Babaların bağlanma stilleri ve babalarından algıladıkları kabul-red düzeyi ile çocuklarının içselleştirme ve dışsallaştırma davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi
An examination of the relationship between fathers' attachment styles, their perceived acceptance-rejection from their fathers and their children's internalizing and externalizing behaviors
- Tez No: 927935
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ BETÜL TANACIOĞLU AYDIN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Eğitim ve Öğretim, Psikoloji, Education and Training, Psychology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Bahçeşehir Üniversitesi
- Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 85
Özet
Bu çalışmanın amacı, babaların bağlanma stili ve kendi babalarından algıladıkları ebeveyn kabul-red düzeyinin, çocuklarında gözlemlenen içselleştirme ve dışsallaştırma davranışları üzerindeki etkisini incelemektir. Araştırmada, bağlanma teorisi ve ebeveyn kabul-red teorisi bir arada değerlendirilerek babalık rollerinin çocukların psikososyal gelişimi üzerindeki önemi vurgulanmıştır. Araştırma, Türkiye'de yaşayan, yalnızca 4-16 yaş tek çocuğu olan ve gönüllü olarak katılım sağlayan 217 baba ile gerçekleştirilmiştir. Veri toplama aracı olarak Demografik Bilgi Formu, Üç Boyutlu Bağlanma Stilleri Ölçeği, Ebeveyn Kabul-Red Ölçeği (Kısa Form) ve Güçler ve Güçlükler Anketi kullanılmıştır. Elde edilen veriler SPSS ile analiz edilerek, bağımsız örneklem t-testi, ANOVA ve regresyon analizleri yapılmıştır. Araştırma bulgularına göre, katılımcıların büyük çoğunluğunun güvenli bağlanma stiline sahip olduğu gözlemlenmiştir. Ayrıca babaların kaygılı bağlanma stilinin çocukların bazı içselleştirme ve dışsallaştırma davranışları ile prososyal davranışları üzerinde anlamlı bir etkisi olduğu belirlenmiştir. Çocuklarıyla daha fazla vakit geçiren babaların, çocuklarında daha az içselleştirme ve dışsallaştırma davranışları gözlemlendiği belirlenmiştir. Bu bulgular ebeveyn-çocuk ilişkilerinde bağlanma ve kabul-red düzeylerinin önemine dikkat çekmekte ve çocukların sağlıklı gelişimi üzerindeki etkilerini vurgulamaktadır. Güvenli bağlanma stiline sahip babaların çocuklarına karşı daha sıcak ve şefkatli olduğu, daha az düşmanca ve saldırgan olduğu ve çocuklarına karşı daha az kayıtsız ve ihmalci olduğu gözlenmiştir. Kaçınan bağlanma stiline sahip babaların çocuklarına karşı daha düşmanca ve saldırgan davrandığı, daha kayıtsız ve ihmalci oldukları ve çocuklarını daha fazla reddettikleri bulunmuştur. Kaygılı-kararsız bağlanma stiline sahip babaların çocuklarında daha fazla duygusal problemler gözlendiği, sıcak ve şefkatli olan babaların çocuklarına karşı daha az düşmanca olduğu bulunmuştur. Sıcaklık boyutu arttıkça, babaların çocuklarına karşı ihmal davranışlarının azaldığı görülmüştür. Duygusal problemleri olan çocukların aynı zamanda daha fazla davranış problemleri yaşadığı bulunmuştur. Dikkat eksikliği olan ve aşırı hareketlilik davranışı gösteren çocukların daha fazla davranış problemi sergilediği saptanmıştır.
