Geri Dön

Yoğun bakımda izlenen hastalarda krom seviyesinin glukoz metabolizmasına, lipid metabolizmasına, morbidite ve mortalite oranlarına olan etkilerinin incelenmesi

Examination of the effects of chromium levels on glucose metabolism, lipid metabolism, morbidity and mortality rates in patients followed in intensive care unit

  1. Tez No: 914891
  2. Yazar: OĞUZHAN KAHVECİ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. BANU KILIÇASLAN, PROF. DR. SEDA BANU AKINCI
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Anestezi ve Reanimasyon, Anesthesiology and Reanimation
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 84

Özet

Krom (Cr) elementinin karbonhidrat ve lipid metabolizmasını kolaylaştıran bir eser element olduğu bilinmektedir. Krom eksikliğinin kan şekerinde, total kolesterolde ve trigliseridlerde yükselmeye; HDL ve insülin duyarlılığında azalmaya yol açtığı; bundan dolayı da kardiyovasküler hastalıklar ve tip 2 diyabet gibi bazı sorunlar ile ilişkili olabileceği literatürdeki mevcut çalışmalarda tartışılmaktadır. Çalışmamızda, yoğun bakım ünitesinde takip edilen ve dahil olma kriterlerini sağlayan hastalarda kan krom düzeyinin, kritik hastalık hiperglisemisi ve dislipidemi ile ilişkisini saptayarak, bu kritik hasta popülasyonunda gelecekte meydana gelebilecek istenmeyen bazı komplikasyonları; dolayısı ile morbidite ve mortalite oranlarını azaltmak için literatüre farklı bir bakış açısı kazandırmayı hedefledik. Etik kurul onayı alındıktan sonra çalışmaya, 7 Şubat 2024 – 8 Ağustos 2024 tarihleri arasında Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Anesteziyoloji Yoğun Bakım Ünitesi'ne kabul edilen hastalar dahil edilmiştir. Hastalardan yatış günü alınan kan örneklerinden HbA1c, lipid paneli ve kan krom düzeyi; yattıkları süre boyunca da haftada bir kez olmak üzere lipid paneli, kan krom düzeyi ile birlikte günlük yapılan kan şekeri ölçümleri prospektif olarak kayıt altına alındı. Hastalara ait demografik bilgiler, komorbiditeler, yoğun bakıma yatış nedenleri, APACHE – II ve SOFA skorları, yatış süreleri (yoğun bakım ve hastane) ve beslenme durumları da incelendi. Ayrıca tüm hastaların glisemik varyabiliteleri (GV) de varyasyon katsayıları (CV) üzerinden hesaplandı. Bu oran ≥ %36 ise anormal olarak kabul edildi. Plazma krom düzeyi endüktif eşleşmiş plazma kütle spektrometrisi (ICP – MS) kullanılarak ölçüldü. Krom için normal plazma aralığı 0.7 – 28.0 µg/L olarak belirlendi. Mann – Whitney U ve Spearman's Rho testleri, normal dağılım göstermeyen veriler için uygulandı. Değişkenler ile sonuçlar arasındaki ilişkiler, çoklu karşılaştırmalar için Bonferroni düzeltmesi kullanılarak Ki – kare testleri ile değerlendirildi. Çalışmaya dahil edilen tüm hastaların (n = 309) [167 (%54) kadın ve 142 (%46) erkek] ortanca (en düşük – en yüksek) yaşı 63.72 (19 – 99) idi. Elde edilen veriler sonucunda plazma krom seviyesinin glukoz ve lipid metabolizmaları üzerine olan etkileri açısından istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki tespit edilememiştir. Bununla birlikte, yoğun bakım yatışının 7. gününde ölçülen plazma krom düzeyi (2. ölçüm) ile mortalite arasında anlamlı bir ilişki saptanmıştır. Aynı zamanda; erkek cinsiyetin, post – operatif izlem nedenine kıyasla solunum sıkıntısı ve sepsis nedeni ile kabul edilen hastaların, SOFA ve APACHE – II skorlarındaki artışın, artmış glisemik varyabilitenin, yüksek trigliserid ve VLDL düzeylerinin; düşük HDL, LDL ve total kolesterol düzeylerinin anlamlı olarak mortaliteyi artırdığı tespit edilmiştir. Enteral yol ile beslenen hastalardaki mortalite oranının daha düşük olduğu da anlamlı olarak tespit edilmiştir. Sonuç olarak; krom eksikliğinin, hiperglisemi ve dislipidemi ile birlikte artan mortalite ve uzamış hastane yatışı ile ilişkili olduğu verilerine dayanarak bu çalışma, yoğun bakımda krom düzeylerine göre morbidite ve mortalite oranlarını azaltma konusunda mevcut literatüre yeni bir bakış açısı sunmayı amaçlamıştır. Yoğun bakım ünitesinde 7. günde ölçülen (2. ölçüm) plazma krom düzeylerinin mortalite ile anlamlı bir ilişkisi olduğu gösterilmesine rağmen çalışmamız, yoğun bakım hastalarında krom düzeylerinin glukoz ve lipid metabolizması üzerinde doğrudan bir etkisini tespit edememiştir.

