Geri Dön

Tip 2 Diabetes mellituslu hastalarda trigliserid-glukoz indeksi ile diyabetik böbrek hastalığı arasındaki ilişki

Relationship between triglyceride-glucose index and diabetic kidney disease in patients with type 2 Diabetes mellitus

  1. Tez No: 928768
  2. Yazar: HÜMEYRA KAYABAŞI
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. YALÇIN HACIOĞLU, DR. SİBEL GÜLÇİÇEK
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Aile Hekimliği, Family Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Diabetes Mellitus, trigliserid-glukoz indeks, diyabetik böbrek hastalığı, insülin direnci, Diabetes Mellitus, Triglyceride-Glucose Index, Diabetic Kidney Disease, Insulin Resistance
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 87

Özet

Amaç: Tip 2 Diabetes Mellitus (T2DM), dünya genelinde prevalansı hızla artan ve ciddi mikrovasküler komplikasyonlara yol açabilen kronik bir metabolik hastalıktır. Bu komplikasyonlardan biri olan diyabetik nefropati (DN), T2DM'li hastalarda son dönem böbrek yetmezliğinin (SDBY) en yaygın nedenidir. DN'nin erken tanısı ve ilerlemesinin önlenmesi, hasta morbidite ve mortalitesini azaltmada kritik öneme sahiptir. Önceki çalışmalar, insülin direncinin güvenilir bir belirteci olarak kabul edilen Trigliserid-Glukoz (TyG) indeksinin, diyabetik böbrek hastalığı (DBH) için önemli bir risk faktörü olduğunu doğrulamıştır. Ancak, TyG İndeksi'nin yükselmesiyle birlikte DBH riskinin doğrusal olarak artmaya devam edip etmediği henüz netlik kazanmamıştır. Bu çalışma, TyG İndeksi ile DBH riski arasındaki içsel ilişkiyi tip T2DM hastalarında kapsamlı bir şekilde incelemeyi amaçlamaktadır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi Diyabet ve Aile Hekimliği Kronik Hastalık polikliniklerine 01.01.2019-01.01.2020 tarihleri arasında 1 yıllık süreçte başvuran T2DM tanısı olan hastalar alınmıştır. Katılımcıların 4 yıllık takip verileri hastane elektronik kayıt sisteminden retrospektif olarak elde edilerek TyG indeksi hesaplanmıştır. İlk başvurudaki TyG indeksi“düşük”,“orta”ve“yüksek”değerlere göre gruplara ayrılmıştır. Kesitsel çalışmada üç ikili lojistik regresyon modeli ve boylamsal çalışmada üç orantılı olasılık modeli (Cox regresyonu) oluşturarak TyG İndeksi ve diyabetik böbrek hastalığı arasındaki bağımsız ilişkiyi muhtemel risk faktörlerine göre ayarlayarak hesaplanmıştır. Gruplar birbirleriyle ve kendi içinde risk faktörleri ve laboratuvar parametreleri açısından karşılaştırılmıştır. Hastaların hemogram, biyokimya tetkik sonuçları (açlık kan şekeri, üre, kreatinin, ALT, AST, trigliserid, HDL, LDL, total kolesterol, HbA1c değeri, eGFR, BUN, albümin, ürik asit, üriner protein), albümin/kreatinin oranı ve takip süresince trigliserid/glukoz indeksi değerleri incelenmiştir. Bulgular: Bu çalışmaya, 01.01.2019 - 01.01.2020 tarihleri arasında İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi Diyabet Polikliniği'ne başvuran ve tip 2 Diabetes Mellitus tanılı 257 hasta dâhil edilmiştir. Katılımcıların yaş aralığı 33-89 yıl olup, medyan yaş 66, ortalama yaş 64,7 ± 10,0 yıl olarak hesaplanmıştır. Hastaların %54'ü (n=140) kadındı. Çalışmaya dahil edilen hastalar düşük, medyan ve yüksek TyG indeksine sahip olmak üzere üç eşit gruba ayrılmıştır. Bu hastaların, 2019-2024 yılları arasındaki HbA1c seviyeleri, glukoz, üre, kreatinin, böbrek fonksiyon testleri, HDL, LDL, trigliserid, total kolesterol, ALT, AST değerleri ile TyG indeksleri arasındaki ilişkisi değerlendirilmiştir. Takip sürecinde bireylerin %16'sında kronik böbrek hastalığı geliştiği tespit edilmiştir. (n=42) Katılımcıların %48'inde mikroalbüminüri (n=124) ve %55'inde diyabetik böbrek hastalığı (n=141) gelişmiştir. Sonuç: Bu araştırma, yükselmiş TyG İndeksi ile mikroalbüminüri gelişme riski ve böbrek fonksiyonlarının bozulması arasındaki önemli bağlantıyı ortaya koymaktadır. TyG İndeksi, insülin direncinin güvenilir bir göstergesi olup, HOMA-IR gibi geleneksel yöntemlerden daha üstün bir değerlendirme aracı olarak öne çıkmaktadır. İdrar albümin/kreatinin oranı ve diğer böbrek sağlığı parametreleri ile gösterdiği güçlü ilişki, TyG İndeksinin diyabetik böbrek hastalığının ilerleyişini, henüz mikroalbüminüri belirtileri ortaya çıkmadan önce öngörmede etkili bir biyobelirteç olabileceğini düşündürmektedir. Bu durum, TyG İndeksinin düzenli takibinin önemini vurgulamakta ve hastaların erken dönemde değerlendirilerek uygun koruyucu önlemlerin alınmasına katkı sağlayabileceğini göstermektedir.

