Geri Dön

Investigation of the anti-angiogenic effects of antidepressant drug imipramine on glioblastoma cell line

Antidepresan ilaç imipramin'in anti-anjiyogenik etkilerinin glioblastoma hücre hattında incelenmesi

  1. Tez No: 915222
  2. Yazar: DENİZ ÇABUK
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ORHAN ADALI
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Biyokimya, Biyoloji, Biochemistry, Biology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Orta Doğu Teknik Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Biyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 84

Özet

İmipramin, presinaptik sinir uçlarında noradrenalin ve serotonin geri alımını engelleyerek bazı psikiyatrik bozuklukların tedavisinde kullanılan trisiklik bir antidepresandır. Trisiklik antidepresanların birçok farklı kanser türü üzerindeki olası doğrudan veya dolaylı etkileri yapılan in vitro ve in vivo çalışmalarda gözlemlenmiştir. Bu etkinin hangi yolak üzerinden olduğu kesin olmamakla beraber birden çok olası yolak bulunmuştur. Bunlar genellikle hücre proliferasyonunda rol oynayan etkili yolaklar ve programlı hücre ölümünü (apoptoz) düzenleyen yolaklardır. Antidepresan imipramin gibi mevcut ilaçların yeniden kullanılması, glioblastomada anjiyogenezi hedeflemek için umut verici bir yaklaşım sunmaktadır. Glioblastoma, yüksek anjiyojenik aktiviteyle karakterize edilen agresif bir beyin tümörüdür ve bu durum öncelikli olarak vasküler endotelyal büyüme faktörü A (VEGFA) tarafından yönlendirilir. Bu tezde, insan glioblastoma hücre hattı T98-G'de antidepresan ilaç imipraminin hücre canlılığı, VEGFA gen ve protein ekspresyonu ile VEGFA salınımı üzerindeki etkileri incelenmiştir. Alamar Blue testi, imipraminin doz ve zamana bağlı olarak hücre canlılığını azalttığını göstermiş; 48 saat boyunca 100 μM imipramin uygulanması, sonraki deneyler için en uygun koşul olarak belirlenmiştir. Kantitatif gerçek zamanlı PCR, imipramin tedavisini takiben VEGFA gen ekspresyonunun önemli ölçüde azaldığını göstermiştir. Bununla birlikte, western blot analizi VEGFA protein ekspresyonunda anlamlı bir değişiklik olmadığını, ELISA analizi ise imipramine ile muamele edilmiş gruplar ve kontrol grupları arasında salgılanan VEGFA seviyelerinde anlamlı bir fark olmadığını ortaya koymuştur. Bu bulgular, imipraminin VEGFA transkripsiyonunu azalttığını ancak translasyon veya salgılama üzerinde belirgin bir etkisi olmadığını ve bunun muhtemelen telafi edici mekanizmalardan veya post-transkripsiyonel düzenlemelerden kaynaklandığını göstermektedir. Bu çalışma, imipraminin glioblastoma anjiyogenezi üzerinde transkripsiyonel düzeyde etkili olma potansiyelini vurgulamakta, ancak tümör hücrelerinde anjiyogenik yolları hedeflemenin karmaşıklığını gözler önüne sermektedir. İmipramin, çok modlu bir tedavi stratejisinin parçası olarak umut vaat etse de, bu bulguların in vivo ortamda doğrulanması, alternatif anjiyogenik yollar üzerindeki etkilerinin araştırılması ve diğer anti-kanser ajanlarla kombinasyon potansiyelinin değerlendirilmesi gerekmektedir. Bu çalışma, glioblastoma tedavisinde maliyet etkin bir strateji olarak ilaç yeniden kullanımı konusundaki kanıtların artmasına katkı sağlamaktadır.

