Geri Dön

Derin ven trombozu ve mide kanseri olan hastalarda antikardiolipin antikoru ve lupus antikoagülanı'nın klinik öneminin araştırılması

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 91732
  2. Yazar: VURAL AKAY
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MAHMUT CELAL APAYDIN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Gastroenteroloji, Onkoloji, Gastroenterology, Oncology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2000
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Atatürk Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 38

Özet

25 ÖZET Antikardiyolipin antikorları derin ven trombozu nedenleri arasında önemli bir yer tutmaktadır. Biz bu çalışmada derin ven trombozu tanısı almış hastalarda ve soliter maligniteli hastalarda antikardiyolipin antikorları (AÇLA) IgG ve IgM ile lupus antikoagulanı (LA) pozitifliğini değerlendirmeyi amaçladık. Çalışma kapsamına Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma Hastanesi Kalp ve Damar Cerrahisi Anabilim Dalı'nda derin venöz tromboz tanısı almış 30 hasta ve İç Hastalıkları Anabilim Dalı'nda mide Ca tanısı almış 30 hasta ile, kontrol grubu olarak 20 tane sağlıklı birey alındı. Çalışmaya alınan 30 DVT'li hastanın ortalama yaşları 45,7 ± 4,6 (31 - 50) yıl, 30 mide Ca'lı hastanın ortalama yaşları 50,2 ± 4,7 (38 - 60) yıl ve kontrol grubunu oluşturan 20 vakanın ortalama yaşı 44,5 + 6,9 (31 - 60) yıl idi. Bu iki grup arasında istatiksel açıdan anlamlı fark bulunmadı (p > 0,5). Çalışma kapsamındaki DVT'li hastalarda malign tümör, kan diskrazileri, oral kontraseptif kullanımı, ağır bir travmadan sonra uzun süren yatak istirahatı, ameliyat öyküsü, konjesif kalp yetmezliği, KOAH ve kronik hastalık öyküsü söz konusu değildi. Çalışma kapsamında Enzyme-Linked Immunosorbent Assay (ELISA) yöntemi ile Antikardiolipin IgG (AÇLA IgG) ve Antikardiolipin IgM (AÇLA IgM), dilute Russell's Viper Venom Time (dRVVT) yöntemi ile lupus antikoagulanı araştırıldı. Antikardiolipin IgG (ACLA IgG) ve Antikardiolipin IgM (AÇLA IgM) için sırasıyla 13 GPL Ü (IgG fosfolipid antikor ünitesi) ve 13 MPL Ü(lgM fosfolipid antikor ünitesi) üstündeki değerler pozitif olarak değerlendirildi. Çalışma kapsamına alınan 30 DVT'li hastanın 11 tanesinde (% 37) ACL IgG değerleri pozitif olarak bulundu. Kalan 19 hastamızda ( % 63) ACL IgG negatif olarak bulundu. 30 mide Ca'lı hastanın 7 tanesinde (% 23) ACL IgG pozitif olarak bulundu. Kalan 23 hastamızda (% 77) ACL IgG negatif olarak bulundu. DVT'li ve mide Ca'lı 60 hastanın hiçbirisinde ACL IgM ve lupus antikoagulanı pozitifliği tespit etmedik. Kontrol grubundaki şahıslarda antikardiyolipin antikorları ve lupus antikoagulanı düzeyleri negatif olarak bulundu. Sonuç olarak trombozlu hastalarda ve mide Ca'lı hastalarda antifosfolipid antikorları yönünden antikardiyolipin antikor pozitifliğini lupus antikoagulanı pozitifliğine göre daha anlamlı olduğu durumunu tespit ettik. Ayrıca antifosfolipid sendromundaki trombozların tedavi imkanının olması ve bu tedaviyle nükslerinin önlenmesi mümkün26 olduğundan dolayı trombozlu hastalarda antikardiyolipin antikorlarının bakılması gerektiği sonucuna vardık. Soliter maligniteli hastalarda tromboz meydana gelebilme riski mevcut olduğundan bu tür hastalarda trombozun antikardiyolipin antikorlarına bağlı olarak da oluşabileceği göz önüne alındığında bu hastalarda antifosfolipid antikorlarının rutin olarak araştırılmasının gerekliliği sonucuna vardık.

