Geri Dön

Tip 1 diyabetli yetişkinlerde yağ ve proteinlerin glukoz seviyelerine ve insülin dozlarının ayarlanmasına etkilerinin değerlendirilmesi

Assessment of the effects of dietary fats and proteins on glycemic control and insulin dose adjustments in adults with Type 1 diabetes

PDF İndir

  1. Tez No: 931548
  2. Yazar: ŞEVVAL GÖKÇE SARIBEYLİLER
  3. Danışmanlar: PROF. DR. İLHAN SATMAN
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Beslenme ve Diyetetik, Nutrition and Dietetics
  6. Anahtar Kelimeler: Tip 1 Diyabet, Beslenme, Karbonhidrat Sayımı, Yüksek Yağ ve Yüksek Protein Tüketimi, Sürekli Glukoz İzlemi, Type 1 Diabetes, Nutrition, Carbohydrate Counting, High-Fat and HighProtein Intake, Continuous Glucose Monitoring (CGM)
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Beslenme Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 129

Özet

Tip 1 diyabetli bireylerde yağ ve proteinden zengin öğünlerde glukoz kontrolünün sağlanmasında karbonhidrat/insülin (KH/İ) oranının yeterli olmadığı bilinmekle birlikte hangi hastalara müdahale edilmesi gerektiği ve yapılacak ek insülin dozlarının nasıl hesaplanacağı konusunda belirsizlikler vardır. Çalışma kapsamında 24 tip 1 diyabetli bireye (diyabet süresi: 9,4±4,8 yıl, BKİ: 22,4±2,4 kg/m2, HbA1c: %7,6±0,6, %66 kadın) sürekli glukoz izlemi (CGM) uygulanarak standart, yüksek yağlı (YY), yüksek proteinli (YP) ve yüksek yağ-yüksek proteinli (YY-YP) öğünlere glisemik yanıt izlendi. Farklı öğünler birer gün ara verilerek ve her bir öğün ardışık iki gün verilerek gereken hastalara üçüncü günde müdahale yapıldı. Öğünlerin glukoz eğrisi altında kalan kesitsel alanları (AUC-0-60, 60-120, 120-180, 180-240 ve 240-300 dk) karşılaştırıldı. Standart öğüne kıyasla, YY-YP öğününde AUC-60-120 dk glukoz daha düşük bulundu (p=0.019) ve pik glukoz düzeyine ortalama 30 dakika daha geç ulaşıldığı gözlendi (p=0.035). Katılımcıların yaklaşık yarısında müdahale yapılması gerekti. Müdahale gereken ve gerekmeyen katılımcıların genel/laboratuvar özellikleri arasında fark bulunmadı. YY, YP ve YY-YP öğünlerinde müdahale gereken hastalarda KH/İ oranına göre hesaplanan dozların, sırasıyla ortalama %33,7, %24,7 ve %27,4 oranında ek insülin dozları gerektiği gözlendi. Müdahale yapılan hastaların hiçbirinde hipoglisemi gelişmedi ve beş saatlik takipte glukoz düzeylerinde önemli bir sapma olmadı. Çalışmamız yağ ve proteinden zengin öğünler tüketildiğinde yaklaşık 3.-5. saatlerde glisemide yükselme olabileceğini, pik glukoz değerine ulaşma süresinin gecikebileceğini ve hastaların yarısında ek insülin müdahalesine gereksinim olmadığını, müdahale gerektirenlerde ise çok yüksek dozlara gereksinim olmadığını ortaya koyması açısından önemli ipuçları vermiştir. Ancak konunun açıklığa kavuşturulması için daha geniş katılımcının aynı protokol ile takip edileceği çok merkezli çalışmalara ihtiyaç olduğu düşünülmektedir. Bu çalışma, İstanbul Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir.

