, şiddetle ilgili önemli bir açıklama sunmaktadır: Şiddet, genellikle hak edilen bir durum olarak ima edilmektedir. Ravenhill'in eserlerinde, şiddetlerin doğal bir sonuç ya da gerekli bir durum olarak algılanması gerektiği vurgulanmaktadır. Araştırma, şiddetin yalnızca bir dışsal etkiden ibaret değil, aynı zamanda sosyal, psikolojik ve kültürel yapıların içsel bir parçası olduğunu açığa çıkarmayı amaçlamaktadır. Araştırma boyunca şiddetin tiyatroda nasıl temsil edildiğine dair temel sorulara odaklanılacaktır. Şiddetin kaynağı nedir? Şiddet, toplumsal yapıların, bireysel psikolojik durumların ve kültürel etmenlerin bir ürünü müdür, yoksa sadece bireysel bir patolojiden mi kaynaklanmaktadır? Şiddetin doğasının toplumsal yapılar tarafından inşa edilip edilmediği de araştırılacaktır. Aynı şekilde, şiddet nasıl şekillenir ve hangi ortamda daha belirgin hale gelir? Şiddet, belirli toplumsal sınıflar veya kimlikler tarafından daha çok üretiliyor mu? Demografik özelliklerin şiddet türünü etkileyip etkilemediği de incelenecektir. Bunun yanı sıra, tiyatroda şiddetin temsilinin gerçek dünyadaki şiddetle benzerlik veya farklılıklar taşıyıp taşımadığı sorusu da önemli bir yere sahiptir. Seyirci, sahnede gördüğü şiddet ile gerçek hayattaki şiddet arasındaki ilişkiyi nasıl algılar? Seyirci-oyuncu ilişkisinin yeniden biçimlendirilmesi ve şiddetin farklı biçimlerinin sahnede nasıl temsil edileceği de araştırmanın odak noktalarından biridir. Fiziksel, psikolojik, sembolik veya sistematik şiddet, hangi bağlamda daha güçlü bir etki yaratır ve tiyatroda hangi tür şiddet daha etkili bir biçimde temsil edilebilir? Tiyatroda şiddetin duyarlılık uyandırıp uyandırmadığı ya da şiddete teşvik edip etmediği de önemli bir sorudur. Şiddet temalı oyunlar, seyirciyi şiddet konusunda daha duyarlı hale getiriyor mu, yoksa onları şiddetle ilgili olumsuz tutum ve davranışlara mı yönlendiriyor? Bu sorular, tiyatronun şiddet temaları üzerinden toplumsal ve bireysel algıları nasıl dönüştürebileceğiyle ilgilidir. Medya ve sanat eserlerinde şiddetin sürekli bir tema olarak işlenmesi, toplumsal şiddeti nasıl etkiler? Şiddet, sürekli olarak sanat eserlerinde temsil edildiğinde, toplumsal şiddet algısına nasıl etki eder? Tüm bu sorular, tiyatroda şiddetin temsili, seyirci üzerindeki etkileri ve şiddetle ilgili toplumsal ve bireysel algıların dönüşümü hakkında daha kapsamlı bir anlayış geliştirmeyi hedeflemektedir. Araştırma, aynı zamanda şiddet içerikli oyunların barışı sağlamaya teşvik etme gücünü de sorgulamaktadır. Şiddet temalı oyunlar, şiddetin sonlandırılması veya barışın sağlanması adına toplumsal bir değişimi tetikleyebilir mi? Bu tür oyunlar, toplumu şiddet karşıtı bir tutum geliştirmeye teşvik edebilir mi? Sonuç olarak, bu araştırma, tiyatronun şiddetle ilgili toplumsal ve bireysel algıları nasıl dönüştürebileceğine dair önemli bulgular sunmayı hedeflemektedir. Tiyatro, izleyiciyi sadece gözlemci olmaktan çıkarıp etkin bir katılımcıya dönüştüren bir sanat formu olarak, şiddet ve barış arasında köprüler kurma potansiyeli irdelenecektir.

Özet (Çeviri)

