Alternatif bir öğrenme pratiği ve mekansallığı olarak informel oyun ve öğrenme alanı
As an alternative learning practice and spatiality informal play area
- Tez No: 928494
- Danışmanlar: DOÇ. DR. EMİNE GÖRGÜL
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: İç Mimari ve Dekorasyon, Interior Design and Decoration
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: İç Mimari Tasarım Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Uluslararası İç Mimari Tasarım Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 141
Özet
Bu tez, informel oyun ve öğrenme alanlarının mekânsal organizasyonları ile pedagojik yaklaşımlarının çocukların oyun ve öğrenme süreçlerine etkilerini analiz etmeyi amaçlamaktadır. Araştırma, özellikle“Macera Oyun Alanları”(Adventure Playgrounds) kavramını temel alarak, bu alanların sunduğu pedagojik avantajları, mekânsal esnekliği ve özgür öğrenme süreçlerine katkılarını kapsamlı bir şekilde değerlendirmektedir. Oyun alanlarının, çocukların fiziksel, sosyal ve bilişsel gelişimleri üzerindeki etkisi uzun zamandır araştırılmış olmasına rağmen, bu mekanların tasarım anlayışlarının çocukların yaratıcı oyun deneyimlerini destekleyecek şekilde yeniden ele alınması gerekliliği vurgulanmaktadır. Araştırma metodolojisi, nitel ve nicel yöntemlerin bir arada kullanıldığı karma bir yaklaşımı içermektedir. İlk aşamada, ulusal ve uluslararası literatür taraması ile oyun alanlarının pedagojik temelleri ve mekânsal özellikleri incelenmiş, bu bağlamda macera oyun alanlarının teorik altyapısı ortaya konulmuştur. İkinci aşamada, dünya genelinde seçilen macera oyun alanları pedagojik, mekânsal ve tasarım kriterleri açısından değerlendirilmiştir. Üçüncü aşamada ise Türkiye bağlamında bir alan araştırması yürütülerek ebeveynler ile anket çalışmaları yapılmış ve informel oyun-öğrenme alanlarına duyulan ihtiyaç analiz edilmiştir. Araştırmanın son aşamasında, elde edilen bulgular ışığında, yeni nesil bir informel oyun-öğrenme merkezi tasarımı için öneriler geliştirilmiştir. Araştırma sonuçları, çocukların oyun alanlarında kendi çevrelerini oluşturma ve dönüştürme özgürlüğüne sahip olduklarında daha yüksek düzeyde öğrenme, sosyal etkileşim ve yaratıcılık sergilediklerini göstermektedir. Ancak, günümüzdeki pek çok oyun alanının katı tasarım kriterleri, çocukların bu potansiyellerini sınırlamaktadır. Çalışma, esneklik, erişilebilirlik, güvenlik ve kapsayıcılık gibi unsurları içeren, çocukların pedagojik ve mekânsal gereksinimlerini karşılayacak sürdürülebilir tasarım çözümleri sunmayı hedeflemektedir. Mekân örgütlenmesi, iç mekân konfor koşulları ve mekân donatıları, çocuk oyun alanlarının konumları, ulaşılabilirliği, mekân boyutları, plan kurgusu, mekânsal nitelikleri, mekân organizasyonu, donatı özellikleri, aydınlatma ihtiyaçları, kullanılan renkler ve malzemeler, yapılan etkinlik ve aktiviteler, güvenlik gibi konulardaki gereksinimler; yapılan gözlemler, görüşmeler ve örnek analizlerinden yapılan çıkarımlar sonucunda ortaya konmuştur. Sonuç olarak bu çalışmada informel oyun alanı tasarım kriterlerinin çocukların sosyal-bilişsel gelişimleri ve sağladıkları fayda açısından çok önemli olduğunu doğrulanmış, kurulması durumunda informel oyun alanları için rehber oluşturabilecek nitelikte bir prototip önerisi geliştirilmiştir. Bu tez, informel oyun-öğrenme mekanlarının çocukların gelişimindeki önemini ve yaratacağı toplumsal faydayı ortaya koymayı ve bu mekanların tasarımına dair yenilikçi bir model geliştirmeyi amaçlamaktadır. Bu bağlamda, çocukların yaratıcılıklarını ve özgürlüklerini destekleyen oyun-öğrenme ortamlarının önemine dikkat çekmektedir.