Özet (Çeviri)

Chromium (Cr) is known to be a trace element that facilitates carbohydrate and lipid metabolism. Current studies discuss that chromium deficiency may lead to increased blood glucose, total cholesterol, and triglyceride levels; decreased HDL levels and insulin sensitivity; and may thus be associated with certain conditions such as cardiovascular diseases and type 2 diabetes. In our study, we aimed to provide a novel perspective to the literature by determining the relationship between blood chromium levels and critical illness hyperglycemia and dyslipidemia in patients followed up in the intensive care unit (ICU). By addressing this relationship, we aimed to contribute to reducing some potential future complications in this critically ill population and, consequently, morbidity and mortality rates. After obtaining ethical committee approval, patients admitted to Hacettepe University Anesthesiology ICU between February 7, 2024, and August 8, 2024, were included in the study. Blood samples taken on the day of admission were analyzed for HbA1c, lipid panel, and blood chromium levels. Prospective measurements of weekly lipid panel, blood chromium levels; and daily blood glucose readings were recorded during the patients' stay. Demographic information, comorbidities, reasons for ICU admission, APACHE – II and SOFA scores, length of stay (ICU and hospital), and nutritional status of patients were also examined. Additionally, glycemic variabilities (GV) of all patients were calculated using coefficients of variation (CV). A CV of ≥ 36% was considered abnormal. Plasma chromium levels were measured using inductively coupled plasma mass spectrometry (ICP – MS), with a normal plasma range defined as 0.7 – 28.0 µg/L. Mann–Whitney U and Spearman's Rho tests were applied to non – normally distributed data. Associations between variables and outcomes were evaluated using Chi – square tests with Bonferroni correction for multiple comparisons. The study included 309 patients [167 (54%) female and 142 (46%) male] with a median (range) age of 63.72 (19 – 99) years. Based on the obtained data, no statistically significant relationship was found between plasma chromium levels and glucose and lipid metabolism. However, a significant association was observed between plasma chromium levels measured on the 7th day of ICU admission (second measurement) and mortality. Furthermore; male gender, admission due to respiratory distress or sepsis compared to postoperative monitoring, increased SOFA and APACHE – II scores, higher glycemic variability, elevated triglyceride and VLDL levels; lower HDL, LDL and total cholesterol levels were found to significantly increase mortality. It was also determined that mortality rates were significantly lower in patients fed via the enteral route. In conclusion, based on data suggesting that chromium deficiency is associated with hyperglycemia, dyslipidemia, increased mortality, and prolonged hospital stay, this study aimed to provide a new perspective to the existing literature regarding reducing morbidity and mortality rates according to chromium levels in critical care settings. Although plasma chromium levels measured on the 7th day of ICU admission (second measurement) were significantly associated with mortality, our study did not find a direct effect of chromium levels on glucose and lipid metabolism in ICU patients.

Benzer Tezler

  1. Dahiliye yoğun bakımda izlenen hastalarda potansiyel ilaç etkileşimlerinin, farklı veri tabanları kullanılarak karşılaştırmalı olarak incelenmesi ve bunu etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi

    Comparative evaluation of potential drug interactions in patients followed in the internal medicine intensive care unit using different databases and evaluation of the factors affecting this

    AHMET ÖZYÜREK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Eczacılık ve Farmakolojiİzmir Katip Çelebi Üniversitesi

    Tıbbi Farmakoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. İSMAİL YILMAZ

  2. Çocuk yoğun bakımda izlenen hastalarda ölü boşluk ve ventilasyon oranının ekstübasyon başarısı üzerine etkisi

    The effect of dead space and ventilation ratio on extubationsuccess in paediatric intensive care patients

    ATAKAN KARAMAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDokuz Eylül Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GAZİ ARSLAN

  3. Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi iç hastalıkları yoğun bakım ünitesinde septik şok yönetiminde sıvı resüsitasyon yaklaşımları

    Başlık çevirisi yok

    ASENA DİKYAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    FizyopatolojiGazi Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ŞAHENDER GÜLBİN AYGENCEL BIKMAZ

  4. COVID-19 tanısı ile yoğun bakımda izlenen hastalarda görülen advers olayların değerlendirilmesi

    Evaluation of adverse events in hospitalized patients with COVID-19

    ÖZGE GÜNER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Eczacılık ve FarmakolojiDokuz Eylül Üniversitesi

    Farmakoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. NİL HOCAOĞLU AKSAY

  5. Cerrahi girişim sonrası yoğun bakımda izlenen hastalarda susuzluk şiddeti ile konfor düzeyi arasındaki ilişkinin belirlenmesi

    To determine the relationship between the severity of thirst and the level of comfort in patients followed in the intensive care unit after surgery

    TUĞBA HATİCE ÇAYLAR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    HemşirelikAkdeniz Üniversitesi

    Hemşirelik Esasları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BANU TERZİ