The primary aim of this research is to conduct an in-depth analysis of Mark Ravenhill's plays, focusing on the representation of violence, its setting, temporal aspects, the relationships between the oppressor and the oppressed, and the biological, socio-cultural, and psychological layers of the characters. The study seeks to explore how violence is constructed in Ravenhill's works and the impact it has on the audience, thereby developing a deeper understanding of the representation of violence in theatre. In this context, the study on the representation of violence and the influence of postdramatic elements will contribute to the literature and provide new perspectives to the world of theatre. The research will be framed within the concepts of Surreal Theatre and Postdramatic principles, with an emphasis on the role of theatre within the triad of writer-stage-audience. An important aspect of the research is the focus on In-Yer-Face Theatre and Postdramatic theatre principles while analyzing Paradise Lost. This play, enriched with extraordinary events, characters, and dramatic structures, allows the audience to encounter not just ordinary phenomena, but events that are consciously constructed to be interpreted. The representation of violence in this play encourages the audience to question the meanings embodied by the characters seen on stage. Events that cannot be experienced in real life are conveyed to the audience through theatre, prompting the questioning of the characters' existence and actions. In this context, In-Yer-Face Theatre removes the audience from their conventional theatrical experience and transforms them into active participants. This form of theatre positions the audience to engage critically with both the text and the performance, utilizing shocking and revolutionary tactics to disrupt established perceptions and create new emotional and experiential worlds. This approach aims to redefine the relationship between the audience and the performers. The hypothesis of this research provides an important insight regarding violence: it is often implied that the violence experienced is deserved. In Ravenhill's works, it is emphasized that such forms of violence should be seen as natural consequences, or even as necessary situations. The study aims to reveal that violence is not merely an external effect, but an integral part of the social, psychological, and cultural structures within which it is embedded. Throughout the research, fundamental questions regarding the representation of violence in theatre will be addressed. What is the source of violence? Is violence a product of societal structures, individual psychological conditions, and cultural factors, or does it stem solely from individual pathology? The study will also explore whether the nature of violence is constructed by societal structures. Furthermore, how is violence shaped, and in what environments does it become more prominent? Does violence tend to be produced by specific social classes or identities? The research will examine whether demographic characteristics influence the types of violence depicted. Additionally, the question of whether the representation of violence in theatre bears similarities or differences to real-world violence is crucial. How does the audience perceive the relationship between the violence seen on stage and the violence in real life? The reconfiguration of the audience-performer relationship and the ways in which different forms of violence are represented on stage are key focal points of the study. In which contexts do physical, psychological, symbolic, or systemic violence create a stronger impact, and which type of violence can be represented most effectively in theatre? Another significant question is whether violence in theatre stimulates sensitivity or encourages further violence. Do violence-themed plays make the audience more sensitive to violence, or do they lead them to adopt negative attitudes and behaviors toward violence? These questions pertain to how theatre can transform societal and individual perceptions through its exploration of violent themes. How does the continuous representation of violence in media and art affect societal violence? What impact does the persistent portrayal of violence in artistic works have on societal perceptions of violence? All these questions aim to develop a more comprehensive understanding of the representation of violence in theatre, its effects on the audience, and the transformation of societal and individual perceptions of violence. The research also seeks to explore the potential of violence-themed plays to encourage societal change towards peace. Can plays focused on violence initiate social change aimed at ending violence or promoting peace? Can such plays encourage the society to adopt an anti-violence stance? In conclusion, this research aims to provide significant insights into how theatre can transform societal and individual perceptions of violence. Theatre, as an art form that transforms the audience from mere observers into active participants, will be examined for its potential to build bridges between violence and peace.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    438332

    Postdramatic theatrical signs in the Plays of Martin Crimp, Sarah Kane, Mark Ravenhill and Simon Stephens

    Martin Crimp, Sarah Kane, Mark Ravenhill ve Simon Stephens'ın oyunlarında postdramatik teatral işaretler

    MESUT GÜNENÇ

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2016

    Sahne ve Görüntü Sanatlarıİstanbul Aydın Üniversitesi

    İngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. AHMET GÖKHAN BİÇER

  2. Tez No

    381351

    Postdramatic tendencies on the British stage: The plays of Mark Ravenhill

    İngiliz tiyatrosunda postdramatik eğilimler: Mark Ravenhill oyunları

    SİBEL İZMİR

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2014

    Sahne ve Görüntü SanatlarıAtılım Üniversitesi

    İngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜLSEN CANLI

  3. Tez No

    855017

    Space and spaciality in Mark Ravenhill's 'Shopping and F**king' and 'Some Explicit Polaroids'

    Mark Ravenhill'in 'Shopping and F**king' ve 'Some Explicit Polaroids' oyunlarında mekan ve mekânsallık

    MUHAMMED İKBAL ÖKDEM

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2024

    İngiliz Dili ve EdebiyatıSivas Cumhuriyet Üniversitesi

    İngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ KAĞAN KAYA

  4. Tez No

    492346

    The Changing of Portrayals of Gay and Queer Identities in Julian Mitchell's Another Country, Jonathan Harvey's Beautiful Thing and Mark Ravenhill's Mother Clap's Molly House

    Julian Mitchell'in Another Country, Jonathan Harvey'nin Beautiful Thing ve Mark Ravenhill'in Mother Clap's Molly House Oyunlarında Gey ve Queer kimliğinin değişen tasvirleri

    HANDE DİRİM KILIÇ

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2018

    Sahne ve Görüntü SanatlarıHacettepe Üniversitesi

    İngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞE DENİZ BOZER

  5. Tez No

    351647

    Trauma on the English stage: Kane, Ravenhill, Ridley

    İngiliz sahnesinde travma: Kane, Ravenhill, Ridley

    ÖZLEM KARADAĞ

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2013

    Batı Dilleri ve Edebiyatıİstanbul Üniversitesi

    Batı Dilleri ve Edebiyatları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ESRA MELİKOĞLU

Geri Dön