Özet (Çeviri)
The aim of this study is to examine the relationship between fathers' attachment styles and their perceived parental acceptance-rejection from their own fathers in relation to the internalizing and externalizing behaviors observed in their children. By integrating attachment theory and parental acceptance-rejection theory, the study emphasizes the critical role of fatherhood in the psychosocial development of children. The research was conducted with 217 fathers residing in Turkey, each with between 4-16 ages and only one child, who voluntarily participated in the study. Data collection tools included the Demographic Information Form, Three-Dimensional Attachment Styles Scale, Parental Acceptance-Rejection Questionnaire (Short Form), and Strengths and Difficulties Questionnaire. The data were analyzed using SPSS, employing independent sample t-tests, ANOVA, and regression analyses. The findings indicate that the majority of participants exhibited a secure attachment style. Fathers who spent more time with their children were found to have children displaying fewer internalizing and externalizing behaviors. These findings underline the importance of attachment and acceptance-rejection interactions in parent-child relationships, emphasizing their impact on children's healthy development. It has been determined that fathers with an anxious attachment style have a significant effect on certain internalising and externalising behaviours, as well as prosocial behaviours, in their children. Fathers who spend more time with their children have been observed to have children with fewer internalising and externalising behaviours.These findings highlight the importance of attachment and acceptance-rejection levels in parent-child relationships and underscore their impact on children's healthy development. Fathers who exhibit a secure attachment style have been observed to demonstrate increased warmth and compassion towards their children, reduced hostility and aggression, and decreased indifference and neglect. In contrast, fathers with an avoidant attachment style have been observed to exhibit more hostility and aggression, more indifference and neglect, and more rejection of their children. Children of fathers with an anxious-ambivalent attachment style have been observed to manifest more emotional problems, while fathers who are warmer and more compassionate have been observed to display less hostility towards their children. Furthermore, it has been observed that as the warmth dimension increases, the neglectful behaviours of fathers towards their children decrease. Children with emotional problems have also been found to experience more behavioural problems, and children with attention deficits and hyperactive behaviour exhibit more behavioural problems.
Benzer Tezler
- 48-60 ay arası çocuğa sahip ebeveynlerin anne babalarından algıladıkları tutumlar, anne babalarına bağlanma stilleri ile kendi anne babalık tutumları arasındaki ilişkiler
An examination of the relationship among perceived attitudes of parents who have 48-60 months children , their parenting styles and their parenting attitudes
ELİFNUR ÇECELİ
Yüksek Lisans
Türkçe
2018
PsikolojiMaltepe ÜniversitesiPsikoloji Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ HANDAN DOĞAN
- Ergenlerin internet bağımlılığının ana-babaya bağlanma stilleri ve çeşitli değişkenlere göre incelenmesi (Yenibosna Çok Programlı Anadolu Lisesi örneği)
The i̇nternet addiction of the adolescents depending on the manner of commintment to parents and the other various factors (Yenibosna Multi-Program Anatolian High School example)
GÖZDE NAZİK
Yüksek Lisans
Türkçe
2016
Eğitim ve ÖğretimNişantaşı ÜniversitesiPsikoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ERSİN ALTINTAŞ
- Spina bifidalı çocuğa sahip olan ebeveynlerin algıladığı aile stresinin ve stresle başa çıkma becerilerinin bağlanma stillerine etkisi
The perceived impact of family stress and stress coping ability on the attachment styles of parents with spina bifida diseased children
SEMA TEKİN SERT
Yüksek Lisans
Türkçe
2017
Psikolojiİstanbul Bilim ÜniversitesiPsikoloji Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. İREM ANLI
- Kişilerin ebeveynlerine bağlanmaları ile bilişsel esneklik düzeyleri arasındaki ilişki
The relationship between people's attachment to their parents and levels of cognitive flexibility
YAĞMUR ASLINUR EDEMEN
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
Psikolojiİstanbul Gelişim ÜniversitesiPsikoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. CANAN TANIDIR
- Kuşaklar arası bağlanma stillerinin algılanan evlilik çatışması ve duygusal güvenlik açısından değerlendirilmesi
Intergenerational attachment styles in terms of perceived marital conflict and emotional security
BİLGE ARICAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
PsikolojiMaltepe ÜniversitesiPsikoloji Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ SEDA ERZİ