Fârâbî'de nübüvvet ve deizmde vahiy: (Bilgi değeri bağlamında bir karşılaştırma)
Prophecy in Fârâbî and revelation in deism: (A comparison interms of informational value)
- Tez No: 929253
- Danışmanlar: DOÇ. DR. AHMET PİRİNÇ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Din, Felsefe, Religion, Philosophy
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Amasya Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Felsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 103
Özet
Bu çalışma, deizmin vahye olan yaklaşımını, en önemli İslam filozoflarından biri olan Fârâbi'nin nübüvvet anlayışı ile kıyaslamayı amaçlamaktadır. Deizm, Tanrı'nın bir peygamber aracılığı ile insanlarla iletişim kurmasını bazen imkânsız bazen de gereksiz görmektedir. Tanrı'nın âleme olan tasarrufu sadece ilk yaratılışta gerçekleşmiş bir olay olarak görülmesi sonucunda, tarihin belli bir döneminde seçilmiş bir kişiye vahiy gönderilmesi ve bu vahyin çağlar sonrası için bağlayıcı ilkeler barındırması deist düşünürler tarafından kabul görmemiştir. Bu nedenle özelde Hristiyanlık genelde ise tüm vahiy dinleri deistler tarafından yoğun bir şekilde eleştirilmiştir. Fârâbi ise Tanrı ile insan arasında gerçekleşen ilahi vahyin imkânı ve gerekliliği konusunda yeni bir nübüvvet öğretisi geliştirmiştir. Onun ilk başkan tasarısı ve insanın Faal Akıl ile kurmuş olduğu iletişime yönelik akli izahları sonucunda, Tanrı ile insan arasında muhtemel bir iletişim yöntemine imkân tanımakta hatta erdemli toplumlar için bu tür bir iletişim zorunlu görülmektedir. Fârâbi ve deizm arasında vahiy eksenli yapılan bu karşılaştırma sonucunda, deistlerin gereksiz ve geçersiz olarak kabul ettiği ilahi vahyin, Fârâbi'nin tasarladığı erdemli toplum ve ideal şehir için gerekliliğinin ve imkanının ortaya konması bu tezi diğer çalışmalardan ayırmaktadır. Çalışmamızın ilk kısmında deizmin doğal din kavramıyla ifade ettiği yeni din anlayışı ele alınmıştır. Bununla birlikte deistlerin semavi dinlerde kabul edildiği şekliyle ilahi bir vahyin gerekliliğine ve geçerliliğine yönelik itirazlarına değinilmiştir. İkinci kısmında ise deist düşünürlerin ilahi vahye karşı geliştirdiği argümanlar Fârâbi felsefesinde ve onun nübüvvet öğretisiyle karşılaştırılmıştır. Sonuç bölümünde ise deist düşünürlerin ve Fârâbi'nin vahiy kavramına farklı açılardan yaklaştıkları, bununla birlikte az da olsa benzer noktaların bulunduğu kanaatine varılmıştır.
Özet (Çeviri)
This study aims to compare deism's approach to revelation with al-Fârâbi's understanding of prophethood, one of the most important Islamic philosophers. Deism sees God's communication with human beings through a prophet as sometimes impossible and sometimes unnecessary. Since God's intervention in the world is seen as an event that took place only in the first creation, the sending of revelation to a chosen person in a certain period of history and the fact that this revelation contains binding principles for ages to come are not accepted by deist thinkers. For this reason, Christianity in particular and all religions of revelation in general have been heavily criticised by deists. Al-Fârâbi, on the other hand, developed a new doctrine of prophethood regarding the possibility and necessity of divine revelation between God and man. As a result of his design of the first president and his rational explanations of human communication with the active intellect, a possible method of communication between God and human beings is possible, and such communication is even considered necessary for virtuous societies. As a result of this comparison between al-Fârâbi and deism on the axis of revelation, the necessity and possibility of divine revelation, which deists regard as unnecessary and invalid, for the virtuous society and ideal city designed by al-Fârâbi, distinguishes this thesis from other studies. In the first part of our study, the new understanding of religion expressed by deism with the concept of natural religion is discussed. In addition, the objections of deists to the necessity and validity of a divine revelation as accepted in the heavenly religions are mentioned. In the second part, the arguments developed by deist thinkers against divine revelation are compared with al-Farabi's philosophy and his doctrine of prophethood. In the conclusion, it is concluded that deist thinkers and al-Fârâbi approach the concept of revelation from different perspectives, although there are some similar points.
Benzer Tezler
- Fârâbî'de hads kavramının mahiyeti
The Essence of the concept of hads in Al-Fārābī
MEHMET SEVBAN BİKBAY
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
FelsefeAfyon Kocatepe ÜniversitesiFelsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ENES TAŞ
- Aristoteles ve Fârâbî'de akıl
Nous in Aristotle and Fârâbî
NUR AYBALA ÖZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
DinKütahya Dumlupınar ÜniversitesiFelsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖMER FARUK ERDOĞAN
- Farabi-İbn Sina sistemi ışığında İbn Meymun'un din felsefesi
Maimonides philosophy of religion in the light of the system of al-Farabi-İbn Sina
MEHMET AYDIN
Doktora
Türkçe
2003
DinDokuz Eylül ÜniversitesiFelsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. OSMAN BİLEN
- Platon ve Farabi'nin siyaset felsefelerinde ideal yönetim
The ideal administration in Plato?s and al-Farabi?s philosophies of politics
BETÜL VURAL
Yüksek Lisans
Türkçe
2010
FelsefeKırıkkale ÜniversitesiKamu Yönetimi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. KUDRET BÜLBÜL
- Din felsefesi açısından risalet meselesi
Başlık çevirisi yok
MUSTAFA SAİD KURŞUNOĞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
1996
DinHarran ÜniversitesiFelsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HÜSAMETTİN ERDEM