Özet (Çeviri)
This thesis examines the pedagogical and physical attributes of informal play and learning environments, highlighting their capacity to offer a comprehensive conceptual framework for the design of children's play and learning centers. Play is a critical component of children's physical, cognitive, and social development, serving as a medium for creativity, problem-solving, and collaboration. Despite its importance, the existing playgrounds in many urban contexts often fail to meet the developmental and experiential needs of children. This research focuses particularly on“Adventure Playgrounds”as a conceptual and practical model, analyzing their pedagogical merits, spatial flexibility, and their capacity to promote autonomous learning and imaginative engagement. The study adopts a mixed-methods approach, integrating qualitative and quantitative research methods to explore and evaluate the topic comprehensively. The research begins with a thorough literature review, examining the theoretical underpinnings and historical evolution of informal play and learning environments. This review encompasses national and international perspectives on pedagogical theories, child development, and architectural approaches to play spaces. The findings from this stage reveal a significant gap in the literature regarding the design and implementation of informal play spaces that address both contemporary educational and spatial challenges. Subsequently, the research undertakes a critical analysis of selected adventure playgrounds from different parts of the world. These case studies are evaluated based on key criteria, including spatial organization, inclusivity, accessibility, flexibility, and adaptability to environmental and social contexts. Complementing this analysis, a field study conducted in Turkey investigates the current status of play and learning environments through surveys with parents. This fieldwork provides insights into the existing gaps in the provision of play spaces that cater to children's developmental and social needs in Turkey. The study also identifies the limitations of traditional playgrounds, which often prioritize safety and functionality over creativity, flexibility, and child agency. The findings underscore the transformative potential of adventure playgrounds in fostering creative, social, and problem-solving skills in children. When children are given the freedom to modify and interact with their environment, they engage in richer play experiences that support their holistic development. Conversely, rigidly designed playgrounds with predefined structures and limited possibilities restrict children's autonomy and creative expression. These findings highlight the necessity of incorporating elements of adaptability, user participation, and a balance between safety and exploration in the design of play spaces. In the final phase, the thesis develops a design framework for next-generation informal play and learning centers. This framework integrates the principles derived from adventure playgrounds with innovative spatial strategies, aiming to create environments that are inclusive, sustainable, and conducive to both free play and guided learning. The proposed design criteria address contemporary challenges, such as the need for flexibility, multi-functionality, and alignment with children's pedagogical and social needs. This study adds to the area of spatial design centered on children by connecting educational principles with architectural practices. It provides an in-depth understanding of how play areas can adapt to the evolving demands of urban communities while promoting comprehensive development in children. The results of this research serve as a resource for architects, educators, and policymakers, encouraging the development of play spaces that stimulate creativity, nurture independence, and improve the overall experiences of children.
Benzer Tezler
- The survival of an alternative school in central Turkey: The case of a parent co-op elementary school
Türkiye'nin merkezinde alternatif bir ilkokulun ayakta kalışı: Ebeveyn destekli bir kooperatif okulu ile ilgili durum çalışması
SEBAHAT GÖK
Yüksek Lisans
İngilizce
2019
Eğitim ve ÖğretimOrta Doğu Teknik ÜniversitesiEğitim Programları ve Öğretimi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HANİFE AKAR
- The impact of AI-assisted speaking practice on foreign language speaking anxiety
Yapay zeka destekli konuşma pratiğinin yabancı dil konuşma anksiyetesi üzerindeki etkisi
GÖKÇE AYBAT
Yüksek Lisans
İngilizce
2025
Eğitim ve ÖğretimYıldız Teknik ÜniversitesiYabancı Diller Eğitimi Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ EMRAH ÖZCAN
PROF. DR. HATİCE GÜLRU YÜKSEL
- Speculative architecture as a critical and creative act in the architectural learning environment
Mimari öğrenme ortamında eleştirel ve yaratıcı bir eylem olarak spekülatıf mimarlık
DEFNE ÇAKIR KIRMACI
Yüksek Lisans
İngilizce
2023
MimarlıkTOBB Ekonomi ve Teknoloji ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
PROF. DR. TAYYİBE NUR ÇAĞLAR
YRD. DOÇ. DR. SELDA BANCI
- Müşterek bir 'Sorun' olarak iklim krizi: Dayanıklılığın artırılmasında müşterekleşmiş tasarım pratiklerinin rolü
The climate crisis as a common 'Problem': The role of commoning design practices in enhancing resilience
SALİME BENAN KAYA
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Şehircilik ve Bölge PlanlamaMimar Sinan Güzel Sanatlar ÜniversitesiŞehir ve Bölge Planlama Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MURAT CEMAL YALÇINTAN
- Integrating renewable energy technologies into cities through urban planning: In the case of geothermal and wind energy
Yenilebilir enerji teknolojilerinin planlama yaklaşımı ile kentlere entegrasyonu: İzmir ili jeotermal ve rüzgar enerjisi potansiyelleri örneği
ZEYNEP PEKER
Doktora
İngilizce
2005
Şehircilik ve Bölge Planlamaİzmir Yüksek Teknoloji EnstitüsüŞehir ve Bölge Planlama Ana Bilim Dalı
PROF.DR. AKIN SÜEL