Özet (Çeviri)

27 SUMMARY Anticardiolipin anticors has an important place among the causes of deep vein thrombosis. We aimed at detecting the positiveness of Anticardiolipin anticors (ACLA) IgG and IgM and lupus anticoagulants in patients with deep vein thrombosis diagnosis ;ind in those with solider malignant. The study was conducted in Atatürk University I acuity of Medicine, Research Hospital. It included 30 patients who had deep veinous thrombosis diagnosis in the Department of Heart and Artery and the other 30 who had stomach Ca diagnosis in the Department of Internal Diseases and 20 healthy patients as a control gtoup. The average age of 30 patients with DVT was 45,7 ± 4,6 (31-50) years, and of 30 with stomach Ca was 50,2 ± 4,7 (38 - 60) years, and of those 20 in the control group was 44,5 ± 6,9 (31-60) years. There was no statistical difference between the two groups (p>0,5). Malign tumor, blood disease pathology, use of oral contraceptive, long-term bed rest after a serious accident, operation story, congestive heart deficiency, KOAH and chronic disease story were not found in patients with DVT. Anticardiolipin IgG (ACLA IgG) and anticardiolipin IgM (ACLA IgM) were tested with Enzyme-Linked Immunosorbent Assay (ELISA) method and lupus anticoagulants with dilute Russell's Viper Venom Time (dRVVT) method. The scores over 13 GPL U (IgG phosfolipid anticor unit) and 13 MPL U (IgM phosfolipid anticor unit) for anticardiolipin IgG (ACLA IgG) and anticardiolipin IgM (ACLA IgM) were accepted positive. The scores of ACL IgG were found positive in 1 1 (%37) of 30 patients with DVT. ACL IgG was found negative in the other 19 patients (%63). In 30 patients with stomach Ca, ACL IgG were found positive in 7 (%23), and in the other 23 (%77) negative. ACL IgM and lupus anticoagulants were never found in all 60 patients with DVT and stomach CA. Anticardiolipin anticors and lupus anticoagulant levels were found negative in those who were in the control group. Finally, we found that anticardiolipin anticor positiveness v/as found more significant than lupus anticoagulant positiveness among antiphosfolipid anticors in the patients with thrombosis and stomach Ca. Also, as there are treatment possibilities for thrombosis in antiphosfolipid syndromes and it is possible to prevent rolapses with this treatment, we concluded that anticardiolipin anticors must be searched in patients with thrombosis. As there is a risk of thrombosis in patients with solider malignant and anticardiolipin anticors can cause thrombosis in such patients, it is necessary to search antiphosfolipid anticors regualary in them.

Benzer Tezler

  1. Solid kanserli hastalarda koagülasyon bozuklukları doğal antikoagülan düzeyleri ve aktive protein C rezistansı

    Coagulation disorders, natural anticoagulant levels and activated protein-C resistance in solid cancer patients

    ŞENER AĞDAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    OnkolojiGATA

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. MUSTAFA YAYLACI

  2. Development of non-invasive diagnostic system using infrared thermal imaging for deep vein thrombosis and raynaud's phenomenon

    Derin ven trombozu ve raynaud fenomeni için kızılötesi termal görüntüleme kullanarak invaziv olmayan tanı sisteminin geliştirilmesi

    SEYDİ KAÇMAZ

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2018

    Bilgisayar Mühendisliği Bilimleri-Bilgisayar ve KontrolGaziantep Üniversitesi

    Elektrik-Elektronik Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ERGUN ERÇELEBİ

  3. Derin ven trombozu hastalarında trombofilisi olan ve trombofilisi olmayan hastaların rekanalizasyon sürelerinin karşılaştırılması

    Comparison of have A thrombophilia with NON-thrombophilia persons recanalisation times of deep vein thrombosis patients

    HACI CİHAT ATABAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Göğüs Kalp ve Damar CerrahisiErciyes Üniversitesi

    Kalp ve Damar Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ AYDIN TUNÇAY

    DR. ÖĞR. ÜYESİ RİFAT ÖZMEN

  4. Derin ven trombozu etyolojisinde ve rekürresinde trombofilik faktörlerin rolü

    Başlık çevirisi yok

    BİRKAN AKBULUT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    Göğüs Kalp ve Damar CerrahisiHacettepe Üniversitesi

    Kalp ve Damar Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. RIZA DOĞAN