Ankara Tıp Fakültesi hastanelerinde acil servis ve yoğun bakım hekimlerinin, beyin ölümü hakkındaki farkındalıkları, bilgi düzeyleri ve bakış açılarının değerlendirilmesi
Evaluation of awareness, knowledge levels and perspectives of emergency and intensive care physicians about brain death in Ankara Medical Faculty Hospitals
- Tez No: 920251
- Danışmanlar: DOÇ. DR. AYŞE PETEK BİNGÖL
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Nöroloji, Neurology
- Anahtar Kelimeler: Beyin ölümü, organ nakli, hekimlerin beyin ölümü farkındalığı, Ankara Tıp, beyin ölümü bildirimi, Brain death, organ transplantation, physicians' awareness of brain death, Ankara Tıp, reporting brain death
- Yıl: 2021
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Nöroloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Nöroloji Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 140
Özet
Giriş ve Genel Bilgiler: Beyin ölümü merkezi sinir sisteminin kafatası içinde kalan kısmı olan beyin, beyin sapı ve serebellumun tamamının tüm aktivitelerinin kalıcı, yani geri dönüşümsüz olarak yitirilmesidir. Fakültemiz hastanelerince bildirilen hem beyin ölümü sayısı, hem de kadavradan organ bağış oranı ülkemizdeki eşdeğer büyüklükteki diğer hastanelerin çok altındadır. Bu durum fakültemizce yapılan transplantasyon işlemlerini olumsuz etkilemektedir. Biz, hastanemiz ve ülkemizdeki bildirim ve donasyon sayısı düşüklüğünün en önemli nedenlerinden birkaçının, hekimlerden kaynaklı olabileceğini düşünerek, hastanemizde yoğun bakımı olan bölümlerde ve acil serviste çalışan doktorların beyin ölümü konusundaki bilgi düzeylerini, tecrübelerini, beyin ölümüne yaklaşımlarını ve beyin ölümünü öngörme yeteneklerini ve bunların hekimlerin demografik özellikleri ile olan ilişkisini inceledik. Ek olarak hastanemizde son 3 yılda beyin ölümü tablosu gelişip organ nakil koordinatörlüğüne bildirimi yapılan hastaların ve son 3 yılda Nöroloji bölümüne danışılan ve muayenesi beyin ölümü ile uyumlu olan hastaların süreçteki akıbetlerini taradık. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada, Ankara Üniversitesi İbni Sina ve Cebeci Tıp Fakültesi Hastanelerinde görev yapan Acil Tıp, Anesteziyoloji ve Reanimasyon, Beyin ve Sinir Cerrahisi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Nöroloji, Kardiyoloji, Kalp ve Damar Cerrahisi, Göğüs Hastalıkları, Göğüs Cerrahisi, Genel Cerrahi ve İç Hastalıkları bölümlerinde çalışan asistan, yan dal asistanı/uzman olan hekimlere ve yoğun bakım yan dalı yapmakta olan uzman hekimlere, 16.09.2020 ile 24.11.2020 tarihleri arasında, hekimlerin çalışmakta oldukları klinik (acil servis veya yoğun bakım) göz önüne alınarak, tarafımızca hazırlanmış anket formları verilmiş ve doldurmaları istenmiştir. Katılımcıların anket sorularına verdikleri yanıtlar kendi oluşturduğumuz puanlama kriterlerine göre değerlendirilmiş, toplam bilgi düzeyi, tecrübe ve yaklaşım skorları hesaplanmıştır. Bu skorların hekimlerin demografik özellikleri ile ilişkileri incelenmiştir. Ayrıca hastanemiz organ nakil koordinatörlüğünün beyin ölümü bildirimlerini topladığı veritabanı taranmıştır. Hastanemizde kullanılan veritabanı olan“Avicenna”programı taranarak son 3 yılda Nöroloji kliniğine danışılan tüm hastalar sistem üzerinden incelenmiştir. Bulgular: Çalışmaya toplam 221 hekim katılmıştır. Akademik branşa göre ortalama skorlar karşılaştırıldığında, en yüksek bilgi düzeyi ortalaması yoğun bakım yan dalında görev yapmakta olan hekimlerde, en düşük bilgi düzeyi ortalaması kardiyoloji hekimlerinde saptandı. En yüksek tecrübe skoru ortalaması yoğun bakım yan dal hekimlerinde, en düşük tecrübe skoru ortalaması ise göğüs hastalıkları ve acil servis hekimlerinde saptandı. Yaklaşım skorları bölümler arasında benzerdi ve beyin ölümüne yaklaşım büyük oranda olumluydu. Yaş, kıdem, toplam hekimlik süresi ve toplam yoğun bakım tecrübesi arttıkça bilgi düzeyi ve tecrübe skorlarının istatistiksel olarak anlamlı artış gösterdiği tespit edildi. Cinsiyet, ana branş, zorunlu hizmet geçmişinin ise bu skorlar üzerinde anlamlı bir etkisi saptanmadı. Ek olarak daha önce başka yer veya bölümde tamamlanmamış asistanlık öyküsü olanların, tecrübe skorlarının daha yüksek olduğu tespit edildi. Kıdem arttıkça, beyin ölümüne yaklaşım skorunun hafif artış gösterdiği gözlendi. Bunun dışında demografik özelliklerin yaklaşım skoruna belirgin bir etkisi olmadığı görüldü. Hekimlere kısa süre içinde hangi hastada beyin ölümü gelişeceğini öngöreceklerini soran ve olgulardan oluşan soruda, hekimlerin %94,6'sının doğru olan cevabı verdiği görüldü. Son 3 yılın hastanemizdeki beyin ölümü tablosu incelendiğinde, 