Özet (Çeviri)

Aim: Type 2 Diabetes Mellitus (T2DM) is a chronic metabolic disease with a rapidly increasing global prevalence, leading to severe microvascular complications. One of these complications, diabetic nephropathy (DN), is the most common cause of end-stage renal disease (ESRD) in T2DM patients. Early diagnosis and prevention of DN progression are crucial in reducing patient morbidity and mortality. Previous studies have confirmed that the Triglyceride-Glucose (TyG) Index, recognized as a reliable marker of insulin resistance (IR), is an important risk factor for diabetic kidney disease (DKD). However, it remains unclear whether the risk of DKD continues to increase linearly with rising TyG Index levels. This study aimed to comprehensively examine the intrinsic relationship between the TyG Index and DKD risk in T2DM patients. Materials and Methods: This study included T2DM patients who visited the Diabetes and Chronic Disease Clinics of Istanbul Training and Research Hospital between January 1, 2019, and January 1, 2020. Four-year follow-up data were retrospectively obtained from the hospital's electronic records, and the TyG Index was calculated using the formula ln(TG × FPG/2).At the initial visit, patients were categorized into three groups based on their TyG Index levels: low, moderate, and high. In the cross-sectional study, three binary logistic regression models were applied, while in the longitudinal study, three proportional odds models (Cox regression) were used to assess the independent relationship between the TyG Index and DKD, adjusting for potential risk factors. The groups were compared in terms of risk factors and laboratory parameters, including complete blood count, biochemical tests (fasting blood glucose, urea, creatinine, ALT, AST, triglycerides, HDL, LDL, total cholesterol, HbA1c, eGFR, BUN, albumin, uric acid, urinary protein), albumin/creatinine ratio, and TyG Index values over the follow-up period. Results: A total of 257 patients were included in the study (median age: 66 years, mean age: 64.7 ± 10.0 years; 54% female, 46% male). Patients were divided into three equal groups based on their TyG Index levels (low, moderate, high). The relationship between HbA1c levels, glucose, urea, creatinine, kidney function tests, HDL, LDL, triglycerides, total cholesterol, ALT, AST values, and TyG Index was assessed between 2019 and 2024.During follow-up, 16% (n=42) of patients developed chronic kidney disease (CKD), 48% (n=124) developed microalbuminuria, and 55% (n=141) were diagnosed with diabetic kidney disease (DKD). Conclusion: This study highlights a significant association between elevated TyG Index, microalbuminuria risk, and kidney function deterioration. The TyG Index serves as a reliable marker of insulin resistance, outperforming traditional methods such as HOMA-IR. Its strong correlation with the albumin/creatinine ratio and kidney function parameters suggests that the TyG Index could be a valuable predictor of DKD progression even before the onset of microalbuminuria. These findings emphasize the importance of regular TyG Index monitoring, which may facilitate early intervention and preventive strategies.

Benzer Tezler

  1. Tip 2 Diyabetes Mellituslu hastalarda Trigliserid Glukoz İndeksi'nin atriyal fibrilasyon sıklığı ile ilişkisi

    The relationship of Triglyceride Glucose Index with the frequency of atrial fibrillation in patients with Type 2 Diabetes Mellitus

    AYÇA DUMAN UYAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    İç HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. OSMAN MAVİŞ

  2. Tip 2 diyabetes mellituslu hastalarda diyabetik nefropatiyi öngörmede trigliserid/glukoz indeksinin etkinliğinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the effectiveness of the triglyceride/glucose index in predicting diabetic nephropathy in patients with Type 2 diabetes mellitus

    NESİBE SARI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    Aile HekimliğiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEMET TAŞKIN EGİCİ

    DR. ÖZGE BÖRKLÜ DOĞAN

  3. Tip 2 diabetes mellituslu hastalarda insülin rezistansı ve IGF-1,IGFBP-3 düzeyleri arasındaki ilişkilerin incelenmesi

    Relationship between serum levels of IGF-1,IGFBP-3 and insülin resistance in patients with type 2 diabetes mellitus

    HÜLYA ÜNAL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    BiyokimyaDicle Üniversitesi

    Biyokimya Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. YILDIZ ATAMER

  4. Diabetes mellitus tanılı hastalarda mikrovasküler komplikasyonlar ile trigliserid glukoz indeksi arasındaki ilişki

    The relationship between microvascular complications and triglyceride-glucose index in patients with diagnosed diabetes mellitus

    GÜZİN ERKOÇ YILDIRIM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    İç HastalıklarıÇukurova Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BEKİR TAMER TETİKER

  5. Diabetes mellituslu hastalarda D vitamini düzeylerine göre mikrovasküler komplikasyonlar ve inflamatuar belirteçlerin karşılaştırılması

    Comparison of microvascular complications and inflammatory markers according to vitamin D levels in patients with diabetes mellitus

    HAYDAR GÜNGÖREN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    İç HastalıklarıAfyonkarahisar Sağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SELVİHAN BEYSEL