Geri Dön

Uluslararası kalça displazisi enstitüsü (IHDI) sınıflama sistemine göre evre 3-4 gelişimsel kalça displazili hastaların kapalı redüksiyon tedavi sonuçlarının değerlendirilmesi

Evaluation of closed reduction treatment results of international hip dysplasia institute (IHDI) classification stage 3-4 patients

  1. Tez No: 923858
  2. Yazar: BURAK BOZDOĞAN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. AHMET YİĞİT KAPTAN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Harran Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 98

Özet

Amaç: Bu çalışma, IHDI sınıflamasına göre evre 3-4 Gelişimsel Kalça Displazisi (GKD) hastaların, kapalı redüksiyon başarı oranlarını incelemek ve redüksiyon kaybı sonrası ek cerrahi gerektiren durumları tespit ederek prognostik faktörlerini değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Özellikle, addüktör ve iliopsoas tenotomisinin kapalı redüksiyon üzerindeki etkisini araştırmaktır. Materyal ve Metot: Bu çalışmada, Ocak 2020 ile Haziran 2024 tarihleri arasında Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'nde KR uygulanan GKD hastalarının tıbbi kayıtları retrospektif olarak incelendi. Belirlenen tarih aralığında kliniğimizde yaşları 4 ile 18 ay arasında KR tedavisi uygulanan ve KR öncesi Preop pelvis AP grafilerinde IHDI sınıflamasına göre IHDI evre 3-4 olarak sınıflandırılan hastalar çalışmaya dahil edildi. Toplamda 81 hastaya ait 117 kalça çalışmaya dahil edildi. Hastalara ek olarak Tonnis sınıflaması yapıldı ve Aİ değerleri ölçüldü. KR uygulaması sırasında, addüktör ve iliopsoas tenotomi prosedürlerinin uygulanıp uygulanmadığı kaydedildi. Postop, postop 3.ay, postop 6.ay ve postop 12.ay pelvis AP grafilerinde, IHDI sınıflamasına göre hastaların IHDI tipleri belirlenerek kapalı redüksiyonun başarısı değerlendirildi. IHDI sınıflamasına göre evre 3 ve evre 4 olarak sınıflandırılan kalçalar, başarısız redüksiyon olarak kabul edildi. KR yapıldıktan sonra 1 yıl içinde abdüksiyon ortezi ve ek cerrahi işlem gereken hastalar başarısız olarak değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 81 hastasının 117 kalçası değerlendirildi. Hastaların yaş ortalaması 8,55 ay olup, %83,95'i kadın cinsiyet oluşturdu. Kalça tutulumunda %44,44 oranında bilateral, %35,80 oranında sol, %19,75 oranında sağ taraf etkilendi. KR başarı oranı %52,14 (61 kalça) olarak belirlenirken, başarısızlık oranı %47,86'dır. Ossifik çekirdek varlığı %53,85 hastada gözlendi. IHDI sınıflamasına göre 87 kalça (%74,36) evre 3, 30 kalça (%25,64) evre 4 olarak değerlendirildi. KR uygulamasında addüktör tenotomi uygulanan 79 kalça (%67,52), addüktör ve ilopsoas tenotomi uygulanan 9 kalça (%7,69) ve tenotomi yapılmayan 29 kalça (%24,79) belirlendi. KR başarısız olarak değerlendirilen 56 kalçanın 14'ü ikincil müdahale (RAO, KR tekrarı) sebebiyle başarısız sayıldı. Sonuç: KR tedavisinin, özellikle daha küçük yaş grubunda daha başarılı sonuçlar verdiğini gözlemledik. Bu nedenle, erken tanı koyulması ve tedaviye en uygun yaş aralığında başlanması tedavi sonuçlarını olumlu yönde etkileyecektir. Çalışmamızda tenotomi kararının büyük ölçüde addüktör kasına yönelik verildiği görüldü. Ancak, hastaların yalnızca küçük bir kısmında iliopsoas tenotomisi uygulandı ve bunun KR başarısına etkisi belirgin olmadı.