Özet (Çeviri)

The carbohydrate/insulin (CHO/I) ratio is insufficient for glycemic control when high-fat (HF) and/or high-protein (HP) meals consumed in type 1 diabetes. However, there is uncertainties about which patients need intervention and how to calculate additional insulin doses. This study involved 24 individuals with type 1 diabetes (mean duration: 9.4±4.8 years, BMI: 22.4±2.4 kg/m², HbA1c: 7.6±0.6%, female: 66%) using continuous glucose monitoring to observe glycemic responses to standard, HF, HP, and high-fat-high-protein (HF-HP) meals. Meals were given on two consecutive days with one-day interval between different meals, and a third-day intervention was applied if needed. Areas under the glucose curves (AUC-0-60, AUC-60-120, AUC-120-180, AUC-180-240, and AUC-240-300 min) were compared. In comparison to standard meal, AUC-60-120 min was lower in HF-HP meal (p=0.019), with peak glucose levels delayed approximately 30 minutes (p=0.035). About half of participants required intervention. No significant differences were observed in general/laboratory characteristics between those requiring intervention and those who did not. In HF, HP, and HF-HP meals, patients required additional insulin doses, averaging 33.7%, 24.7%, and 27.4% of the premeal bolus doses (based on CHO/I), respectively. No hypoglycemia was observed in those receiving intervention, and no significant glycemic deviations occurred during the five-hour follow-up. Our study suggests that HF and/or HP meals may delay peak glucose levels and cause a rise in glycemia between the 3rd and 5th hours: Half of the patients dis not require additional insulin and those who required were corrected with modest doses. Nevertheless, larger multicenter studies are needed to further clarify this subject. The present work was supported by the Research Fund of Istanbul University.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    867050

    Assessment of the effects of melatonin on the funtional deficits induced by cellular stress in obese donor derived mesenchymal STEM cells

    Melatonin'in obez donor mezenkimal kök hücrelerinde hücresel strese bağlı olarak oluşan fonksiyon bozuklukları üzerindeki etkilerinin değerlendirilmesi

    ECE GİZEM POLAT

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2024

    BiyolojiHacettepe Üniversitesi

    Kök Hücre Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. FATİMA SUSANNA FAUSTINA AERTS KAYA

  2. Tez No

    398921

    Subkutan insulin enjeksiyonu uygulamasında deri kalınlığı, subkutan yağ dokusu ve iğne boyu seçiminin metabolik kontrol üzerine etkisi

    The effect of skin thickness, subcutaneous fat and neddle lenght selecti̇on on the metaboli̇c control for subcutaneous injection of insulin

    ŞEFİKA DALKIRAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    HemşirelikAkdeniz Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA KEMAL BALCI

  3. Tez No

    876167

    Obez bireylerde liraglutid kullanımının lipid profili ve vücut/gövdesel yağ oranına etkisi: Retrospektif çalışma

    The effect of liraglutide use on lipid profile and body/ fat ratio in obese individuals: A retrospective study

    EMEL GÜLER KARAKOÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Aile Hekimliğiİstanbul Medeniyet Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET SARGIN

  4. Tez No

    716988

    Tip 2 diyabetli hastaların diyet asit yükünün beslenme durumu ile ilişkisinin belirlenmesi

    Determination of the relationship between dietary acid load and nutritional status of patients with TYPE 2 diabetes

    SEDEF GÜNGÖR

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Beslenme ve DiyetetikBaşkent Üniversitesi

    Beslenme ve Diyetetik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MENDANE SAKA

  5. Tez No

    688250

    Çocuklarda serum nesfatin-1, adiponektin ve fibroblast growth faktör 21 seviyelerinin vücut kitle indekslerine bağlı değişimlerinin araştırılması

    Investigation of alterations in serum nesfatin-1, adiponectin and fibroblast growth factor 21 levels in children depending on body mass index

    BARAN BİNCAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    BiyokimyaGaziantep Üniversitesi

    Tıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HÜLYA ÇİÇEK

    DOÇ. DR. MURAT KARAOĞLAN

Geri Dön