209 yoğun bakım yatağı olan hastanemizde organ nakil koordinatörlüğüne yıllık ortalama 14,3 bildirim olduğu ve bunların yıllık 7,3 tanesinin erişkin hasta olduğu görüldü. Yine son 3 yılda Nöroloji bölümüne danışılan hastalar incelendiğinde, bunların 14 tanesinin muayenesinin beyin ölümü ile uyumlu olduğu ancak yalnızca 7'sinin organ nakil koordinatörlüğüne bildirildiği görüldü. Tartışma ve Sonuç: Beyin ölümü gelişmiş ve gelişme ihtimali yüksek olan hastaların tanınması ve beyin ölümü gelişmiş hastalardan organ temini sürecinde en önemli rol doktorlarındır. Çalışmamızda elde ettiğimiz bulgular göstermektedir ki, doktorların henüz daha temel tıp eğitimi düzeyinden başlayarak, beyin ölümüyle ilgili bilgi düzeylerinin arttırılması gerekmektedir. Beyin ölümü gelişme ihtimali yüksek olan veya beyin ölümü gelişmiş olan hastalarda izlenecek yol açısından, ülke genelinde standart bir protokol belirlenmelidir. Ayrıca beyin ölümü tablosundaki hastalarla karşılaşma ihtimali yüksek olan yoğun bakım ve acil hekimlerine, beyin ölümü farkındalığını arttırmak ve temel tıp eğitiminde öğrendikleri beyin ölümü bilgilerini pekiştirmek amacıyla, düzenli aralıklarla eğitim aktiviteleri ve teşvik edici uygulamalar planlanmalıdır. Çalışmamızda elde ettiğimiz bulguları doğrulamak ve pekiştirmek amacıyla, bu çalışmada kullandığımız anketler ve puanlama sistemi kullanılarak yapılacak, daha homojen demografik özelliklere sahip örneklemi olan, daha çok katılımcılı, çok merkezli çalışmalar gerekmektedir.
Özet (Çeviri)
Introduction and General Information: Brain death is the permanent, irreversible loss of all activities of central nervous system inside the skull which consist of the brain, brain stem and cerebellum. Both the number of brain deaths and the rate of organ donation from cadavers reported by the hospitals of our faculty are far below than other hospitals of equivalent size in our country. This situation affects the transplantation procedures performed in our faculty. We think that some of the most important reasons for the low number of brain death reports and donation rates in our hospital and our country may be due to physicians. So we wanted to examine the physicians working in intensive care units and emergency departments in our hospital, to learn about their knowledge, experience about brain death, their approach to brain death, their ability to predict brain death and the relation of these features to the physicians' demographic profiles. In addition, we scanned the fate of the patients who were reported to the organ transplantation coordinatorship as brain death, and patients who were consulted with the neurology department in the last 3 years and whose examination was compatible with brain death. Materials and Methods: In this study, a questionnaire prepared by us which takes into account the clinic where physicians are working (emergency or intensive care) was given to the physicians who are working in Emergency, Anesthesiology and Reanimation, Neurosurgery, Pediatry, Neurology, Cardiology, Cardiovascular Surgery, Pulmonology, Thoracic Surgery, General Surgery and Internal Medicine of Ankara University Ibni Sina and Cebeci Medical Faculty Hospitals. Intensive care fellows also included. There were participants who were residents, fellows and specialists. The physicians were asked to fill the questionnaire. Data were collected between September 16th and November 24th in the year 2020. The responses of the participants to the questionnaire were evaluated according to the scoring criteria we created, and their total knowledge level, experience and approach scores were calculated. The relationships of these scores with the demographic characteristics of physicians were examined. In addition, we scanned the database organ transplantation coordinatorship created of brain death reports. Via the database used in our hospital,“Avicenna”program, all patients who were consulted with the neurology clinic and Neurology intensive care in the last 3 years were scanned. Results: A total of 221 physicians participated in the study. When the mean scores by academic branch were compared, the highest level of knowledge score was found in intensive care fellows, whilst the lowest level of knowledge score was found in cardiology physicians. The highest mean score of experience was found in intensive care fellows and the lowest mean score of experience was found in pulmonology and emergency department physicians. Approach scores were similar in all departments, and the approach to brain death was largely positive. It was found that age, seniority, total