Özet (Çeviri)

Purpose: This study aims to investigate the success rates of closed reduction in patients with Developmental Dysplasia of the Hip (DDH) stage 3-4 according to the IHDI classification and to evaluate the prognostic factors by identifying the cases requiring additional surgery after reduction loss. In particular, to investigate the effect of adductor and iliopsoas tenotomy on closed reduction. Materials and Methods: In this study, the medical records of DDH patients who underwent CR at Harran University Medical Faculty Hospital between January 2020 and June 2024 were retrospectively reviewed. Patients who were treated with CR in our clinic between the ages of 4 and 18 months during the specified date range and who were classified as IHDI stage 3-4 according to the IHDI classification on preoperative pelvic AP radiographs before CR were included in the study. A total of 117 hips belonging to 81 patients were included in the study. In addition, Tonnis classification was performed on the patients and their AI values were measured. It was recorded whether adductor and iliopsoas tenotomy procedures were applied during CR application. The success of closed reduction was evaluated by determining the IHDI types of the patients according to the IHDI classification on postoperative, postoperative 3rd month, postoperative 6th month and postoperative 12th month pelvic AP radiographs. Hips classified as stage 3 and stage 4 according to the IHDI classification were considered as unsuccessful reduction. Patients who required an abduction orthosis and additional surgery within 1 year after CR were considered unsuccessful. Results: 117 hips of 81 patients included in the study were evaluated. The mean age of the patients was 8.55 months, and 83.95% were female. Hip involvement was bilateral in 44.44%, left in 35.80%, and right in 19.75%. CR success rate was determined as 52.14% (61 hips), while failure rate was 47.86%. The presence of ossific nucleus was observed in 53.85% of the patients. According to the IHDI classification, 87 hips (74.36%) were evaluated as stage 3, 30 hips (25.64%) as stage 4. In CR application, 79 hips (67.52%) with adductor tenotomy, 9 hips (7.69%) with adductor and ilopsoas tenotomy, and 29 hips (24.79%) without tenotomy were determined. Of the 56 hips that were considered as CR failures, 14 were considered as failures due to secondary intervention (RAO, repeat CR). Conclusion: We observed that CR treatment yielded more successful results, especially in the younger age group. Therefore, early diagnosis and initiation of treatment at the most appropriate age range will positively affect treatment results. In our study, it was seen that the tenotomy decision was largely made for the adductor muscle. However, iliopsoas tenotomy was performed in only a small number of patients and its effect on CR success was not apparent.

Benzer Tezler

  1. The governance of international migration in Turkey and Morocco: İrregular migrants' access to rights

    Türkiye ve Fas'ta uluslararası göçün yönetişimi: Düzensiz göçmenlerin ülkede kalma hakkına erişimi

    AYŞEN EZGİ ÜSTÜBİCİ ÖNAY

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2015

    Uluslararası İlişkilerKoç Üniversitesi

    Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AHMET İÇDUYGU

    PROF. DR. JAN RATH

  2. Aile hekimlerinin gelişimsel kalça displazisi hakkındaki bilgi düzeyi ve farkındalığı

    The knowledge level and awareness of family physicians about developmental hip dysplasia

    SONGÜL TAŞTAN ÇELİK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Aile Hekimliğiİnönü Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BURCU KAYHAN TETİK

  3. Serebral palsili hastalarda kalça rekonstrüktif cerrahilerin radyolojik ve fonksiyonel sonuçlarının değerlendirilmesi

    Evaluation of radiological and functional results of hip reconstructive surgeries in patients with cerebral palsy

    TOLGA ÇAKIR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Ortopedi ve TravmatolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. EVREN AKPINAR

  4. Behçet hastalığının gebelikteki seyri: Kontrollü retrospektif bir çalışma

    The course of behçet's disease during pregnancy: A retrospective controlled study

    SÜLEYMAN İZZET KARAHAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Dermatolojiİstanbul Üniversitesi

    Deri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AFET AKDAĞ KÖSE