Özet (Çeviri)

Imipramine is a tricyclic antidepressant used in the treatment of certain psychiatric disorders by inhibiting the reuptake of norepinephrine and serotonin at presynaptic nerve terminals. The potential direct or indirect effects of tricyclic antidepressants on various types of cancer have been observed in both in vitro and in vivo studies. Although the exact pathways involved in these effects remain uncertain, multiple potential mechanisms have been identified. These mechanisms primarily include pathways that play a role in cell proliferation and those regulating programmed cell death (apoptosis). Repurposing existing drugs, such as the antidepressant imipramine, offers a promising approach to targeting angiogenesis in glioblastoma. Glioblastoma is an aggressive brain tumor characterized by high angiogenic activity, primarily driven by vascular endothelial growth factor A (VEGFA). In this thesis, the effects of antidepressant drug imipramine on viability, VEGFA gene and protein expression, and VEGFA secretion in human glioblastoma cell lines, T98-G. The Alamar Blue assay revealed a dose- and time-dependent reduction in cell viability, with 100 μM imipramine for 48 hours being the optimal condition for further experiments. Quantitative real-time PCR demonstrated significant downregulation of VEGFA gene expression following imipramine treatment. However, western blot analysis showed no significant changes in VEGFA protein expression, and ELISA revealed no significant differences in secreted VEGFA levels between treated and control groups. These findings suggest that imipramine reduces VEGFA transcription but does not significantly impact translation or secretion, likely due to compensatory mechanisms or post-transcriptional regulation. This study highlights imipramine's potential to disrupt glioblastoma angiogenesis at the transcriptional level but underscores the complexity of targeting angiogenic pathways in tumor cells. While imipramine shows promise as part of a multimodal therapeutic strategy, further research is needed to validate these findings in vivo, explore its effects on alternative angiogenic pathways, and evaluate its combinatory potential with other anti-cancer agents. The study contributes to the growing body of evidence supporting drug repurposing as a cost-effective strategy for glioblastoma treatment.

Benzer Tezler

  1. Duloksetinin antikanser aktivitelerinin skov-3 ve huvechücrelerinde araştırılması

    Investigation of the anti-cancer activities of duloxetine in skov-3 and huvec cells

    FATMA KALAŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Farmasötik ToksikolojiAnadolu Üniversitesi

    Farmakoloji ve Toksikoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. AYŞE TANSU KOPARAL

  2. Prefrontal kortekste nudt6 ifadesindeki değişikliklerin sıçanda depresyon-benzeri ve anksiyete-benzeri davranışa etkileri

    The effects of nudt6 expression changes in prefrontal cortex on depression- and anxiety-like behaviour in rats

    FATMA ÖZLEM HÖKELEKLİ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    PsikiyatriHacettepe Üniversitesi

    Temel Nörolojik Bilimler Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. EMİNE EREN KOÇAK

  3. Toluhidrokinon'un kolon kanseri hücreleri anjiyogenez özelliğine etkilerinin araştırılması

    Investigation of the anti-angiogenic effects of toluhydroquinone in colon cancer cells

    MİNE KUÇAK

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Tıbbi BiyolojiYıldız Teknik Üniversitesi

    Moleküler Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUHAMMED HAMZA MÜSLÜMANOĞLU

  4. In vitro yaşa bağlı makula dejenerasyonu modelinde bevacizumab ve miRNa-184'ün anjiyogenez yolağında etkinliğinin karşılaştırılması ve AnjiyomiRNA-155'in biyomarker özelliğinin araştırılması

    Comparison of the effectiveness of bevacizumab and miRNa-184 in the angiogenesis pathway of the in vitro age related macula degeneration model and the investigation of the biomarker feature of AngiomiRNA-155

    MERVE ŞAMBEL AYKUTLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Göz HastalıklarıTrakya Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HANDE GÜÇLÜ

  5. Türkiye'deki Vipera anatolica anatolica ve Vipera anatolica senliki alttürlerine ait yılanların zehirlerinin sitotoksik, anti-anjiyojenik ve apoptotik etkilerinin araştırılması

    Investigation of cytotoxic, anti-angiogenic and apoptotic effects of venom of snakes belonging to Vipera anatolica anatolica and Vipera anatolica senliki species in Turkey

    BURAK KURT

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    BiyolojiManisa Celal Bayar Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HARİKA ATMACA İLHAN