duration of practice and total intensive care experience increased the level of knowledge and experience scores statistically. There was no statistical significant effect of gender, major branch (surgical or internal branch) and compulsory service history on these scores. In addition, it was found that the mean experience scores of those who had previous residency history in another hospital and/or department were higher. It was observed that as seniority increased, the score at approach to brain death increased slightly. Apart from this, it was seen that demographic characteristics did not have a significant effect on the approach score. It was found that 94.6% of the physicians gave the correct answer to the question consisting of the cases and asking“in which patient it is highly probable seeing brain death in a short time”. When the brain death database in our hospital for the last 3 years was examined, it was seen that in our hospital, which includes 209 intensive care beds, there were an average of 14.3 brain death reports annually to the organ transplantation coordinatorship and only 7.3 of them were adult patients. When the patients who were consulted with the neurology department in the last 3 years were scanned, it was seen that the 14 patients' neurologic examinations were compatible with brain death, but only 7 of them were reported to the organ transplantation coordinatorship. Discussion and Conclusion: Physicians have the most important role in the recognition of patients with a high probability of developing brain death and in the process of procurement organs from patients that are determined brain death. The findings of our study show that the knowledge level of physicians about brain death should be increased starting from the basic medical education level. A standard protocol should be determined across our hospital and also across the country in terms of the path to be followed in patients with a high probability of developing brain death or who have developed brain death. In addition, educational activities and encouraging practices should be planned at regular intervals in order to increase the awareness of brain death and to reinforce the brain death knowledge they have learned in basic medical education for intensive care and emergency physicians who are likely to encounter patients with brain death. In order to confirm and strengthen the findings we have obtained in our study, multi-center studies with more participants, with more homogeneous demographic characteristics, are required using the same questionnaires and scoring system we used in this study.
Benzer Tezler
- Hastanelerde hizmet kalitesinin ölçüm ve izlenmesinde gösterge yönetimi: Bir üniversite hastanesi örneği
Indicator management at service quality measurement and monitoring in hospitals: An example of a university hospital
FİLİZ ŞAN SAĞIR
Yüksek Lisans
Türkçe
2020
HastanelerAnkara ÜniversitesiSağlık Kurumları Yönetimi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AFSUN EZEL ESATOĞLU
- Kardiyopulmoner resüsitasyon uygulamaları sırasında hava yolu cihazları kullanımının değerlendirilmesi
Evaluation of airway device usage duringcardiopulmonary resuscitation i̇mplementation
YAĞMUR CAN DADAKÇI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Anestezi ve ReanimasyonHacettepe ÜniversitesiAnesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ AYSUN ANKAY YILBAŞ
DR. ÖĞR. ÜYESİ FİLİZ ÜZÜMCÜGİL
- Acil asistanlarının nöbet öncesi ve nöbet sonrası anksiyete düzeyinin beck anksiyete skoru ile saptanması
Başlık çevirisi yok
ATAKAN SAVRUN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2014
İlk ve Acil YardımKahramanmaraş Sütçü İmam ÜniversitesiAcil Tıp Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. SELİM BOZKURT
- COVID-19 pandemisinin diğer hasta grupları üzerinde yarattığı etkinin değerlendirilmesi
Evaluation of the impact of the COVID-19 pandemic on other patient groups
AHMET MERT CAVNAR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıAnkara ÜniversitesiEnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FÜGEN YÖRÜK
- Acil servise başvuran adli olgularda tekstil yüzeyi ve aksesuar değerlendirilmesi konusunda sağlık personelinin bilgi düzeyinin belirlenmesi
Determination of knowledge level of healthcare personnel on textile surface and accessory appraisal in forensic cases who admitted emergency service
DİLEK KİLİÇ
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Adli TıpAnkara ÜniversitesiDisiplinlerarası Adli Bilimler Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ONUR POLAT
PROF. DR. MEHMET ERYILMAZ